Yaklaşık 11 sene çalıştım. 2008 şubat'ta doğum iznine ayrıldım ve bebeğime bakacak kimse olmadığı için evdeyim...
Çalışmayı seviyorum, hep sevdim. Bebeğim biraz da ha büyüsün hemen bir yere kapağı atacağım. Şu anda gelen birkaç iş teklifini geri çevirdim. Ve bunu yaparken öyle zorlandım ki anlatamam...
Eşim asla aldıklarıma, harcadıklarıma karışmaz... Ben babamdan da böyle gördüm ve çok şükür eşimde aynı çıktı. Mesele eşinizin size hesap sorması, çok harcadın demesi değil. Bütün gün evde olmak (_ki iyi geziyor olmama rağmen. ) hiç hoş değil. Temizlik manyağıydım zaten normalde, şimdi iki katı manyak oldum. Durmadan bir silme süpürme durumum var.
Çalışmak çok güzel... Sabahın koşuşturmasına katılmak güzel. Eşinizle ortak yaşamınızın dışında, başka bir hayatınızın olması ve anlatacak daha fazla şeyinizin olması güzel. Ay korkarım çok özledim çalışmayı deli gibi hem de...
Üniversite mezunu birinini kendi ayakları üzerinde durmak yerine; acaba evlenince harcamalarıma kocam karışırmı hesabı yapması ya da evimin kadının olacağım demesi bana göre doğru değil. Elinizde mesleğiniz varken, neden kendinize hizmet etmiyorsunuz? Ne kadar donanımlı olursanız hayat karşısında okadar az hasar alırsınız.
Ayrıca evlendikten sonraki 2.5 sene çalıştım ve evimin düzeni hiç bozulmadı. Darmadağınık, pis bir evim olmadı, kocamla da gayet güzel ilgilendim:lepi: Düzeninizi oturttuktan sonra herşeye vakit bulursunuz merak etmeyin. Yeter ki CUMARTESİ ve PAZAR tatili olan bir şirket bulun....:lepi:
f