- 3 Ocak 2013
- 2.072
- 1.895
- 133
- Konu Sahibi blackrose_17
-
- #21
anneanne vefat ettiği için babaanne bakıcak, babanesi çok seviyo ve bakmayı çok istiyo çocuklarla da arası çok iyi genel olarak çocukları çok seviyo ama babane olduğu için ben yinede memnun değilim tabi :)merhaba
Benim cocugum yok
Ama olsa 4 aylikken sanirim ise donmem gerekecek
Anneanne ve babaanne de olmadigindan bakici tutarim sanırım
Bence anneanne bakicaksa hic sorun değil
Biraz ozlersiniz aksamlari gorusursunuz hepsi bu
bende ev kadını olmak istemiyorum zaten iyi bi okul ve iş hayatım var hamile kaldığımdan beri çalşmıyrm, eşimin işleri suan iyi gtmediği için başlamak istiyorum yoksa 2yıl kendim bakmayı tercih ederdim sonra yine çalşırdım. aranızın iyi olmasına çok sevindim zaten artık nerdeyse tüm anneler çalışıyor ama yinede korkularım varRica ederim ne demek.Kızım şimdi 12 yaşında. 4 yaşındayken boşandım ve velayeti bende. Olgunluğunda boşanmanın da payı var tabii. Aramız çok iyi, 4 yaşındayken bile mecbur kaldığım için evde yalnız bırakmıştım çok kısa zaman dilimi dahi olsa, sözümü dinleyip hiç sorun çıkarmadı. O benim çalışmamdan çok memnun, mesleğimi gururla söylüyor arkadaşlarına. Anlayışlı bir çocuk belki de ben şanslıyım. Bebekken beni çok özlüyordu uyuyana kadar sadece onunla ilgilenerek ilgi açlığını bu şekilde çözdüm. 2 yaşında çişini söyleyebildiği için kreş, sonra anaokulu derken 6. sınıf oldu:))
haklısınız kendim içinde çalışmam lazım güçsüz kalıyorum gerçekten evde olduğum için. ama önemli olan bebeğimin mutlu olması diyorum. sonrada ama ben iyi olursam asıl bebeğim iyi olur diyorum yani anlayacağınız kafam karışık. işe başladıktan sonra çocuğunuzda bir değişim oldu mu?Valla canım, benim bebeğim şimdi 15 aylık oldu. tam 6 aylıkken işe başladım. Ben de çok zor olacak diye korkuyordum. Nasıl dayanacağım vs diye. Hiç te zor olmadı. Tam tersine biraz kafamı dinler oldum. Akşam eve yüreğim kıpır kıpır gidiyorum. Bir sarılıyorum, özlem bitiyor. İşte zaten akşam kavuşacağımı bildiğim için, iş güç zaman geçiyor.
Psikolojik açısını düşünme çünkü bizim çocuklar büyüdüğünde, ortam gereği normal olan, çalışan anne sahibi olmak olacak. Adapde olacaktır.
Çalışan anne daha güçlü anna. Bazen yaşadığım şeylere bakıyorum. Para kazanmasam (kocamdan 2 kat fazla kazanıyorum ki yakın 3 - 3,5 kat olacak) şuan yaşadığım üzütüler kat ve kat yıpratırdı beni. Bu halde bile saçma sapan şeylerle uğraşıyorum.
ne güzel, ama bebeğim 5aylık ve 1 ay sonra başlayım diyorum. siz bebekende çalışıyor muymuş anneniz?
bunlarıda düşünüyorum. şuan her istediğimi alamıyorum. çalışırken her istediğimi alıyordum. çocuğum bişeyler isteyince alamazsam üzülürüm diye de korkuyorum. ama annesizliğin eksikliği kalır çocuğumda diye endişeliyim. yardımlarınız için teşekkürlerBebeğim 2 ay 12 günlüktü bırakıp geldim...
Toplantı odası çay ocağı ağlamadığım yer kalmadı
Süt sağmaya gider ağlayarak çıkardım
2 yaşını dolduracak oğlum şimdi bişeyler istemeye başladıkça herşeyi rahat rahat alabilmek harika
Çok zor bi durum kabul.
Ama kadın çalışmalı eşimle bile tartışınca kendimi güvende hissediyorum ki
Şuan ölsem oğluma faydam var maaşım kalır:))
haklısınz ama ben bebeğim için endişeliyimBende haftaya işe başlıyorum bebegim 9 aylik. Tabi benimde ufak tefek endişelerim var iyi bakilacagindan eminim ama benden uzaklaşırsa diye de korkmuyo değilim açıkçası.
Simdi zor olsa da ilerde meyvelerini yiyicez . Bir bayan maddi zorunluluğu olsun veya olmasın çalışmalı kendi ayakları üzerinde. Durmalı bence.
aynen bende endişeleniyorum, anneanne olsa belki daha rahat olurdumBebeğinizin sizden uzaklaşması gibi bir durum Söz Konusu olmadı dimi.
Bende haftaya başlıyorum çalışmayı çok özledim böyle daha mutlu olacağımı biliyorum. Ama kızım babaanne dedeye daha çok bağlanır diye de endişeleniyorum
bebeğiniz nasıl? bakıcıya daha mı düşkün? işe başladıktan sonra değişiklik oldu mu?işe 3,5 aylık bebeğini, günde 11 saat, şirketten bulduğu bakıcıya bırakıp dönen birisi olarak yazıyorum ki tek gün dahi pişman olmadım
annem de çalışıyordu ama ben bebekken okuyormuş
3 yaşıma gelmeden de çalışmaya başladı ve ona da hiç sıkıntı çekmedim her işimde kendi göbeğimi kendim kestim, bağımsız bir kişilik oldum
haklısınız kendim içinde çalışmam lazım güçsüz kalıyorum gerçekten evde olduğum için. ama önemli olan bebeğimin mutlu olması diyorum. sonrada ama ben iyi olursam asıl bebeğim iyi olur diyorum yani anlayacağınız kafam karışık. işe başladıktan sonra çocuğunuzda bir değişim oldu mu?
yanlış anlamayın affınıza sığınarak söylüyorum, çocuklarınızın olaya sadece maddi olarak yaklaşması güzel mi sizce? bağlarınız yarım kalmş olabilir mi? kendi endişelerim açısından soruyorum.sen çalış çalışma bebeğin büyüyecek öyle yada böyle.önemli olan kimin bakacağı.için rahat ederek bırakacağın kişi varsa hele hiç düşünme çalışmak candır hayattır.
bende iki çocuğumu 3 ve 6 aylıkken bırakıp işe başladım.bu benim tercihim işteyken daha mutlu oluyorum o yüzden ben mutlu çocuklar mutlu.ayrıca şimdi büyüdüler 17-10 yaşlarındalar iyiki çalışıyorsun diyolar her istediğimiz oluyor alınıyor anne sen hep çalış sıkıntı yok derler.
bebeğiniz nasıl? bakıcıya daha mı düşkün? işe başladıktan sonra değişiklik oldu mu?
süper bi fikirİşyerlerin de keşke kreş olsa. Zaten aslında belli bir çalışandan fazla iş yerlerinde kreş zorunlu. Ama işte ufak bir cezası var devlete sirket bunu ödeyip kreş açmıyor.
Halbuki öyle bir şey olsa sabah bebeğin ile gidersin işe kese bırakırsın. Sonra gider 3 saatte bir emizirirsin. Öğle arasında oyun oynarsın.
Aslında kadın çalışanların bu konuda orgutlenip bir kamuoyu oluşturup bişeyler yapması gerekiyor.
teşk ederim yardımlarınız için, okulda ki psikoloji derslerinde annesinden ayrılan bebeğin travma geçirdiği tarzı şeyler görüyorduk ta onlarda çok aklıma geliyor. gerçi bunun anlatan hoca bende bıraktım bebeğimi çalşmak için diye de eklemiyor değildiOlmadı canım olmadı. Biraz rahat ol. l kadar bebe. Elbette onun da hisleri var tabiki biliyorum da netice de sen de günlerce aç susuz bırakıp keyif çatmayacaksın. Elebtteki en ideali bebeğin anne ile büyümesidir. Ama netice de olmasa da oluyor merak etme. Hem aylarca ayrı değilsin ya. Sabak gidip akşam gelicen.
Ayrıca o hep bebek olarak kalmayacak ki. Büyüyecek. Bişeycik olmaz. Benim derdim ailelerin bakması. Ama onlarında asıl amacı sana yardımcı olmaksa sorun olmaz.
öncelikle Allah bağışlasın evlatlarınızı.tamamen iş hayatımı bırakmak gibi bi düşüncem hiç olmadı zaten ama en azından ilk 2sene kendim bakmak isterdim. bende sizin gibi bir zaman sonra bu düşünceler de olacağım belki.kim baktı peki ikizlerinize? ne gibi zorluklar yaşadınz?ikizlerim 6 aylık olduklarında işe başladım.3 gun aralıksız salya sumuk elımde peçete gezdim....ama ınan bana ruh saglıgın için olması gereken bu..çalışacaksın.ayrıca ne bıcım zamanda yasıyoruz.eşine maddı manevı omur boyu guvenıyor musun?ılerde saglam ayakların yere basması ıcın malesef kı su hayatta calısmak zorundayız...
haaa bebegıne bakacak hıc kımse yoksa ozman.1,5 yaş olmasını bekle derim..
bende çalışınca kalan tüm vaktimi sadece bebeğime ayırmak düşüncesindeyim. teşekkürlerBebeğim 6 yaşında
Bakıcıya düşkün değildi herkesin yeri ayrı 25 aylık da kreşe başladı
Geleceğim saati 6 aylıkken bile bilirdi
Büyüyünce kapı önüne gidermiş geliş saatimde çabuk öğreniyorlar
Ben Cumartesi de çalışıyordum ama eve gelince hiç bir iş yapmadım sadece yemek yiyip tuvalete gittim yemek yediğim tabağı bile kaldırmadım
konu sahibi olarak ben yurtdısında yasıyorum ama siz ayaklanın kurtarın kendinizi arkadaslar :) devlet zaten çocuk yapımını destekliyo belki bişeyler olurŞimdi arkadaşlar konuyu arastirdim. 150 kadından fazla işçi çalıştıran şirketler için 0-6 yaş arası çocuk için bakım yapılan kreş açma zorunlulugu varmış. Ya da artık firma mevcut bir kreş ile anlaşma yapabilir. Kreş min 250 metre uzakta olabilir. Ama yasa o kadar saçmaki işletme bunu yapmaz ise sadece ve sadece 1.300 tl aylık cezası var.
Şirketin bedava kreş hizmeti vermesi aylık bunun en az 10-20 katına mal olur. Yani yasa var ama göstermelik.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?