beni yipratan cok sey var nereden baslasam bilemiyorum..
beni yipratan kücük yasta annem kim babam kim tam olarak ,dedemmi baba babammi baba, annemmi anne yoksa babaanemmi anne beni 13 yasima kadar büyüten... 15-16 yasima kadar bunlar beni cok yipratti sonra ilk askmi desem yada benim icimdeki ilk ve son gercek askim ile biraraya gelemem ailelerimiz yüzünden buda beni yipratti , sonra 17 yasinda herseye bikmis bir halde bir evlilige evet demem beni yipratti....ve sonrasi dahada var ama cok uzun anlatsam bitmez benimle oturup aglamaya baslarsiniz herhalde...ama yine nedemisler beterin beteri var.....
eşimin alkole olan düşkünlüğü beni çok yıprattı.aslında çok iyi birisi ama o sıkkımı içince,bütün büyü bozuluyor.
aslında hayat yıpratmaz insanları...
insanlar ve yaşadıklarımız yıpratır bizi...
yıprandım demek içimden gelmiyor,ama
eşimin rahatsızlıkları ama ciddi rahatsızlıkları
beni gerçekten yıprattı,neden yıprattı,
çok detaylı düşündüğüm için,hep düşündüğüm için yıprandım...
ama ona da şükrettim...
yaşanılması gereken yaşanılıyor ve bizler bunu değiştiremiyoruz...
sevgiler...
aslında hayat yıpratmaz insanları...
insanlar ve yaşadıklarımız yıpratır bizi...
yıprandım demek içimden gelmiyor,ama
eşimin rahatsızlıkları ama ciddi rahatsızlıkları
beni gerçekten yıprattı,neden yıprattı,
çok detaylı düşündüğüm için,hep düşündüğüm için yıprandım...
ama ona da şükrettim...
yaşanılması gereken yaşanılıyor ve bizler bunu değiştiremiyoruz...
sevgiler...
Beni de en çok yıpratan babama en çok ihtiyacım olduğu dönemde kaybetmem halen kendimi toplayabilmiş değilim:1no2:
Çok detaycı ve pimpirikli olmam da beni çok yıpratıyor:a015:
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?