• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çalışmamak İçin Bahanelerim

anladigim kadariyla esinle evde iyi anlasiyorsunuz. maddi yöndende iyi durumdasiniz.
butik pastane olabilir
 
Ben bu sene uzatarak okuduğum okulumdan mezun oldum. Mezun olmadan önce okurken evlenmiştim. Bu sene KPSS'ye A grubundan girdim. 70-75 arası puan aldım. Hiç bir şeye yetmedi. Tekrar gireceğim. Bu arada 25 yaşındayım.

Okuluma başlarken kariyer hayallerim vardı. İdealist bir öğrenci olarak eğitim hayatıma başladım. Gelgelelim eşim son yıllarda kazancını kat kat kat artırdı. Benim devlette bir uzman yardımcısı veya müfettiş yardımcısı olmam durumunda bile alacağım maaş şuan ne çerez paramıza ne tatilimize ne yemeğimize yetecek bir para olacak. Hayat standardımızı maddi anlamda yükseltmeyecek. Aksine biz ne istediğimiz zaman dışa çıkacak ne birlikte doya doya vakit geçirecek ne istediğimiz Zaman şehir dışına ailelere veya tatile gidebileceğiz. Eşim evde bütün gün bensiz kalacak. (Evde internet üzerinden çalışıyor). Gündüz yemeklerini evde bensiz yiyecek. Kendine kahvaltı hazırlama huyu yoktur. Muhtemelen ben gelene kadar aç duracak. Eşim sıradan bir ücret kazansaydı çalışma motivasyonum düşmezdi ama şuan hiç çalışma motivasyonum yok. Bir diğer bahanem eşim home ofis çalışıyor. Yani bütün gün birlikteyiz. Sıkıldığımız hiç olmuyor aksine vakitler yetmiyor. 6-7 yılı geçti birlikteliğimiz. 3-4 yıldır aynı evdeyiz. Çalışma sisteminde belli saat standartları yok. Her şey otomatik. İşlerinde sıkıntı olduğunda mesaj geliyor otomatik, bilgisayardan hallediyor. Onun dışında günlük rutin işlerini yapıyor ama sabahtan akşama kadar değil, istediği bir anda bir veya birkaç saat.
Diyelim ki bu yıl canımı dişime taktım kazandım. Ankara'da kariyer grubunda işe girebilmem için zaten çok çok sıkı çalışmam ve çok başarılı olmam gerek. Olmadı başka illere tercih yapmam gerekecek. Büyük bir şehirden, paraya ihtiyacımız yokken evimizi düzenlimizi bırakıp gitmemiz gerekecek. Belki de eşim ben kazandıktan sonra gitmek istemeyecek, yani bana şuan dediği bir çalışma disiplinini yaşayıp deneyimlemeni isterim ama çalışmasan da olur.
E ben koca yıl deli gibi çalışıp edip sonra kazandığım yere gitmeyecek miyim? Veya bir süre çalışıp işten mi ayrılacağım?
Boşuna mı çalışıp kazanmış olacağım? Ben çalışırsam ilişkimizin de bozulmasından korkuyorum. Bana yoksun diyecek. Gerek yok çalışmana diyecek. tüm düzenimiz, yerleşimimiz her şey bozulacak ve buna ne kadar katlanabilir? Çünkü bir zorunluluk yok.
Diğer yandan ben boşuna mı dirsek çürüttüm?
İşi bir kenara bırakıp ales'e mi yoğunlaşsam diyorum bazen. Kafam çok karışık. Ben de kendi paramı kazanmak istiyorum ama dediğim gibi kazandığım parayla yatırım bile yapamam giderlerimiz yüzünden. Eşime masrafları sen karşıla benim paramla yatırım yapalım demem söz konusu olmaz. Kazandığım parayı yaşantımıza katkısız asla kenarda tutmam. Giderlere harcarım ama durum dediğim gibi. Çerez paramız. Motivasyonum sıfır.
İleride iş kurma planlarımız var uzun vadede. Belki bu şekilde çalışırım diyorum ama bu da uzun vade.

Lütfen bana yardımcı olun.

Şu forumda okuduklarımdan ve çevremde gördüklerimden anladım ki bu hayatta kimseye güven olmuyor. İnsanlar değişiyor, koşullar dönüşüyor. Meslek sahibi olmak ve kendi ayakları üzerinde durabilmek bir kadın için elzem. Anladığım kadarıyla kamu sektörü size cazip gelmiyor. Çünkü hem getirisi yok, hem de hayat tarzınızı kısıtlıyor. O zaman eşinizden de destek alıp kendi işinizi kurun bence.
 
ne işi yaptığını merak ettim...

çalışma onun yerine yüksek lisans yap...

memur olduğum için işi bırakamıyorum. memur olmasaydım bırakırdım... çalışana ev tatlı geliyor, çalışmayana iş. memnun olan yok galiba :KK45:. ama siz memnunsunuz gerek yok bence :KK53:

ben memnunum hamdolsun.
devletteyim, kendi alanımdan atandım.
ayın 15'inde çekiyorum paramı
minnetsiz harcıyorum.
 
Bence düşünceleriniz cook sacma . Bende uzmanim 2600 aliyorum. 2600 cerez parasimiymiiis????? Alla alllaaaa hayal kirikligina ugradim suan.? Siz zaten calissanizda kazanamazsiniz çünkü cerez parasi için ugrasmazsiniz. Bu nedir ya?
Evet ülkede 2600 liranın çerez parası olduğu insanlar var. Benim de bunu kabullenmem Zaman aldı. Hatta belki de kabullenemediğini için çalışmak hakkındaki düşüncelerim böyle. Çerez mecazi bir kavram kuruyemiş parası değil.
 
Şu 4 sene okumuş olma olayı bazen beni de anlamsız anlamlı şekillerde dürtüyor. Mesela beni şu an bıraksan gidip D&R ya da Teknosa, MediaMarkt gibi mağazalarda gider çalışırım çünkü iki alanı da seviyorum ve hobi olarak kitaplarla ve teknolojiyle ilgileniyorum ama işte 4 sene okuduk o işi mi yapacağız, asgari ücrete mi çalışacağız, o maaş nasıl yetecek falan düşüncesi geliyor bilmiyorum belki de biraz toplumsal baskıdan dolayı. Herkes ihtiyaç için sevdiği, sevmediği işlerde çalışıyor mecburen. Keşke kimsenin paraya ihtiyacı olmasa...
 
mala güvenme bir kıvılcım yeter derler ben olsam çalışırdım.
insanın kendi mesleği, kendi kazandığı para gibisi yok.

ancak sizde çalışacak psikoloji yok, o zorlukları gözünüz almıyor.
o yüzden bırakın o işleri isteyenler uğraşsınlar.
çünkü şu anki haliyle çalışsanız da zora gelirse istifa edersiniz gibi geliyor.
Mala güveniyor olsam zaten niye çalışmayı düşüneyim. Öyle bir izlenim mi verdim?
 
Canim dunyanin binbir turlu hali var,esinin hayatinin sonuna kadar yaninda olacagi garantisi de yok,ayrica insanlar sadece para icin calismazlar sosyallik ve kariyer de onemlidir bir daha dusun istersen
 
Fen cikisliyim endustri muhendisiyim bi sene oturup tarih cografya hatta iktisat hukuk derslerine calisip Kpss ye hazirlandim. Puanimi aldim bir yazili kurum sinavi birde sozlu mulakattan sonra devlet kurumunda mufettis yardimcisi olarak goreve basladim. 2bucuk yildir calisiyorum. Bilisim sistemlerinde yukseklisans yapiyorum.

Kendimce hirsli biri oldugumu ve aldigim egitimin hakkini verdigimi dusunuyorum ama benden size tavsiye ben bi hayrini gormedim bu calisma hayatinin akliniz varsa hayatinizi yasayin seyahat edin gezin tozun para harcayin. Sizin mesleginiz de bunlar olsun
 
Şu 4 sene okumuş olma olayı bazen beni de anlamsız anlamlı şekillerde dürtüyor. Mesela beni şu an bıraksan gidip D&R ya da Teknosa, MediaMarkt gibi mağazalarda gider çalışırım çünkü iki alanı da seviyorum ve hobi olarak kitaplarla ve teknolojiyle ilgileniyorum ama işte 4 sene okuduk o işi mi yapacağız, asgari ücrete mi çalışacağız, o maaş nasıl yetecek falan düşüncesi geliyor bilmiyorum belki de biraz toplumsal baskıdan dolayı. Herkes ihtiyaç için sevdiği, sevmediği işlerde çalışıyor mecburen. Keşke kimsenin paraya ihtiyacı olmasa...
ben bölümüme ilgi duymuyorum. spor, gıda, tekstil gibi hevesli olacağım bir şey okusaymışım keşke. ama puanımı öldürmek istemedim. benim okulum zorunlu hazırlıkla 5 yıldı. ama ben 7 yılda bitirdim. bir seferinde ödev teslimi sunumuma düğünüm denk geldi. ikincisinde bir ders için bir yıl daha uzadı. okula çok şapşal başladığım için ilk yıldan okulu uzattım. arkadaşlarım 50 ile 60'la ders geçtiklerini anlatırdı. üniversite bilincim geç oluştu. benim geçme notum 70'ti ama 7 dersten ikisinden kaldığımda ortalamamın 1,80'in altında kalabileceğinin farkında değildim ve 1,794 gibi bir rakamla 1,8'in altında olduğu için ilk yıldan okulu uzattım. hep çapraza kaldım, bu da okul hayatım boyunca kamburum oldu. ilk yıl böyle bir salaklık yapmasaydım belki çoktan hayatıma yön vermiş olurdum iş açısından. okulu uzatmak beni alanımdan soğuttu.

asgari ücretle çalıştırıyor olmasalar benim de çalışmak isteyebileceğim bir sürü alan olabilir. ama işte puanmış, bilmem neymiş.
 
Mala güveniyor olsam zaten niye çalışmayı düşüneyim. Öyle bir izlenim mi verdim?

hayır
teşbihte hata olmaz, yazdığım şey bir deyiştir.
eşinizin sabit bir işi yok. şu anki geliriniz hep böyle devam edebilir, daha da artabilir sıfıra da inebilir.
şu anki durumdan yola çıkarak sabit bir işi gereksiz görmek yanlış.

benim amcam bölgede 1 numaralı ilaç taşeronuydu (.... ecza deposu gibi)
kazandıkları para, harcadıkları para akıl almaz.
türkiye'nin en güzel illerinde evler yazlıklar vs vs
kızlarını evlendirdiğinde sıfır araba hediye etti damatlara çeyizden ayrı olarak.
yengem öğretmendi ve o kazanca rağmen çalışmaya devam etti.

sonra küçük bir açık ve amcam 3 ay içinde sıfıra indi. bir tek oturduğu ev kaldı elinde ve yengemin maaşıyla geçindiler o dönem.
zamanında ecza deposu olan amcam şu an eczanede kalfa olarak çalışıyor.
güvenmeyin dediğim nokta bu.
 
hımmm konu derin :D
ama empati yaparak yorum yapacağım.. ben memurum eşimde öyle. bir de bebeğim vra.
çalışmam gerek ve bebeğim kreşte.. şayet eşim o kadar çok çok yüksek maaş alsaydı ben yine çalışırdım.. hayatta bir işi başardığını bilmek 3-5 kuruş da olsa maaş almak çok keyifli..

ewt standartlarım daha yüksek olurdu ama yine de çalışırdım.. ayrıca kenara attığın para bencilce bir davranış olmaz ki.. mesela çocuğum olursa bununla ona bir ev almak istiyorum dersin. onun okul giderleri için kullanacağım dersin. ya da eşine evine bir ihtiyaç alırsın kendi paranla.. çok güzel bu. zaten çalıştığım kurumdan bildiğim uzmanlar 4000 falan alıyor ki bu da hiç küçük meblağ değil..

ayrıca asıl düzeni kuran sen olursun. iş 8 de başlayıp 17 de biter genelde.. benim eşimin öyle değil ama düzenlisi budur.. yemek uyku temizlik herşey düzenli olur..

bir diğer konuda 3 günlük tatil parası da olsa maaşını senin alın terinle kazanılmış bir parayı çatır çatır harcamak da çok keyifli olur..

bence gençken bişeyler yap.. zira mecburda değilsin. stres yok iş kaygısı yok çoluk çocuk yok.. gayet müsaitsin çabalamaya..
 
Bi kadın bilirorum. kocası çok iyi bir maaşlı işte çalışıyordu .Kadın kamuda düz memur. İşe özel şöförlü arabası ile gelip gidiyormuş.Aldığı maaş şöförünün parası belki biraz fazla..Ama yinede çalışıyordu. duyunca şaşırmıştım niye çalışıyorki o zaman demiştim..Demekki çalışmak için paradan başka sebepler var..
 
çalışmak lazım her şartta her koşulda ..bir kadının kendine güveni için,okuduğu okulun hakkını vermek için,ailesinin emeği için,geleceği için,ilerde çocuklarına örnek olsun diye,hayatın getirdikleri karşısında yıkılmamak için.
ister çerez parası olsun,ister sigara...yeter ki kendi emeği olsun..para nasıl kazanılır görsün ..daha tonla şey için çalışmalısın bana göre..
kpss ye girip memur olmak hevesinde değilsen,özel sektöre gir,ne bileyim kendi işini kur,birşeyler yani...birey olarak varol yani..bırak kocan evde çalışsın,özleyin birbirinizi..ne olur adam kahvaltı da yapmasın..ya da acıkırsa kendi hazırlasın:):)
 
aldığın maaşı kimseyle kıyaslama canım
bu eşin dahi olsa
yoksa yol alamazsın sen kendinle yarışmalısın
o kadar okudun ettin çok şükür bitirdin
hedefin ya kpss yada ales sence hangisi daha mantıklı geliyorsa onu yap
istediğini kazanınca çalışıp paranı eline alınca o mutluluğu tadına varmak bir başka oluyor
ben lise 3 de markette tanıtım işiyle başladım
ve burda çok konuşmamda diksiyonumu düzeltmeme
ve atılgan olmamı sağlamıştı
o zaman paramı alınca az çok olsa kimseye muhtaç olmuyordum en azından
 
ben bölümüme ilgi duymuyorum. spor, gıda, tekstil gibi hevesli olacağım bir şey okusaymışım keşke. ama puanımı öldürmek istemedim. benim okulum zorunlu hazırlıkla 5 yıldı. ama ben 7 yılda bitirdim. bir seferinde ödev teslimi sunumuma düğünüm denk geldi. ikincisinde bir ders için bir yıl daha uzadı. okula çok şapşal başladığım için ilk yıldan okulu uzattım. arkadaşlarım 50 ile 60'la ders geçtiklerini anlatırdı. üniversite bilincim geç oluştu. benim geçme notum 70'ti ama 7 dersten ikisinden kaldığımda ortalamamın 1,80'in altında kalabileceğinin farkında değildim ve 1,794 gibi bir rakamla 1,8'in altında olduğu için ilk yıldan okulu uzattım. hep çapraza kaldım, bu da okul hayatım boyunca kamburum oldu. ilk yıl böyle bir salaklık yapmasaydım belki çoktan hayatıma yön vermiş olurdum iş açısından. okulu uzatmak beni alanımdan soğuttu.

asgari ücretle çalıştırıyor olmasalar benim de çalışmak isteyebileceğim bir sürü alan olabilir. ama işte puanmış, bilmem neymiş.
Bölümünüz ne?
 
Yani rahatin huzurun paran ve kocan yerindeyse :KK48: calisma derim. Illa calismalisin kendi paran olsun diye tutturmak bana anlamsiz geliyor. Her koca ayni degil ki. Yani hepsi kotu degil. Parayi istemiyorsunuzda zaten sizin hesabinizda ve lafi da edilmiyor cunku ikinizin parasi. Ve kocanizla gecireceginiz vakitler kisitlanacak tatillerinize bile engel olacaksa calismak kenarda dursun :KK15:Meselenin bu yuzu tamam ise diger yuzune geleyim. Bos durmak uretmemek sizi bunaltiyorsa mesela ingilizceniz yeteri kadar yokmus kursa gidin. Ilgi alaninizdaki bi uni ye baslayin. Keyif sizin degil mi yani :KK49: tabi yatirim yapmayi hic bir zaman aksatmayin. Para bu gun var yarin yok nihayetinde. Disardan odeyerek de emekli olabilirsiniz onu da ihmal etmeyin. Allah herkese bereketli helal para versin ins :KK52:
 
hımmm konu derin :KK70:
ama empati yaparak yorum yapacağım.. ben memurum eşimde öyle. bir de bebeğim vra.
çalışmam gerek ve bebeğim kreşte.. şayet eşim o kadar çok çok yüksek maaş alsaydı ben yine çalışırdım.. hayatta bir işi başardığını bilmek 3-5 kuruş da olsa maaş almak çok keyifli..

ewt standartlarım daha yüksek olurdu ama yine de çalışırdım.. ayrıca kenara attığın para bencilce bir davranış olmaz ki.. mesela çocuğum olursa bununla ona bir ev almak istiyorum dersin. onun okul giderleri için kullanacağım dersin. ya da eşine evine bir ihtiyaç alırsın kendi paranla.. çok güzel bu. zaten çalıştığım kurumdan bildiğim uzmanlar 4000 falan alıyor ki bu da hiç küçük meblağ değil..

ayrıca asıl düzeni kuran sen olursun. iş 8 de başlayıp 17 de biter genelde.. benim eşimin öyle değil ama düzenlisi budur.. yemek uyku temizlik herşey düzenli olur..

bir diğer konuda 3 günlük tatil parası da olsa maaşını senin alın terinle kazanılmış bir parayı çatır çatır harcamak da çok keyifli olur..

bence gençken bişeyler yap.. zira mecburda değilsin. stres yok iş kaygısı yok çoluk çocuk yok.. gayet müsaitsin çabalamaya..
Teşekkür ederim önerilerin için. :)
 
Back
X