- 4 Aralık 2017
- 4.661
- 4.576
- 83
bende çalışan bir anneyim 1 bucuk yıldır çalışıyorum..
tek maaş ile geçinemiyordur hiç birşeye yetişemiyorduk çok zor günler yaşadım..
yinede allah bir şekilde yavrumun rızkını verse de yetmiyordu olmuyordu üzerimize bir çöp birşey alamıyorduk. kendimi geçtim evladıma hiç birşey alamıyordum..
anneme ağlıyordum, eşime ağlıyordum yeri geldi bez alacak paramız yoktu..
ve daha birsürü şey sosyal hayatımız yoktu sıralanır gider..
neyse işe başladım asgari ücret+ ssk halen öyleyim..
ilk zamanlar maaşımn yarısı kalıyordu bakıcıya gidiyordu.. geçen sene asgari ücret 1400 tl di ve ben bakıcıya 700 tl veriyordm
bu sene rabbim bir vesile kıldı iş yeri yemek parası verdi bende evde yediğim için
şimdi bakıcı parası hariç 1100 tl para kalıyor elime
herkes benimle dalga geçti aa cocugunu 700 tl için bırakmış bu para için çalışılır mı
ne vicdansız anne .'' vs.. çok ağladım göz yaşı döktüm evladıgımı bıraktıgım için kahroldum.
ama sabrettim pes etmedim azı bulamayan cogu hiç bulamaz dedim..
Şimdi evladmın hiç birşeyi eksik değil..
evimize et tavuk balık kıyma giriyor,
pazar günleri doyasıya geziyoruz,
oglum birşey istiyor hemen alıyorum,
giyimim kuşamım değişti o insanların küçümsediği para ile.. ve bu sene elime daha fazla kalıyor artık rabbime şükürler olsun..
çok daraldıgım pes etmek istedğim zamanlar oldu ama etmedim..
işe başlarken araba aldık şimdi arabamızı değiştiriyoruz, herkesin alay ettiği ben şimdi dimdik güçlü yıkılmayan bir eş ve kadın oldumm ''
Bunları neden yazdım.. eğer ki maddi durumunuz yeterli ise zorlanmayacaksanız bence işten cıkın kendiniz bakın..
ama yok kıt kanaat yeter vs derseniz cocugunuzun geleceğini düşünün
bütün gün evde oturup cocuguna birşey katamayan anne de var..
çalışıp eve gelip herşeyi bırakıp sadece 1 saat ile bu acıgı kapatabilen anne de var seçim ve karar sizin hakkınızda hayırlısı olsun inşallah..
zorluk çekmeden hiç birşey olmuyor bu hayatta.
tek maaş ile geçinemiyordur hiç birşeye yetişemiyorduk çok zor günler yaşadım..
yinede allah bir şekilde yavrumun rızkını verse de yetmiyordu olmuyordu üzerimize bir çöp birşey alamıyorduk. kendimi geçtim evladıma hiç birşey alamıyordum..
anneme ağlıyordum, eşime ağlıyordum yeri geldi bez alacak paramız yoktu..
ve daha birsürü şey sosyal hayatımız yoktu sıralanır gider..
neyse işe başladım asgari ücret+ ssk halen öyleyim..
ilk zamanlar maaşımn yarısı kalıyordu bakıcıya gidiyordu.. geçen sene asgari ücret 1400 tl di ve ben bakıcıya 700 tl veriyordm
bu sene rabbim bir vesile kıldı iş yeri yemek parası verdi bende evde yediğim için
şimdi bakıcı parası hariç 1100 tl para kalıyor elime
herkes benimle dalga geçti aa cocugunu 700 tl için bırakmış bu para için çalışılır mı
ne vicdansız anne .'' vs.. çok ağladım göz yaşı döktüm evladıgımı bıraktıgım için kahroldum.
ama sabrettim pes etmedim azı bulamayan cogu hiç bulamaz dedim..
Şimdi evladmın hiç birşeyi eksik değil..
evimize et tavuk balık kıyma giriyor,
pazar günleri doyasıya geziyoruz,
oglum birşey istiyor hemen alıyorum,
giyimim kuşamım değişti o insanların küçümsediği para ile.. ve bu sene elime daha fazla kalıyor artık rabbime şükürler olsun..
çok daraldıgım pes etmek istedğim zamanlar oldu ama etmedim..
işe başlarken araba aldık şimdi arabamızı değiştiriyoruz, herkesin alay ettiği ben şimdi dimdik güçlü yıkılmayan bir eş ve kadın oldumm ''
Bunları neden yazdım.. eğer ki maddi durumunuz yeterli ise zorlanmayacaksanız bence işten cıkın kendiniz bakın..
ama yok kıt kanaat yeter vs derseniz cocugunuzun geleceğini düşünün
bütün gün evde oturup cocuguna birşey katamayan anne de var..
çalışıp eve gelip herşeyi bırakıp sadece 1 saat ile bu acıgı kapatabilen anne de var seçim ve karar sizin hakkınızda hayırlısı olsun inşallah..
zorluk çekmeden hiç birşey olmuyor bu hayatta.