Merhaba hanımlar 3 senelik evliyim 1 çocuğum var.
22 yaşındayım ama sanki 90 yaşındayım.
Kendimi çok yorgun hissediyorum.
Çocuk beni çok yoruyor.
Örgün öğretimden açıköğretime geçtim tıptan çocuk eğitimine geçiş yaptım açıköğretimde tıp olmadığı için.
Hem çocuk yaparım hem kariyer dedim
Gel gör ki çocukla dışarı bile çıkılmıyor şuan yüzümü çekip atsam gece kâbus görürsünüz yanaklarım tırnak izi (kestiğim halde) ve ısırık izi.
Daha 21 aylık ama hayatı zehir zıkkım etti ne eşimle düzgün bir diyaloğum var nede sosyal bir hayatım.
Gezmeyi çok seven bir insanım her gün olsa çıkarım ama birden eve kapanmak zorunda kaldım.
Arabaya koyuyorum daha kapıdan çıkarken inek gibi anırıyor (hakaret etmiyorum tarif ediyorum)
Markete girsem durmuyor inmek için feryat ediyor indiriyorum bu sefer sağa sola koşuyor ona koşmaktan alışveriş yapamıyorum bu yüzden neye ihtiyacım varsa sipariş etmeye başladım. Mağazada gezmek istesem yine aynı hiç bir şey yapılmıyor.
Sabah kalkar kalkmaz bir kaos başlıyor daha ben uykumdayken meme için ağlamaya başlıyor. Artık emzirmek istemiyorum gün içinde azalttım ama uykuda bırakmıyor taciz ediliyormuş gibi hissediyorum zorla mememi açıp emiyor bir de ben hayır diyince kaşını çatıyor yeter artık ya. Hiç bir şeye sabrım kalmadı. keşke doğar doğmaz biberonu emziği ağzına dayasaydım.
Eşimle aramız asker arkadaşına döndü. Birbirimize sabrımız yok çocuk yüzünden birbirimize kızmaya başladık mesela ağlamasını umursamıyorum çünkü memeden ayırmaya çalışıyorum eşimde çok ağladığı için dayanamıyor sanki ben kötü anneymişim gibi tavır koyuyor. Aramızın iyi olması için ayrı kalalım dedim birbirimizden sıkıldık. Annesinde kalıyor artık 1 ay gelmesini istemedim çünkü stresten can sıkıntısından ona sarıyorum daha fazla kötü olmamızı istemedim.
Çok yoruldum.
Terapiste gittim boş boş konuştu beni dinlemedi bile kendi boşanmalarını anlattı inanabiliyor musunuz üstüne benden 2 gidişimde her seferinde 3 seans parası aldı beni konuşturmadan 3 saat geciktirip para aldı. Eşime söylemedim şikayet ettim benim söylediklerimin kanıtı olmadığından beni mahkemeye verebilirmiş iftira olarak. Şu zamanda birine de güven olmuyor
ne değişikler ya. Ya ne kadar zor bir çocuk olursa olsun düşmandan bahseder gibi bahsedilmesi acıttı içimi
cok zor bir kosturmaca farkindayim ama hepimiz boyleyiz. İlerde buyuduklerinde bol bol anlatip guleriz insallah
