Anlamadım
AnlamadımBeş para etmez birinin kapış kapış gitmesi
Herşey geçer buda biter sen kendine eğitimine odaklan onu tamamla çocuk zaten bu süreçte büyür önemli olan sensin sen iyi olursan çocukta mutlu iyi olur ailen i arkana al sevmiyorsan boşan gitsin zayiflarsin eski haline dönersin yeterki işte azmet daha yaşın neki bende 19umda anne oldum zor ama başarırsın herşeyi kendine güvenÖncelikle merhaba arkadaşlar ben bugün üye oldum. Beni hiç tanımayan insanlara içimi dökmek istedim aslında işin doğrusu derdimi anlatacağım beni dinleyecek bir arkadaşım dahi yok. 20 yaşındayım ve 2 yıllık evliyim bir kızım var 18 aylık. 2 sene öncesine kadar hayatım çok güzeldi 18 üniversiteye hazırlık yapıyordum 2 ay sonrasında sınava girecektim çok güzel bakımlı bir kadındı aslında tabi sevdiğim biri vardı şu anki eşim. Eşimle 15 yaşındayken tanıştık ve kendisini çon sevdim cezaevine girdi 2 sene cezaevinde kaldı babası biz ayrılalım diye herşeyi yaptı ağza alınmayacak birsürü şey dedi aileme kadar geldi ve ailem beni eve hapsetti kısa bir süreliğine kuruş param dahi yok mektup göndermek için öyle böyle derken sonunda yazıp gönderdim param olmadığı için bizim elemana göndertiyordum oda benden gizli anneme veriyordu hep ilk 2 mektubum tek gitmişti. Eşimin kuzeni onu seviyordu ve görüse gidip seni unutmuş başkalrıyle tanışmış gibi birsürü yalan uydurmuştu eşimde inanmıştı ki kız bana söz ver diyince oda söz vermişti Bi nevi sözlüleri artık. Ben ondan mektup beklerken oda bana hep gönderiyorum ama eleman hepsini anneme veriyormuş özlüyordum ama hayatım düzene girmişti kendimi sadece derslerime okuluma vermiştim kendisi hiçbir zaman okumamı istemiyordu ben 12 sınıfa gelene kdr oda çıktı yine bana ulaştı ve bendeki mektuplarını istedi bende hiç mektubu yoktu konuşmaya karar verdik ilk buluşmamızda bana nasl ihanet ettin diye hesap sormaya gelmişti aslında işte o zaman herşey açığa çıktı qnladıjki ikimizde büyük bir oyunun içerisindeydik ama çok geçti ailelerimiz birbrine düşman ve artık o nişanlıydı ben çok sevdiğim halde istanbula taşındım abilerimin yanına sırf onu unutabilmek için derslerime odaklanablmek için ara tatildi ve 3 ay sonra sınavım vardı yine geldi girdi hayatıma nişanı atıcam seni çok seviyorum fln derken inandım ve kaçtık ailesi hala beni kabullenemedi babası binbir türlü küfürler hakaretler iftiralar attı ama biz kaçmıştık artık ilk 1 yıl çok güzeldi ama ne maddi durumumuz vardı nede bir evimiz annem dayanamayıp bizimle barıştı ve bize kendi yakınında bir ev tuttu eşime iş verdi çok çok yardımcı oldu ama sonu tahmin edeceğiniz gibi eşim çok nankör bir insan ne bana artık değer veriyor ne aileme aslında biz şımarttık. Kuryecilik yapıyordu bacağı kırıldı ve ben 2 aylık hamileyim ailesi yanıma dahi gelmedi ama ben o halimle herşeyş i yapıyordum saatlerce kolunun altına girdiğim yürüttüğüm günler tuvalet ihtiyacını dahi karşılayamıyordu annem hep yanımızdaydı abim bile o durumda bizimle barışıp her türlü maddi manavi desteğini verdi. Ailesi yine yoktu ama eşim şuan hepsiyle can ciğer benn aileme ise düşman. Bana gelecek olursak bana en büyük zararı en sevdiğim insan verdi zorla eşarp tak dedi benm karşı olduğum nokta türban değil aslında ben açıktım ve çok rahat giyinen bir insandm neyse sevdiğim için kabul ettim ama baktım ki çok sevdiğim adam telefonda gizli gizli sitelere girip açık saçık kızlara mesajlar atıyormuş bunu öğrendiğimde 3 aylık hamileydim dünyam başıma yıkıldı bana diyeceksiniz ki ayrılsaydın inanın öyle olmuyor kaçalı 5 ay olmuş ben 3 aylık hamileyim ailesi daha beni kabullenememiş annem benle knşyor ama okdr öve öve bitiremedimki eşimi herkes dört dörtlük sanıyordu gururuma yediremedim. Ona söyledim ve ayrılacağını söyledim ağladı yalvardı bir hata yaptım gibi klasîk erkek yalanları affettim. 1 yıl geçti kızım dünyaya geldi ve ben doğum ederken eşimden bekledğm ilgiyi hiç göremedim sezeryan lı doğum ettim 2 gün hastanede yattım 3. Gün evime geldim ywnlxı başıma 18 yaşımdayım kimsem yok bebeğime bile daha bakarken inanamıyorum benim bebeğim olduğuna eşim o gün eve geldğm ilk gün bana düşman kesildi annesiyle konuşmadım diye halbuki ben hamileyken annesi bana bebeğime okadar beddualar etmişti asla beni istememişti evet belki konuşmalıydım buzlar erisin diye ama düşünsenize 2 gece hastanede doğum sancısı çekiyorsunuz üstüne suni sancı bebeğiniz nefes alamadığı için acilen sezeryana alnıyorsunuz piskoljm alt üst eşim daha bir çiçek almamış sanki çok normal birşeymiş gibi her zamanki tavrını bozmuyor annesiyle konuşmadım diye bana aramızdaki eşlik bitti dedi ve o günden sonra 1 hafta yüzüme bakmadı. Sabah 4 e kdr bizim küçük işlettğimiz bir kebap dükkanı vardı orda çalışıyordu ben zaten evde aç susuz onu bekliyorum gelip yüzüme dahi bakmyordu o kadar acı ki anlatamam oysa ben hamileliğimn son gününe kdr sabahlara kdr o dükkanda çalışıyordum ona destek olabilmek için onunla motorla gidip motorla geliyordum 9 aylık hamileliğimr kdr. Hamilelikte vücudum bozulmuş olacakki artık ilgi dahi göstermyordu yine sitelerde mesajını yakaladım bunun gibi çok şey en sonunda yeter diyip eşarbı bırsktm beni kapatıp eve hapsettin bir arkadaş bile bırakmadın etrafımda gözünde elalemn açık kızında. İnanın ben bu eşarbı bırakırken annesi fesat gibi biz boşanalım diye eşimi okdr doldurdki kaybedecek birşeym yoktu bitsin dedim ama eşim olacak adam sırf elalem rezil olmamak için yapmadı derdi ben değilim yani o günden sonrada düzelemedik ama o hala ben görmesemde hatalarına devam ediyordur eminim ben ise tam bir allahın cezasıyım eski halimden eser yok 20 yaşındayım ama içimde yaşlı bir insan yatıyor bütün duygularımı kaybettim şarkı dahi dinlemeye tahammülüm yok. Şu hayatta sadece yüzümü güldüren tek şey kızım meleğim. O kadar nefret ediyorum ki kendimden bedenimden inanın kızın olmasa 1 dk yaşamam intihar dahi ettim. Saçım döküldü karnım sarktı kilo aldım o kdr kendimden iğreniyorum ki her gece yatağa girerken bir çocuk gibi 2 dilek hakkım olsa 2 sene öncesine dönmek okulumu okumak başka güzel kızların bedeninde olmak inanın bana piskoljm bitti hayatın 0 noktasındayım o kadar çok şey varki yaşadığım bunlar hiçbirşey kimsem yok ne bırakıp gidebiliyorum nede bunlarla başa çıkabliyorum ya elle tutulur bir yanım yok hani derler ya allahın cezası işte ben oyum bir insanın birşeyimi yolunda olmaz yolunda gitmez o güzel bakımlı kızlara okdr özeniyorum ki ben kendmi bırsktm artık aynalara bakmayalı aylar oldu keşke hiç doğmamış olsaydım. Kusura bakmayın başınızı ağrıttım ama inanın konuşacak kimsem yok o kadar doluyum ki hakkınızı helal edin.
Konu silmek yasak :/Haklısınız silerim şimdi
Ben de özeti var midır die baktm valla, okuması o kadar zor ki bazı yazılarıBunu okuyan kör olur
Bi zahmet özet geciverin ya
Zaten buraya yazdığıma o kadar çok pişman oldum ki nasıl üyelikten çıkacağımıda bilmiyorumSeni yargılamak istemiyorum, annen gereken ilgiyi alakayı göstermemiş o yaşlar çok tehlikeli, zaten ne oluyorsa o yaşta oluyor,
Çokta yaşlı değilsin yaşın 20, çocuğun olması eğitimine devam etmen zor olacak asla olmaz demiyorum ama ayrıca maddi durumun iyi olmaması, başka bir etken
Eşinin vefasız olması doğru düzgün para kazanamaması ve sana olan yanlış tavırları
Çok üzücü burada annen veya akrabaların daha çok sana müdahale etmeleri gerekirdi o yaşlarda kızlarımızın aklı bir karış havada, hayal dünyasındalar,. Artık olan olmuştur
Geleceğe yönelik bir planın olsun, bundan sonra tekrar hamile kalmamaya bak, eşin düzelmezse ondan ayrılman senin için daha hayırlı olur gibi, maddi gücünün, güçlenmesine yoğunlaşman gerekir kızın için, ayrıca seni yerden yere vurmaları yanlış herkes hayatta, yanlış yapabilir ama bunu yapmaya da 1 defalık hakkı var buna dikkat et
Pişmanlık olarak görme yazılanlardan ders alZaten buraya yazdığıma o kadar çok pişman oldum ki nasıl üyelikten çıkacağımıda bilmiyorum
Kalk ayaga ailene yalvar yakar onlarin yanina sigin.Annen bebegine bakar sen okulunu açıktan bitirip univye gir.Okuyamam diyorsan calis yasin cok kucuk meslek edin.Mesela kuaförluk hayatin boyunda kazanacagin bir meslek.Sinmek ağlamak kolay zoru başar ayrica herkes hata yapiyor ne var bunda sende yapmışsın ama toparlayabilirsin.Akilli davran artik melankolik tavır hallerden cik.Herkesin ne dertleri var inanmayacaksın ama senin ki denizde damla.Öncelikle merhaba arkadaşlar ben bugün üye oldum. Beni hiç tanımayan insanlara içimi dökmek istedim aslında işin doğrusu derdimi anlatacağım beni dinleyecek bir arkadaşım dahi yok. 20 yaşındayım ve 2 yıllık evliyim bir kızım var 18 aylık. 2 sene öncesine kadar hayatım çok güzeldi 18 üniversiteye hazırlık yapıyordum 2 ay sonrasında sınava girecektim çok güzel bakımlı bir kadındı aslında tabi sevdiğim biri vardı şu anki eşim. Eşimle 15 yaşındayken tanıştık ve kendisini çon sevdim cezaevine girdi 2 sene cezaevinde kaldı babası biz ayrılalım diye herşeyi yaptı ağza alınmayacak birsürü şey dedi aileme kadar geldi ve ailem beni eve hapsetti kısa bir süreliğine kuruş param dahi yok mektup göndermek için öyle böyle derken sonunda yazıp gönderdim param olmadığı için bizim elemana göndertiyordum oda benden gizli anneme veriyordu hep ilk 2 mektubum tek gitmişti. Eşimin kuzeni onu seviyordu ve görüse gidip seni unutmuş başkalrıyle tanışmış gibi birsürü yalan uydurmuştu eşimde inanmıştı ki kız bana söz ver diyince oda söz vermişti Bi nevi sözlüleri artık. Ben ondan mektup beklerken oda bana hep gönderiyorum ama eleman hepsini anneme veriyormuş özlüyordum ama hayatım düzene girmişti kendimi sadece derslerime okuluma vermiştim kendisi hiçbir zaman okumamı istemiyordu ben 12 sınıfa gelene kdr oda çıktı yine bana ulaştı ve bendeki mektuplarını istedi bende hiç mektubu yoktu konuşmaya karar verdik ilk buluşmamızda bana nasl ihanet ettin diye hesap sormaya gelmişti aslında işte o zaman herşey açığa çıktı qnladıjki ikimizde büyük bir oyunun içerisindeydik ama çok geçti ailelerimiz birbrine düşman ve artık o nişanlıydı ben çok sevdiğim halde istanbula taşındım abilerimin yanına sırf onu unutabilmek için derslerime odaklanablmek için ara tatildi ve 3 ay sonra sınavım vardı yine geldi girdi hayatıma nişanı atıcam seni çok seviyorum fln derken inandım ve kaçtık ailesi hala beni kabullenemedi babası binbir türlü küfürler hakaretler iftiralar attı ama biz kaçmıştık artık ilk 1 yıl çok güzeldi ama ne maddi durumumuz vardı nede bir evimiz annem dayanamayıp bizimle barıştı ve bize kendi yakınında bir ev tuttu eşime iş verdi çok çok yardımcı oldu ama sonu tahmin edeceğiniz gibi eşim çok nankör bir insan ne bana artık değer veriyor ne aileme aslında biz şımarttık. Kuryecilik yapıyordu bacağı kırıldı ve ben 2 aylık hamileyim ailesi yanıma dahi gelmedi ama ben o halimle herşeyş i yapıyordum saatlerce kolunun altına girdiğim yürüttüğüm günler tuvalet ihtiyacını dahi karşılayamıyordu annem hep yanımızdaydı abim bile o durumda bizimle barışıp her türlü maddi manavi desteğini verdi. Ailesi yine yoktu ama eşim şuan hepsiyle can ciğer benn aileme ise düşman. Bana gelecek olursak bana en büyük zararı en sevdiğim insan verdi zorla eşarp tak dedi benm karşı olduğum nokta türban değil aslında ben açıktım ve çok rahat giyinen bir insandm neyse sevdiğim için kabul ettim ama baktım ki çok sevdiğim adam telefonda gizli gizli sitelere girip açık saçık kızlara mesajlar atıyormuş bunu öğrendiğimde 3 aylık hamileydim dünyam başıma yıkıldı bana diyeceksiniz ki ayrılsaydın inanın öyle olmuyor kaçalı 5 ay olmuş ben 3 aylık hamileyim ailesi daha beni kabullenememiş annem benle knşyor ama okdr öve öve bitiremedimki eşimi herkes dört dörtlük sanıyordu gururuma yediremedim. Ona söyledim ve ayrılacağını söyledim ağladı yalvardı bir hata yaptım gibi klasîk erkek yalanları affettim. 1 yıl geçti kızım dünyaya geldi ve ben doğum ederken eşimden bekledğm ilgiyi hiç göremedim sezeryan lı doğum ettim 2 gün hastanede yattım 3. Gün evime geldim ywnlxı başıma 18 yaşımdayım kimsem yok bebeğime bile daha bakarken inanamıyorum benim bebeğim olduğuna eşim o gün eve geldğm ilk gün bana düşman kesildi annesiyle konuşmadım diye halbuki ben hamileyken annesi bana bebeğime okadar beddualar etmişti asla beni istememişti evet belki konuşmalıydım buzlar erisin diye ama düşünsenize 2 gece hastanede doğum sancısı çekiyorsunuz üstüne suni sancı bebeğiniz nefes alamadığı için acilen sezeryana alnıyorsunuz piskoljm alt üst eşim daha bir çiçek almamış sanki çok normal birşeymiş gibi her zamanki tavrını bozmuyor annesiyle konuşmadım diye bana aramızdaki eşlik bitti dedi ve o günden sonra 1 hafta yüzüme bakmadı. Sabah 4 e kdr bizim küçük işlettğimiz bir kebap dükkanı vardı orda çalışıyordu ben zaten evde aç susuz onu bekliyorum gelip yüzüme dahi bakmyordu o kadar acı ki anlatamam oysa ben hamileliğimn son gününe kdr sabahlara kdr o dükkanda çalışıyordum ona destek olabilmek için onunla motorla gidip motorla geliyordum 9 aylık hamileliğimr kdr. Hamilelikte vücudum bozulmuş olacakki artık ilgi dahi göstermyordu yine sitelerde mesajını yakaladım bunun gibi çok şey en sonunda yeter diyip eşarbı bırsktm beni kapatıp eve hapsettin bir arkadaş bile bırakmadın etrafımda gözünde elalemn açık kızında. İnanın ben bu eşarbı bırakırken annesi fesat gibi biz boşanalım diye eşimi okdr doldurdki kaybedecek birşeym yoktu bitsin dedim ama eşim olacak adam sırf elalem rezil olmamak için yapmadı derdi ben değilim yani o günden sonrada düzelemedik ama o hala ben görmesemde hatalarına devam ediyordur eminim ben ise tam bir allahın cezasıyım eski halimden eser yok 20 yaşındayım ama içimde yaşlı bir insan yatıyor bütün duygularımı kaybettim şarkı dahi dinlemeye tahammülüm yok. Şu hayatta sadece yüzümü güldüren tek şey kızım meleğim. O kadar nefret ediyorum ki kendimden bedenimden inanın kızın olmasa 1 dk yaşamam intihar dahi ettim. Saçım döküldü karnım sarktı kilo aldım o kdr kendimden iğreniyorum ki her gece yatağa girerken bir çocuk gibi 2 dilek hakkım olsa 2 sene öncesine dönmek okulumu okumak başka güzel kızların bedeninde olmak inanın bana piskoljm bitti hayatın 0 noktasındayım o kadar çok şey varki yaşadığım bunlar hiçbirşey kimsem yok ne bırakıp gidebiliyorum nede bunlarla başa çıkabliyorum ya elle tutulur bir yanım yok hani derler ya allahın cezası işte ben oyum bir insanın birşeyimi yolunda olmaz yolunda gitmez o güzel bakımlı kızlara okdr özeniyorum ki ben kendmi bırsktm artık aynalara bakmayalı aylar oldu keşke hiç doğmamış olsaydım. Kusura bakmayın başınızı ağrıttım ama inanın konuşacak kimsem yok o kadar doluyum ki hakkınızı helal edin.
Üyelik iptali mi istiyorsunuz?Zaten buraya yazdığıma o kadar çok pişman oldum ki nasıl üyelikten çıkacağımıda bilmiyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?