Evet gecenin bu saatinde çaresiz olucaktım tabi saat sabah 8 de değil. İçimi dökücek kimsende yoksa yazmak istiyo insan bu çaresizlik işte. Bi yerde başlamak lazım anlatmak için. 3 senedir peşimi bırakmayan Bi insan evladı vardı çoğu kez sevgili olduk ama sevemiyodum çoğu kez de kötü davrandım ona hep yarı yolda bıraktım sonra işte yıllar geçti tekrar çıktı karşıma başka Bi ilişkiden çıkmıştım o hariç sevgili olduğum herkesi sevmiştim sanki çocuk hayattan darbe üstüne darbe yemek için dünyaya gelmişti bakmayın böyle dediğime deli gibi seviyorum şimdi ben onu çıktı karşıma işte bigün sevmiyodum yine dediğim gibi yeni Bi ilişkiden çıktım boşluktaydım Zaman harcıcak Birini arar insan o sırada yada ben öyle yapıyorum içine doğmuş gibi buldu çocuk beni ayrılır ayrılmaz konuştuk falan içmeye gittik birlikte içtik te içmesine ama insan evladıyız kendimden geçerim ben içince saçmalamışım yine çocukta öptü möptü beni o ara etkilendim heralde dönüm noktam oldu orası benim günler geçti konuşuyoruz falan tikseler sevmem diye yeminler ettiğim Ada'ma bağlanmaya başladım bigün babasıyla kavga etmişler gece kapıya gelmiş ama aramamış telefonu evdeymiş sabahın köründe bilmediğim numaradan aradı yoldan Ada'm çevirmiş anlattım anneme çıkmıyoruz ama o sıralar konuşuyoruz sadece gelsin Dedi annem kahvaltı yaparız falan Dedi aldık eve bunlar baya koyu sohbet etmeye başladı eskiden tiksindirin çocuk konuştukça etkileniyorum konuştukça yükseliyorum ulen dedim n'oluyo falan kendimi geri çekeyim bari gel dedi o gün dışarı çıkalım yok dedim istemiyorum ben sende yedin yemeğini git hadi tabi kendimden de ödün vermiyorum hala kötü davranıyorum çocuğa yok mok Dedi Israr üstüne Israr götürdü beni oturduk Bi yerlere sohbet muhabbet yine öptü çocuk beni geri çekilemiyom da noluyosa bile bile saldım kendimi işte o sıralar salmaz olaydım 3 sene koşmuş elimi tutturmazdım tiksinirdim düşmanım olsa onu sever o çocuğu yine öpmezdim ama oldu işte öpüş möpüş derken sevdim ben bunu e gel Zaman git Zaman tanıdı aileden herkes benden onun ailesini tanıdım çıkmaya da başladık tabi bu sıra 5-6 ay sonra yüzük taktı bu bana çok marifet gibi benim aklımda evlilik bile olmamış 19 yaşıma kadar eskiden tiksindirin Ada'mla evlilik hayalleri kurmaya başladım bok vardı da çıktı işte karşıma herneyse ilk 6 aya kadar süper hep alttan alır Mutlu eder gezdirir falan filen e sonrasında zulüm resmen bütün arkadaşlarımla aramı bozdu nasılsa o var diye de düşünmedim sildim hepsini hiçde vazgeçip geri dönmedim hiçbirine evlencem ya bunla ondan işte salak kafam Salak e gel Zaman git Zaman hergün tartışır olduk biz o beni üzüyordu saçma sapan sebepten akrep burcuyum bu arada anasından hatta 3 yaşındaki kardeşinden kıskanırım beni sürekli kıskandırmaya çalışmayalar Bi iyi Bi kötü davranmalar falan filen yapmaya başladı bu benim sinir taşınca da patlıyorum haliyle Bi bakıyorum benim ondan tiksindiğim halimi görüyorum karşımda nefret eder gibi sözler ediyo bana işte sürekli geçmişimi açmalar sürekli eski sevgililerimden bahsetmeler falan filen yani sebep ne olursa olsun işin içinden bak zaten geçmişin beynimi kemiriyor benim sinirimi bozma diye çıkmaya başlıyordu bende sevince değişiyorum işte öl dese ölürüm allah yukarda ağzımı açmıyorum iyice bokunu çıkardı sürekli istemiyosan ayrıl ben buyum geçmişiyle yaşayan geleceği göremez ben seni seviyorum ama geçmişin ebemi dürtüyo bilmem ne Bi ton tantana yalvardım yakardım her türlü şeyi düşündüm üstesinden gelemedim ağlamaktan ciğerim çıktı hay ben geçmişimi tiksem tikecem diye ama geçmedi işte benim geçmişim geçmemiş bana geçtide bu çocuğa geçmemiş yaşarken hiç bu kadar kolay Olmuyo be ben bunları kaç saat tartıştım 2 mesajda bir 15 dakka göz yaşı döktüm ama burda 2 dakika da yazdım amacım fikir almak değil bu kadar yazdım buraya kadar okuduysan tabi yap Bi yorum belki ikna olurum bişeylere ama amacım bu değildi sadece yazmak istedim normalde telefona notlar bölümüne yazardım ama sanırım çaresizlik böyle bişey yalnız kalınca böyle mi yapar insan bilmezdim ki şimdi kankitoşkolarımla gıybet yapıyo olurdum onlar açardı kafamı düzelirdi onlar olsa ben bu kadar sevmezdim de bu çocuğu yalnızlık işte senin için hiç olan kimseyi herşeyin yapıyor birden kendine sonradan Zaman'ında yediğin hurmaları getiriyo burnundan biz ekimde falan çıkmaya başlamıştık düşünün artık kaç ay olmuş şimdi ayrılsak onca geçen zamana yazık yaşananlara yazık bana yazık döktüğüm yaşlara yazık ayrıl demekten başka Bi şey derseniz başımın gözümün üstüne o seçeneği karşı taraftan hergün alıyorum ben zaten ama çok zor be yalnızlık korkusu çok zor geçmicek korkusu çook zor