- 14 Ağustos 2011
- 28.149
- 3.921
- 448
- Konu Sahibi elifzeynep2012
-
- #5.541
inanirim canm ya cok kotu oluyo insan sen yinede derin derin nefes al sakin olmaya calis
Tamam canım deniyorum.
Zaten arayan yok. Başka gün arıyacak demekki.
Hayırlısını diliyorum Allahtan.
Bende kızgın değilim uzun zamandır ama kırgınlık hala var.. Neden sorusu en baştaki kadar çok gelmiyor aklıma azaldı..
Kırgınlığımız bitipte bu kişilere karşı nötr olunca tamam demektir :)
ben basindan beri ona ne kirgindim, ne de kizgin. Sadece biseyler icin mucadele edemeyisi asabimi bozuyordu o kadar. Ama simdi ondan uzaklastikca, ona karsi duygularim bittikce, ondan nefret etmeye basliyorum. Onsan ve arkadaslarindan. Sanirim yaptiklari sacmaliklari daha net gorup, bana ters gelen fakat sevdigim icin onemsemedigim seyler daha cok gozume batiyor. Ve artik ozlemden eser kalmadi bende. Hatta gecmis gunleri unutuyorum, ona karsi eskiden nasil hissettigimi bile unutuyorum nerdeyse. Simdi bahsederken bile rahatsiz oluyorum. Onun gibi bi insanla nasil cikabilmisim.. kendime cok kiziyorum.
en komik olani da bu ya zaten... O ugruna herseyden vazgecebilecegimiz adamin nasilda yabanci olusunu izlemek... Onun aslinda digerlerinden hic bi farki olmadigini onu O yapanin bizim askimiz olusunun farkina varmak herseyi nasilda yalan kiliyo insanin hic birseye inanasi gelmiyo...
Oh be :) İlk öğrendiğim an yıkılmıştım, kendimi çok şanssız hissetmiştim onun ömrü boyunca yanında olan kadın ben olmayacağım için. Şimdi ise ne kadar şanslı olduğumun farkına varıyorum. Asıl onunla olsam ne kadar şanssız olurmuşum bunu fark ediyorum. Nasıl bir insandan kurtulduğumu görüyorum, onun yerine bana günün birinde gelecek olan doğru düzgün ve dürüst bir insanın önündeki engeli kalkmış görüyorum ve mutlu hissediyorum :)
Çok garip nedense artık üzülmüyorum. Aklıma gelince eskisi kadar canımı sıkmıyor. Neredeyse tamamen atlattım diyebilirim.
İlk andaki depresifliğe, acıya kanmayın kızlar, geçiyormuş, iyileşiyormuş insanın yaraları :)
2 ay sonra bunu söyleyebildiğim için çok mutluyum.
Bu süreçte beni bıkmadan cevapladığınız, destek olduğunuz için hepinize ayrı teşekkür ediyorum
moralim çok bozuk,
metin bana :
"aynı şeyleri tekrarlayıp duruyorsun, aynı cümleleri kuruyorsun, senin mutlu olduğun bir şeye aynı tepkiyi vermeyince bozuluyorsun ama o benim s... bile değil, sen ne cürretle bana hediye gönderiyorsun ben gönderme diyorum gönderemezsin o kadar bitti hepsi çöpe gidiyor biliyorsun, senin çapın yetmez, sanırdım ki farklı bir cümle kuracaktın ama yine aynı bayağı cümleni kurdun, sen kendini gerizekalı gibi hissediyorsun bu his değilki gerçeğin ta kendisi" diyor...
ve hep aynı şeyleri söylüyor, güvenim gidiyor zaten yoktu olan da uçuyor, böyle davranınca nefret ediyorum ondan, kendimi yetersiz ve bomboş hissediyorum, gözünde şu kadar bile değilim, zaten hayatına sokmadığı yetmiyor, kalkıp bir de böyle konuşunca kusma isteği uyandırıyor bende...
moralim çok bozuk,
metin bana :
"aynı şeyleri tekrarlayıp duruyorsun, aynı cümleleri kuruyorsun, senin mutlu olduğun bir şeye aynı tepkiyi vermeyince bozuluyorsun ama o benim s... bile değil, sen ne cürretle bana hediye gönderiyorsun ben gönderme diyorum gönderemezsin o kadar bitti hepsi çöpe gidiyor biliyorsun, senin çapın yetmez, sanırdım ki farklı bir cümle kuracaktın ama yine aynı bayağı cümleni kurdun, sen kendini gerizekalı gibi hissediyorsun bu his değilki gerçeğin ta kendisi" diyor...
ve hep aynı şeyleri söylüyor, güvenim gidiyor zaten yoktu olan da uçuyor, böyle davranınca nefret ediyorum ondan, kendimi yetersiz ve bomboş hissediyorum, gözünde şu kadar bile değilim, zaten hayatına sokmadığı yetmiyor, kalkıp bir de böyle konuşunca kusma isteği uyandırıyor bende...
ben basindan beri ona ne kirgindim, ne de kizgin. Sadece biseyler icin mucadele edemeyisi asabimi bozuyordu o kadar. Ama simdi ondan uzaklastikca, ona karsi duygularim bittikce, ondan nefret etmeye basliyorum. Onsan ve arkadaslarindan. Sanirim yaptiklari sacmaliklari daha net gorup, bana ters gelen fakat sevdigim icin onemsemedigim seyler daha cok gozume batiyor. Ve artik ozlemden eser kalmadi bende. Hatta gecmis gunleri unutuyorum, ona karsi eskiden nasil hissettigimi bile unutuyorum nerdeyse. Simdi bahsederken bile rahatsiz oluyorum. Onun gibi bi insanla nasil cikabilmisim.. kendime cok kiziyorum.
Kim bunu diyen yaa?
Sizi kim aşağılıyor böyle.
sen hediye gönderiyorsun sevgilinde sana bunları mı diyor siz ayrımısınız ben anlamadım bu nasıl konuşma tarzı terbiyesizliktir ya
tek taraflı hastalıklı bir takıntı, kurtulucam ama...
moralim çok bozuk,
metin bana :
"aynı şeyleri tekrarlayıp duruyorsun, aynı cümleleri kuruyorsun, senin mutlu olduğun bir şeye aynı tepkiyi vermeyince bozuluyorsun ama o benim s... bile değil, sen ne cürretle bana hediye gönderiyorsun ben gönderme diyorum gönderemezsin o kadar bitti hepsi çöpe gidiyor biliyorsun, senin çapın yetmez, sanırdım ki farklı bir cümle kuracaktın ama yine aynı bayağı cümleni kurdun, sen kendini gerizekalı gibi hissediyorsun bu his değilki gerçeğin ta kendisi" diyor...
ve hep aynı şeyleri söylüyor, güvenim gidiyor zaten yoktu olan da uçuyor, böyle davranınca nefret ediyorum ondan, kendimi yetersiz ve bomboş hissediyorum, gözünde şu kadar bile değilim, zaten hayatına sokmadığı yetmiyor, kalkıp bir de böyle konuşunca kusma isteği uyandırıyor bende...
acaba hakikaten ben hep aynı cümleleri mi kuruyorum farkında olmadan...
bencede kurtul yani bu ne böyle ya sinirlerim hopladı
sen bu kadar laftan sonra yoksa surekli ayni seyleri soyledigine mi takildin??
Seninle boyle konusmasina asla izin vermemelisin. O kim oluyor ki seni bu kadar asagilayabiliyor? Hikayeni bilmiyorum.. Eski sevgilin mi? nasil ayrildiniz?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?