çekingenlik

mrb kizlar,


benim derdim çok pasif biri olmam, kendimi savunamam.
konusacak bisey bulamiyorum, ya da konustugum zaman kendimi aptal gibi hissediyorum.

sizce çekingenlikten nasil kurtulabilirim ?

Annen gibi bir yakinin surekli cesaretlendirsin seni. Pasif kaldigin olaylari anlat. Nasil one cikardin, neler diyebilirdin durum analizleri yapin. Baya ders gibi calisin. Sonra kabak cicegi gibi aciliverirsin.

Yorumun için tsk ederim..

soyle anlatayim, ailem baskici dolayisiyla korkak ve kendine guveni olmayan bi çocuk olarak buyudum..
insanlarla konusmaya çalisiyorum... mrb, nasilsin derken daha yumusak ve sakin insanlarla muhabbet edebiliyorum ama sorun daha çok kendine asiri guveni olan sert insanlar. Onlarla konusamiyorum sanki konusurken dilim tutuluyo...
onlara hyr diyemiyorum
korkuyorum, heyecanlaniyorum
ve dolayisiyla kendimi aptal gibi hisssediyorum

bunu nasil yenebilirim ?

Eh o halde kendi kendini cesaretlendir. Soyle usun karsindaki kisinin senden bir ustunlugu yok. Sen nasil bir imaj cizersen karsindaki seni ole dusunur. Guclu bir imaj vermye calis. kendinu elestir, prova yap.

Yarin birgun anne olucaksin sen kizina nasil yardimci olurdun bu problemine oyle yaklas kendine

Merhaba kendini çok iyi tasvir etmişsin öncelikle tebrikler..ben de bir zamanlar liseye kadar böyleydim...ve bu yüzden çok mutsuzdum..Bunu kendi kendine aşabilirsin..kendini sev kendini kabullen ve gereksiz yere de olsa iyi de olsa kötü de olsa insanlara hayır demeyi dene.. işe uarayacaktır emin ol..üzülmeye değmez hayat çok kısa bir an önce aş..ne yazıkki ailelerimiz bilmeden zarar veriyor bize ama panzehiri bide cnm..Kendine iyi bak..

Canım benim . Ben de eskiden öyleydim ama geçiyor inan. ama bazen oluyor çekingenlk ne zaman biliyor musun yanında kendimi güvende hissetmediğim insanlar yanında hala çok konuşamam. gerilirim saçmalarım . ama kendimi rahat hissetmediğim kasıntı insanların yanında. belki çevrendekilerde sorun vardır. birde arkadaşlarım beni çok eleştirirdi(şimdi anlıyorum niye eleştirdiklerini) onların yanında sesli gazete bile okuyamazdım muhakkak bir kusur bulurlardı . şimdi sık görüşmüyorum her gün görüştüğüm kızlarla 2 ayda vs. görüşüyorum .


ama sana ADEM GÜNEŞ'in Beni Rahat Bırakın isimli küçük 35-40 sayfalık ve ucuzda bir kitabı var onu bulup okumanı tavsiye ederim . Okuken terapi yapılıyorsun sosyal fobi ile alakalı . Tabi senin o kadar ciddi değildir problemin ama yine de yardımcı oluyor .

Kolaylıklar diliyorum .. Bence çevrendekileri iyi tahlil et. Sevgiler...

alara_1987 .!.:

Yorumun için tsk ederim..

soyle anlatayim, ailem baskici dolayisiyla korkak ve kendine guveni olmayan bi çocuk olarak buyudum..
insanlarla konusmaya çalisiyorum... mrb, nasilsin derken daha yumusak ve sakin insanlarla muhabbet edebiliyorum ama sorun daha çok kendine asiri guveni olan sert insanlar. Onlarla konusamiyorum sanki konusurken dilim tutuluyo...
onlara hyr diyemiyorum
korkuyorum, heyecanlaniyorum
ve dolayisiyla kendimi aptal gibi hisssediyorum

bunu nasil yenebilirim ?

Genişletmek için tıkla...

bunu yeni gördüm .

O sert insanlar felan sana bir şey dediklerinde evet dememen gerekene birden hayır de ve sonradan evete çevirme . yaa aynı bana benziyorsun . çok zor hayır diyememek ama 1-2 kere dedim mi hep diyebiliyorsun Yaa bu insanlar kendimizden niye bu kadar önemli oluyor ki off.

haklisiniz kizlar,

ilk basta kendime guvenmeyelim, ve de bir yetiskin gibi davranmaya daha çok gayret edicem (kararlarimi kendim vermeye çalisicam)
kendimi begenmeliyim ve bu yuzden sorunu çozmeye fizigimden baslamayim,

stres yuzunden çok kilo aldim ve kendimi çok çirkin buluyorum
ilk basta bunlari duzeltmeliyim

Catapot .!.:

Canım benim . Ben de eskiden öyleydim ama geçiyor inan. ama bazen oluyor çekingenlk ne zaman biliyor musun yanında kendimi güvende hissetmediğim insanlar yanında hala çok konuşamam. gerilirim saçmalarım . ama kendimi rahat hissetmediğim kasıntı insanların yanında. belki çevrendekilerde sorun vardır. birde arkadaşlarım beni çok eleştirirdi(şimdi anlıyorum niye eleştirdiklerini) onların yanında sesli gazete bile okuyamazdım muhakkak bir kusur bulurlardı . şimdi sık görüşmüyorum her gün görüştüğüm kızlarla 2 ayda vs. görüşüyorum .


ama sana ADEM GÜNEŞ'in Beni Rahat Bırakın isimli küçük 35-40 sayfalık ve ucuzda bir kitabı var onu bulup okumanı tavsiye ederim . Okuken terapi yapılıyorsun sosyal fobi ile alakalı . Tabi senin o kadar ciddi değildir problemin ama yine de yardımcı oluyor .

Kolaylıklar diliyorum .. Bence çevrendekileri iyi tahlil et. Sevgiler...

Genişletmek için tıkla...

Yurt disinda, yazin tr gidince kitabi alip okumaya çalisicam,

evt sorun çevremden geliyor, gorustuklerim hep yabanci
fransa dogumluyum ama onlara adapte olamiyorum,
benim ailem evde fransizca konusmayi ve fransiz kanallarini izlememizi yasaklamisti turkçe ogrenmemiz için.
ve bu yuzden onlar kadar fransizca sozcuk bilmiyorum.

ve bilmedigim zaman alay ettikleri için, bende susmayi tercih ediyorum..

Catapot .!.:

bunu yeni gördüm .

O sert insanlar felan sana bir şey dediklerinde evet dememen gerekene birden hayır de ve sonradan evete çevirme . yaa aynı bana benziyorsun . çok zor hayır diyememek ama 1-2 kere dedim mi hep diyebiliyorsun Yaa bu insanlar kendimizden niye bu kadar önemli oluyor ki off.

Genişletmek için tıkla...

Evt haklisin,

Zor da olsa hyr demeyi denicem

mrb canim,

oncelikle bende belcikada dogudum ve buyudum, bu kriteri one surmek istedim cunku bende senin bulundugun sartlarda bulundum. ben ailemin ilk kiziyim, Ailem baskici degildi ama surekli annemden korktugum icin icime kapaniktim, suan kapanikligim hala var ama bazi ortamlar beni o siniri gecmemi sagladi. Benim yasim 22, ve cocuklugumda cok saftim bazen yeri olmayan seyler soylerdim bazen ise hic birsey demezdim. buda bir nevi asosyaliga itebiliyordu. Bende ki sorun daha cok hem insanlari tanimadigimdan dolayi hemde tanidigim olsa bile guvenmegimden dolayi konusmazdim, susardim hep. buda senin gibi pasif, kendisini savunamayan imaji veriyordu. Sonra takip ettigim bir egitimde, is gorusmelerinde nasil kendimizi one cikartabilir dersi almistik ve cok enteresan noktalar cikmisti.

Oncelikle kendine guveneceksin ve asla farkli oldugun icin utanmayak ve cekinmeyeceksin! sen sen oldugun icin kendini sev!
Icinden geceni karindaki insana dogru bir sekilde ilet, eger bir konu hakkinda olumsuz dusunuyorsan bunu soyle yoksa ezilirsin. Ben karsimdakini tanimadigim surece kendi fikirlerimi pek ortaya surmem ama bu benim karakterimde var.

ikincisi, karsinda yumusak biri degilse, sert biri ise sakin korkma cunku bil ki o kisinin senden hic bir farki yok ve o kisininde zayif noktalari olabilir. ben yeni ise basladim ve bulundugum personel oldukca genis, herkesin huyu suyu ayri, ilk bastan kimseyi tanimadigim icin hemen lafa atilmiyrdum ama artik rahatca fikrimi soyluyrm ve bunu karsimda guclu veya gucsuz biri olsa bile yapiyrm cunku bu benim!

ucuncusu, sohbet aninda eger bir konuda bilgin yok ise, laf olsun diye bos konusma, eger bilgin yok ise "bu konuuda fikirsizim " dersin. sunu da bil ki her konu ile de fikir soylemek zorunda da dglsin.

KK'da kisisel gelisim portali var ve orada kendini gelistirme ile ilgili bir suru puf noktalar var, bence bir goz at cunku insanin konusmasi, muhabbet edebilse bir nevi sosyal iliskisinin seviyesine gore bagli, iletisim ise insanin kulturune gelismis kisiligine baglidir. Asil temeller bilgidir, gelisimdir...

Sunu da unutma ki isteyen barasir. umarim takip etmisindir..

mrb canim,

oncelikle bende belcikada dogudum ve buyudum, bu kriteri one surmek istedim cunku bende senin bulundugun sartlarda bulundum. ben ailemin ilk kiziyim, Ailem baskici degildi ama surekli annemden korktugum icin icime kapaniktim, suan kapanikligim hala var ama bazi ortamlar beni o siniri gecmemi sagladi. Benim yasim 22, ve cocuklugumda cok saftim bazen yeri olmayan seyler soylerdim bazen ise hic birsey demezdim. buda bir nevi asosyaliga itebiliyordu. Bende ki sorun daha cok hem insanlari tanimadigimdan dolayi hemde tanidigim olsa bile guvenmegimden dolayi konusmazdim, susardim hep. buda senin gibi pasif, kendisini savunamayan imaji veriyordu. Sonra takip ettigim bir egitimde, is gorusmelerinde nasil kendimizi one cikartabilir dersi almistik ve cok enteresan noktalar cikmisti.

Oncelikle kendine guveneceksin ve asla farkli oldugun icin utanmayak ve cekinmeyeceksin! sen sen oldugun icin kendini sev!
Icinden geceni karindaki insana dogru bir sekilde ilet, eger bir konu hakkinda olumsuz dusunuyorsan bunu soyle yoksa ezilirsin. Ben karsimdakini tanimadigim surece kendi fikirlerimi pek ortaya surmem ama bu benim karakterimde var.

ikincisi, karsinda yumusak biri degilse, sert biri ise sakin korkma cunku bil ki o kisinin senden hic bir farki yok ve o kisininde zayif noktalari olabilir. ben yeni ise basladim ve bulundugum personel oldukca genis, herkesin huyu suyu ayri, ilk bastan kimseyi tanimadigim icin hemen lafa atilmiyrdum ama artik rahatca fikrimi soyluyrm ve bunu karsimda guclu veya gucsuz biri olsa bile yapiyrm cunku bu benim!

ucuncusu, sohbet aninda eger bir konuda bilgin yok ise, laf olsun diye bos konusma, eger bilgin yok ise "bu konuuda fikirsizim " dersin. sunu da bil ki her konu ile de fikir soylemek zorunda da dglsin.

KK'da kisisel gelisim portali var ve orada kendini gelistirme ile ilgili bir suru puf noktalar var, bence bir goz at cunku insanin konusmasi, muhabbet edebilse bir nevi sosyal iliskisinin seviyesine gore bagli, iletisim ise insanin kulturune gelismis kisiligine baglidir. Asil temeller bilgidir, gelisimdir...

Sunu da unutma ki isteyen barasir. umarim takip etmisindir..

mrb canim,

oncelikle bende belcikada dogudum ve buyudum, bu kriteri one surmek istedim cunku bende senin bulundugun sartlarda bulundum. ben ailemin ilk kiziyim, Ailem baskici degildi ama surekli annemden korktugum icin icime kapaniktim, suan kapanikligim hala var ama bazi ortamlar beni o siniri gecmemi sagladi. Benim yasim 22, ve cocuklugumda cok saftim bazen yeri olmayan seyler soylerdim bazen ise hic birsey demezdim. buda bir nevi asosyaliga itebiliyordu. Bende ki sorun daha cok hem insanlari tanimadigimdan dolayi hemde tanidigim olsa bile guvenmegimden dolayi konusmazdim, susardim hep. buda senin gibi pasif, kendisini savunamayan imaji veriyordu. Sonra takip ettigim bir egitimde, is gorusmelerinde nasil kendimizi one cikartabilir dersi almistik ve cok enteresan noktalar cikmisti.

Oncelikle kendine guveneceksin ve asla farkli oldugun icin utanmayak ve cekinmeyeceksin! sen sen oldugun icin kendini sev!
Icinden geceni karindaki insana dogru bir sekilde ilet, eger bir konu hakkinda olumsuz dusunuyorsan bunu soyle yoksa ezilirsin. Ben karsimdakini tanimadigim surece kendi fikirlerimi pek ortaya surmem ama bu benim karakterimde var.

ikincisi, karsinda yumusak biri degilse, sert biri ise sakin korkma cunku bil ki o kisinin senden hic bir farki yok ve o kisininde zayif noktalari olabilir. ben yeni ise basladim ve bulundugum personel oldukca genis, herkesin huyu suyu ayri, ilk bastan kimseyi tanimadigim icin hemen lafa atilmiyrdum ama artik rahatca fikrimi soyluyrm ve bunu karsimda guclu veya gucsuz biri olsa bile yapiyrm cunku bu benim!

ucuncusu, sohbet aninda eger bir konuda bilgin yok ise, laf olsun diye bos konusma, eger bilgin yok ise "bu konuuda fikirsizim " dersin. sunu da bil ki her konu ile de fikir soylemek zorunda da dglsin.

KK'da kisisel gelisim portali var ve orada kendini gelistirme ile ilgili bir suru puf noktalar var, bence bir goz at cunku insanin konusmasi, muhabbet edebilse bir nevi sosyal iliskisinin seviyesine gore bagli, iletisim ise insanin kulturune gelismis kisiligine baglidir. Asil temeller bilgidir, gelisimdir...

Sunu da unutma ki isteyen barasir. umarim takip etmisindir..

yardiminiz için tsk ederim