Çalışan kadın mı, Çalışmayan mı daha mutlu?

Mutluluk,birşeyler ürettiği ya da faydalı olduğu için tatmin olabilmekle ilgili birşey..
Çalışarak ya da evdeyken,bu tamamen kişiye bağlı bir durum.
İhtiyaçtan dolayı çalışıp hayatından çalındığını düşünen kadın da mutsuz, evde koca bir günü bomboş geçiren ve işe yaramaz hisseden kadın da..
Çalışsa da çalışmasa da gün içinde deli gibi yorulup,gün sonunda huzurlu bir uyku uyuyabiliyorsa mutlu..Bu kadar basit.
 
Çalışıp çalışmamak değil de üretip üretmemek diyelim.
Sabah belli bir saatte işe gitmiyor olabilirsiniz ama evde üretmeye devam edersiniz veya bir dernekte gönüllü çalışırsınız vb
Üreten insan mutludur.
 
22 yasımdan beri çalışıyorum 6 sene olmuş.Toyluğumdan bir sürü salak insanın ezmeye çalışmasıyla uğraştım yıllardır.Üstelik çalıştığım yer de baya kurumsallıkta zirve bi yer.Şu 6 yılda bile o kadar çok ruh hastası kişiliksiz sosyopat ego manyağı tip gördüm ki çoğu zaman kendi kendime keşke zengin koca bulup evde otursaydım ya da pat diye istifamı verip çıkabilseydim de şu ruh hastalarıyla uğraşmasaydım dedim.

Ben bi de yıllarca okumuş, evde oturmaktan nefret eden aşırı dışa dönük bi insanken imkanlarım olsa artık evde oturmayı tercih ederdim.Anladım ki çalışmak çok yıpratıcı bişeymiş hem fiziksel hem ruhsal olarak.28 yaşımda bu ülkede çalışıp bi yerlere gelebileceğime ve mutlu olabileceğime inancımı çoktan kaybettim.
 

Aynı durumdayız, ben 7,5 senedir çalışıyorum aynu koşullarda bir kurumda cidden 75 senelik yıprandım. Bazen "amannnn herkes çalışıyor nolacak canım ahahaha"diye küçümseyen kv nin suratına iki tane şaplatmak istiyorum, hayatı boyunca bir gün bile çalışmamış, hep gezmiş tozmuş, iki çocuk yapmış 15 sene arayla tek başarısı bu bir de gelmiş beni küçümsüyor töbe est...

İşten çok iş hayatındaki insanlar, müşteriler, amirler yoruyor insanı. İnsanımızın daha çok eğitilmeye, daha iyi koşullara ihtiyacı var. Ezilen gelip sizi ezmek istiyor, herkes hıncını çıkaracak birilerini bulmanın peşinde.
 

Kesinlikle.Artık insanlar mı tuhaf yoksa devir mi değişti çözemiyorum.Sabah odamın önünden geçiyolar günaydın diyen 2-3 kişi var.Birinin yakını ölür başın sağolsun demeye yanaşmazlar.Doğum olur hayırlı olsun demezler.Ama terfi mi olacak zam mı gelecek herkes birbirini ezer birbirinin üstüne basar kuyusunu kazar insanlık bi kenara konur her türlü pislik döner.

Adama bakıyosun dağın başında liseden bozma üniversiteyi on yılda bitirmiş ondan kat be kat iyi eğitimi ve donanımı olan insanlara hava basıyo bilmişlik yapıo eziyo falan.Yağ çekenlere terfiler gelsin zamlar gelsin ama sen sırf oturup işini yaptığın kimseye yağ çekmediğin için on yıldır aynı pozisyonda çalış.

Artık böyle insanlarla çalışmaktan aynı havayı solumaktan öyle midem bulandı ki bidaha hayat boyu hiç çalışmasam aramam.İş yeri değil resmen survivor.
 
İnsan kendi cehennemini yaratırmış.
Maaş kartını kocasının eline verip,bir toka alabilmek için izin alan,bütün ev işlerini sırtlayan çalışan kadın mutsuzdur.
Pazar parası için bile kocasına yalvaran,hiçbir sosyal aktivitesi olmayan evde ne çocuklarına ne de kendine faydası dokunmayan ev hanımı da mutsuzdur.
 
Maalesef bazı ev hanımlarının çocuklarını sokak büyütüyor. Çalışan anneler mecburen okul çıkışı etüt, spor vs ayarlayarak çocuğun gününü de tam dolduruyor. Çocuklardaki bu boşluk bu sebepten kaynaklanıyor. Bulunduğum çevrede çalışmayan hanimlar yoğun epey. Şöyle parka bakıyorum. Özellikle bazı çocuklar öğlen okuldan geldiği gibi dışarıda akşama kadar. Yazın gece yarısına kadar. E bu çocuğun aile terbiyesi ne olacak? Ahlak durumu ne olacak? Tamam imkanları kısıtlı belki o kurs bu kurs gönderemiyorlar ancak oturup akşama kadar temizlik ve komşu gezmesi yapana kadar ücretsiz belediyenin spor, sanat kurslarına götürebilirler. Gerçi oraya da bir bırakıp akşama kadar takip etmeyenler de var da neyse.
Ben de ev hanımıyım. Ama okuldan sonraları spor, resim, müzik kurslarına götürüyorum. Bu sebepten evimin işini bile yetiştiremedigim oluyor. Ev oturmasına kimseyi alamıyorum pek gidemiyorum da. Ama evde olsa kursa gitmese, bakıyor parka arkadaşları var çıkmak istiyor haliyle. Ben de akşama kadar dolduruyorum vakti kalmıyor artık çıkmaya. Birkaç gün birlikte çıkıyoruz kontrollü. Bu kadar uğraştım diye elbette mükemmel çocuk yetiştiriyorum diyemem . Elimden geleni yapayım ben de duamı eder gerisini Rabbime bırakırım. Yani bu tespitinizi ben de çoktan yapmıştım çok ciddi bir sorun bence de. Çok da üzücü. Kolay geliyor annelere sokağa salıp akşama eve alması. Küfür, bağırış gecelere kadar. Çocukları ne yapıyor bilmiyorlar bile. Gerçi çok kolay böylesi çocuk büyütmekte ne var. Çocuk arabaya sanat eseri çiziyor anne baba bihaber. Ben ve bizim gibiler kırk takla atıyoruz. Evde de güzel vakit geçirelim diye de uğraşıp duruyoruz. İnşallah emeklerimizin karşılığını da alabiliriz.
Nikola Tesla nin bir sözü var:"O kadar cahilsiniz ki, dininiz var diye ahlaka ihtiyaciniz kalmadigini sanıyorsunuz." Acı ama gerçek.
 
Hiçte ev hanımları " rahatlar " demeyin okadar seylen oyalanıyorumki bazen yemek yicek vaktim olmuyo ( bozuluyorum ha ) :/
 
neye karar verdiniz kızlar?
çalışanlar mı çalışmayanlar mı kocisi zengin olanlar mı?
 
orada kıyaslamak için yazmadım. Oradaaan buraya demek istedim :) annenin hayatımızdaki öneminin abartıldığı düşünülse de ben bir yere kadar doğruluğuna inanıyorum. ayağı öpülen bebek konusu cidden çok saçmaymış duymamıştım hiç. Haluk Yavuzer evet biliyorum onu da. Daha çok incelerim. Teşekkürler tavsiye için.
 
Ben de aynı şeyi düşünüyorum iş stresi beni mahvediyor çılgınlık biliyorum ama memurluktan istifa etmek istiyorum anlayışsız iş arkadaşları yaşanan sorunlar beni mahvediyor
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…