canım aynı durum bizde de var. herşeye alınmıyo ama bana göre gayet normal olan olaylar yada şaka maksatlı yaptığım şeylere hemen alınıyo.
sonra bir surat asmalar, terslemeler.. önceden diyodum ki bak bilmeden kırdın çocuğu bir özür dile gönlünü al. yok alamıyorum şebeklik yapıyorum olmuyo, ciddi konuşuyorum olmuyo, üzgün konuşuyorum bak bende üzüldüm söylediğime gibisinden yok hiç olmuyo. keyfi istediğinde düzeliyodu aramız.
ama ben şans eseri çözümü buldum :) bi kere son raddeye getirmişti beni. bir çıkıştım :) ama yeter artık çocuk gibi, bunaldım, bende insanım hiç uğraşamıcam seninle ne yapsam yaranamıyorum zaten, paşa gönlün bilir istersen küs istersen ayrıl dedim. baktım kuzu oldu :)
bazen uğraşmaya mecalim yoksa yalancıktan kızıyorum ona geçiyo heyheyleri :)
dene bu taktikleri

tecrübeyle sabittir :)