- 4 Eylül 2013
- 1.513
- 1.560
- 83
Gercekten biktigimi hissediyorum artik, eskiden ideallerim vardi, akademisyen olmak icin canini disine takan gece sabahlara kadar ders calisan, hafta sonu bile laboratuvara giden birisiydim. Ama artik hicbirsey yapasim yok, hersey kulfet gibi geliyor bana. sirf vize durumumdan dolayi calismayi surduruyorum sanki, isle baslantim biterse vizemde bitiyor ve Turkiye'ye donmem gerekiyor. bikac yil daha kalalim, azcik daha kendimizi gelistirelim, cocugum biraz daha biseyler ogrensin diye diye icim sisti. simdiye kadar donemedik, simdiden sonra zaten ulkenin durumu da malum, suan donemyi hic goze alamiyorum. herkesin dedigi milelt birbirinin kuyusunu kazma derdinde, hele akademik ortamlar, aman aman hic girme deniyor nerdeyse.
Velhasil ulkeye de donemiyorum, iside birakamiyorum ama feci biktim.
hergun 3 saate yakin yol cekiyorum, yolun stresiyle ise gergin geliyorum, eve gergin gidiyorum.
yilalrdir tezini bitiremeyen bir adet de koca var elimde, dusundukce deli oluyorum. sallana sallana is bitirmeye calisan bir tip, ben boyle yogun calisamam diyen bir tip.
mileltin evinden yaptigi o cicisli bicisli paylasimlari gordukce zaten beynime kan yuruyor neredeyse.
eskiden ideallerim vardi, onlari da kaybettim artik...
bunca emek veriyorum ama sunun icin bunun icin derdim, simdi hicbir idealimde yok, calisma hevesimde yok, arastirmasi da, akademisi de yerin dibine batsin modundayim, bosuna okumusum bosuna parcalamisim kendimi, kocami rahat ettirip besleyip buyutmek icinmis hepsi. adam beni rahat ettirecegine ben onu rahat ettiriyorum, benim biriktirdigim parayla satilik villa ilanlarina bakiyor beyfendi, sacimi basimi yolasim geliyor bazen cidden.
Aptallikmis benimki, tek kelimeyle olan bu. elin dunyadan haberi olmayan hayatinda iki kitap okumamis, uc kelimeyi yanyana getiremeyen tipleri, prenses gibi yasiyor, ben daha otobus tepelerinde suruneyim.
Ne yazikki boyle gelmis boyle gider bu isler, hicte kurtulusum yok.
Velhasil ulkeye de donemiyorum, iside birakamiyorum ama feci biktim.
hergun 3 saate yakin yol cekiyorum, yolun stresiyle ise gergin geliyorum, eve gergin gidiyorum.
yilalrdir tezini bitiremeyen bir adet de koca var elimde, dusundukce deli oluyorum. sallana sallana is bitirmeye calisan bir tip, ben boyle yogun calisamam diyen bir tip.
mileltin evinden yaptigi o cicisli bicisli paylasimlari gordukce zaten beynime kan yuruyor neredeyse.
eskiden ideallerim vardi, onlari da kaybettim artik...
bunca emek veriyorum ama sunun icin bunun icin derdim, simdi hicbir idealimde yok, calisma hevesimde yok, arastirmasi da, akademisi de yerin dibine batsin modundayim, bosuna okumusum bosuna parcalamisim kendimi, kocami rahat ettirip besleyip buyutmek icinmis hepsi. adam beni rahat ettirecegine ben onu rahat ettiriyorum, benim biriktirdigim parayla satilik villa ilanlarina bakiyor beyfendi, sacimi basimi yolasim geliyor bazen cidden.
Aptallikmis benimki, tek kelimeyle olan bu. elin dunyadan haberi olmayan hayatinda iki kitap okumamis, uc kelimeyi yanyana getiremeyen tipleri, prenses gibi yasiyor, ben daha otobus tepelerinde suruneyim.
Ne yazikki boyle gelmis boyle gider bu isler, hicte kurtulusum yok.