Bundan kurtulamıyorum

Gerçekten çok baskıcı, korumacı, despot bir anneyle büyüdüm. 14 yaşında ilk kez bi sevgilim olduğunda "başıma o..pu mu olacaksın" bile demişti o derece. Kendimi özgüvensiz ve işe yaramaz hissettiğim anlar oldu hem de çok oldu. Ama hep kendimi geliştirme yoluna gittim. Okudum izledim. Liseyi ve üniversiteyi dışardan okudum mesela. Şuan teknoloji çağındayız kişisel gelişim, özgüvenle alakalı çok kıymetli insanların videoları var. Bunun yanında kendini daha donanımlı hale getirebilirsin okyarak araştırarak. Bir keresinde iki üniversite bitirmiş bi arkadaşım bana "ben iki tane okul bitirdim ama sen benden daha çok şey biliyorsun nasıl oluyor" diye sormuştu böyle bir şey hiç beklemiyordum çok şaşırdım ve kendimle gurur duydum. Bir de kişisel gelişim seminerlerinden birinde şöyle bir şey duymuştum "beyin çok aptaldır ne söylerseniz ona inanır" o günden beri kendime olumlu telkinlerde bulunurum çok da işe yarıyor.
 
ister dikis dikmeyi ogren ister temizlige git.. ister cocuk bakicisi ol.. ister igne oyasi, nakis yapmayi ogren.. evde makyaj malzemesi sat.. uc kurus da olsa eline para gececek bir beceri edin. yasin hala genc.. okumak cok onemli ama her sey okumak da degil okuyanlar dahi issiz, atanamiyor. once eline para gececek bir ugras bul.
ikincisi de oku.. cokca oku. kitap al kutuphaneler aciksa, gazete al, dergi al, roman olsun, hikaye olsun.. bol bol oku.. internetin varsa guzel internet siteleri bul onlari oku. muhakkak kendini gelistirmeye niyet et. her gun yeni bir sey ogrenmeye gayret et minik de olsa.. bir sure sonra ozguvenin olusacak.. esin de eziyor mu seni? oyle bir sey de hissettim sanki.
 
Gerçekten çok baskıcı, korumacı, despot bir anneyle büyüdüm. 14 yaşında ilk kez bi sevgilim olduğunda "başıma o..pu mu olacaksın" bile demişti o derece. Kendimi özgüvensiz ve işe yaramaz hissettiğim anlar oldu hem de çok oldu. Ama hep kendimi geliştirme yoluna gittim. Okudum izledim. Liseyi ve üniversiteyi dışardan okudum mesela. Şuan teknoloji çağındayız kişisel gelişim, özgüvenle alakalı çok kıymetli insanların videoları var. Bunun yanında kendini daha donanımlı hale getirebilirsin okyarak araştırarak. Bir keresinde iki üniversite bitirmiş bi arkadaşım bana "ben iki tane okul bitirdim ama sen benden daha çok şey biliyorsun nasıl oluyor" diye sormuştu böyle bir şey hiç beklemiyordum çok şaşırdım ve kendimle gurur duydum. Bir de kişisel gelişim seminerlerinden birinde şöyle bir şey duymuştum "beyin çok aptaldır ne söylerseniz ona inanır" o günden beri kendime olumlu telkinlerde bulunurum çok da işe yarıyor.
Maşallah size. Ne güzel şeyler başarmışsınız. Paylaştığınız için teşekkür ederim, bende sizin gibi kendimle gerçekten gurur duyarım İnşallah.
 
Maşallah size. Ne güzel şeyler başarmışsınız. Paylaştığınız için teşekkür ederim, bende sizin gibi kendimle gerçekten gurur duyarım İnşallah.
Bunun mümkün olması için çabalamak gerek üzgünüm ama ben neden böyleyim deyip olumsuzluklar içinde bir şey başarılmıyor.
 
Kızını okutmayanlara gerzoluk madalyası takmak isterdim, tam liste ısım ver bence bana.

Meslegım yok diyip kendını eve kapama.
Bence ise is bulmakla basla. Sosyalles.. Aileler arası gezmek veya apartman komsularıyla gorusmek sosyalleşmek olmuyor pek. Evın ve o insanların dısına cık. Bir de kendinle ilgili onu bunu haketmıyorum deme,neden hak etmeyesin ki?
Birileri seni eziyor falan sandım ama oyle bisey yok anladıgım kadarıyla.
Kendi kendine yapıyorsun, yapmamak elinde.
Kendını sev deger ver.
Kızlarını okutmazlar ama hastaneye gıdınce kadın doktor baksın ısterler. Yumruklayasım geldı aılenı. Gencecık yasında okuyamadıgı ıcın meslek edınememıs ve evlenmeyı tercıh etmek zorunda kalmıs. Belkı cok basarılı olacaktı. Ahh aılenın yatacak yerı yok yemın ederım cok sınırlıydım daha da sınırlendım
 
ister dikis dikmeyi ogren ister temizlige git.. ister cocuk bakicisi ol.. ister igne oyasi, nakis yapmayi ogren.. evde makyaj malzemesi sat.. uc kurus da olsa eline para gececek bir beceri edin. yasin hala genc.. okumak cok onemli ama her sey okumak da degil okuyanlar dahi issiz, atanamiyor. once eline para gececek bir ugras bul.
ikincisi de oku.. cokca oku. kitap al kutuphaneler aciksa, gazete al, dergi al, roman olsun, hikaye olsun.. bol bol oku.. internetin varsa guzel internet siteleri bul onlari oku. muhakkak kendini gelistirmeye niyet et. her gun yeni bir sey ogrenmeye gayret et minik de olsa.. bir sure sonra ozguvenin olusacak.. esin de eziyor mu seni? oyle bir sey de hissettim sanki.
Elime geçen 2 kuruşu bile kitaba veriyorum, bu konuda kendimi geliştirmek için uğraşmaya çalışıyorum. El becerilerim var çok güzel şeyler yaparım, ama satmadım bekarken bi iki satmışımdır ama denemeye çalısacağım teşekkür ederim.

Eşim yapı olarak çok sert biri bana fazla sert değildir, ama çok çok iyi bi eş olduğunu söyleyemem, başlarda çok fazla kavga ederdik ataerkil bir aile yapısı var, annesi ablaları babası çok cahil insanlar, laf anlamayan türden, beni ezmiyor çünkü ona dur demeyi biliyorum, kavga esnasında sınırı aşmasına izin vermiyorum, ama beni anladığını da düşünmüyorum açıkçası.
 
Bunun mümkün olması için çabalamak gerek üzgünüm ama ben neden böyleyim deyip olumsuzluklar içinde bir şey başarılmıyor.
Değişmek için çabalamaya çalışıyorum o yüzden konu açtım zaten.
 
Kızlarını okutmazlar ama hastaneye gıdınce kadın doktor baksın ısterler. Yumruklayasım geldı aılenı. Gencecık yasında okuyamadıgı ıcın meslek edınememıs ve evlenmeyı tercıh etmek zorunda kalmıs. Belkı cok basarılı olacaktı. Ahh aılenın yatacak yerı yok yemın ederım cok sınırlıydım daha da sınırlendım
Ortaokuldaydım ama çok başarılı idim belki çok iyi yerlere gelirdim. Bende sinirliyim, üzgünüm, pişmanım.
 
Elime geçen 2 kuruşu bile kitaba veriyorum, bu konuda kendimi geliştirmek için uğraşmaya çalışıyorum. El becerilerim var çok güzel şeyler yaparım, ama satmadım bekarken bi iki satmışımdır ama denemeye çalısacağım teşekkür ederim.

Eşim yapı olarak çok sert biri bana fazla sert değildir, ama çok çok iyi bi eş olduğunu söyleyemem, başlarda çok fazla kavga ederdik ataerkil bir aile yapısı var, annesi ablaları babası çok cahil insanlar, laf anlamayan türden, beni ezmiyor çünkü ona dur demeyi biliyorum, kavga esnasında sınırı aşmasına izin vermiyorum, ama beni anladığını da düşünmüyorum açıkçası.
ilk mesajin oyle ki ben baya esine de dur diyemeyen bir insan oldugunu dusundum. masallah ne kadar guzel sinirlarini ciziyorsun, ezdirmiyorsun.. biraz cesarete ihtiyacim var. biraz parani kazanip ozguven bulmaya ihtiyacin var. ileri derecede yardima ihtiyacin var gibi gelmedi bana. anne olamayan biri olarak ben de kendimi sorguluyorum zaman zaman.
 
ilk mesajin oyle ki ben baya esine de dur diyemeyen bir insan oldugunu dusundum. masallah ne kadar guzel sinirlarini ciziyorsun, ezdirmiyorsun.. biraz cesarete ihtiyacim var. biraz parani kazanip ozguven bulmaya ihtiyacin var. ileri derecede yardima ihtiyacin var gibi gelmedi bana. anne olamayan biri olarak ben de kendimi sorguluyorum zaman zaman.
Evet evet kendi ayaklarımın üzerinde durmaya ihtiyacım var, kendi paramı kazanmaya ihtiyacım var. Bekarken baba evlendikten sonra kocaya muhtaç olma durumu canımı sıkıyor.

Bizim buralarda erkeklere sınır koymaz hiç kimse, dur demez hiç bir kadın. Var tabi istisnalar.
Ama dur diyince sınırlarını da biliyorlar. Kırmızı çizgisi olmalı insanın her zaman.
Kendimle sorunlarım var benim insanlarla değil zaten. İçimdekileri aşmam gerekiyor çünkü bu şekilde gencecik yıllarım heba olacak.
Anne olmak istiyorum ama benlik bir durum olmadığı için herhangi bir çaba sarf etmiyorum eşim tedavi oluyor. Bu konuda sorunun bende olmaması büyük lütuf sanırım yoksa kendimi suçlar dururdum herhalde bu kafa ile :)
 
Sımdı esın de destek verıyorsa bence okumalısın ve sakın cocuk yapma okulunu bıtırmeden.
Çocuk konusunda kendime bi türlü engel olamıyorum, olsun olsun diye tutturuyorum. Şu şekilde sağlıklı bir anne olacağımı düşünmüyorum zaten. Haklısınız bu konuda kendimi terbiye etmeye çalışacağım, ayaklarımın üzerinde durduktan sonra anneliği düşünmem daha doğru olacak galiba.
 
Evet evet kendi ayaklarımın üzerinde durmaya ihtiyacım var, kendi paramı kazanmaya ihtiyacım var. Bekarken baba evlendikten sonra kocaya muhtaç olma durumu canımı sıkıyor.

Bizim buralarda erkeklere sınır koymaz hiç kimse, dur demez hiç bir kadın. Var tabi istisnalar.
Ama dur diyince sınırlarını da biliyorlar. Kırmızı çizgisi olmalı insanın her zaman.
Kendimle sorunlarım var benim insanlarla değil zaten. İçimdekileri aşmam gerekiyor çünkü bu şekilde gencecik yıllarım heba olacak.
Anne olmak istiyorum ama benlik bir durum olmadığı için herhangi bir çaba sarf etmiyorum eşim tedavi oluyor. Bu konuda sorunun bende olmaması büyük lütuf sanırım yoksa kendimi suçlar dururdum herhalde bu kafa ile :)
Allahin verdigi imtihani ben anneligi de hak etmiyorum seklinde dusunme. bak sorun sende bile degilmis.. ilk mesajda cizdigin imaj cok cok baska.. kendini cok guzel ifade ediyorsun. kendinin cok farkindasin. yasin da genc anne de olursun dogru zamanda insallah. su anda elinin altinda ne varsa onu yap, paraya cevirebilicegin..
 
Allahin verdigi imtihani ben anneligi de hak etmiyorum seklinde dusunme. bak sorun sende bile degilmis.. ilk mesajda cizdigin imaj cok cok baska.. kendini cok guzel ifade ediyorsun. kendinin cok farkindasin. yasin da genc anne de olursun dogru zamanda insallah. su anda elinin altinda ne varsa onu yap, paraya cevirebilicegin..
Evet herşeyin farkındayım, kafamın içindeki sesler beni aşağı çekiyor yalnızca, ilerlememe müsaade etmiyor. Özgüvenimi kazanırsam çok güzel şeyler başarabilirim. Yorumunuz için çok çok teşekkür ederim.

Hepinize teşekkür ederim, şu an kendimi çok iyi hissediyorum, motivasyona çok ihtiyacım varmış gerçekten.
 
Çocuk konusunda kendime bi türlü engel olamıyorum, olsun olsun diye tutturuyorum. Şu şekilde sağlıklı bir anne olacağımı düşünmüyorum zaten. Haklısınız bu konuda kendimi terbiye etmeye çalışacağım, ayaklarımın üzerinde durduktan sonra anneliği düşünmem daha doğru olacak galiba.
Aılenden en buyuk darbeyı okutulmayarak yemıssın zaten bır de cocuk cok buyuk sorumluluk yasın coook genc. Bence okumadan asla cocuk yapmamalısın
 
Evet herşeyin farkındayım, kafamın içindeki sesler beni aşağı çekiyor yalnızca, ilerlememe müsaade etmiyor. Özgüvenimi kazanırsam çok güzel şeyler başarabilirim. Yorumunuz için çok çok teşekkür ederim.

Hepinize teşekkür ederim, şu an kendimi çok iyi hissediyorum, motivasyona çok ihtiyacım varmış gerçekten.
genelde bir okul kazaninca, mezun olunca vs bulursun ozguveni.. sana o firsat verilmemis, elinden alinmis. simdi kendin olustur o firsati. yasadigin yerde imkanin varsa aciktan sinavlara gir.. muhakkak lise mezunu ol en az. hayat hep boyle kucuk yerlerde gecmeyecek. buyuk sehre tasinirsiniz, is ararsin, ehliyet alirsin.. hic belli olmaz hayatin ne getirecegi. sen kendini hazirla. okul okumak gercekten icinden gelmiyorsa bir meslek edin. her gecen gun zararina.. 30 yasina gelip de ayni seyleri yine dert ediyor olmamak icin hemen simdi basla o zaman 7 yillik terzi olursun veya ne meslek bulursan.. evinde tikir tikir yaparsin isini para gecer eline. aslinda bir zaman cocugun olmamasi firsat. benim de olmuyor cocugum simdilik. kendimi gelistirmeye bakiyorum bu bos zamanlarda. once kendine inan. bir de seni asagiya cekecek insanlarla cok oturup kalkma. bulustugu zaman kek borek, cocuk bez kaka muhabbeti yapan, dedikodu yapan bos insanlarla cok vakit harcama. yakin cevrende sizin oraya yasamaya gelmis memur, dr hanim varsa onlarla arkadaslik kurmaya bak.. cocuklarina bakici olabilirsin onlarin mesela. oyle insanlarla paylasim icinde ol. belli ki farkli bir karakterin var, bakis acin genis.. yoksa bunlari dert etmez kisir yapar komsu cagirir gunu oyle gecirirsin.. ahh bu aileler okuyacak cocugu okutmuyorlar..
 
Son düzenleme:
Merhaba arkadaşlar..

Size uzatmadan problemimi anlatmak istiyorum, lütfen işime yarayacak gerçekten beni iyi edecek yorumlar yapın.

23 yaşındayım, evliyim. Çalışmıyorum, bir mesleğim de yok açıkçası. Okumadım çünkü ailem okutmadı, çok mücadele ettim ama olmadı zaten küçüktüm 13 yaşında aldılar okuldan. Her neyse sorunuma gelecek olursak :

Özgüvenim yok, naparsam yapayım bir türlü kazanamıyorum.

Aslında gerçekten güzel bir kızım bunu hep duyuyorum ama bu beni tatmin etmiyor. Hep eksik hissediyorum, hep bir şeyleri hak etmediğimi düşünüyorum, sevgiyi hak etmiyorum, iyilikleri hak etmiyorum, çocuğum olmuyor mesela, diyorum ki kendi kendime anne olmayı bile hak etmiyorum. Dışarıya karşı belli etmesem de içimde yenemiyorum çok rahatsız oluyorum.

Dışarı çıktığım zamanlarda hep etrafa bakıyorum acaba insanlar bana bakıp benimle dalga geçiyor mu diye.
Aslında çok düzgün giyinirim, tesettürlüyüm çok hoş şeyler giyerim ama içimdeki bu ses beni bitiriyor hep insanlar beni aşağılayacak dalga geçecek, ben hiç bir şeyi hak etmiyorum diyip duruyorum. Mutlu olamıyorum..

Öfke kontrolüm de yok, öfkelendiğim zaman sürekli bağırıyorum kimseyi duymamak için. Biri ağzını açsa ona da susması için var gücümle bağırıyorum. Ailemi üzüyorum elimde olmadan sonra pişman oluyorum, çünkü kendime o an engel olamıyorum, psikolojik destek alacak durumum, imkanım yok, bu durumdan kurtulmak istiyorum artık lütfen bana yardım edin... :KK43:
Sizi okutmayan aileyi üzün zaten. Hayatları boyunca yaptıklarına pişman olsunlar
 
Back
X