Tek şey yapacaksınız, boşanıp nefes alacaksınız.Eşim ilgisiz, duygularımı paylaştığımda öfkeyle ya da hakaretle karşılık veriyor. Cinselliğe dair hiçbir isteği yok. En son beraberliğimiz 5 ay önce oldu ve evliliğimizin başından beri bir defa bile isteyerek bana yaklaşmadı. Sevgiliyken de durum farklı değildi ama aile evlerinde olduğumuz için evlenince düzelir diye ummuştum. Maalesef olmadı. Bununla ilgili konuştum, derdimi anlattım ama her defasında kavga çıktı.
Ayrıca 3 yıldır evliyiz ama eşim evde 3 gün üst üste bile kalmadı. Sürekli dışarıda, arkadaşlarıyla vakit geçiriyor ve nargile içmek için her gece dışarı çıkıyor. Ben bunları dile getirdiğimde ise hep kavga çıkıyor ve bana küfür, hakaret ediyor.Onun uzaklıgına rağmen tüp bebek yapmak durumunda kaldım bir evlat sahibi olmak için oda olmadı.Doğal yollardanda kalabilirdim muhtemelen bir problem yoktu fakat bana yaklaşmak aklına gelmedigi gibi yaşadığım bu psikolojik şiddet hamile kalmama engel oldu muhtemelen.
Yıllardır sadece huzursuzluğun ve yalnızlığın içinde kaldım. Anlatsam da kavga etsem de hep ben suçlu çıkıyorum. Artık işin içinden çıkamıyorum. Bunu çekmemin sebebi, ikinci evliliğim,ailemi üzmemek,maddi sebepler gibi durumlar.Artık işin içinden çıkamaz nefes alamaz duruma geldim.Ne yapmalıyım bilmiyorum..
Neden ömrünüzün kalanını bunu çekerek geçiresiniz ki, aileniz bu durumunuzu bilse daha da çok üzülür yol yakınken boşanınEşim ilgisiz, duygularımı paylaştığımda öfkeyle ya da hakaretle karşılık veriyor. Cinselliğe dair hiçbir isteği yok. En son beraberliğimiz 5 ay önce oldu ve evliliğimizin başından beri bir defa bile isteyerek bana yaklaşmadı. Sevgiliyken de durum farklı değildi ama aile evlerinde olduğumuz için evlenince düzelir diye ummuştum. Maalesef olmadı. Bununla ilgili konuştum, derdimi anlattım ama her defasında kavga çıktı.
Ayrıca 3 yıldır evliyiz ama eşim evde 3 gün üst üste bile kalmadı. Sürekli dışarıda, arkadaşlarıyla vakit geçiriyor ve nargile içmek için her gece dışarı çıkıyor. Ben bunları dile getirdiğimde ise hep kavga çıkıyor ve bana küfür, hakaret ediyor.Onun uzaklıgına rağmen tüp bebek yapmak durumunda kaldım bir evlat sahibi olmak için oda olmadı.Doğal yollardanda kalabilirdim muhtemelen bir problem yoktu fakat bana yaklaşmak aklına gelmedigi gibi yaşadığım bu psikolojik şiddet hamile kalmama engel oldu muhtemelen.
Yıllardır sadece huzursuzluğun ve yalnızlığın içinde kaldım. Anlatsam da kavga etsem de hep ben suçlu çıkıyorum. Artık işin içinden çıkamıyorum. Bunu çekmemin sebebi, ikinci evliliğim,ailemi üzmemek,maddi sebepler gibi durumlar.Artık işin içinden çıkamaz nefes alamaz duruma geldim.Ne yapmalıyım bilmiyorum..
Napacaksın dua edeceksinNe yapmalıyım bilmiyorum..
ailenizi uzmemek adina kendiniz uzuleceginiz bir yasami kendinize hak gormeyin. cocugunuzun olmayisi sizin icin hayirli bile. adam baba olmak istemiyor ki dogacak çocuğa faydası olsun. evet boyle uzaktan konusmak kolay gibi gorunebilir size ama belki aile ve cevreden duyacaginiz bir süre laf ve dedikodu. ama tüm ömrünüzü sizi sevmeyen önemsemeyen biri ile çürütmeyeceksiniz.Eşim ilgisiz, duygularımı paylaştığımda öfkeyle ya da hakaretle karşılık veriyor. Cinselliğe dair hiçbir isteği yok. En son beraberliğimiz 5 ay önce oldu ve evliliğimizin başından beri bir defa bile isteyerek bana yaklaşmadı. Sevgiliyken de durum farklı değildi ama aile evlerinde olduğumuz için evlenince düzelir diye ummuştum. Maalesef olmadı. Bununla ilgili konuştum, derdimi anlattım ama her defasında kavga çıktı.
Ayrıca 3 yıldır evliyiz ama eşim evde 3 gün üst üste bile kalmadı. Sürekli dışarıda, arkadaşlarıyla vakit geçiriyor ve nargile içmek için her gece dışarı çıkıyor. Ben bunları dile getirdiğimde ise hep kavga çıkıyor ve bana küfür, hakaret ediyor.Onun uzaklıgına rağmen tüp bebek yapmak durumunda kaldım bir evlat sahibi olmak için oda olmadı.Doğal yollardanda kalabilirdim muhtemelen bir problem yoktu fakat bana yaklaşmak aklına gelmedigi gibi yaşadığım bu psikolojik şiddet hamile kalmama engel oldu muhtemelen.
Yıllardır sadece huzursuzluğun ve yalnızlığın içinde kaldım. Anlatsam da kavga etsem de hep ben suçlu çıkıyorum. Artık işin içinden çıkamıyorum. Bunu çekmemin sebebi, ikinci evliliğim,ailemi üzmemek,maddi sebepler gibi durumlar.Artık işin içinden çıkamaz nefes alamaz duruma geldim.Ne yapmalıyım bilmiyorum..
Konu kim ne der değil aslında sıkıntım daha farklı.Yaklaşık yüz kişilikbir patron şirketinde birlikte çalışıyoruz.Yüzyüze olduğumuz devamlı gözlerin uzerimizde olduğu bir yer.Ne kadar farkettirmemeye çalışsamda illaki anlaşılıyor davranışlarımı sürekli kontrol etmek zorunda kalmak çok yorucu ve uzun yıllardır calistigim kurum oldugu icin tazminatimi birakmak istemiyorum o ise kurumun neredeyse ortaklarindan biri.yani ikimizinde oradan ayrilma şansı yok arada sıkıştım kaldımikinci evliliğiniz diye ömrünüzün sonuna kadar mutsuz yaşamak zorunda değilsiniz ,ailem ne der millet ne der diye diye ne hale gelmişsiniz boşverin herkez ne düşünürse düşünsün ,ne konuşursa konuşsun ,bir kere geliyoruz hayata hiç kimse için heba etmeyin yıllarınızı ....
Boş konuşmayın diyorum mesela oldu mu? Ben egitim seviyesi yuksek isi gucu olan bir kadinim zaten bosanmayida bir sefer gerceklestirdim agirligini zorlugunu bilmeden bos bos konusmayin.cocugu ben kendimde tek basima buyutecek olanaklara sahibim ve bunu kendim istedim.burada manevi imkansizliklarla sikismis kalmis bir kadin olarak yaziyorum.bazen tanimadigin insanlar cok daha guzel destek veya akil verebiliyor direk bosan yazacak kadar bos kafali insanlardan yorum almak istemiyorum zatenyani böyle bir evlilikte çocuk yapmak istemenizi de anlamıyorum gerçekten çocuk doğunca hopp her şey mükemmel mi olacak ?
sonra boşan deyince ''herkese boşan boşan'' diyosunuz diyollaaa... ne diyelim bu durumda yani
Bu hikayeye bebek neden? ağlak bir anne ve sorumsuz bir babadan olma çocuğun duyguları ne olacak? çok mutlusunuz da bu mutlu evinizi bebekle mi taçlandırmak istediniz.Eşim ilgisiz, duygularımı paylaştığımda öfkeyle ya da hakaretle karşılık veriyor. Cinselliğe dair hiçbir isteği yok. En son beraberliğimiz 5 ay önce oldu ve evliliğimizin başından beri bir defa bile isteyerek bana yaklaşmadı. Sevgiliyken de durum farklı değildi ama aile evlerinde olduğumuz için evlenince düzelir diye ummuştum. Maalesef olmadı. Bununla ilgili konuştum, derdimi anlattım ama her defasında kavga çıktı.
Ayrıca 3 yıldır evliyiz ama eşim evde 3 gün üst üste bile kalmadı. Sürekli dışarıda, arkadaşlarıyla vakit geçiriyor ve nargile içmek için her gece dışarı çıkıyor. Ben bunları dile getirdiğimde ise hep kavga çıkıyor ve bana küfür, hakaret ediyor.Onun uzaklıgına rağmen tüp bebek yapmak durumunda kaldım bir evlat sahibi olmak için oda olmadı.Doğal yollardanda kalabilirdim muhtemelen bir problem yoktu fakat bana yaklaşmak aklına gelmedigi gibi yaşadığım bu psikolojik şiddet hamile kalmama engel oldu muhtemelen.
Yıllardır sadece huzursuzluğun ve yalnızlığın içinde kaldım. Anlatsam da kavga etsem de hep ben suçlu çıkıyorum. Artık işin içinden çıkamıyorum. Bunu çekmemin sebebi, ikinci evliliğim,ailemi üzmemek,maddi sebepler gibi durumlar.Artık işin içinden çıkamaz nefes alamaz duruma geldim.Ne yapmalıyım bilmiyorum..
Neden konu açıyorsun o zaman? Otur ilgisiz sevgisiz kocanı çek bir ömür boyu. Hakaretini ye, sinirini kussun sus otur aşağı . Aman boşanma kocasız kalınmamalı çünkü. Bu mu ayaklarının üzerinde duran kadın? Dümdüz işe gidip gelen insandan başka bir şey değil. Bencilce istekler uğruna da doğur bir tane bakalım o çocuk böyle bir ailede dünyaya gelmek isteyecek mi? Ama bunun tabi ne önemi var çocuğa huzurlu aile ortamı vermeye gerek yok illa doğurulacak. Aklı başında fikir duyunca da hemen ağzını boz seviye bu işte o çocuk da bu ortama.Boş konuşmayın diyorum mesela oldu mu? Ben egitim seviyesi yuksek isi gucu olan bir kadinim zaten bosanmayida bir sefer gerceklestirdim agirligini zorlugunu bilmeden bos bos konusmayin.cocugu ben kendimde tek basima buyutecek olanaklara sahibim ve bunu kendim istedim.burada manevi imkansizliklarla sikismis kalmis bir kadin olarak yaziyorum.bazen tanimadigin insanlar cok daha guzel destek veya akil verebiliyor direk bosan yazacak kadar bos kafali insanlardan yorum almak istemiyorum zaten
Aferin, bebek yapmadan düzelmez zaten bu adam (!)Eşim ilgisiz, duygularımı paylaştığımda öfkeyle ya da hakaretle karşılık veriyor. Cinselliğe dair hiçbir isteği yok. En son beraberliğimiz 5 ay önce oldu ve evliliğimizin başından beri bir defa bile isteyerek bana yaklaşmadı. Sevgiliyken de durum farklı değildi ama aile evlerinde olduğumuz için evlenince düzelir diye ummuştum. Maalesef olmadı. Bununla ilgili konuştum, derdimi anlattım ama her defasında kavga çıktı.
Ayrıca 3 yıldır evliyiz ama eşim evde 3 gün üst üste bile kalmadı. Sürekli dışarıda, arkadaşlarıyla vakit geçiriyor ve nargile içmek için her gece dışarı çıkıyor. Ben bunları dile getirdiğimde ise hep kavga çıkıyor ve bana küfür, hakaret ediyor.Onun uzaklıgına rağmen tüp bebek yapmak durumunda kaldım bir evlat sahibi olmak için oda olmadı.Doğal yollardanda kalabilirdim muhtemelen bir problem yoktu fakat bana yaklaşmak aklına gelmedigi gibi yaşadığım bu psikolojik şiddet hamile kalmama engel oldu muhtemelen.
Yıllardır sadece huzursuzluğun ve yalnızlığın içinde kaldım. Anlatsam da kavga etsem de hep ben suçlu çıkıyorum. Artık işin içinden çıkamıyorum. Bunu çekmemin sebebi, ikinci evliliğim,ailemi üzmemek,maddi sebepler gibi durumlar.Artık işin içinden çıkamaz nefes alamaz duruma geldim.Ne yapmalıyım bilmiyorum..
Bu yüzden durum daha vahim ya. Boşanma, çocukta olursa kesin düzelir.Ben egitim seviyesi yuksek isi gucu olan bir kadinim zaten
Derdim yeniden evlilik yapmak degil.sacma bir dusuncem var aslinda ileri yastan dolayi yeni bir maceraya girmeye gerek var mi sorulari.yeni bir macera.cunku tekrar bosanip tekrar duzen kurmak ve ayni yerde dipdibe calismak zorunda olmakÇocuksuz biriyken üçüncü evliliğinizi yapmanız zannettiğiniz kadar zor değil, eğer korkunuz buysa. Böyle bir arkadaşım var, ilk evliliği eşi intihar ettiği için bir yıldan az sürdü, sonraki eşi problemliydi. Şimdi iki çocuğu var, gayet mutlu. Eşiniz cinsellik yaşamak istemeyecek kadar olaydan kopmuş, duygusal olarak yok sayılıyorsunuz. Düzelmek istemiyorsa siz ne kadar isterseniz düzelmez.
Maşallah siz ne kadar dolusunuz ya suratınıza bakmayan heriften çocuk yapmak isteyecek kadar. Pardon bakıyormuş ama hakaret etmek için bakıyormuş.Boş konuşmayın diyorum mesela oldu mu? Ben egitim seviyesi yuksek isi gucu olan bir kadinim zaten bosanmayida bir sefer gerceklestirdim agirligini zorlugunu bilmeden bos bos konusmayin.cocugu ben kendimde tek basima buyutecek olanaklara sahibim ve bunu kendim istedim.burada manevi imkansizliklarla sikismis kalmis bir kadin olarak yaziyorum.bazen tanimadigin insanlar cok daha guzel destek veya akil verebiliyor direk bosan yazacak kadar bos kafali insanlardan yorum almak istemiyorum zaten
Çocuk konusu zaten kapandı.tek bir deneme yaptim sonrasinda zaten beni gozu gormedigi icin iliski hic olmadi 5 aydir.beni cok sevdigini israrla soluyor.aksam hakaretler ertesi gun hicbisey olmamis gibi yuzune gulmemi bekliyor.yanliz birakiyor ama mutlu olmami istiyorCocuk yapmadan BOŞAN
BOŞANÇocuk konusu zaten kapandı.tek bir deneme yaptim sonrasinda zaten beni gozu gormedigi icin iliski hic olmadi 5 aydir.beni cok sevdigini israrla soluyor.aksam hakaretler ertesi gun hicbisey olmamis gibi yuzune gulmemi bekliyor.yanliz birakiyor ama mutlu olmami istiyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?