Büyük kızımı 6 aylıkken bırakıp işe gitmeye başladım. Hiç sorun yaşamadık. Küçük oldu, tam işe başladım 10 gün sonra okullar kapandı. Cocuk neredeyse 2 yaşına geldi ve çok zorlanıyor bıraktığımda. Küçükken daha çabuk alışıyorlar merak etmeyin.
o kadar haklısınız ki gerçekten çok ihtiyacım var. Bebeğimi düşünmekten kendimi unutmuşum iyiki hatırlattınız.
Çıkış saatimde de esnekler, yani 4 te çıkabiliyorum. dediklerinizde haklısınız, uyku düzenini oluşturmam gerekiyor sanırım ya da hiiç gitmemek
Aslında benim de tam olarak merak ettiğim şey o. Aramızda güvenli bağlanma olmadığı için mi çok ağlıyor acaba diye düşünüyorum
Beni anladığınız için çok teşekkürler. Uyku saatlerini düzenlemem gerekiyor ilk önce sanırım. Bu kadar çok ağlamasından dolayı güvenli bağlanma olmadı mı acaba diyorum ben de kendi kendime. Çünkü normal bir ağlama değil bu,gercekten terkediyormuşum gibi davranıyor. Önerilerinizi denicem cok sağolun
Biri daha demis yukarda ama gidecegini, calisip ekmek
İçimi rahatlattınız sağolun. O anlamyacak bile olsa ana yüreği aşırı duygusallık var bende yine de. Ama onun bu durumu önemsemediğini görmek yine de rahatlatır tabi beni.
Peki tek bir sorundan dolayı güvenli bağlanma olmadığını düşünebilir misiniz? Beni asıl korkutan o sanırım
Ben açıkçası güvenli bağlanma mevzusunu çok abartılı buluyorum. Ekstrem kötü bir anne çocuk ilişkisi olmadığı sürece çocuk tabii ki anneyle de bakım verenleriyle de bağ kuracaktır. Adem Güneş genel anlamda sevdiğim bir uzman değildir bu anlamda, bence annelere gereksiz yere vicdan yükü yüklüyor.
İçimi rahatlattınız. Adem güneş tarzında düşünenlerin yazısını okudukça bu ihtimalden korktum sanırım. Benim annemle güvenli bağlanma sorunum oldu, oğlumla ilişkime sırf bu yüzden daha ince davranıyorum. Ya annemle ben gibi olursak diye korkuyorum sanırım
Benim en büyük hatam haber vermeden kaçmalarım sanırım. Bunu değiştiricem. Gitmeden de olmaz ki diye düşünüyorum. Çünkü zamanım çok kalıyor onu özlüyorum
Adem Güneş annelerin çalışma hayatını istemeyen muhafazakar biri. Ona göre kadın çalışmamalı, iki yaşına kadar annesinden başka kimse bakım vermesin, aynı odada yatsın diyen biri. Kesinlikle çok abartılı bir ebeveynlik örneğini öneriyor bana göre. Çocuğunuz bence anlıyordur işe gidip geldiğinizi ama şu an 2 yaş sendromuna girmiş, bencil döneminde. Onun istediği olsun istiyor sadece. Döneceğinizi bilse de gitmemenizi istediği için ağlıyordur. Özeline iki yaş zaten her talep için ağladığı bir dönem olacak.
normalde çıkış saatimiz 4bucuk-5 arası. Elimden geldiğince erken çıkıyorum 15.00 cok zor görünüyor. öneriniz için yine de teşekkürler
Sırf bu tarz düşüncelerden dolayı onunla yatağımı ayırmadım uzun bir süre. Psikolog desteği aldıktan sonra ayrı yatmanın bebeğin zihinsel gelişimi için daha iyi olacağını anladım şu an bizimle yatmıyor şükür. 2 yaş sendromunu düşünmemiştim,erken daha diyerek. Bu konu üzerine yoğunlaşacağım
