Çalışan anne olmak

Calisma saatleriniz nasil? Benim de oglum 2.5 yasinda. Pandemide hep beraberdik evde. Gecen sene evden calistim, yine beraberdik. Bu sene evden cikmak bana cok iyi geldi. Oglum da alisti. Ama benim calisma saatlerim asiri uzun degil, bazen yarim gun, o gunler bile eve erken gelesim yok 🤭 cok uzun calisma saatlerim olsa cok ozlerdim sanirim.
 
Bende iki yaşa kadar büyütmüş olmanız çok iyi. Bir noktada işe dönüş yapmak istiyorsanız bence doğru zamandır. Araya yıllar girdikçe işinizden de uzaklaşacaksınız.
 
Calisma saatleriniz nasil? Benim de oglum 2.5 yasinda. Pandemide hep beraberdik evde. Gecen sene evden calistim, yine beraberdik. Bu sene evden cikmak bana cok iyi geldi. Oglum da alisti. Ama benim calisma saatlerim asiri uzun degil, bazen yarim gun, o gunler bile eve erken gelesim yok 🤭 cok uzun calisma saatlerim olsa cok ozlerdim sanirim.
Çalışma saatlerim sabah 07:00 akşam 16:30 tabi servis imkanı da var.
 
Calisma saatleriniz nasil? Benim de oglum 2.5 yasinda. Pandemide hep beraberdik evde. Gecen sene evden calistim, yine beraberdik. Bu sene evden cikmak bana cok iyi geldi. Oglum da alisti. Ama benim calisma saatlerim asiri uzun degil, bazen yarim gun, o gunler bile eve erken gelesim yok 🤭 cok uzun calisma saatlerim olsa cok ozlerdim sanirim.
Çalışma saatlerim sabah 07:00 akşam 16:30 tabi servis imkanı da var
 
Bir an önce atın kendinizi o evden dışarı. Süreci uzattıkça zorlanacaksınız. Kızınızı da kreşe başlatma imkanı varsa o da kreşe başlasa aslında evden beraber çıkmak işleri kolaylaştırabilir. Arkanızdan ağlayabilir. Zor olacaktır. Ama geçecek.
Ben 7 aylık bıraktım çocuğumu. Gebeliğimin başında çıkmıştım izne pandemi dolayısıyla. Nerdeyse 1.5 sene çalışmadım. 2 aydır işteyim. Hala alıştığımı söyleyemeyeceğim ama ilk günlere göre çok iyiyim. Bir de bağımsız bir hayatım olabildiğini farketmek iyi geldi ne yalan söyleyeyim.
İmkanlar iyimiş sakın bırakmayın. İşe dört elle sarılın.
 
Bende çalışmayı çok istiyorum, iyi tekliflerde alıyorum ama aklım kızımdayken çalışamam.
Çalıştığım yerde de kendimi rezil ederim. Videyosunu falan izlerim tüm gün :KK70: o yüzden en aşağı 3 yaşı beklemeye karar verdim. Bir daha bu günler geri gelmeyecek. Hele ihtiyacım yoksa hiç gerek yok.
Kızım 10 aylıkken başladım çalışmaya. Okula gittiğimde sadece kendim izlesem iyi,teneffüslerde diğer öğretmen arkadaşlara da kızım videolarını izletiyordum. Ay şimdi düşününce kızları darlıyormuşum yazık onlar da ses etmiyorlardı 🤪🤪
 
Çok normal bu duygular çok anlaşılır. İşin şartları iyiyse gidin bence ama, alışırsınız. Haftasonları da boşmuş zaten.
 
Kızım 10 aylıkken başladım çalışmaya. Okula gittiğimde sadece kendim izlesem iyi,teneffüslerde diğer öğretmen arkadaşlara da kızım videolarını izletiyordum. Ay şimdi düşününce kızları darlıyormuşum yazık onlar da ses etmiyorlardı 🤪🤪
😂 Annelik işte
 
Emin olun bunu redderseniz evde kendinizi sadece çocuk bakan biri olarak görmeye başlayacaksınız.inamilmaz derecede özgüven kaybı oluyor.bence başlayın.2 yıl zaten siz bakmissiniz...ben 4 yıl aradan sonra başladım . çalışmak nimetmis
 
Evet bu his oluyor ise geri dönerken.
Oglum 27 aylıktı ise geri dondugumde is yerinde aglar dururdum
Simdi kızım icin ucretsiz izindeyim nasil tekrar baslarim diye dusunuyorum bende.
Sartlariniz gayet iyi iken baslayin bana kalirsa zamanla alisiliyor.
Hatta zamanla kendinizi daha iyi hissedeceksiniz.
 
Herkese merhaba pazartesi günü yeni işimin ilk günü… 2 yaşında bir kızım var sorunum şu ki kızımı bırakmak istemiyorum. Nedense 3 gündür bir suçluluk hissediyorum. 2 yıldır yanından hiç ayrılmadığım kızımı terk ediyormuş gibi hissediyorum. Kızımın emin ellerde olacağına eminim ama bu his neden bilmiyorum evraklarımı verdim SGK girişim bile yapıldı ancak gitmek hiç ama hiç istemiyorum. Durumumuz da iyi çok şükür aslında gitmesem gitmem ama ne yapmalıyım bilmiyorum. 29 yaşındayım ve 7 yıllık geçmiş bir iş hayatım var bir yandan kendi ayakları üstüne basan bir anne de olmak istiyorum ama karar veremiyorum. Verdiğim 2 yıl ara acaba beni zorlar mı ve kızımı biraz daha büyütmeli miyim? Türkiye şartlarına göre özel sağlık sigortam, hafta sonu tatillerim, bayram ikramiyelerim yılda bir bir maaş ikramiye gibi olanakları çok güzel bir iş. Buna benzer işi tekrar bulabilir miyim çünkü korkusu da içimi kemirmiyor degil 😞
Eşinizle ne yaptınız, boşanma karari vermiştiniz, siz ölümden dönerken hastaneye gelmediği için?
 
ben oğlum 6 aylıkken çalışmaya başladım. hem maddi hem manevi olarak çalışmaya ihtiyacım vardı, hem de öğretmen olduğum için nispeten saatlerim daha iyiydi. evde oturmak bana göre değildi. ilk zamanlar deli gibi bir pişmanlık ve özlem yaşasam da sonra alıştım. oğlum da hiç ayrılık kaygısı yaşamadı çünkü başından beri anne gidiyor sonra geliyor hep bunu gördü. kreşe başlarken de çok rahat ettim. 2.5 yaşına kadar da emzirdim :D sadece 3-5 yaşına kadar çocuğuna kendisi bakan annelerin çocuklarıyla sıkı bir bağları olmak zorunda değil yani. çok daha erken de çalışmaya başlayabilirdiniz ve bu felaket olacak anlamına gelmezdi.
 
Herkese merhaba pazartesi günü yeni işimin ilk günü… 2 yaşında bir kızım var sorunum şu ki kızımı bırakmak istemiyorum. Nedense 3 gündür bir suçluluk hissediyorum. 2 yıldır yanından hiç ayrılmadığım kızımı terk ediyormuş gibi hissediyorum. Kızımın emin ellerde olacağına eminim ama bu his neden bilmiyorum evraklarımı verdim SGK girişim bile yapıldı ancak gitmek hiç ama hiç istemiyorum. Durumumuz da iyi çok şükür aslında gitmesem gitmem ama ne yapmalıyım bilmiyorum. 29 yaşındayım ve 7 yıllık geçmiş bir iş hayatım var bir yandan kendi ayakları üstüne basan bir anne de olmak istiyorum ama karar veremiyorum. Verdiğim 2 yıl ara acaba beni zorlar mı ve kızımı biraz daha büyütmeli miyim? Türkiye şartlarına göre özel sağlık sigortam, hafta sonu tatillerim, bayram ikramiyelerim yılda bir bir maaş ikramiye gibi olanakları çok güzel bir iş. Buna benzer işi tekrar bulabilir miyim çünkü korkusu da içimi kemirmiyor degil 😞
Bende çalışan annelerin suçluluk psikolojisini anlamıyorum bende çalışıyorum ve yine çocuklarımız İçin çalışıyoruz maddi sıkıntı olmasa bile annenin çalışıp ayakları üzerinde durması çocuğu bir sıfır önde hayata başlatıyor bence
 
Benim bebe daha karnımda 💜 3 yaş gibi ben de kreşe verip işe başlayacağım. 3 yaştan önce erken gibi geliyor bana
 
Bir an önce atın kendinizi o evden dışarı. Süreci uzattıkça zorlanacaksınız. Kızınızı da kreşe başlatma imkanı varsa o da kreşe başlasa aslında evden beraber çıkmak işleri kolaylaştırabilir. Arkanızdan ağlayabilir. Zor olacaktır. Ama geçecek.
Ben 7 aylık bıraktım çocuğumu. Gebeliğimin başında çıkmıştım izne pandemi dolayısıyla. Nerdeyse 1.5 sene çalışmadım. 2 aydır işteyim. Hala alıştığımı söyleyemeyeceğim ama ilk günlere göre çok iyiyim. Bir de bağımsız bir hayatım olabildiğini farketmek iyi geldi ne yalan söyleyeyim.
İmkanlar iyimiş sakın bırakmayın. İşe dört elle sarılın.
Bakacak birileri vardı öyleyse?
 
2 yaş da gayet iyi işe başlamak için.Ben 1 yaşındayken bakıcıya vermiştim.ustelik 2 yıl kizima kendim baktım eşim geçici görevde olduğu için.ve cumartesileri de bazen çalışıp bazen çalışmıyordum.yada yanımda goturuyordum.buna rağmen aramızdaki bag daha güçlü oldu,kızım da kendine güvenen,özgüveni yerinde bir çocuk oldu.

Babanne ve baba ilgilenecekse çalışmanız yararınıza olacaktır,aksi halde zaten bahaneler bitmiyor.
 
İhtiyacınız yoksa çalışmayın,o işi daha çok ihtiyacı olan biri alsın.
Çocuk Kreşe başlayıp sosyallesince gidersiniz. Zaten kreşler 8,30-4 arası genelde. Sabah kahvaltı yapar eşini, bırakır, öğlen anneniz ya da bakıcı alır, bir iki saat sonra eve geçersiniz. Böylece çocuktan ayrılmış psikolojisine girmezsiniz,çünkü zaten o saatte kreşte olacağı için sizin serbest saatiniz olur.
Çok bir şey kalmamış. İş yerinden ha 2 sene ayrı kalmışsınız ha 4-5 sene. Bence çok da fark etmez.
O arada da kendinizin geliştirmek için sertifikalı programlara katilirsiniz. Pandemi sağolsun,artık her şeyin online kursu var. Bazen haftasonu eğitimlerine katilirsiniz eşiniz bakar falan.
Böylece meslekten birkaç yıl geri kalmış ama o birkaç yılda işte uzaklaşmamis,tam tersi eğitimler alıp kendinizi geliştirmiş bir imaj sergilersiniz yeni işe girerken
 
İhtiyacınız yoksa çalışmayın,o işi daha çok ihtiyacı olan biri alsın.
Çocuk Kreşe başlayıp sosyallesince gidersiniz. Zaten kreşler 8,30-4 arası genelde. Sabah kahvaltı yapar eşini, bırakır, öğlen anneniz ya da bakıcı alır, bir iki saat sonra eve geçersiniz. Böylece çocuktan ayrılmış psikolojisine girmezsiniz,çünkü zaten o saatte kreşte olacağı için sizin serbest saatiniz olur.
Çok bir şey kalmamış. İş yerinden ha 2 sene ayrı kalmışsınız ha 4-5 sene. Bence çok da fark etmez.
O arada da kendinizin geliştirmek için sertifikalı programlara katilirsiniz. Pandemi sağolsun,artık her şeyin online kursu var. Bazen haftasonu eğitimlerine katilirsiniz eşiniz bakar falan.
Böylece meslekten birkaç yıl geri kalmış ama o birkaç yılda işte uzaklaşmamis,tam tersi eğitimler alıp kendinizi geliştirmiş bir imaj sergilersiniz yeni işe girerken
Evet bu ihtimali bende düşünerek eğer başladığım yerde işler iyiye gitmezse istifa eder ve yüksek lisans yapabilirim diye düşünüyorum.👍
 
Herkese merhaba pazartesi günü yeni işimin ilk günü… 2 yaşında bir kızım var sorunum şu ki kızımı bırakmak istemiyorum. Nedense 3 gündür bir suçluluk hissediyorum. 2 yıldır yanından hiç ayrılmadığım kızımı terk ediyormuş gibi hissediyorum. Kızımın emin ellerde olacağına eminim ama bu his neden bilmiyorum evraklarımı verdim SGK girişim bile yapıldı ancak gitmek hiç ama hiç istemiyorum. Durumumuz da iyi çok şükür aslında gitmesem gitmem ama ne yapmalıyım bilmiyorum. 29 yaşındayım ve 7 yıllık geçmiş bir iş hayatım var bir yandan kendi ayakları üstüne basan bir anne de olmak istiyorum ama karar veremiyorum. Verdiğim 2 yıl ara acaba beni zorlar mı ve kızımı biraz daha büyütmeli miyim? Türkiye şartlarına göre özel sağlık sigortam, hafta sonu tatillerim, bayram ikramiyelerim yılda bir bir maaş ikramiye gibi olanakları çok güzel bir iş. Buna benzer işi tekrar bulabilir miyim çünkü korkusu da içimi kemirmiyor degil 😞
Ben bu konunun gereksiz dramaya döndüğünü hissediyorum.2 yasina kadar büyütmüşsünüz ki bu çok büyük bir nimet.Bakacak kisi ile de ilgili sorun yok gibi görünüyor,ben oğlumu 7 aylik bıraktım hicte vicdan yapmadim ,sanırım ben kötü anneyim😀 valla çalışsanız bile gene çocuğu siz büyütüyorsunuz siz ilgileniyorsunuz zaten.Sanki çocuğu sokağa atıyor gibi düşünmeye gerek yok bence.Anne olmak hayattaki tek statümüz değil
 
Back
X