- 30 Kasım 2015
- 179
- 43
- 18
- Konu Sahibi Hellokity10
-
- #1
Daha once de burada bunun icin konu acmistim..o zaman cok yeniydi..
1 ay once ayrildik.7 ay nisanli kalmistik.ikimiz de ogretmeniz.ayni ilde ve ilcede calisiyoruz.3 aylik bi tanisma surecimiz oldu.cok sevmisyi beni.ya da ben oyle zannetmistim.aylar boyunca sevmis ama diyememis bi turlu.sonra acti bana duygularini.gordugum ilk gunden beri cok seviyorum seno dedi..benim icin sevmesi yeterdi zaten..yeterki sevsin dedim..osevince ben de onu oyle sevdim. Sonra nisanlandik.ama bir seyler oldu..nişandansonra yuzum hic gulmedi.donmek istedim donemedim.yanlis yapmaktan korktum.nisan gunu yapilan alisveris sorun oldu.oylr pahaliseyler de almamistum oysa ki.teyzeler yengeler surat yaptilar.annem de bunlardan etkilendi ve onlara tavir koydu.annemin bu tavir koymasi yanlis anlasildi filan derken nisanlim benimle kuafore gelmedi.yalmizgittim ve yanliz geldim sonra evde panik atak gecirdim aglamaya basladim.hic bisediyemedim icime attim.aulem uzuldu ve nisanlima hesap sordular .ailesinin tavirlari onun da onlarin yaninda olmasindankirildilar.neyse cok kotu bi sekilde pastamizi kestik.sorunlara sorunlar boyle devam etti iste..ondan sonra kendime gelemedim.acmalalim o konulari deduk ve acmadik.ama icimde bi yara hep kaldi.her seyi unutsam da o kuafor olayini unutamadim.sonra 7 ay nisanli kaldik.ayni yerde ikimiz oldugumuz surece mutluyduk her sey cok iyiydi..fakat ailesi bize geldi..yine sorunlar basladi..onlarin memleketinde yasayabilecegimi soylemistim.fakat ben bu sozu nisanlima vermistim.ona guvenmistim..fakat onlar nisanlimdan oce konusuyorlardi.kiziniz soz verdi kiziniz gelecek..ailem hakli olarak ilerde bi sorun olursa bu taraflara gelebilir misin kizimin arkasinda olur musun demisti..mirin kirin etti.diyemedi arkandayim diye.karar vermesi lazim dedi.korktum..cok korktum..ben de alttan almadum bunca zaman susan ben konustum.arkamda olacaj misin dedimm..sadece bi soz olacagindan degil dedim.sonra aileme evlendikten sonra da maddi destek olmak isterim dedim.ilerleyen zamanlarda sık sık ailemi ziyaret etnek isterim dedim. .bunlari sorun yaptilar..oysa bana maasimi bole sordular..kesemiz bir dediler .birlikte yer birlikte iceriz dediler.bunlara bile evet dedim.vel hasilayrildik bu sebeplerden oturu.o ayrilmak istedi.7 ay yanyana oldugum insan yzumu bile gormeden ayrildi.dur demedim demekistemedim.ama canim cok yandi.arkalarini donup gittuler.gittikten sonra nisanlim ayrilmak istiyorum dedi.senin burada yapabilecegini sanmiuoruum dedi annen beni sevmiyor dedi.her sey sizin istediginiz gibi oldu dedi.esyalari bile sorun yapmislardi.illa yari yariya olsun dediler.babam gucum yok dedi.ben birlikte yapalim dedim.Anlasamadik.neyse boyle oldu vel hasil ayrildik.fakat ben aileyi aradim .bu sekilde gittiniz bi vedalassaydik madem onceden karar vermissiniz dedim.herkesi aradim vedalastim.onu da aradim.o kadar cok icinde biriktirmis ki aklimda bile olmayan seyleri..o kadar cok kinlenmis ki anneme karsi..bizi mutlu etmezler dedu.benim ailemmi!!!annem kahvaltisini bile ayagina getirirdi.ailesi yokken bizimlr o kadar iyiydi ki. Ailesi gelince bambaska oluyordu taniyamiyordum ve ailesinin yaninda hic biseykonusamiyordu..biz herseyi halledebilurz deyip herkesi susturabilirdi.sonra annesi kendisi yokken ailemle kobusulan esya taki vs.konusunu anlatmis.doldurmusoglunu.gelduginde duvar gibiydi hic kobusmadi benimle.gittuklerinde de ayrilmak istedigini soyledi.anneme seviyesizce seyler soylemis.sen istemedin sen beni sevmedin.sen anneme bunlari soyledin filan..soku halaatlatamadim.simdi geldik gorev yaptigimiz yere.1 ay oldu.hoc gorusmedik .sadece esyalari gonderektim ne yapayim dedi.bi arkadas vardi onunla gobder dedim farkli bi sekilde getireyim istersen dedi.belki gorusmekistedi.gerek yok dedim.ev arkadasi geldi. Ikiniz de seviyorsunuz dedi.o sevdiğin isoyledi ama ayrilmak zorunda oldugunusoyledi dedi bu sebeplerden oturu..ben de kustum icimdekileri.anlattim her seyi.bu sebepler den ayrulan insan benim guzumde de gonlumde de yok dedim.duzgun bir gidisle gitmediler dedum.anneme haksizlik yaptilar dedim.ne kendisi ne ailesi benim annemin bir damla gozyasu kadar olamaz dedim.oyle iste .basim dik ..mutlu gorunuyorum herkese..ama bi de icimdekiler..hala anlamiyorum..nerde hata yaptik diyorum. Ama yine de kalbim sizliyor.
Sizce hakli miyim
1 ay once ayrildik.7 ay nisanli kalmistik.ikimiz de ogretmeniz.ayni ilde ve ilcede calisiyoruz.3 aylik bi tanisma surecimiz oldu.cok sevmisyi beni.ya da ben oyle zannetmistim.aylar boyunca sevmis ama diyememis bi turlu.sonra acti bana duygularini.gordugum ilk gunden beri cok seviyorum seno dedi..benim icin sevmesi yeterdi zaten..yeterki sevsin dedim..osevince ben de onu oyle sevdim. Sonra nisanlandik.ama bir seyler oldu..nişandansonra yuzum hic gulmedi.donmek istedim donemedim.yanlis yapmaktan korktum.nisan gunu yapilan alisveris sorun oldu.oylr pahaliseyler de almamistum oysa ki.teyzeler yengeler surat yaptilar.annem de bunlardan etkilendi ve onlara tavir koydu.annemin bu tavir koymasi yanlis anlasildi filan derken nisanlim benimle kuafore gelmedi.yalmizgittim ve yanliz geldim sonra evde panik atak gecirdim aglamaya basladim.hic bisediyemedim icime attim.aulem uzuldu ve nisanlima hesap sordular .ailesinin tavirlari onun da onlarin yaninda olmasindankirildilar.neyse cok kotu bi sekilde pastamizi kestik.sorunlara sorunlar boyle devam etti iste..ondan sonra kendime gelemedim.acmalalim o konulari deduk ve acmadik.ama icimde bi yara hep kaldi.her seyi unutsam da o kuafor olayini unutamadim.sonra 7 ay nisanli kaldik.ayni yerde ikimiz oldugumuz surece mutluyduk her sey cok iyiydi..fakat ailesi bize geldi..yine sorunlar basladi..onlarin memleketinde yasayabilecegimi soylemistim.fakat ben bu sozu nisanlima vermistim.ona guvenmistim..fakat onlar nisanlimdan oce konusuyorlardi.kiziniz soz verdi kiziniz gelecek..ailem hakli olarak ilerde bi sorun olursa bu taraflara gelebilir misin kizimin arkasinda olur musun demisti..mirin kirin etti.diyemedi arkandayim diye.karar vermesi lazim dedi.korktum..cok korktum..ben de alttan almadum bunca zaman susan ben konustum.arkamda olacaj misin dedimm..sadece bi soz olacagindan degil dedim.sonra aileme evlendikten sonra da maddi destek olmak isterim dedim.ilerleyen zamanlarda sık sık ailemi ziyaret etnek isterim dedim. .bunlari sorun yaptilar..oysa bana maasimi bole sordular..kesemiz bir dediler .birlikte yer birlikte iceriz dediler.bunlara bile evet dedim.vel hasilayrildik bu sebeplerden oturu.o ayrilmak istedi.7 ay yanyana oldugum insan yzumu bile gormeden ayrildi.dur demedim demekistemedim.ama canim cok yandi.arkalarini donup gittuler.gittikten sonra nisanlim ayrilmak istiyorum dedi.senin burada yapabilecegini sanmiuoruum dedi annen beni sevmiyor dedi.her sey sizin istediginiz gibi oldu dedi.esyalari bile sorun yapmislardi.illa yari yariya olsun dediler.babam gucum yok dedi.ben birlikte yapalim dedim.Anlasamadik.neyse boyle oldu vel hasil ayrildik.fakat ben aileyi aradim .bu sekilde gittiniz bi vedalassaydik madem onceden karar vermissiniz dedim.herkesi aradim vedalastim.onu da aradim.o kadar cok icinde biriktirmis ki aklimda bile olmayan seyleri..o kadar cok kinlenmis ki anneme karsi..bizi mutlu etmezler dedu.benim ailemmi!!!annem kahvaltisini bile ayagina getirirdi.ailesi yokken bizimlr o kadar iyiydi ki. Ailesi gelince bambaska oluyordu taniyamiyordum ve ailesinin yaninda hic biseykonusamiyordu..biz herseyi halledebilurz deyip herkesi susturabilirdi.sonra annesi kendisi yokken ailemle kobusulan esya taki vs.konusunu anlatmis.doldurmusoglunu.gelduginde duvar gibiydi hic kobusmadi benimle.gittuklerinde de ayrilmak istedigini soyledi.anneme seviyesizce seyler soylemis.sen istemedin sen beni sevmedin.sen anneme bunlari soyledin filan..soku halaatlatamadim.simdi geldik gorev yaptigimiz yere.1 ay oldu.hoc gorusmedik .sadece esyalari gonderektim ne yapayim dedi.bi arkadas vardi onunla gobder dedim farkli bi sekilde getireyim istersen dedi.belki gorusmekistedi.gerek yok dedim.ev arkadasi geldi. Ikiniz de seviyorsunuz dedi.o sevdiğin isoyledi ama ayrilmak zorunda oldugunusoyledi dedi bu sebeplerden oturu..ben de kustum icimdekileri.anlattim her seyi.bu sebepler den ayrulan insan benim guzumde de gonlumde de yok dedim.duzgun bir gidisle gitmediler dedum.anneme haksizlik yaptilar dedim.ne kendisi ne ailesi benim annemin bir damla gozyasu kadar olamaz dedim.oyle iste .basim dik ..mutlu gorunuyorum herkese..ama bi de icimdekiler..hala anlamiyorum..nerde hata yaptik diyorum. Ama yine de kalbim sizliyor.
Sizce hakli miyim