2,5 yıllık evliyim 6 aydır korunmuyoruz ve hamile kalamadım. Her şey nasip, nasipten öte yol yok...
benim söylemek istediğim şey şu: bir arkadaşım var aynı zamanda evlendik. o da benim gibi çocuk sahibi olmak istiyor; ama eşi, doktora yaptığı için şu sırala olmasını istemiyordu. 6 aydır bebek kavgası vardı evde...arkadaşım her gün beni arayıp eşinin çocuk istemediğinden, bunun onu ne kadar üzdüğünden, bu evliliğe inanamadığından vb. dertlerini anlattı ve ben elimden geldiği kadar yardımcı olmaya onu rahatlatmaya çalıştım. sonunda eşi nasılsa hemen olmuyo diye geçen ay korunmamış ve arkadaşım hamile kalmış. 2 gün önce beni aradı havadan sudan konuştuk lafı eveleyip geveledi ve "seni üzmemek için söylemeyecektim ama ben hamileyim, hani sen benden önce başladın ya üzülme diye öğrenince arayamadım seni" falan gibi şeyler geveledi. O ana kadar onun için sevinmiştim, ama bana o sözleri söyleyince moralim çok bozuldu. ben niye o hamile kaldı diye üzüleyim...Allah herkese nasip etsin...bi de arkasından" canım hayırlısı her şeyden önce" demez mi... ben de biliyorum önce hayırlıyım istemeyi ama daha dün hamile kalıncaya kadar ille de çocuk istiyorum diye zır zır tepinip de hamile kalınca başkalarına böyle akıl verilmesi ve soğukkanlılık telkin edilmesi zoruma gidiyor...
valla rahatladım. hamile olan bütün bacılar, Allah evlatlarınızı sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin, benim gibi bekleyenlere de tez vakitte HAYIRLISIYLA nasip etsin. Ama hamile kalmayı istediğiniz, dua ettiğiniz ve bunun için gözyaşı döktüğüüz anları hatırlayıp bebek isteyen arkadaşlarınızla konuşurken biraz özenli olun...
benim söylemek istediğim şey şu: bir arkadaşım var aynı zamanda evlendik. o da benim gibi çocuk sahibi olmak istiyor; ama eşi, doktora yaptığı için şu sırala olmasını istemiyordu. 6 aydır bebek kavgası vardı evde...arkadaşım her gün beni arayıp eşinin çocuk istemediğinden, bunun onu ne kadar üzdüğünden, bu evliliğe inanamadığından vb. dertlerini anlattı ve ben elimden geldiği kadar yardımcı olmaya onu rahatlatmaya çalıştım. sonunda eşi nasılsa hemen olmuyo diye geçen ay korunmamış ve arkadaşım hamile kalmış. 2 gün önce beni aradı havadan sudan konuştuk lafı eveleyip geveledi ve "seni üzmemek için söylemeyecektim ama ben hamileyim, hani sen benden önce başladın ya üzülme diye öğrenince arayamadım seni" falan gibi şeyler geveledi. O ana kadar onun için sevinmiştim, ama bana o sözleri söyleyince moralim çok bozuldu. ben niye o hamile kaldı diye üzüleyim...Allah herkese nasip etsin...bi de arkasından" canım hayırlısı her şeyden önce" demez mi... ben de biliyorum önce hayırlıyım istemeyi ama daha dün hamile kalıncaya kadar ille de çocuk istiyorum diye zır zır tepinip de hamile kalınca başkalarına böyle akıl verilmesi ve soğukkanlılık telkin edilmesi zoruma gidiyor...
valla rahatladım. hamile olan bütün bacılar, Allah evlatlarınızı sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin, benim gibi bekleyenlere de tez vakitte HAYIRLISIYLA nasip etsin. Ama hamile kalmayı istediğiniz, dua ettiğiniz ve bunun için gözyaşı döktüğüüz anları hatırlayıp bebek isteyen arkadaşlarınızla konuşurken biraz özenli olun...