çalışmama lazım bebeğimden ayrılmak istemiyorum :(

Yok canim ben 32 yasinda 2 yasinda kizi krese baslayan bir anneyim.sen biliyorsun sen harikasin muhtesemsin. Yasamadan anliyorsun annelik nedir kaygilari nedir evlat kokusu nedir. Hepsini biliyorsun. Ben bilmiyorum. Senin tartisacak enerjim yok. O bahsettigin kisi belki benden gucludur. Sayfalardir tek bir kadin bu yorumu yapmis. Bende cocugumu bırakıyorum mecburum ama kaygilaniyorum. Ruh dunyamiz karakterlerimiz ayni degil demek ki. Cok guvendigi birine birakti demek ki alisti demek ki.birkac sayfa geriye gidersen cocugundan ayrilan annelerin kinanmamasi gerektigini yazdim buna mecbur olduklarini gunumuz hayatinin bunu gerekli kildigini. Ama bu annelikle alakasi olmayan birinin cikip herkes calisiyor ne var diyebilecegi anlamina gelmiyor. Diyorum ya artik sorun degil ben senin yasindayken unv 3. Siniftaydim bu sene nasil gezsem tozsam diye dusunuyordum anlamaman gayet normal. Ama atip tutman ilginc. Devam et elbet birgun yasarsin 21 yasinda kalmayacaksin.
Yani yorumlarimdan cikardiginiz sizin bunlarsa baska bir sey demiyorum.
Anneligin verdigi hassasliga bagliyim o zaman :D
 
Yani yorumlarimdan cikardiginiz sizin bunlarsa baska bir sey demiyorum.
Anneligin verdigi hassasliga bagliyim o zaman :KK70:
Bu kadar Komik olan nedir ? Birseye baglamak zorunda değilsin netice de uzman da degilsin. Seninle zerre alakasi olmayan konularda ahkam kesip insanlari incitiyorsun. Uslup olarak da biraz saygisizsin. Yine de kinamak istemiyorum kizim var basima gelir. Bu kadar empati yoksunu bir evlat sahibi olmak istemem.
 
teşekkr ederm tecrübelerinizi paylaşıp yardımcı olduğunz için. kayınvalideniz de iyi bakıyor sanırım ve aranızda iyi belli ki


kayınvalidem ve annem 1 ay bazen 2 ay ara ile dönüşümlü bakıyorlar. çok şükür iyi bakıyorlar, ben zaten istisnalar hariç her zaman annelerin en az ilgilerini bile bakıcıların en iyisinden daha iyi olduğunu düşünüyorum. Sonuçta canlarında bir parça
 
sizin durumunuz çok güzelmiş yani her öğlen gidip görmek harika. bana iyi geleceğine eminim çünkü 7yıldır çalışıyrm ve 7yıldır her istediğimi alıyordum ama şuan kıt kanaat geçiniyoruz. benim tek derdim annesizliğin bebeğimde bi eksik duygu bırakması ve aramızda bağda yıpranmalar olması


evim yakın olduğu için bu güzel oluyor dediğiniz gibi ama merak etmeyin bir eksiklik olmayacak Allah tamamen yokluk göstermesin akşam gittiğinizde kokusunu içinize çekiyorsunuz her şey bitiyor onun için de sizin içinizde, eve geçtikten sonra bol bol ilgilenin o boşluk tamamlanıyor.

ilk başlarda size küsecek ama sonra hemen geçiyor oğlum şimdi beni görünce direk gülmeye başlıyor, siz de bu süreçlerden geçeceksiniz.

bebeğinize kim bakacak bilmiyorum ama bakan kişiyi iyi seçin sadece bol ilgilensin oynasın, dışarı çıkartsınlar geri kalan her şeyin bir çözümü var
 
anneanne vefat ettiği için babaanne bakıcak, babanesi çok seviyo ve bakmayı çok istiyo çocuklarla da arası çok iyi genel olarak çocukları çok seviyo ama babane olduğu için ben yinede memnun değilim tabi :)

bende ev kadını olmak istemiyorum zaten iyi bi okul ve iş hayatım var hamile kaldığımdan beri çalşmıyrm, eşimin işleri suan iyi gtmediği için başlamak istiyorum yoksa 2yıl kendim bakmayı tercih ederdim sonra yine çalşırdım. aranızın iyi olmasına çok sevindim zaten artık nerdeyse tüm anneler çalışıyor ama yinede korkularım var
6 aylıkdı bende başladığımda annem bakıyor anneanne yada babanne bakınca ıcınız daha rahat oluyor zorluk oluyor alışıyorsunuz ilk zamanlar her boşlukta gitmek isteyeceksınız napıyorum ben dıyeceksınız eve gıdıp onu mutlu gorursenız gun ıcerısındede bakan kısı hep guzel anlatırsa çalışma hayatına cabuk alışıyosunuz gozum hıc arka değil onun için çalışıyorum
 
ben bebeğimi 3,5 aylıkken bıraktım kv.me. çok da mutlu geldim işe. çünkü ben çalışıp ürettikçe mutlu oluyorum. ben mutlu olunca bebeğim de mutlu oluyor. çocuğunla geçirdiğin vaktin çokluğu değil kalitesi önemli. 1,5 yaşında oğlum var çok şükür nice annesi evde oturan çocuktan aydaşından çok daha sosyal ve çok daha gelişimi ileride. çünkü her gün tek tek ilgileniyorum oynuyorum.
bu arada işim dışında tiyatro ile de ilgileniyorum. o da alıştı benim yaşam tempoma her ortama uyum sağlıyor. herkesle anlaşabiliyor.
sabahları babaannesine giderken güle güle canım annem diyor. akşama görüşürüz canım oğlum diyorum tamam diyor. bir kere bile ağlamadı arkamdan çünkü 3,5 aylıktan, bıraktığım günden beri hep konuştum. oğlum ben seni çok seviyorum ve anneler çalışırlar çocuklar da anneanne ve babaanneleri ile oynarlar sonra akşam anneleri gelince birlikte güzel vakit geçirirler diye. o da hep dinledi ve anladı sanıyorum. çünkü dediğim gibi hiç arkamdan ağlamaz.
çalışan anne çocukları daha dışarlıklı oluyor inan bana. eğer bakan kişi gönlünce güvenebileceğin biri ise düşünme işe dön. yeter ki bebeğinle sık sık ve kaliteli zaman geçir.
sıze katılıyorum calışan anneler cocuga anlatınca neden bıraktıgını anlıyolar ve ona gore davranıyorlar 11 aylık sabah bırakınca baybay yapıyo kapıyı kapatıyo geliş saatımı biliyor kapıyı acınca kucagıma gelıyor anneanneye baybay yapıyor evımızde işler varsın kalsın onunla uyku saatıne kadar oynuyoruz yorulup kendı uyumak ıstıyor çok mutlu ve gelişimi ıyıbır bebek kendı adıma soyleyım evde olsaydım temızlık yemek akşam eşine sar daha mutsuz bır anne ve kız olurduk ben mutluyum ve bu herkese yansıyor
 
Yok canim ben 32 yasinda 2 yasinda kizi krese baslayan bir anneyim.sen biliyorsun sen harikasin muhtesemsin. Yasamadan anliyorsun annelik nedir kaygilari nedir evlat kokusu nedir. Hepsini biliyorsun. Ben bilmiyorum. Senin tartisacak enerjim yok. O bahsettigin kisi belki benden gucludur. Sayfalardir tek bir kadin bu yorumu yapmis. Bende cocugumu bırakıyorum mecburum ama kaygilaniyorum. Ruh dunyamiz karakterlerimiz ayni degil demek ki. Cok guvendigi birine birakti demek ki alisti demek ki.birkac sayfa geriye gidersen cocugundan ayrilan annelerin kinanmamasi gerektigini yazdim buna mecbur olduklarini gunumuz hayatinin bunu gerekli kildigini. Ama bu annelikle alakasi olmayan birinin cikip herkes calisiyor ne var diyebilecegi anlamina gelmiyor. Diyorum ya artik sorun degil ben senin yasindayken unv 3. Siniftaydim bu sene nasil gezsem tozsam diye dusunuyordum anlamaman gayet normal. Ama atip tutman ilginc. Devam et elbet birgun yasarsin 21 yasinda kalmayacaksin.
bize anne babalarımız derdi ya hep evladın olunca beni anlarsın buda o hesap yaşamayan bilemez
 
evim yakın olduğu için bu güzel oluyor dediğiniz gibi ama merak etmeyin bir eksiklik olmayacak Allah tamamen yokluk göstermesin akşam gittiğinizde kokusunu içinize çekiyorsunuz her şey bitiyor onun için de sizin içinizde, eve geçtikten sonra
Çocuğumu bırakınca aklım onda kalır duygusu NEDİR? Benim de kızım var çalışıyorum o üç aylıkken işe geri döndüm. Travma yaratmaya gerek yok ve çevremizde binlerce anne var çalışan.
bukadar soğukkanlı olmanız kendi açınızdan iyi tabi ama ben şaşırdım doğrusu. 7yıllık iş hayatımda bende hep çocuklarını bıraktıkları için ağlayan annelere şahit olmuştum
 
Çalışmayan annelerin çocuklarının daha özgüvenli olacağını düşünerek tamamen yanılıyorsunuz. Yüzlerce öğrencim oldu ve meselenin çalışıp çalışmamak değil annenin nasıl ilgilendiği olduğunu yeterince gördüm.
Arkadaşlarımın çocuklarının da hepsi birbirinden farklı. Kimi 2 aylıkken bırakmış kimi 9 aylıkken, 2 yıl ücretsiz izin alan da var. Bu çocuk annesiyle büyümüş daha özgüvenli, aile bağları daha kuvvetli diyebileceğim bir durum da yok.
Bu arada biz 2 kardeş de annem çalışırken büyüdük. Aramızda 3 yaş olmasına rağmen erkek kardeşim anneme daha düşkün. Ben ilkokul 3 ten itibaren kardeşimle evde tek kalmaya başladım. Ben daha kendime yetebilen bir insanken erkek kardeşimin elinden hiç bir iş gelmez, sorumluluk alamaz. İkimiz de aynı annede büyüyüp farklı karakterler, bağlar, beceriler geliştirdik haliyle.
 
bukadar soğukkanlı olmanız kendi açınızdan iyi tabi ama ben şaşırdım doğrusu. 7yıllık iş hayatımda bende hep çocuklarını bıraktıkları için ağlayan annelere şahit olmuştum
Bir sizin mi çocuğunuz var? Ağlayan annelere şahit olmak ne ya çalışmak zorundayız sacmalamaya gerek yok. Ben bebeğim olunca çalışıp bir de hukuk fakültesi bitirdim. Nerede ne yapacağını bilen düşünceli anneleriz diyelim. Kızıma da zaman ayırırim kariyer de yaparım soğukkanlı değil bilinçli anneyim hanımefendi
 
Bir sizin mi çocuğunuz var? Ağlayan annelere şahit olmak ne ya çalışmak zorundayız sacmalamaya gerek yok. Ben bebeğim olunca çalışıp bir de hukuk fakültesi bitirdim. Nerede ne yapacağını bilen düşünceli anneleriz diyelim. Kızıma da zaman ayırırim kariyer de yaparım soğukkanlı değil bilinçli anneyim hanımefendi
keşke bilinçli olduğun kadar da saygılı olsaydın , saçmalamaya gerek yok yazmışsın bide. hassas olduğum bi nokta ki konu açmışım insanların tecrübelerinden faydalanmaya çalışıyorum .ya edebinle yorum yap yada bas git
 
Bir sizin mi çocuğunuz var? Ağlayan annelere şahit olmak ne ya çalışmak zorundayız sacmalamaya gerek yok. Ben bebeğim olunca çalışıp bir de hukuk fakültesi bitirdim. Nerede ne yapacağını bilen düşünceli anneleriz diyelim. Kızıma da zaman ayırırim kariyer de yaparım soğukkanlı değil bilinçli anneyim hanımefendi
ayrıca da herşey bu kadar basit değil ben eczacılık okudum antidepresanlar gereğince biçok psikoloji dersi gördüm ve orda da annenin bebeği bırakınca bebeğin yaşadığı travmalara dair şeyler vardı . durduk yere evham yapmıyoruz duygusuz değiliz anaç yapılıyız sayın çok bildiğini zanneden
 
yurtdışında yaşıyorm ve bebeğim olduğu için sosyalleşemiyrm diye yazmaya başladm ama sanırım iyi fikir değil . saldırıp desarj olmaya çalışanlar daha çok sinirlendirebiliyo
 
Back
X