Buyrun...Terapi Grubumuz :))

Canlar ben uzun uzun düşündüm ve bir tespitte bulundum.Bilmiyorum bana katılır mısınız?
Sizleri kendimce inceden inceye tahlil etmeye çalıştım,tabi kendimi de.Dikkatimi çeken en büyük ortak noktamız zekalarımız,(bunu kelimeleri parmağımızda çevirişimizden anladım),iyi yetiştirilmişliğimiz,hümanist yönümüz ve en en en önemlisi baskın karakterli kadınlar oluşumuz.Çıkarımım şu:
Acaba bizler sevmek,sevilmek evet atlatması zor ama acaba bizlerde,daha baskın duygu hazmedememek mi bize yapılanları.Ben bugün,özlemden daha ağır basan duygumun yedirememekten doğan öfke olduğu sonucuna vardım :26:
 
[video=youtube;zvp-Gq_vobQ]http://www.youtube.com/watch?v=zvp-Gq_vobQ&feature=relmfu[/video]



kızdımm getırene benı dünyaya, anama babama sıtemkar oldum..

sevgılım akıttın hep gözyasımı, daglara taslara vurdum hep basımı..

ölmeden dıktırdın mezar tasımı, sonunda sevmeye tövbekar oldum..!!
 
bir iliski uzmani eski sevgiliyi unutmak icin soyle soylemisti: iyi anilara degil, kotu anilara konsantre olun. ayrilik anida dahil kotu olan butun anilara konsantre olun ve onun hosunuza gitmeyen sacma buldugunuz butun huylarini hatirlamaya calisin. saygi bittigi zaman sevginin bitmesi daha da kolaylasiyor o yuzden onun sacma huylarini ve sizi uzdugu anlari hatirlayin..

ElifZeynep'in actigi ilk konuda ben soylemistim surekli onlardan bahsederek onlari unutamayiz diye ama aslinda bizim burdaki amacimiz onlari unutmak degil ki. ne yani onlardan konusmadigimizda hafizamizi mi kaybedicez? bizim burdaki amacimiz iliskilerimizin bittigini kabul etmek ve gelecek iliskilere kendimizi acmak ve hazirlamaktir. kimse kimseyi unutamaz. ben daha 13 yasindaki ilk askimi halen hatirlarim en guzel duygularla yuzumde gulumsemeyle. ama onunla da bittiginde uzulmustum.. Ama ne oldu? zamanla iliskinin bittigini idrak ettim. Bunda da ayni seyler oluyor. Benim bu konudaki tek amacim dedigim gibi kendimi yeni bir hayata hazirlamaktir.
 
Son düzenleme:
dengesiz biri değildim, istikrarlıydım, duygularımı ölçüp tartardım, şaşırtmazdım kendimi, hep kontrol elimdeydi sanki, duygusal dalgalanmalara da uzaktım bu adam bana kendi karakterini de zehrini de miras bıraktı sanki. şöyle birşey oluyor; karşıma çıkan çiftlere bakıyorum önceleri onların mutlu olduğunu düşünür herkesin de bir yerde nasibin olduğuna inanır kendim için henüz zaman gelmediğine ama çok güzel şeylerin de yaşanacağına inanırdım, pozitif düşünürdüm yani. şimdi gördüğüm çiftlerde ya birbirlerinin arkasından iş çevirdikleri zannındayım ya da benim asla böyle bir mutluluğa sevgiye ulaşamayacağım. dengesizim yani, ani geçişler yaşıyorum bir uçtan diğerine. 1.5 yıl öncesine dek herkesin gözünde çok mutlu bir insandım, kendi kendine yeten, kitapları, filmleri ile haşır neşir. ne bileyim siyaseti takip ederdim, güncel olaylara ilgiliydim, makale yazardım, web tasarım öğreniyordum, foto çekiyordum vs. sanki bir devir kapandı, ruhen öldüm, sanki sadece beni bu hale getirmek için hayatıma girdi, tüm yaşam enerjimi çekip alınca da son darbeyi vurmuş gibi geliyor. neşem bile rahatsız ederdi onu, arkadaşlarım... asosyal olduğunu, benim kadar neşeli ve birikimli olamadığını söylerdi, arkadaşlarını eleştiren, onların kendisini aşağı çektiğini söyleyen adam nedense evlilik arifesinde onlara koşar oldu, bir anda değerlendi hepsi senin arkadaşların varsa benim de çevrem çok geniş demeye başladı:s sanki yarışırmışız gibi. çok tuhaf senaryolar yazıyorum, bu gece de bazı nedenlerden ( hanımlar siz anlarsınız o dönemi:37:) daha duygusalım ama sanki hasedinden bana bunca acıyı çektirmiş gibi geliyor. deliriyor muyum yoksa? bu nedenle yazıyorum sanırım kendimi kağıt üzerinde görmek ya da yalnız olmadığımı bilmek için, belki dibe vuruyoruz ama dibe vurmadan da yukarı çıkılmıyor sanırım.
 
.Çıkarımım şu:
Acaba bizler sevmek,sevilmek evet atlatması zor ama acaba bizlerde,daha baskın duygu hazmedememek mi bize yapılanları.Ben bugün,özlemden daha ağır basan duygumun yedirememekten doğan öfke olduğu sonucuna vardım :26:

Evet kesinlikle bu. Kendi adima sonuna kadar katiliyorum. Ya ben iliskim boyunca ona asik bile olmadigimi dusunuyordum. Ama o iliskiyi bitirdi. ben icten ice onun iliskideki kontrolunu kiskaniyorum. Ve terk edilmeyi hazmedemiyorum. Ondan onceki iliskimde asiktim resmen, ama ben bitirmistim hemde hala severken ama o koymadi. neden? cunku BEN ayrilmistim. Ben terk edilmeyi hazmedemiyorum. budur..
 
Canlar ben uzun uzun düşündüm ve bir tespitte bulundum.Bilmiyorum bana katılır mısınız?
Sizleri kendimce inceden inceye tahlil etmeye çalıştım,tabi kendimi de.Dikkatimi çeken en büyük ortak noktamız zekalarımız,(bunu kelimeleri parmağımızda çevirişimizden anladım),iyi yetiştirilmişliğimiz,hümanist yönümüz ve en en en önemlisi baskın karakterli kadınlar oluşumuz.Çıkarımım şu:
Acaba bizler sevmek,sevilmek evet atlatması zor ama acaba bizlerde,daha baskın duygu hazmedememek mi bize yapılanları.Ben bugün,özlemden daha ağır basan duygumun yedirememekten doğan öfke olduğu sonucuna vardım :26:


kendi adıma konuşayım: evet. ben hazmedemiyorum. onun yaptığı bazı şeyleri, önceleri aşktan ölüyormuş gibi görünürken sonradan ayrılığı bu kadar kabullenici davranmasını, benden önceki kadının o uğursuz varlığını ve daha pek çok şeyi. hiç hazmedemiyorum hem de.
 
Evet kesinlikle bu. Kendi adima sonuna kadar katiliyorum. Ya ben iliskim boyunca ona asik bile olmadigimi dusunuyordum. Ama o iliskiyi bitirdi. ben icten ice onun iliskideki kontrolunu kiskaniyorum. Ve terk edilmeyi hazmedemiyorum. Ondan onceki iliskimde asiktim resmen, ama ben bitirmistim hemde hala severken ama o koymadi. neden? cunku BEN ayrilmistim. Ben terk edilmeyi hazmedemiyorum. budur..




eskı sevgılım ben terk ettım ben bıtırdım pekı ben neyı hazmedemıyorum?? zaman zaman sınır krızlerı gecırıyorum??

sanırım aptal yerıne konulmayı ama o kadar tazede degıl hersey coktan gecmesı lazım degılmıydı bu öfke? bu nefret ona karsı??
 
nev cikarimlarina tesptine hayranim. atlantis senin de oyle. duygularimi ifade ediyorsunuz her defasinda. sag olun var olun :)))
nev haklisin son yazdgina harfiyen katilmaktayim ;)
 
Canlar ben uzun uzun düşündüm ve bir tespitte bulundum.Bilmiyorum bana katılır mısınız?
Sizleri kendimce inceden inceye tahlil etmeye çalıştım,tabi kendimi de.Dikkatimi çeken en büyük ortak noktamız zekalarımız,(bunu kelimeleri parmağımızda çevirişimizden anladım),iyi yetiştirilmişliğimiz,hümanist yönümüz ve en en en önemlisi baskın karakterli kadınlar oluşumuz.Çıkarımım şu:
Acaba bizler sevmek,sevilmek evet atlatması zor ama acaba bizlerde,daha baskın duygu hazmedememek mi bize yapılanları.Ben bugün,özlemden daha ağır basan duygumun yedirememekten doğan öfke olduğu sonucuna vardım :26:

100% katiliyorum,
kac kere dedim zaten, zoruma gitti hazmedemiyorum diye
ve gercekten baskin karakterli bir kadinim buda dogru
iyide yetistirildim az cok , cok sükür
 
dengesiz biri değildim, istikrarlıydım, duygularımı ölçüp tartardım, şaşırtmazdım kendimi, hep kontrol elimdeydi sanki, duygusal dalgalanmalara da uzaktım bu adam bana kendi karakterini de zehrini de miras bıraktı sanki. şöyle birşey oluyor; karşıma çıkan çiftlere bakıyorum önceleri onların mutlu olduğunu düşünür herkesin de bir yerde nasibin olduğuna inanır kendim için henüz zaman gelmediğine ama çok güzel şeylerin de yaşanacağına inanırdım, pozitif düşünürdüm yani. şimdi gördüğüm çiftlerde ya birbirlerinin arkasından iş çevirdikleri zannındayım ya da benim asla böyle bir mutluluğa sevgiye ulaşamayacağım. dengesizim yani, ani geçişler yaşıyorum bir uçtan diğerine. 1.5 yıl öncesine dek herkesin gözünde çok mutlu bir insandım, kendi kendine yeten, kitapları, filmleri ile haşır neşir. ne bileyim siyaseti takip ederdim, güncel olaylara ilgiliydim, makale yazardım, web tasarım öğreniyordum, foto çekiyordum vs. sanki bir devir kapandı, ruhen öldüm, sanki sadece beni bu hale getirmek için hayatıma girdi, tüm yaşam enerjimi çekip alınca da son darbeyi vurmuş gibi geliyor. neşem bile rahatsız ederdi onu, arkadaşlarım... asosyal olduğunu, benim kadar neşeli ve birikimli olamadığını söylerdi, arkadaşlarını eleştiren, onların kendisini aşağı çektiğini söyleyen adam nedense evlilik arifesinde onlara koşar oldu, bir anda değerlendi hepsi senin arkadaşların varsa benim de çevrem çok geniş demeye başladı:s sanki yarışırmışız gibi. çok tuhaf senaryolar yazıyorum, bu gece de bazı nedenlerden ( hanımlar siz anlarsınız o dönemi:37:) daha duygusalım ama sanki hasedinden bana bunca acıyı çektirmiş gibi geliyor. deliriyor muyum yoksa? bu nedenle yazıyorum sanırım kendimi kağıt üzerinde görmek ya da yalnız olmadığımı bilmek için, belki dibe vuruyoruz ama dibe vurmadan da yukarı çıkılmıyor sanırım.
Okurken gözlerim doldu.Ben de piyasaya sürülecek yarıladığım bir romanı,kitap ve film zevkimi,gözümdeki ışığı verdim adamla gitti.Seni canım yana yana anlıyorum...

Evet kesinlikle bu. Kendi adima sonuna kadar katiliyorum. Ya ben iliskim boyunca ona asik bile olmadigimi dusunuyordum. Ama o iliskiyi bitirdi. ben icten ice onun iliskideki kontrolunu kiskaniyorum. Ve terk edilmeyi hazmedemiyorum. Ondan onceki iliskimde asiktim resmen, ama ben bitirmistim hemde hala severken ama o koymadi. neden? cunku BEN ayrilmistim. Ben terk edilmeyi hazmedemiyorum. budur..
Benim beraberliğimi bitiren bendim ama hazmedemediğim şey yalanlar,riyalar,duygusal şiddetler.Ben bana ya aynı durumda olan hemcinslerime müstehak görülenleri hazmedemiyorum terk eden taraftan öte...
 
Son düzenleme:
dengesiz biri değildim, istikrarlıydım, duygularımı ölçüp tartardım, şaşırtmazdım kendimi, hep kontrol elimdeydi sanki, duygusal dalgalanmalara da uzaktım bu adam bana kendi karakterini de zehrini de miras bıraktı sanki. şöyle birşey oluyor; karşıma çıkan çiftlere bakıyorum önceleri onların mutlu olduğunu düşünür herkesin de bir yerde nasibin olduğuna inanır kendim için henüz zaman gelmediğine ama çok güzel şeylerin de yaşanacağına inanırdım, pozitif düşünürdüm yani. şimdi gördüğüm çiftlerde ya birbirlerinin arkasından iş çevirdikleri zannındayım ya da benim asla böyle bir mutluluğa sevgiye ulaşamayacağım. dengesizim yani, ani geçişler yaşıyorum bir uçtan diğerine. 1.5 yıl öncesine dek herkesin gözünde çok mutlu bir insandım, kendi kendine yeten, kitapları, filmleri ile haşır neşir. ne bileyim siyaseti takip ederdim, güncel olaylara ilgiliydim, makale yazardım, web tasarım öğreniyordum, foto çekiyordum vs. sanki bir devir kapandı, ruhen öldüm, sanki sadece beni bu hale getirmek için hayatıma girdi, tüm yaşam enerjimi çekip alınca da son darbeyi vurmuş gibi geliyor. neşem bile rahatsız ederdi onu, arkadaşlarım... asosyal olduğunu, benim kadar neşeli ve birikimli olamadığını söylerdi, arkadaşlarını eleştiren, onların kendisini aşağı çektiğini söyleyen adam nedense evlilik arifesinde onlara koşar oldu, bir anda değerlendi hepsi senin arkadaşların varsa benim de çevrem çok geniş demeye başladı:s sanki yarışırmışız gibi. çok tuhaf senaryolar yazıyorum, bu gece de bazı nedenlerden ( hanımlar siz anlarsınız o dönemi:37:) daha duygusalım ama sanki hasedinden bana bunca acıyı çektirmiş gibi geliyor. deliriyor muyum yoksa? bu nedenle yazıyorum sanırım kendimi kağıt üzerinde görmek ya da yalnız olmadığımı bilmek için, belki dibe vuruyoruz ama dibe vurmadan da yukarı çıkılmıyor sanırım.

Sadece uzgunsun o yuzden. Ama inanki bu duygular gecici, karakterin ve ilgi alanlarin kalici. Bu duygulari da yasadiktan sonra bakarsin yazdigin makaleler, cektigin fotograflar daha anlamli ve guzel olur. gordugu ciftlerin birbiri arkasindan is cevirdigini bende dusunuyorum, veya cok hos giden bi iliski bakalim ne zaman cirkinlesecek diye bekliyorum. O yuzden, dun yazdigim gibi saf sevgiye inancimi yitiriyorum.. o yuzden sundan eminin ki, ne kadar ihtiyac duysam, ne kadar o duygulari ozlesemde, yeni bir iliski icin hala zamana ihtiyacim var. sizin de oyle..
 

100% katiliyorum,
kac kere dedim zaten, zoruma gitti hazmedemiyorum diye
ve gercekten baskin karakterli bir kadinim buda dogru
iyide yetistirildim az cok , cok sükür

terketmedim ah almadim diye huzurluyum ben. iyi ki ben onu yari yolda birakmadim :1:
ilahi adalate guveniyorum. bana da aninda tecelli eder her defasinda :27:
ama ona bitmesin diye yalvarislarim yuzunden ve terkedilmislik hissi yuzunden cok ofkeliyim ona ve hayata..
egom beni mahvediyor. sevgi de biter elbet ama gene de konduramiyorum be kizlar

:19:
 

100% katiliyorum,
kac kere dedim zaten, zoruma gitti hazmedemiyorum diye
ve gercekten baskin karakterli bir kadinim buda dogru
iyide yetistirildim az cok , cok sükür

terketmedim ah almadim diye huzurluyum ben. iyi ki ben onu yari yolda birakmadim :1:
ilahi adalate guveniyorum. bana da aninda tecelli eder her defasinda :27:
ama ona bitmesin diye yalvarislarim yuzunden ve terkedilmislik hissi yuzunden cok ofkeliyim ona ve hayata..
egom beni mahvediyor. sevgi de biter elbet ama gene de konduramiyorum be kizlar

:19:
 

100% katiliyorum,
kac kere dedim zaten, zoruma gitti hazmedemiyorum diye
ve gercekten baskin karakterli bir kadinim buda dogru
iyide yetistirildim az cok , cok sükür

terketmedim ah almadim diye huzurluyum ben. iyi ki ben onu yari yolda birakmadim :1:
ilahi adalate guveniyorum. bana da aninda tecelli eder her defasinda :27:
ama ona bitmesin diye yalvarislarim yuzunden ve terkedilmislik hissi yuzunden cok ofkeliyim ona ve hayata..
egom beni mahvediyor. sevgi de biter elbet ama gene de konduramiyorum be kizlar

:19:
 
kızlar bırden yaslar bosaldı gözlerımden..sarkılar dınleyıp kafamı dagıtırken..

sınırlerım cok bozuk..cok yıprandım.. bütün sülaleme rezıl oldum onun yüzünden..cok sevdımm..ama elımde var koca bır 0!!

aılemın basını yere egdım.. en cok bu kahredıyor benı..yanlıs anlamayın yatak mevzusu degıl.. bütün mahalleye rezıl ettı benı camları ındırdı odamın.. sömürdü duygularımı..parama göz dıktı.. ama ben gözünün ıcıne baktım yınede onun!!

kahretsınn..!! hıc haketmedım bunları.. gece olmasını hıc ıstemıyorum..düsüncelerle basbasa kalmayı hıc ıstemıyorum.. müzıge verıyorum kendımı oyalanmak ıcın.. hoslandıgım cocugu düsünmeye calısıyorum ama bu düsünceler gırdımı aklıma kendıme engel olamıyorum cok sınırlenıyorum..

sımdı elımde olsa gıder evını atese verırım o derece gözüm dönüyor.. karsıma cıksa sokakta ezer gecerım arabmla bır sanıye düsünmem ama degmezzz!!!!!!!!! lanet olsun ona onun gıbılerede!! allah bın belasını versın dıcem dönüp dolasıp benı bulcak..sabır yarabb sabırr!!
 

kendi adıma konuşayım: evet. ben hazmedemiyorum. onun yaptığı bazı şeyleri, önceleri aşktan ölüyormuş gibi görünürken sonradan ayrılığı bu kadar kabullenici davranmasını, benden önceki kadının o uğursuz varlığını ve daha pek çok şeyi. hiç hazmedemiyorum hem de.
Ben de canım işte ben de.Kapımda yatan,Ona evet dediğimde hıçkıra hıçkıra ağlayan,kulağıma beni bırakma diye fısıldayan,yanımda eli ayağı titreyen adamın beni ayrılacak noktaya getirmesine ve bu adam o noktadan bu noktaya nasıl geldi sorularını ve suçluluk duygusunu cebimde bırakmasını hazmedemiyorum...

nev cikarimlarina tesptine hayranim. atlantis senin de oyle. duygularimi ifade ediyorsunuz her defasinda. sag olun var olun :)))
nev haklisin son yazdgina harfiyen katilmaktayim ;)
Ne acı demi...Ne mutlu ki Allah da kuluna yapılan zulmü hazmetmiyor...


100% katiliyorum,
kac kere dedim zaten, zoruma gitti hazmedemiyorum diye
ve gercekten baskin karakterli bir kadinim buda dogru
iyide yetistirildim az cok , cok sükür
Bence sizler çok özel kadınlarsınız,bunu yürekten hissediyorum...
 
Evet, şahsen benim ki hazmedememe durumu aynen. Yoksa ilk görüşte ona aşık olmadım hatta beğenmemiştim. Sırf sanal ortamda bulunduğumuz yerde karizması var diye onu elde etme başarısını gösterdigim icin ısrar ettim. Aramasa sormasa aslında cok umurumda degildi. Bana yalan söyledi, beni aldattı. Şu var o beni bir kere aldattıysa ben elli kere aldatırım, Yalansa sorun kuyruklusunu derim. Ama ona karşı olan o toleransımı zaafımı yanlış kullandı bana yanlış davrandı. Bunun acısı çıksın istiyordum lakin çok şükür bu duygudan da yavaş yavaş kurtuluyorum kendi hayatımı zehir etmemek adına.
 
Back
X