Burun estetigi ve donum noktasi

Teyzeniz ve anneniz arasındaki konuda haklısınız herkes annesinden destek bekler. Annenizin yıllardır çektiği durumların da en yakın şahidi sizsiniz belki de sizin şuan olduğunuz durumda anneniz de hiç böyle düşündünüz mü. Ama estetik ameliyat konusunda annenizi yargılamanızı yanlış buldum. Yetişkin insanlarız kafamıza neyi taksak yapacak durumdayız annelerimizi bu konuda pek dinlemeyiz. Hem o a hayatında kaç kere estetik ameliyat oldu ki. Bu arada burnunuzu gerçekten çok merak ettim. Öncesi sonrası atabilir misiniz özelden
 
Burnunuzun sorumluluğu sizdeydi annenizi suçlayamazsınız yetişkin bir birey olarak. Zaten ortada bir suçta yok. Ben gördüm burnunuzu kötü değil. Hayatta düşüşler çıkışlar var maalesef :(
Suclama yapmamin sebebi su, bir karar alirken ailede herkes konusur. O donem psikolojim cok bozuktu 1 sene annemden uzakta, yurtdisindaydim. Oradaki yemekleri yiyemedim, internet icin baska noktalara gitmem gerekiyordu ve yogun bir tempoda calistim sonra istifa edip eve dondum. Gelir gelmez o cokkunlukle ameliyat olmak istedim, anneme soyledim ve annem halime cok uzuluyordu psikolojim hic iyi degildi. Ona defalarca anlattim ben iyi degilim burada karnim cok ac dedim. Annem benim bu halimi bile bile cokus donemindeyken en azindan sunu diyebilirdi 'su an iyi degilsin, acele karar verme, biraz toparlan'. Annem gozlerine lazer yaptirdi mesela ben ona yaptirma dedim, basina bir sey gelir canin acir ben dayanamam seni oyle goremem dedim, aramizdaki bag bu sekildeydi. Ama ben ameliyat olacagim zaman agzindan tek bir kelime dahi cikmadi, hatta soyle soyleyim bir akrabamizda kaldik ilk hafta kadin bana dedi sen ne kadar guclusun her isini hallediyorsun benim yegenimde oldu hic durduramadik cok zor gecirdi dediler... ameliyat oldugum zamanda subat ayiydi istanbul kar kis yollar kapandi beni o sekilde 3.gunumde misafirlige goturdu zorla... ben sok icerisindeyim hala. Annemden bu kadarini hic beklemezdim. Babam narsist evet ama ben hasta olunca universite zamaninda onun evinde kaldim muzun ustune bal dokup yedirdi bana cenem kitlenmisti. O bile oyle ilgisiz olmasina ragmen saglikta hastalikta cok duskundur... yazik oldu gercekten.
 
Ben anlayamadım, estetiğinizin annenizle ilgisi nedir? 30 yaşında kadınsınız, ergen kız değilsiniz ki hayır yapamazsın desin, sizin yerinize doktor araştırsın. Böyle bir operasyonda doktor araştırmamak sizin hatanız, başkalarına yüklemeyin.
İnsanlar kaç kere yaptırıyor burnunu, siz de yaptırırsınız. Çok kötü olmadığına da eminim. Şimdiye kadar burnunu yaptırıp ağlayan ne kadar insan gördüysem hiçbirininki düşündükleri kadar kötü değildi. Siz de sakinleşin, emin olun o kadar kötü değil. Her şeyin de çaresi var, gerekirse bir daha yaparsınız
 
Suclama yapmamin sebebi su, bir karar alirken ailede herkes konusur. O donem psikolojim cok bozuktu 1 sene annemden uzakta, yurtdisindaydim. Oradaki yemekleri yiyemedim, internet icin baska noktalara gitmem gerekiyordu ve yogun bir tempoda calistim sonra istifa edip eve dondum. Gelir gelmez o cokkunlukle ameliyat olmak istedim, anneme soyledim ve annem halime cok uzuluyordu psikolojim hic iyi degildi. Ona defalarca anlattim ben iyi degilim burada karnim cok ac dedim. Annem benim bu halimi bile bile cokus donemindeyken en azindan sunu diyebilirdi 'su an iyi degilsin, acele karar verme, biraz toparlan'. Annem gozlerine lazer yaptirdi mesela ben ona yaptirma dedim, basina bir sey gelir canin acir ben dayanamam seni oyle goremem dedim, aramizdaki bag bu sekildeydi. Ama ben ameliyat olacagim zaman agzindan tek bir kelime dahi cikmadi, hatta soyle soyleyim bir akrabamizda kaldik ilk hafta kadin bana dedi sen ne kadar guclusun her isini hallediyorsun benim yegenimde oldu hic durduramadik cok zor gecirdi dediler... ameliyat oldugum zamanda subat ayiydi istanbul kar kis yollar kapandi beni o sekilde 3.gunumde misafirlige goturdu zorla... ben sok icerisindeyim hala. Annemden bu kadarini hic beklemezdim. Babam narsist evet ama ben hasta olunca universite zamaninda onun evinde kaldim muzun ustune bal dokup yedirdi bana cenem kitlenmisti. O bile oyle ilgisiz olmasina ragmen saglikta hastalikta cok duskundur... yazik oldu gercekten.
Yine annenizin suçu yok. Ben de hastayım kendimi ihmal ettiğimi düşünüyorum ara ara diyorum anne niye demedin diye. Ben de onun herşeyine çok iyi baktım. Ama hastalığımı ona yükleyemem yetişkin bireyleriz önce kendimize bakacaktık. Psikolojiniz bozuksa destek alabilirdiniz. Annenizin sorumluluğu değil size estetik doktoru vs araması. Hiçbir şekilde suçu yok. Kendimizi hatalarımızla sevmek zorundayız kimseye suçu atamayız. Misafirliğe gitmeyebilirdiniz. Benimde anneme kızdığım çok nokta var ama neticede son karar sorumluluğu bizde yine. Annemden bu kadarını beklemezdim diyecek birşey yapmamış kadın. Kendi düşen ağlamaz sözü var ben de şu an benzer durumdayım kendime de söylüyorum. Yaşadığımız şeylerden ders çıkartıcaz hepsi olgunlaşmanın bir parçası belki de. Bundan sonrasına bakıcaz artık olan oldu değiştiremeyiz annenize haksız yere kinlenmeyin.
 
Ben anlayamadım, estetiğinizin annenizle ilgisi nedir? 30 yaşında kadınsınız, ergen kız değilsiniz ki hayır yapamazsın desin, sizin yerinize doktor araştırsın. Böyle bir operasyonda doktor araştırmamak sizin hatanız, başkalarına yüklemeyin.
İnsanlar kaç kere yaptırıyor burnunu, siz de yaptırırsınız. Çok kötü olmadığına da eminim. Şimdiye kadar burnunu yaptırıp ağlayan ne kadar insan gördüysem hiçbirininki düşündükleri kadar kötü değildi. Siz de sakinleşin, emin olun o kadar kötü değil. Her şeyin de çaresi var, gerekirse bir daha yaparsınız
Maalesef her seyin caresi yok olsaydi zaten bu sekilde olmazdim. Bircok doktor ozellikle kanatlara mudahale ederken dikkatli oluyor dikisleri iceri gizliyor. Ben kanatlara mudahale istemedigim halde doktor bey burun kivrimlari tamamen yok etmis ve dumduz sekilde yuzume dikmis. Bakin kesildigi yere degil dumduz sekilde yuzume. Burnumu fazla oymus. Asiri derecede fazla. Burnumu da fazlaca kisa ve kalkik yapmis. Bir de esit degil. Bunlarin caresi olsa zaten yaptirirdim ve bu kadar fazla mudahale olmasa ki alisirdim. Annemle butun hayallerimiz ortakti, birlikte basaracaktik. Ben ona maddi imkan saglamaya calistim. Yurtdisina goturecektim, hayallerini gerceklestirecektim. Hicbir sey yapamadi bu zamana kadar diye hepsini yapmak istedim. Dolayisiyla cok mutlu ve sevincliydi. Hayallerimizi anlattim isteklerini sordum. Birbirimize bu kadar kenetlenirken ya da ben oyle sanmisken benim ameliyatimda beni gormezden geldi. Bende annemi bildigimiz anne kalibinda saniyordum degilmis. Dolayisiyla bu kadar yalniz olmak benimde basima ic acti. Destek beklerdim verdigim kadariyla. Butun hayatimizi birbirimize bagladiysak bir noktada yardimci olmasi gerekirdi. Simdi hepsi askida cunku calisamiyorum. Ek olarak annemle birlikte yasadigimiz icin tatil imkanimiz yok, kendisi yapabilir artik yapmak istedigi kadar yapabilecegi kadar mutlu olabilecegi kadar bana verilen bu zarar ve annemin sessiz kalmasi benim butun hayatimi etkiledi. O mutlu olsun ama benimle ilgili hayalleri bitti. Ben hep neseli ve hayallerimi anlatirdim anneme suraya gidelim, bunu yapalim, ne istiyorsun diye cok da mutlu olurdu. Sevinirdi. Hep onu mutlu etmeye calistim. Benim icinde kutsal annelik fakat ben kendimle ilgili bir karar alirken ve psikolojimin hic iyi olmadigini bildigi halde sustu daha dogrusu umursamadi. Simdi eski halimi, hayallerimizi bekliyor. Ben de ona eskisi gibi bakamiyorum. Bir noktada kucuklukten beri annemi tasidigimi farkettim. Anlasma yaptik, ben okudum basardim. Annemde bana hem anne hem baba olacakti. Konu su ki bu zamana kadar hic olmamis. Sadece burun estetigi degil konu, bu son nokta oldu..
 
Yine annenizin suçu yok. Ben de hastayım kendimi ihmal ettiğimi düşünüyorum ara ara diyorum anne niye demedin diye. Ben de onun herşeyine çok iyi baktım. Ama hastalığımı ona yükleyemem yetişkin bireyleriz önce kendimize bakacaktık. Psikolojiniz bozuksa destek alabilirdiniz. Annenizin sorumluluğu değil size estetik doktoru vs araması. Hiçbir şekilde suçu yok. Kendimizi hatalarımızla sevmek zorundayız kimseye suçu atamayız. Misafirliğe gitmeyebilirdiniz. Benimde anneme kızdığım çok nokta var ama neticede son karar sorumluluğu bizde yine. Annemden bu kadarını beklemezdim diyecek birşey yapmamış kadın. Kendi düşen ağlamaz sözü var ben de şu an benzer durumdayım kendime de söylüyorum. Yaşadığımız şeylerden ders çıkartıcaz hepsi olgunlaşmanın bir parçası belki de. Bundan sonrasına bakıcaz artık olan oldu değiştiremeyiz annenize haksız yere kinlenmeyin.
Evet normal sartlarda. Fakat annemde estetik olmak istedi bundan 3 sene once. Doktora gittik. Anneme suran kotu buran kotu, burnun kaba yapilacak falan dedi. Ben de ciktiktan sonra anneme dedim ki anne hayir yaptirma adamin cok sikayeti varmis ben begenmedim. Fikrimi soyledim yani ama annemden bunu goremedim.
 
Evet normal sartlarda. Fakat annemde estetik olmak istedi bundan 3 sene once. Doktora gittik. Anneme suran kotu buran kotu, burnun kaba yapilacak falan dedi. Ben de ciktiktan sonra anneme dedim ki anne hayir yaptirma adamin cok sikayeti varmis ben begenmedim. Fikrimi soyledim yani ama annemden bunu goremedim.
Yani hala aynı şeyi söylüyorsunuz son noktada sorumluluk sizde. Annenizin karışmaması hata değil bunu ister kabul edin ister etmeyin. Kimisi karışır kimisi karışmaz. Annen yaptır deseydi suç onun olacaktı yaptırma deseydi keşke yaptırsaydım diye yine başının etini yiyecektiniz o zaman siz. Yaptığınızın sorumluluğunu almayı öğrenmediğiniz sürece hayat başka şeylerle öğretir, bence zamanında öğrenin ki başka hatalar yapmayın. Hoş hata da değil.
Ben annemin her hastalığını kalem kalem takip ettim her gören annene iyi bakmışsın diyor. Şimdi tutup sen benim hastalığıma bakmadın desem doğru olur mu? Olmaz. Yetişkinim sorumluluğu bendeydi yanlış yaptıysam da kabul edicem yapacak başka hiçbir şey yok bunu kabul ederseniz herşey daha kolay olur. Ona buna suçu atarak hiçbir yere varamazsınız aynı olayları yaşar durursunuz.
Bir psikolog derki evinize boyacımı çağırdınız boyadan anlayın son noktada kötü olduğunda sorumluluğu sizde. Yada her ne ise her işlemde her adımımızda herşeyde risk alıyoruz kendimiz alıyoruz bunu yapacak bişey yok.
 
Yani hala aynı şeyi söylüyorsunuz son noktada sorumluluk sizde. Annenizin karışmaması hata değil bunu ister kabul edin ister etmeyin. Kimisi karışır kimisi karışmaz. Annen yaptır deseydi suç onun olacaktı yaptırma deseydi keşke yaptırsaydım diye yine başının etini yiyecektiniz o zaman siz. Yaptığınızın sorumluluğunu almayı öğrenmediğiniz sürece hayat başka şeylerle öğretir, bence zamanında öğrenin ki başka hatalar yapmayın. Hoş hata da değil.
Ben annemin her hastalığını kalem kalem takip ettim her gören annene iyi bakmışsın diyor. Şimdi tutup sen benim hastalığıma bakmadın desem doğru olur mu? Olmaz. Yetişkinim sorumluluğu bendeydi yanlış yaptıysam da kabul edicem yapacak başka hiçbir şey yok bunu kabul ederseniz herşey daha kolay olur. Ona buna suçu atarak hiçbir yere varamazsınız aynı olayları yaşar durursunuz.
Bir psikolog derki evinize boyacımı çağırdınız boyadan anlayın son noktada kötü olduğunda sorumluluğu sizde. Yada her ne ise her işlemde her adımımızda herşeyde risk alıyoruz kendimiz alıyoruz bunu yapacak bişey yok.
Evet sizinle ayni fikirdeyim son noktada sorumluluk bende. Keske bir seyler denseydi de ben kiyameti koparsaydim olacagim diye. Hicbir sey soylenmedi hicbir sey. Bir kelime dahi.. ne zaman bile denmedi. Birbirimize sozler vermekten bahsetmistim yukarida, orayi okudunuz mu? Birbirimize destek olmakla alakali, birlikte yurumek, birlikte basarmak, mutlu bir hayat sunmakla alakali. Benimle boyle hayaller kurabiliyor, sonra hayatimin en onemli kararinda susuyor. Simdi de o hayalleri gerceklestirmek icin umut bekliyor benden. Ne kadar anlatabiliyorum bilmiyorum. Ben onun kurtaricisi olmaktan yoruldum, ben bir nevi annemi kurtardim ve boyle bir anda bana destek olmamasi onunda hayatini mahvetti. Bundan bahsediyorum. Sadece bana degil ona da zarari oldu, benden beklenti icerisindeydi yapacagimiz seyler vardi ve bunlar anca ben calisirsam olurdu. Ben calisacak durumda degilim ve onlarda askiya alindi dolayisiyla. Bu noktada soylemeye calisiyorum, benim guclu olup kalkip tekrar o hayallerin pesinden gitmem gerekiyor fakat neden ben hep guclu olmak zorunda kaldim? Anlatabildim mi bilmiyorum. Yoruldum.. simdi kalkacagim, psikolojimi duzeltip calisacagim ve annemi mutlu edecegim. Peki ben neden uzuldugumle kaldim? Annemde bir adim atamaz miydi mutlu olmamiz icin? Hayallerimiz var, basina kotu bir sey gelirse bunlari nasil gerceklestirecegiz diyemez miydi sonucta narkoz aliyorum degil mi? Hani ben hic ameliyat gormedim hayatimda hic bilmiyorum ama annem yasi dolayisiyla bircok tecrubeye sahip paylasilamaz miydi en azindan?
Gercekten ders oldu, ben mesela ameliyatin ne kadar buyuk bir sey oldugunu ogrendim bu yasima kadar hic bilmiyordum ve bu tecrubemi de insanlara anlatacagim. Hafife almamalari gerektigini, narkozu, olan biten her seyi. Ne oldugunu.. ama annem hic anlatmadi, ameliyat gecmisi de var ustelik. Neyse ben ifade etmeye calistigim kadar ettim. Ben suclamaktan ziyade yalniz birakildigimi anlatmaya calistim.
 
Evet sizinle ayni fikirdeyim son noktada sorumluluk bende. Keske bir seyler denseydi de ben kiyameti koparsaydim olacagim diye. Hicbir sey soylenmedi hicbir sey. Bir kelime dahi.. ne zaman bile denmedi. Birbirimize sozler vermekten bahsetmistim yukarida, orayi okudunuz mu? Birbirimize destek olmakla alakali, birlikte yurumek, birlikte basarmak, mutlu bir hayat sunmakla alakali. Benimle boyle hayaller kurabiliyor, sonra hayatimin en onemli kararinda susuyor. Simdi de o hayalleri gerceklestirmek icin umut bekliyor benden. Ne kadar anlatabiliyorum bilmiyorum. Ben onun kurtaricisi olmaktan yoruldum, ben bir nevi annemi kurtardim ve boyle bir anda bana destek olmamasi onunda hayatini mahvetti. Bundan bahsediyorum. Sadece bana degil ona da zarari oldu, benden beklenti icerisindeydi yapacagimiz seyler vardi ve bunlar anca ben calisirsam olurdu. Ben calisacak durumda degilim ve onlarda askiya alindi dolayisiyla. Bu noktada soylemeye calisiyorum, benim guclu olup kalkip tekrar o hayallerin pesinden gitmem gerekiyor fakat neden ben hep guclu olmak zorunda kaldim? Anlatabildim mi bilmiyorum. Yoruldum.. simdi kalkacagim, psikolojimi duzeltip calisacagim ve annemi mutlu edecegim. Peki ben neden uzuldugumle kaldim? Annemde bir adim atamaz miydi mutlu olmamiz icin? Hayallerimiz var, basina kotu bir sey gelirse bunlari nasil gerceklestirecegiz diyemez miydi sonucta narkoz aliyorum degil mi? Hani ben hic ameliyat gormedim hayatimda hic bilmiyorum ama annem yasi dolayisiyla bircok tecrubeye sahip paylasilamaz miydi en azindan?
Gercekten ders oldu, ben mesela ameliyatin ne kadar buyuk bir sey oldugunu ogrendim bu yasima kadar hic bilmiyordum ve bu tecrubemi de insanlara anlatacagim. Hafife almamalari gerektigini, narkozu, olan biten her seyi. Ne oldugunu.. ama annem hic anlatmadi, ameliyat gecmisi de var ustelik. Neyse ben ifade etmeye calistigim kadar ettim. Ben suclamaktan ziyade yalniz birakildigimi anlatmaya calistim.
Hala aynı şeyi söylüyorsunuz takmışsınız resmen. Psikolojik destek alın mutlaka. Çünkü böyle giderseniz hayat öyle yada böyle yaptıklarınızın sorumluluğunu almayı öğretecek.
Ameliyat görmemiş olabilirsiniz ama sorumluluk yine sizde annenizde ZERRE hata ve suç yok.

Herşey iyi olsaydı iyi ki oldum doğru karar aldım diyecektiniz dimi? E şimdi sonuçlarına katlanıcaksınız. Ben de aynı durumdayım. Ameliyatın risklerini anneniz değil doktor anlatır. Bende girdim ameliyata hiç zor gelmedi bana. Yalnız bırakılmak değil bu, siz sorumluluk almaktan korkuyorsunuz. Söylediklerinizin yalnızlıkla alakası yok.
Neden çalışmıyorsunuz şu an ben adım atamadığım için raporluyum mesela mecburen. Kalkın silkinin dönün işinize gücünüze buna engel ne var ki?
 
İyi derecede paralar kazanıp ev bark alacak konumdaysanız hayatla ilgili mantıklı kararlar almışsınız demek ki bir noktada işler kopmus kendiniz bile ameliyatınızla ilgikenmemişsiniz. Annem benimde hangi doktor siye sormazdı bence bilmez etmez çünkü. Aile bireylerine çok takılmayın, teyzeler biraz öyledir benimde 5 teyzem var zamana zaman kırıldığımız veya canımızı verdiğimiz oluyor bir tanesi anneme aşık ama benden bence rahatsız oluyor ki be hiç bir kötü anımda olmasını da istemem, aramadı sormadı demem kendimi çekerim. İnsanlardan ilgi ve kendinizi sevmelerini beklemeyin bosverin. Ameliyatında çaresi var ikinci bir ameliyat çok iyi araştırırsınız 2. Ameliyatı yapmış örneklere bakarsınız oldu bitti. Yani annemin hayatının her aşamasında yol gösteren çeken benim ama annem hiç bir şeyime dahil olmaz benimde annem çünkü o benim büyük büyük şeyler beklemiyorum zamanında çok iyi büyüttü bence beni ce yeterli, daha fazla kaosuma stresime sürüklemiyorum. Beklemediğim için de hiç kırılmıyorum anneme
 
İyi derecede paralar kazanıp ev bark alacak konumdaysanız hayatla ilgili mantıklı kararlar almışsınız demek ki bir noktada işler kopmus kendiniz bile ameliyatınızla ilgikenmemişsiniz. Annem benimde hangi doktor siye sormazdı bence bilmez etmez çünkü. Aile bireylerine çok takılmayın, teyzeler biraz öyledir benimde 5 teyzem var zamana zaman kırıldığımız veya canımızı verdiğimiz oluyor bir tanesi anneme aşık ama benden bence rahatsız oluyor ki be hiç bir kötü anımda olmasını da istemem, aramadı sormadı demem kendimi çekerim. İnsanlardan ilgi ve kendinizi sevmelerini beklemeyin bosverin. Ameliyatında çaresi var ikinci bir ameliyat çok iyi araştırırsınız 2. Ameliyatı yapmış örneklere bakarsınız oldu bitti. Yani annemin hayatının her aşamasında

İyi derecede paralar kazanıp ev bark alacak konumdaysanız hayatla ilgili mantıklı kararlar almışsınız demek ki bir noktada işler kopmus kendiniz bile ameliyatınızla ilgikenmemişsiniz. Annem benimde hangi doktor siye sormazdı bence bilmez etmez çünkü. Aile bireylerine çok takılmayın, teyzeler biraz öyledir benimde 5 teyzem var zamana zaman kırıldığımız veya canımızı verdiğimiz oluyor bir tanesi anneme aşık ama benden bence rahatsız oluyor ki be hiç bir kötü anımda olmasını da istemem, aramadı sormadı demem kendimi çekerim. İnsanlardan ilgi ve kendinizi sevmelerini beklemeyin bosverin. Ameliyatında çaresi var ikinci bir ameliyat çok iyi araştırırsınız 2. Ameliyatı yapmış örneklere bakarsınız oldu bitti. Yani annemin hayatının her aşamasında yol gösteren çeken benim ama annem hiç bir şeyime dahil olmaz benimde annem çünkü o benim büyük büyük şeyler beklemiyorum zamanında çok iyi büyüttü bence beni ce yeterli, daha fazla kaosuma stresime sürüklemiyorum. Beklemediğim için de hiç kırılmıyorum anneme
Haklisiniz sizi guzel buyutmus dolayisiyla bu size yetmis demek ki. Ne de olsa annem diyebiliyorsunuz. Ben diyemiyorum cunku bana yetemedi. Hatta hicbir sey yapmadi. Herkes anne olmamali diye haberlerde goruyoruz, herkes kendi annesinden pay biciyor ama bana bir seyler katamadi. Dogdum ve buyudum. Sadece doyurmasi yeterli miydi keza onu da babannem yapti zaten. Ilkokulda onlugumu kendim utuluyordum ilkokul diyorum bakin 8 9 yasinda oyle soyleyim :) ben duzelebilecek sandim, birlikte gucluyuz sandim ki oyle degilmis. Dogru evet beklenti icine girilmemeli, bu yuzden annemle de arama mesafe koymak en dogrusu olacak ama bunu yaptigimda da o mutsuz oluyor. Diger turlu de ben. Sizce hangisi dogru? Kendimi kullanilmis ve somurulmus hissediyorum manevi anlamda..
 
Haklisiniz sizi guzel buyutmus dolayisiyla bu size yetmis demek ki. Ne de olsa annem diyebiliyorsunuz. Ben diyemiyorum cunku bana yetemedi. Hatta hicbir sey yapmadi. Herkes anne olmamali diye haberlerde goruyoruz, herkes kendi annesinden pay biciyor ama bana bir seyler katamadi. Dogdum ve buyudum. Sadece doyurmasi yeterli miydi keza onu da babannem yapti zaten. Ilkokulda onlugumu kendim utuluyordum ilkokul diyorum bakin 8 9 yasinda oyle soyleyim :) ben duzelebilecek sandim, birlikte gucluyuz sandim ki oyle degilmis. Dogru evet beklenti icine girilmemeli, bu yuzden annemle de arama mesafe koymak en dogrusu olacak ama bunu yaptigimda da o mutsuz oluyor. Diger turlu de ben. Sizce hangisi dogru? Kendimi kullanilmis ve somurulmus hissediyorum manevi anlamda..
Sürekli geçmişi düşünerek ne geçiyor elinize? Olan olmuş hayatta bir noktada herkes yalnızdır. Herşey iyiyken depresyona girdim demişsiniz. Sonra da annenizi suçluyorsunuz sürekli. Burdan ne çıkardım diyip önünüze bakmalısınız bunu takıntı yapıp sürekli düşünmekle elinize ne geçiyor?
 
Sürekli geçmişi düşünerek ne geçiyor elinize? Olan olmuş hayatta bir noktada herkes yalnızdır. Herşey iyiyken depresyona girdim demişsiniz. Sonra da annenizi suçluyorsunuz sürekli. Burdan ne çıkardım diyip önünüze bakmalısınız bunu takıntı yapıp sürekli düşünmekle elinize ne geçiyor?
Tesekkur ederim gercekten cok ilgilisiniz ama sizle bagdasamadik bir turlu :) ben sizin soylediklerinize katiliyorum. Buradan cikardigim dersler beni gelecek icin cok zorluyor iste. O yuzden donum noktasi olarak dusunuyorum. Baska planlar yapmam gerekiyor artik. Bu planlarda yalniz olmaliyim, annemi cikarmam gerekiyor maalesef. Bunun huznunu yasiyorum..
 
Tesekkur ederim gercekten cok ilgilisiniz ama sizle bagdasamadik bir turlu :) ben sizin soylediklerinize katiliyorum. Buradan cikardigim dersler beni gelecek icin cok zorluyor iste. O yuzden donum noktasi olarak dusunuyorum. Baska planlar yapmam gerekiyor artik. Bu planlarda yalniz olmaliyim, annemi cikarmam gerekiyor maalesef. Bunun huznunu yasiyorum..
Evet birden anlayamamanız normal zaten zaman gerek söylediklerim için. Ben de hayatımın dönüm noktasındayım maalesef kolay değil.
 
Hangi çılgın beni estetikten kurtaracakmış şaşarım dsds şaka bi yana koca kadınsınız ne bu kurban psikolojisi ne bu kurtarılma arzusu? Ne bu sevgi dilenmeler her şeyin suçunu başkalarına atmalar? Ergenlikte kalmadı mı bunlar? Bi titreyip kendinize mı gelseniz artık yaşadığınız hayatın sorumluluğunu mu alsanız ilerde daha yanlış kararlar alıp hayatınızı kendi ellerinizle mahvetmeden?? Fotoğraf atın buraya sadece burnunuzu yüzünüz anlaşılmıycak şekilde yada özelden atın yorumlayalım düşündüğünüz kadar kötü değildir eminim. Onca yıl hergün bakıp alıştığınız için size öyle geliyordur. Ama burnunuzdan daha büyük sorunlar görüyorum burda
 
Evet zaman gerekiyor.. anlatmak isterseniz ozelden yazabilirsiniz
Yapma bacııım derdine dert katma🤣🤣 İki kurban iyice düşürürsünüz birbirinizi.Karşı tarafı dinlemeden sürekli dert yarıştırıp durursunuz. Yada dizle burnu değiş tokuş yapın en iyisi eminim ikinizi de mutlu eder bu durum 😂
 
Hangi çılgın beni estetikten kurtaracakmış şaşarım dsds şaka bi yana koca kadınsınız ne bu kurban psikolojisi ne bu kurtarılma arzusu? Ne bu sevgi dilenmeler her şeyin suçunu başkalarına atmalar? Ergenlikte kalmadı mı bunlar? Bi titreyip kendinize mı gelseniz artık yaşadığınız hayatın sorumluluğunu mu alsanız ilerde daha yanlış kararlar alıp hayatınızı kendi ellerinizle mahvetmeden?? Fotoğraf atın buraya sadece burnunuzu yüzünüz anlaşılmıycak şekilde yada özelden atın yorumlayalım düşündüğünüz kadar kötü değildir eminim. Onca yıl hergün bakıp alıştığınız için size öyle geliyordur. Ama burnunuzdan daha büyük sorunlar görüyorum burda
Evet evet sorunlar farkli.. ama gececek zamanla
 
Yapma bacııım derdine dert katma🤣🤣 İki kurban iyice düşürürsünüz birbirinizi.Karşı tarafı dinlemeden sürekli dert yarıştırıp durursunuz. Yada dizle burnu değiş tokuş yapın en iyisi eminim ikinizi de mutlu eder bu durum 😂
Herkesin derdi kendine buyuk iste olsun. Kirilmayi yasarsak dogru adimlarla belki daha iyisi olur :)
 
Back
X