- 31 Mart 2012
- 10.869
- 7.484
- 448
- Konu Sahibi mavihayall
-
- #21
Selviyi hür bir halde yücelten, kederi de sevinç haline sokabilir. (Mevlana)
Allahtan iki dünya mutluluğu isteyin. Allah Kuranda bize bunu öğretiyor:
"Ey kerim Rabbimiz, bize bu dünyada da diğer dünyada da iyilik ve güzellik ver, soyumuzdan salih kullar dünyaya getir."diye dua edenleri örnek gösteriyor
İyi de, bunu sadece siz mi yaşıyorsunuz? Kimse anne karnından elinde maşayla doğmuyor. Bu yaşadıklarımız sayesinde güçleniyoruz.aynen bu şekil olmak istiyorum ama geçmişe dönüyorum niye o zaman böyle olmadım diyorum
Annemle babam ben 15 yaşındayken boşandı hiç kimse yardım etmedi anneme annem 3 çocuk büyüttü 3 kardeş hem okuduk hem çalıştık şimdi bankada çalışıyorum kızkardeşim bir devlet kurumunda müdürlük yapıyor erkek kardeşim mimar kendi işini kurdu kusura bakma da senin gibi insanlara zerre acımıyorum ben sadece insanların enerjisini emiyorsunuz söylenen herşey bir kulağınızdan girip ötekinden çıkıyor sırf acıtasyon yaparak ilgi çekmek maksatHerkese merhaba .Ben burda birçok konu açtım sağolun çoğu konuma yardımcı oldunuz.Belki kızacaksınız şimdi dediğime ama elimde değil kendimi çok kötü hissediyorum ve anlatabileceğim kimse yok.23 yaşındayım birçok darbe aldım hayatta annem bakmadı bana kötü çocukluk geçirdim orta okul ve lisede çok ezildim dövüldüm hep kullanılan biri oldum lisede hergün dalga geçtiler benimle.Tüm bunları düşününce neden yaşamışım ben diyorum hayatımın o noktasında saplanıp kalmışım neden kendimi saygın biri yapmadım diyorum kendime değer verilen biri ..canım yanıyor o kadar acıdan sonra ne önemi var ki ?diye düşünüyorum artık birşeylerin düzelmesinin.Bana geçmişe bakma geleceğe bak diyeceksiniz ama yapamıyorum geçmiş içimde hep bir acı.Psikiyatriye gidiyorum 3 yıldır ilaçda kullanıyorum psikoterapi imkanım ise yok..devlet hastanesinde psikologa da gittim terapi şart ama biz burda veremiyoruz dedi.
Ben yaşadım canım gerek ilkokul gerek lise de. Küçükken geçirdiğim bir kaza sonucu burnumda kırık oluşmuştu. Bayağı kötü bir kırık. Bu sebepten çoğu yerde dislandim. Zor bir ameliyatti ve 18 yaşıma gelmem gerektiğini söyledi tüm doktorlar. Yilarca zorbalığa maruz kaldım. Buda beni içime kapali birisi yaptı. Kendini sevmeyen ortamlara katılmayan erkeklerin alay ettigi dislanan bir kız oldum.Herkese merhaba .Ben burda birçok konu açtım sağolun çoğu konuma yardımcı oldunuz.Belki kızacaksınız şimdi dediğime ama elimde değil kendimi çok kötü hissediyorum ve anlatabileceğim kimse yok.23 yaşındayım birçok darbe aldım hayatta annem bakmadı bana kötü çocukluk geçirdim orta okul ve lisede çok ezildim dövüldüm hep kullanılan biri oldum lisede hergün dalga geçtiler benimle.Tüm bunları düşününce neden yaşamışım ben diyorum hayatımın o noktasında saplanıp kalmışım neden kendimi saygın biri yapmadım diyorum kendime değer verilen biri ..canım yanıyor o kadar acıdan sonra ne önemi var ki ?diye düşünüyorum artık birşeylerin düzelmesinin.Bana geçmişe bakma geleceğe bak diyeceksiniz ama yapamıyorum geçmiş içimde hep bir acı.Psikiyatriye gidiyorum 3 yıldır ilaçda kullanıyorum psikoterapi imkanım ise yok..devlet hastanesinde psikologa da gittim terapi şart ama biz burda veremiyoruz dedi.
Onlar kim ya kim terbiyesizler çevreni degiştir asalaklarçok ama çok sagolun allah razı olsun mesajınız iyi geldi ama işte bana hep ezikmişim gibi davrandılar karşılaşınca haala bakıp bakığ gülüyorlar zoruma gidiyor
sagolun yazı için beni anlatmışsınız.Ya mesela havalı rolü yapsam bile içimde bir eziklik hissediyorum yada insanların bakışlarındaSeni çok iyi anlıyorum. Kendini saygın biri haline getirmen veya saygın biri olman için saygı duyulan bir çocukluk geçirmiş olman gerekir.
Biz hep çocuktur unutur, çocuk o ne anlar diyerek büyütüldük. Maalesef öyle olmuyor. Çocuk beyni unutsa da yaşadıkları ruhunda derin izler bırakarak ömrünün sonuna kadar eşlik ediyor, kişiliğini şekillendiriyor. Değersizlik duygusunu içselleştirmiş olduğun için dalga geçilmesine izin vermiş, kendini savunacak gücü bulamamışsın. Çünkü bir çocuğu anne babasi sevmiyor ve değer vermiyorsa değerli değildir çocuğun gözünde.
Bunun çözümü ne yazik ki psikologlarda psikiyatrlarda değil terapistlerde. Terapistlere de ücretlerinden dolayı kolay kolay ulaşılamayabiliyor.
Sana tavsiyem kendini tanımaya çalış, olumlu özelliklerini bul, yeteneklerini keşfet ve en önemlisi kendini sev ve kabul et. Yaşın kaç ne iş yapıyorsun bilmiyorum ama kendini birilerine sevdirmek için ayrica bir çaba sarf etme. Bırak seni seven seni sen olduğun için sevsin onların işini gördüğün için değil. Umarim kendine uygun bir terapist bulur ve kendine kavuşursun.
tam olarak bunları yaşadım o yıllar heba oldum hayattan ne anladım ki diye düşünüyorum.Havalı rolü yapsam bile içimde hala hissediyorum ezikliği yada insanların bakışları ailemin ya sen neydin ki bakışları falanBen yaşadım canım gerek ilkokul gerek lise de. Küçükken geçirdiğim bir kaza sonucu burnumda kırık oluşmuştu. Bayağı kötü bir kırık. Bu sebepten çoğu yerde dislandim. Zor bir ameliyatti ve 18 yaşıma gelmem gerektiğini söyledi tüm doktorlar. Yilarca zorbalığa maruz kaldım. Buda beni içime kapali birisi yaptı. Kendini sevmeyen ortamlara katılmayan erkeklerin alay ettigi dislanan bir kız oldum.
Şu an 29 yaşındayım. Eczacıyim o zorbalara gore oldukca harika bir hayatım var. Geçen lise grubuna eklemişler birisi vay be Sude sen bile anne olmuşsun iş güç kurmuşsun diye birşey yazdı :)) içimden sadece zavallı diyip gülüp geçtim sonra geçmişe dönüp kendime kizdim, degmezdi inan 5 para etmeyen insanlar için kendimi hor görmeme en güzel yillarimi heba etmeye. Güzel insanlar zaten güzel görüyor kuzum. Rabbim karşılaştırsın. Eşimle tanıştıktan sonra çok takintili olduğum burnunu dahi takmadım, hep bana dünyanın en güzel kadını gibi davrandi öyle hissettirdi. Senin için de bu süreç geçici silkelen kendine gel, kendini sev.
Kaldı ki benim de pek ilgili arkamda duran bir ailem yoktu. Karşılarına alıp konussalar bana guvenseler daha farklı olabilirdi ama olan oldu geçmişte takılı kalıp ailemize kızmak bize hicbir şey kazandirmayacak
bu dönemden önce psikiyatri doktorum terapiye ihtiyacım olduğunu ama psikologların veremediğini söyledi.Bakın mesela havalı rolü yapsam bile içimde hissediyorum ezikliği ya da insanlar ailem hissettiriyor bir şekilde daha kötü oluyorumDevlet hastanesinde nasıl terapi yapmıyorlar anlamadım, belki bu süreçte yapmıyorlardır, yoksa devlette terapi randevusu veriyorlar.
Yaşadığınız şeyler ve böyle hissetmeniz normal çünkü travma yaşayan insanların çoğu ona takılı kalırmış, az ve güçlü olan kısım zincirlerini kırıp yoluna devam edermiş.
Yani nasıl düzelirim diye aynı şeylere odaklanmayın. O dönem hiç olmamış gibi hafızanızda yokmuş gibi rol yapın. Aklınıza gelince o olumsuz düşüncelerin yerine farklı bir şey düşünün hemen.
Niye çünkü günlük enerjimizi olumsuzlara harcarsak tüketiriz ama enerjimizle bir şeyler üretirsek enerjiyi artırırız. Bir deneyin.
Terapistler genelde bilişsel terapi uygular ve olumsuz düşüncenin yerine olumluyu koymayı öğretirler danışanlara. İşte sizin yapacağınız şey de bu. Belki geçmişte başınıza gelenlere engel olamadınız, çocuktunuz, küçüktünüz. Ama şimdi yetişkinsiniz ve artık kendinizi korumalısınız. Nasıl koruyacakmışsınız? O kötü anıları düşünmeyerek, savuşturarak. Eğer bunu yapmazsanız siz de kendinize kötülük yapmış olacaksınız.
İçinizde taşınıdığınız o küçük çocuğu salın gitsin. Siz büyüdünüz, o zamanlar geride kaldı. O çocuğu bu güne taşıyıp hem ona hem kendinize zarar vermeyin
Insanlar seni oyle gördüğü için değil ama sen kendini öyle gördüğün için.sagolun yazı için beni anlatmışsınız.Ya mesela havalı rolü yapsam bile içimde bir eziklik hissediyorum yada insanların bakışlarında
En havalı, en rahat görünen insanların bile ezik tarafları vardır. Bu size özgü değil. İyi şeyler yaptıkça, hayata topluma insanlara iyi izler bıraktıkça o eziklik duygusu gidecektir. Siz yaptığınız her işte en iyisini yapmaya çalışın, farkı görürsünüzbu dönemden önce psikiyatri doktorum terapiye ihtiyacım olduğunu ama psikologların veremediğini söyledi.Bakın mesela havalı rolü yapsam bile içimde hissediyorum ezikliği ya da insanlar ailem hissettiriyor bir şekilde daha kötü oluyorum
Yeşim Kuzu'nun instagram sayfasina bakmanızı öneriyorum. Bir de kitabi var EVET DERSENIZ OLUR diye. Bir şifa kitabı bu. Psikoterapistlerin kullandiklari hipnoz benzeri bir yöntem ile insanin kendi bilincaltina inip kötü kayıtları temizlemesi olumlu şeyler eklemesiyle yapılıyor.Herkese merhaba .Ben burda birçok konu açtım sağolun çoğu konuma yardımcı oldunuz.Belki kızacaksınız şimdi dediğime ama elimde değil kendimi çok kötü hissediyorum ve anlatabileceğim kimse yok.23 yaşındayım birçok darbe aldım hayatta annem bakmadı bana kötü çocukluk geçirdim orta okul ve lisede çok ezildim dövüldüm hep kullanılan biri oldum lisede hergün dalga geçtiler benimle.Tüm bunları düşününce neden yaşamışım ben diyorum hayatımın o noktasında saplanıp kalmışım neden kendimi saygın biri yapmadım diyorum kendime değer verilen biri ..canım yanıyor o kadar acıdan sonra ne önemi var ki ?diye düşünüyorum artık birşeylerin düzelmesinin.Bana geçmişe bakma geleceğe bak diyeceksiniz ama yapamıyorum geçmiş içimde hep bir acı.Psikiyatriye gidiyorum 3 yıldır ilaçda kullanıyorum psikoterapi imkanım ise yok..devlet hastanesinde psikologa da gittim terapi şart ama biz burda veremiyoruz dedi.
çok teşekkür ederim hemen takip ediyorumYeşim Kuzu'nun instagram sayfasina bakmanızı öneriyorum. Bir de kitabi var EVET DERSENIZ OLUR diye. Bir şifa kitabı bu. Psikoterapistlerin kullandiklari hipnoz benzeri bir yöntem ile insanin kendi bilincaltina inip kötü kayıtları temizlemesi olumlu şeyler eklemesiyle yapılıyor.
Ben seni anlıyorum benim ne annem ne babam bana baktı cok kotu bir cocukluk gecırdım hayata tutunmaya calısıyorum. Calısıyor musun okuyor musunHerkese merhaba .Ben burda birçok konu açtım sağolun çoğu konuma yardımcı oldunuz.Belki kızacaksınız şimdi dediğime ama elimde değil kendimi çok kötü hissediyorum ve anlatabileceğim kimse yok.23 yaşındayım birçok darbe aldım hayatta annem bakmadı bana kötü çocukluk geçirdim orta okul ve lisede çok ezildim dövüldüm hep kullanılan biri oldum lisede hergün dalga geçtiler benimle.Tüm bunları düşününce neden yaşamışım ben diyorum hayatımın o noktasında saplanıp kalmışım neden kendimi saygın biri yapmadım diyorum kendime değer verilen biri ..canım yanıyor o kadar acıdan sonra ne önemi var ki ?diye düşünüyorum artık birşeylerin düzelmesinin.Bana geçmişe bakma geleceğe bak diyeceksiniz ama yapamıyorum geçmiş içimde hep bir acı.Psikiyatriye gidiyorum 3 yıldır ilaçda kullanıyorum psikoterapi imkanım ise yok..devlet hastanesinde psikologa da gittim terapi şart ama biz burda veremiyoruz dedi.
okuyorum günübirlik işlerde çalışıyorum aynı zamandA garsonluk vsBen seni anlıyorum benim ne annem ne babam bana baktı cok kotu bir cocukluk gecırdım hayata tutunmaya calısıyorum. Calısıyor musun okuyor musun
çok teşekkür ederim umarım bende bu yaşadıklarım yüzünden intihar etmem daha güçlü bir birey olurumŞimdi dicem benim derdim senin derdini.. öper olmayacak. Ana baba desen hepsi uçkur derdinde yıllardır. Ölümler dahil çok şey yaşadım ama asla kendimi salmadım. Daha bi çirkef oldum ki ayakta kaldım. Çık şirazeden. En temizi
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?