Bunalıma Girme Lüksü Olmayanlar

Sizden önce bu hocaya verilen tezleri inceleyin gerekirse bir dönem önce tez veren kişileri bulun durumunuzu anlatın bu adam tam ne istiyor onu öğrenin.Hatta tezinize bakmalarina rica edin eksik ne varsa söyleyesinler.Biraz hocanın öğrencilerini araştırın yani.
 
Sizden önce bu hocaya verilen tezleri inceleyin gerekirse bir dönem önce tez veren kişileri bulun durumunuzu anlatın bu adam tam ne istiyor onu öğrenin.Hatta tezinize bakmalarina rica edin eksik ne varsa söyleyesinler.Biraz hocanın öğrencilerini araştırın yani.
evet facebook diye bir ortam var sonuçta aslında daha önce aklıma gelmişti neden unuttum ki bunu
facebooktan ulaşıp onlara sorabilirim çok mantıklı nelere dikkat ediyor özellikle söylerler
 
Sizden önce bu hocaya verilen tezleri inceleyin gerekirse bir dönem önce tez veren kişileri bulun durumunuzu anlatın bu adam tam ne istiyor onu öğrenin.Hatta tezinize bakmalarina rica edin eksik ne varsa söyleyesinler.Biraz hocanın öğrencilerini araştırın yani.
Üç öğrenci yazmış görünüyor onunla sistemde kayıtlı olarak
birisini kesin buldum mesaj attım bakalım ne diyecek:) diğeri emin değilim doğru kişiye yazdığımdan üçüncüyü bulamadım bakalım ne olacak..
 
aslında haklısınız, dün ablamı kv sine bıraktık aman allahım çocuk nasıl ağlıyor. halaya falan alışık değil ki kuzum :)
Çocuklar bir bakışdan etkileniyo ve inan daha zekiler kendileriyle ilgilenecek insanı anlıyolar bi bebek bile kendini rahat tutamayan birinin kucağında ağlıyo
 
Ben de oğlanı askere gönderince girmeyi planlıyorum bunalıma. Gece hiç uyumadım, sabah bunalım hissi ile uyandım. Kreşe götürürken elimden bir fırladı, karşıdan gelen araç hızla sola kırmasaydı şu an bambaşka hisler içinde olurdum. O kadar korktum ki avazım çıktığı kadar bağırdım oğluma. "kırk kere uyardım caddede elimi bırakıp koşma diye. Ne yapıyorsun sen Allah aşkına" diye. Bağırmamdan daha çok korktu bu sefer de gelsin vicdan azabı.

Bak ben hızlıca çıktım bunalım isteğinden. Hemen aman sağlık olsun da koşturalım diye düşünmeye başladım. İçinde bulunduğumuz zamanda durup dinlenmeye vakit yok. Hatrı sayılır bir zenginlik içerisinde değilsek, ölene dek koşturmak zorundayız. Çalışmayana ekmek yok özetle.
 
9 yıl boyunca yıllık 14 günden fazla izin yapmadan çalıştım. Bende arada evde oturup şöyle gezeyim, böyle hobi bulayım falan dedim.
2 seneyi aşkın evdeyim ve hayatımdan nefret eder hale geldim. Kimi insan evde yaşamak için yaratılmış gibi kimi de benim gibi hayatın içinde olmak istiyor. Bana evde dört duvar arası yaşamak ölmeden mezara girmek gibi geldi.
Ne uyku düzenim ne yeme düzenim. Hiç bir şeyim yok.
Keşke iş bulabilsem de düzenli hayatıma dönsem. O zaman her şeyi yapacak zamanım olurdu.
Evcimen insan değilim ben.
Sanırım herkes sahip olamadığını istiyor :)


Kesinlikle haklısınız.Vakti zamanında ülkemizin muhteşem yerlerinden birinde bir tekne gezisi yapmıştım.Ben hayranlıkla çevreme bakıp ''Ben burada yaşamak istiyorum,gitmek istemiyorum''diye sayıklarken rehberimiz ''bir gün gideceğim buralardan,arkama bile bakmayacağım.Ben İstanbul'da yaşamak istiyorum'' demişti.O gün anladım ki insanoğlu cenneti bile bulsa bu dünyada,olmayana gözünü diker.
 
Ben de bunu anlamıyorum hiç, gerçekten çocukları ailelere bırakıp gidemiyormusunuz? veya arkadaşlara?
Ya aile başka şehirde yaşıyorsa.çocuğunu bırakıp emanet edebileceğin bir Allah'ın kulu yoksa? Anlamıyorum demişsiniz de sanki herkes ailelerinin yanında mı yaşıyor sanıyorsunuz. Ben 43 gün önce doğum yaptım hastaneye giderken beş yaşındaki oğlumuzu da yanımızda götürdük bizimle kaldı hastanede,gezmeye gitmek şöyle dursun.şimdi de dört duvar arasında sıkıştım kaldım bir çıkıp hava almak dolaşmak şu anda benim için bir lüks ancak balkona çıkıp beş dakika hava alıyorum.yalnız başıma saatlerce kimse arayıp sormadan sokaklarda gezmeyi özledim ve yıllardır yapamıyorum bunu.kuaföre gitmek istiyorum mesela yok mümkün değil.ve şu an öyle bir ruh halindeyim ki çocuksuz insanlar bana dünyanın en mutlu insanları gibi geliyor
 
İyi hoş demiş ama sadece 2 yıllık ev kiram 24.000Euro:bicak::bicak:Hiç tatile gitmezsem, dışarda yemezsem içmezsem 1.5yılda birikntirebiliyorum:deli: Ekonomist amca uçmuş bence memlekette enflasyon aldı gitti, her şey çok pahalı....neyse.
Aynen değil 2 yıl bos oturmanın senede 1 defa gideceğim kıytırık 1 haftalık tatilin parasını çıkaramıyorum
Oda yurtdışı falan değil

Her konuda olduğu gibi şimdi de yabancılara ozeniyorum
Adamlar 35 yaşından sonra doktorluk bana göre değilmiş deyip ressam olmaya karar veriyorlar
İş değişikliği için 6 ay kendilerine mühlet veriyorlar
Biz yarım saat gec kalırsak kovulur muyuz acaba diye kalp çarpıntısı çekelim
 
Günaydın ben lisansta da zorlanıyordum disleksi var da maalesef:KK43:
Evet, bunu da çok düşündüm ama araştırmayı öğrenmeyi ve hatta öğretmeyi o kadar çok seviyorum ki bu benim için bir tutku. Mesela iki yılda bölümde girmediğim ders kalmadı sırf hangi derste ne anlatılıyor görmek öğrenmek için diğer araştırma görevlisi arkadaşlar bir derse asistanlık yaparken ben uç derse yaptım, kendim istedim seviyorum çünkü. Ya da atıyorum öğrencilerim jüriden önce mail atıp soru sorarsa diye jüri öncesi geceleri sesini açıp telefonun başucuma koydum, gecenin ikisinde gelen maile cevap verdim. Bunların hiçbirisi beni yormadı yoran şeyler değildi seviyorum çünkü. Ama tez hocamla iletişim durumumuz beni çok yordu çok :KK43:
Aile desteğim iyi ama onlarla çok detaylı konuşamıyorum bir şey anlattım geçen haftalarda mesela bir baktım ben uyurken annem gelmiş başımda ağlıyor yazık kadına:/ Babam da keza üzgün bugünlerde onları mutsuz etmek de yıpratıyor. Sevgilimle de çok paylaşamıyorum bir kere denedim gece uyuyamadı ertesi gün işten izin alıp evine gitti dinlenmeye. Çevremdeki insanlara zarar veriyormuşum gibi hissediyorum veriyorum da. Tek sağlam destekçim kız kardeşim gibi sevdiğim bir arkadaşım sağolsun sürekli dinliyor yanımda her daim varlığı yeter... Bir de sizler <3 iyi ki varsınız..
O en zoru etrafındaki insanlara her şey yolunda diyerek yalan söylemek
Gelip geçecek inşallah
 
Senin konun için giriş yaptım Cathycim. Bildiğin tükenmişlik sendromuna yakalanmışsın sen. Lisans sonrası eğitim zaten başlı başına insanı tüketen bir alan, kaldı ki akademisyenlik iyice insanı sömürüyor. Tez hocan da anlayışsız bir tipmiş sen tükenme de kim tükensin değil mi?

Sosyal desteğin ne durumda? Ailen, arkadaşlarından yeterince destek alabiliyor musun? Belki de akademisyenlik sana uygun değildir, yani her daim yorulduğun bir işi sevemezsin ve tükendiğin bir işte mutlu olamazsın, hep stres altında olduğundan verimsiz olursun. Bence tam olarak "ne" istediğini de bir düşünmelisin. Naçizane tavsiyem.
sitece tükenmişlik sendromundayız az çok aslında
 
Aynen değil 2 yıl bos oturmanın senede 1 defa gideceğim kıytırık 1 haftalık tatilin parasını çıkaramıyorum
Oda yurtdışı falan değil

Her konuda olduğu gibi şimdi de yabancılara ozeniyorum
Adamlar 35 yaşından sonra doktorluk bana göre değilmiş deyip ressam olmaya karar veriyorlar
İş değişikliği için 6 ay kendilerine mühlet veriyorlar
Biz yarım saat gec kalırsak kovulur muyuz acaba diye kalp çarpıntısı çekelim
yarım saat ıyıymış gene ben çok çok unlu bır otelın kat şefıydım ılk işe başladığımda 5 10 dakıka geç gelsem mudurum olacak histerik kadın bir ton soylenırdi.e o da haklıydı kendince tum sistem alt ust oluyordu.görev dağılımı çizelgeler gecıkıyordu resepsıyon köpürüyordu .işe başlama saati de 7.30 du.amanın iyiki artıkım çalışmıyorummm tam kabusmuş ha ha ha
 
Ahhh tam benlik bu konuyu..3 tane bebeyle bir kaynanayla..ortaligi karistiran 4 görümceyle bunalımın dibini yasiyorummm..Bazen 1 çoğu zaman 3 ü birden agliyor.o da yetmiyor kaynanama laf anlatıyorum... oyyy ben nerelereler gidemem.. .:bicak:
 
Back
X