- 16 Nisan 2020
- 458
- 449
- 23
- 38
Nasıl olacak bu peki su ara en cok ihtiyacım olan sey sanırım
Nasıl olacak bu peki su ara en cok ihtiyacım olan sey sanırımZamanla insan sunu anlıyor Kim hangi sıfatla kime ne kötülük ediyorsa o inun sınavi. Yani gerçekten anneniz in yaptıkları onun annelik sınavi ve sorumlusu da o. Sizin de sınavınız bu acıya metanet gösterip bu benim sınavım di demeniz. Biliyorum hic kolay değil anne mağdurlarından biriyim ben de emin olun zamanla aşacaksınız. Size tavsiyem yapamam demeyin yapın anneniz icin Allah tan af dileyin bu en çok sizi iyileştirecek. Acınızı cok iyi anlıyorum çünkü aynı ateşin içinden geçtim çocukluktan yetişkinliğe kadar ama affetmek gercekten muhteşem ana zamanla olacak Allah tan isteyin
Zamanla insan sunu anlıyor Kim hangi sıfatla kime ne kötülük ediyorsa o inun sınavi. Yani gerçekten anneniz in yaptıkları onun annelik sınavi ve sorumlusu da o. Sizin de sınavınız bu acıya metanet gösterip bu benim sınavım di demeniz. Biliyorum hic kolay değil anne mağdurlarından biriyim ben de emin olun zamanla aşacaksınız. Size tavsiyem yapamam demeyin yapın anneniz icin Allah tan af dileyin bu en çok sizi iyileştirecek. Acınızı cok iyi anlıyorum çünkü aynı ateşin içinden geçtim çocukluktan yetişkinliğe kadar ama affetmek gercekten muhteşem ana zamanla olacak Allah tan isteyin
Öncelikle mesajınız için teşekkür ederim gerçekten buradaki çoğu mağdur gibi bizimde ortak noktamız varmış. Ben şuan hazır değilim ama zaman ne gösterir inanın bilmiyorum. Açıkçası her kötülüğe rağmen asla onun kötü olmasını istemedim. Önceki mesajlarımda da dediğim gibi dünya onun olsun o benden uzak olsun der geçerim. İnandığım tüm kutsallardan onun sadece ıslah olmasını diledim. Ötesi çok umurumda değil eskis gibi acıtmıyor hergün acımıyor. Aklıma çok gelmiyor ararım 15 güne bir aramış olmak için sonra yoluma hayatıma bakarım. Çok feci şeyler yaşattı bana fiziksel psikolojik birçok şiddet türüne maruz kaldım benim başımda odun kırdı karanlık odaya kilitledi. (O zamanlar çocuktum telefonum yoktu amcamlardaydım akşam eve beraber geçeriz dediler sebep buydu ki bizim aileler hep iç içedir) 28 yaşındayım bu yaşadıklarım 5 yaşından beri devam etti. Evlendikten sonra şehir değişti 2 yıldır en ufak bir tartışmam olmadı zaten benim sınırım var onu geçemiyor canımı da sıkamıyor.Ben unuttum affettim. Sba cok cok seneler sonra zaman sizi ona yönlendiriyor. Önce en kötü anne benim annem derken baktım daha beterleri var sonra zaman daha da geçtikçe annemin geçmişte yaşadıklarını anlamaya çalıştım. Sonra hayatı anlamaya çalıştım sonra baktım ger insanin bu djnyada bir cok sıfatı oluyor anne oluyor es oluyor arkadaş oluyor nasil ki diğer sıfatlarda insanlar kusur işleyebiliyorsa annelik sıfatında da işleyebiliyor. Aşmak kolay olmadi ama astım kendi kendime ha derseniz ki annenle şimdi nasılsın ayda 1 sefer falan ararım ama hic bir derdimi falan da paylaşmam ama ona kin de duymuyorum üstelik cok benzeriz. kaynağı annem olmakla beraber kardeşlerim ablam ve 1 kiz kardeşimle de hic bur zaman iyi olmadık ama umrumda değil artik. Yani demem o ki yaşınız kac bilmiyorum ama zamanla geçiyor bu da benim sinavimdu deyip geciyorsunuz. Dua ettiğiniz zaman anneniz icin de edin Onun için Allah tan af dileyin Allah ta sizin bu acınız dan sizi kurtarır tabiki terapi kitap vs onlarda işinize yarayacaktır ama unutmayın hic bir acı kalıcı değildir. Rabbim size iyi bir anne olmayı nasip etsin. Bir de düşünün tersi durumlarda var mesela bir evlat annesine her türlü acıyı yaşayabiliyor. Yani insanlar malesef büyük hatalar yapabiliyor bu bazen evlada bazen anneye babaya. Siz iyi bir insan olun kötülük edenler kim olursa sıfatı ne olursa olsun onların sorunu deyin. Sevgiyle kalın
Adlandirmani begendim Feslegen "Anneli ama annesiz cocuklar"Annesi yaşadığı halde annesiz büyüyen çocuklardanım. Buna rağmen cennetin annelerin ayakları altında olduğuna inanıyorum. Çünkü ben de anneyim ve evlatlarımı nasıl büyütüyorum ben bilirim.
Yanyana,fakat birbirine karismadan akan nehirler gibi.Öncelikle mesajınız için teşekkür ederim gerçekten buradaki çoğu mağdur gibi bizimde ortak noktamız varmış. Ben şuan hazır değilim ama zaman ne gösterir inanın bilmiyorum. Açıkçası her kötülüğe rağmen asla onun kötü olmasını istemedim. Önceki mesajlarımda da dediğim gibi dünya onun olsun o benden uzak olsun der geçerim. İnandığım tüm kutsallardan onun sadece ıslah olmasını diledim. Ötesi çok umurumda değil eskis gibi acıtmıyor hergün acımıyor. Aklıma çok gelmiyor ararım 15 güne bir aramış olmak için sonra yoluma hayatıma bakarım. Çok feci şeyler yaşattı bana fiziksel psikolojik birçok şiddet türüne maruz kaldım benim başımda odun kırdı karanlık odaya kilitledi. (O zamanlar çocuktum telefonum yoktu amcamlardaydım akşam eve beraber geçeriz dediler sebep buydu ki bizim aileler hep iç içedir) 28 yaşındayım bu yaşadıklarım 5 yaşından beri devam etti. Evlendikten sonra şehir değişti 2 yıldır en ufak bir tartışmam olmadı zaten benim sınırım var onu geçemiyor canımı da sıkamıyor.
Çocuğum henüz yok fakat tam olarak annemle ilişkimi anlattınız. Aynen böyleyiz bizde. Pişmanlığı bende seziyorum arada ama onun yüzünden cehennem olan senelerimi geri getirmiyor hala uzak durmasam beni nasıl kullanabileceğini görünce anladım ki pişmanlık sadece soğuk uzak durunca var. Anne yerine koysam elinden geleni yapıp yine hayatımı mahvedecek biliyorum.Yanyana,fakat birbirine karismadan akan nehirler gibi.
Ben simdi normal anne kızım,yani ararim arada,giderim guler konusuruz,cocuklarimi sever,savunur.
Fakat zeytinyagi ve su gibiyiz,paylasimim,yani icten paylasimim yok,aldigim verdigim cevrem tamamen ondan bagimsiz,asla eskiyi acamam,ama cok yakin da olamam,olmaya kalksam kucuk bir kiz karsimda durup gozlerimin icine bakiyor sanki uzgun ve sessiz.
Affetmek mi bilmiyorum,ben yukumu sadece yere biraktim,yurudum gectim oteye.Ama o hepsini hatirliyor,belli etmese de,telafi eder gibi davranislarindan anliyorum.
Dedigin gibi, iyi olsun,orada hep olsun,ama o kucuk kiza elini bile uzatamaz,oksamak icin bile,arada ben varim,onu operken ben opuyorum,o kucuk savunmasiz masum kiz degil...
Az ya da cok,telafiye gayrette birseydir,bana iste o son dediginizi yapmayacak,fakat hala hukmedebilse eminim cok hosuna giderdi.Çocuğum henüz yok fakat tam olarak annemle ilişkimi anlattınız. Aynen böyleyiz bizde. Pişmanlığı bende seziyorum arada ama onun yüzünden cehennem olan senelerimi geri getirmiyor hala uzak durmasam beni nasıl kullanabileceğini görünce anladım ki pişmanlık sadece soğuk uzak durunca var. Anne yerine koysam elinden geleni yapıp yine hayatımı mahvedecek biliyorum.
Öyle acılar çektim ki kınayamadım bile veya anne nasıl kınanır ki onu da bilmiyorum. Kıyası çok yaptım başka anneleri gördükçe neden benim annem böyle dedim. O zaman ben mi lanet bir insanım bunları hak ettim dedim. Yetersizlik hissini yaşatarak istediği gibi rol yaparak beni kullandı vermediğim yapmadığımda ise tabiri caizse düşman muamelesi gördüm. Anneler çocuklarından yemek saklar mı sahi ? Benim annem ben yokken güzel şeyler yerdi beraber oturduğumuz sofrada bana çaktırmadan yediği poğaçaları yaşadığım acıyı nasıl unutabilirim ben onu da bilmiyorum. Asla karnım doyarak kalkamadım sofradan hep çok yemek yediğimi söylerdi doymadığım halde tabağıma tekrar yemek koymazdı. Geceler ekmek saklıyordum yatağımda yorganın altında yiyordum. Oyun oynarken çocuklarla aç olduğum için hep evcilik oynayalım evden ekmek getirin diyordum fırıncı olayım diyordum açtım ben çünkü. Hep birşeyler mutfaktan çalarak karnımı doyuruyordum. Evlendim 2 yılda 20 kg aldım bunun bile altında yatan sebep ne tahmini hiç zor değil. Yemeği rahat yiyorum allahım kimse karışmıyor mutfak benim ekmekler yemekler benim diye hüngür hüngür ağladığımı biliyorum. Yiyemediğim alamadığım ne varsa yapıp yiyorum. Anlatamadığım çok şey var çok.. Ben o yükü atacağım ama unutarak değil acılarımı yaşayarak sindirerek şuanıma şükrederek. Çok teşekkür ederim güzellik sizden ötürüIcini döküp umarim rahatlamissindir. Cennet Annelerin ayaklari altintadir. Cok dogru bir söz. Anne ninde dinimizde tabiri var. Acilimi aciklamasi var. Annelik esittir dogum yapan kadin degildir benim gözümde. Icindeki öfke senin sinavin olmasin. Kinama Anneni zaten büyük bir sinavda takili kalmis gibi görünüyor. Kinadigin basina gelmesin. Duan Allahim senin rizani kazanan Anne olmayi nasip et Cennet ayaklarimin altina serilsin diye dua et. Yazdiklarin icine ferahlik ve gecmise bir sünger cekmene bir vesile olur umarim. Sirtindaki yükü at ve özgürlügün tadini cikar güzel insan
Icimizdeki cocugu biz sevecegiz,yuzunu guldurecegiz,o artik bize emanet.Öyle acılar çektim ki kınayamadım bile veya anne nasıl kınanır ki onu da bilmiyorum. Kıyası çok yaptım başka anneleri gördükçe neden benim annem böyle dedim. O zaman ben mi lanet bir insanım bunları hak ettim dedim. Yetersizlik hissini yaşatarak istediği gibi rol yaparak beni kullandı vermediğim yapmadığımda ise tabiri caizse düşman muamelesi gördüm. Anneler çocuklarından yemek saklar mı sahi ? Benim annem ben yokken güzel şeyler yerdi beraber oturduğumuz sofrada bana çaktırmadan yediği poğaçaları yaşadığım acıyı nasıl unutabilirim ben onu da bilmiyorum. Asla karnım doyarak kalkamadım sofradan hep çok yemek yediğimi söylerdi doymadığım halde tabağıma tekrar yemek koymazdı. Geceler ekmek saklıyordum yatağımda yorganın altında yiyordum. Oyun oynarken çocuklarla aç olduğum için hep evcilik oynayalım evden ekmek getirin diyordum fırıncı olayım diyordum açtım ben çünkü. Hep birşeyler mutfaktan çalarak karnımı doyuruyordum. Evlendim 2 yılda 20 kg aldım bunun bile altında yatan sebep ne tahmini hiç zor değil. Yemeği rahat yiyorum allahım kimse karışmıyor mutfak benim ekmekler yemekler benim diye hüngür hüngür ağladığımı biliyorum. Yiyemediğim alamadığım ne varsa yapıp yiyorum. Anlatamadığım çok şey var çok.. Ben o yükü atacağım ama unutarak değil acılarımı yaşayarak sindirerek şuanıma şükrederek. Çok teşekkür ederim güzellik sizden ötürü
Elimden geleni yapıyorum yapmaya da devam edeceğim. Onu ağlatmayacağım.Icimizdeki cocugu biz sevecegiz,yuzunu guldurecegiz,o artik bize emanet.
Ne zaman guzel bir sey gorsem,kendi gonlumu yapsam,cocugumu kucaklasam gulumseyen bir kiz cocugu gelir gozlerimin onune,o kucuk Deniz biliyorum,ben onu oyle korumaya,sevmeye,arkasinda durmaya basladim,siz de boyle yapin,kucuk Muzkad size emanet,mutlu olursaniz o da olacak,aglarsaniz aglayacak,artik aglamasin
Yasadiklarin isyana götürebilirdi seni. Yasadiklari merhamet vicdan duygunu köreltebilirdi. Sen kötülügü iyilige degismissin. Sende iyilik kazanacak. Iki sene olmus daha evden ayrilali. Zaman herseyin ilaci diyorlarya gercekten öyle. Bu hayatta her karsimiza cikan insan bize birseyler katar ders olur sinav olur yara acar mutluluk sacar. Olaylar yasadiklarin gecmisini sanki yasamamis gibi unutturacak sana. Benden nice kötüler varmis diyeceksin. Bir nebzede olsa merhem olacaktir göreceklerin. Yeri gelecek sanki dün yasamis gibi aci verdigi günlerde olacaktir elbet onlar parmakla sayacak kadar azalir umarim. Yaradir insani olgunlastiran. Acidir insani pisiren. Tevekkül duygusu okadar ferahlatiyorki insani. Sevgiden beslenen hal aliyorsun. Ucan kusa yemek vermek. Sokaktaki kediye yemek birakmak. Sessizlerin sesi olmak. Iyilik yaptikca aciliyor gönül penceren. Bir cocugun basini oksamak. Bir yasliya tebessüm etmek. Hersey mutlu edecek seni. Mutfagindaki kendi yediklerini görmez olacaksin yiyemeyenlere artani israf olmasin diye can atarak dagitmaya baslayacaksin. Hic agac ektinmi bir cekirdekten agac ek ve sahit ol cürümeye aday bir meyveden nasil yesermeye baslayacak yeni bir hayat...Öyle acılar çektim ki kınayamadım bile veya anne nasıl kınanır ki onu da bilmiyorum. Kıyası çok yaptım başka anneleri gördükçe neden benim annem böyle dedim. O zaman ben mi lanet bir insanım bunları hak ettim dedim. Yetersizlik hissini yaşatarak istediği gibi rol yaparak beni kullandı vermediğim yapmadığımda ise tabiri caizse düşman muamelesi gördüm. Anneler çocuklarından yemek saklar mı sahi ? Benim annem ben yokken güzel şeyler yerdi beraber oturduğumuz sofrada bana çaktırmadan yediği poğaçaları yaşadığım acıyı nasıl unutabilirim ben onu da bilmiyorum. Asla karnım doyarak kalkamadım sofradan hep çok yemek yediğimi söylerdi doymadığım halde tabağıma tekrar yemek koymazdı. Geceler ekmek saklıyordum yatağımda yorganın altında yiyordum. Oyun oynarken çocuklarla aç olduğum için hep evcilik oynayalım evden ekmek getirin diyordum fırıncı olayım diyordum açtım ben çünkü. Hep birşeyler mutfaktan çalarak karnımı doyuruyordum. Evlendim 2 yılda 20 kg aldım bunun bile altında yatan sebep ne tahmini hiç zor değil. Yemeği rahat yiyorum allahım kimse karışmıyor mutfak benim ekmekler yemekler benim diye hüngür hüngür ağladığımı biliyorum. Yiyemediğim alamadığım ne varsa yapıp yiyorum. Anlatamadığım çok şey var çok.. Ben o yükü atacağım ama unutarak değil acılarımı yaşayarak sindirerek şuanıma şükrederek. Çok teşekkür ederim güzellik sizden ötürü
Ben çocuklarım için unutmaya çalışıyorum. Çünkü hatırladıkça üzüldükçe fark ettim ki ailem kötü etkileniyor. Yaşadıklarımı kabullenip önüme bakmaya çalışıyorumAdlandirmani begendim Feslegen "Anneli ama annesiz cocuklar"
Ne kadar da çokuz degil mi,"kötü"anne cocuklari degiliz,bilincli secilip kötü davranilan cocuklariz biz...
Unutun diyorlar da,kizimin dizimde sacini oksarken,oglumun omuzunu sivazlarken hatirlamaya calisiyorum,bir tek guzel soz,bir kirinti sevgi varmiydi,bulamiyorum.
Sonunda ayaga kalktik yuruduk,fakat kalbimizde cam kiriklari,yanik izleri...
Ben çocuklarım için unutmaya çalışıyorum. Çünkü hatırladıkça üzüldükçe fark ettim ki ailem kötü etkileniyor. Yaşadıklarımı kabullenip önüme bakmaya çalışıyorum
Iyi yapiyorsun,ben aciyan yerlerimi duyarsizlastirmayi tercih ettim sanirim,hissetmedikce sorun yok.Ben çocuklarım için unutmaya çalışıyorum. Çünkü hatırladıkça üzüldükçe fark ettim ki ailem kötü etkileniyor. Yaşadıklarımı kabullenip önüme bakmaya çalışıyorum
Tesekkur ederim,ihtiyacimiz da sadece bu,biraz huzurElimden geleni yapıyorum yapmaya da devam edeceğim. Onu ağlatmayacağım.çok teşekkür ederim Deniz sözlerin de Deniz gibi berrak ve masmavi. Huzur verici
Öncelikle mesajınız için teşekkür ederim gerçekten buradaki çoğu mağdur gibi bizimde ortak noktamız varmış. Ben şuan hazır değilim ama zaman ne gösterir inanın bilmiyorum. Açıkçası her kötülüğe rağmen asla onun kötü olmasını istemedim. Önceki mesajlarımda da dediğim gibi dünya onun olsun o benden uzak olsun der geçerim. İnandığım tüm kutsallardan onun sadece ıslah olmasını diledim. Ötesi çok umurumda değil eskis gibi acıtmıyor hergün acımıyor. Aklıma çok gelmiyor ararım 15 güne bir aramış olmak için sonra yoluma hayatıma bakarım. Çok feci şeyler yaşattı bana fiziksel psikolojik birçok şiddet türüne maruz kaldım benim başımda odun kırdı karanlık odaya kilitledi. (O zamanlar çocuktum telefonum yoktu amcamlardaydım akşam eve beraber geçeriz dediler sebep buydu ki bizim aileler hep iç içedir) 28 yaşındayım bu yaşadıklarım 5 yaşından beri devam etti. Evlendikten sonra şehir değişti 2 yıldır en ufak bir tartışmam olmadı zaten benim sınırım var onu geçemiyor canımı da sıkamıyor.
En başta eger yakınınızda ise uzaklaşacak siniz. Hani derler ya tebdili mekanda ferahlık vardır diye gerçekten doğru fiziki mana da ilk önce uzaklaşin. Bundan sonra sizi kullanmasını veya size eziyet naddi manevi izin vermeyin. Allah tan onun icin af dileyin bu en cok sizi iyileştirecek. Inşallah cok daha iyi olursunuz. Benim yaşım 30 dan sonra ancak umurumda olmadi ama herkesin tabiki farklı olur. Inşallah siz güzel bir anne olursunuzNasıl olacak bu peki su ara en cok ihtiyacım olan sey sanırım
Bende de var boyle bir anne 4 yıldır gorusmuyorum Allahından bulsun yuvada mutlu musun mutluysan cok dusunmeye ye calıs cocugun var mı bilmiyorum ama sen ıyı bir anne olursun gıbı benim kızım var 2 yasında tüm dınyam o ben onun gibi bir anne olmayacagımŞu hayatta bana acı nedir diye tarif et deseler 13 yaşımda babamı kaybettikten sonraki zamandan evlendiğim zamana kadar geçen 12 yıl derdim. Annem ve kardeşlerim yüzünden yaşadığım cehennem ateşi. Ablam iğrenç ahlaksız insan hala aklıma geldiğinde senin gibi bir pislikle geçirmediğim her saniye için şükürler ediyorum. Hep fedakarlıkla hep kendinden taviz vermeyle geçen yıllar. Az önce yine anne başlıklı konular okuyunca aklıma geldi geçmiş lanet günlerden biri. Bize babalık yapan bir eniştemiz vardı teyzemle ayrılma aşamasına geldi. Beni de kardeşlerimi de o süreçte sık sık arar sorardı 22 yaşındaydım yeni mezun olmuştum. Neyse bir gün yine konuştuk sabırla dinledim. Empati kurmaya çalıştım anladığımı eniştemi ama bu konuda yorum yapamayacak kadar tecrübesiz olduğumu söyledim. Konuşma bitti yan odaya geçiyorum annem ne konuştun diye soruyor tabi eminim kapı dinliyor(sürekli yapardı) bende eniştem çok mutsuz bence ayrılmak daha hayırlı onlar için dedim. Annem dediğim kadın bana dönüp bir anda sesini yükselterek “sen mi evleneceksin teyzeni boşatıp” dedi. Üzerinden kaç yıl geçti hala aklıma geldikçe tiksiniyorum ondan. Böyle parça parça yüzlerce anıyla Zihnimi öyle kirletti ki. Evlendikten sonra hayatım güzel olunca benden faydalanma çabası gittikçe midemi bulandırıyor. Ama işte hayat öyle ki Hayır demeyi öğretiyor insana. Hayırlarım bütün reddedişlerim bütün sevgisizliğim sana gelsin anne. 1 hafta kaldığım hastanede 1 defa aramadığın bana ne bu saatten sonra sevgi gösterisi yap yapmacık yapmacık ne de bana muhtaç ol. Dünya senin olsun da sen de benden uzak ol yeter ki. Her doğuran anne olamıyor her anne babanın çocukları kardeş olamıyor. Seçme şansı olmadığı aileler tarafından mağdur edilen çocuklar olarak Dilerim seçme şansı yakaladığımız ailelerimiz ile mutlu oluruz.
Eş konusunda aynı durumdayız bu yüzden çok minnettarım. Belki süper bir eş değil ama beni mutlu ediyor sevdiğini görebilir hissedebilirim. Annemle yüzleşme kısmına gelecek olursak, hayatta kendi adıma yaptığım tek şey sevdiklerime ‘bak beni yaraladın kabuğun altı kanıyor yapma bunu sen canımı acıtttıkça mutlu olamıyorum’ demek oldu her daim. zaten bu noktadan sonra vazgeçtim ailemle arama duvar ördüm. Çünkü ben yüzleştikçe karşıdaki insanın iğne ucu kadar çaba göstermemesinden ötürü uzaklaştım pes ettim 24 yıllık beyhude bir çaba. Ve ben birşey yapmadan beni mutlu etmeye çalışıldığını görünce ailem olmadıklarını fark ettimKonu sahibi belki bir yüzleşme iyi gelebilir. Annenizle size yaşattıklarını açıkça konuşun, en azından biraz rahatlamış olursunuz.
Bizlere babam çok kötü şeyler yaşattı, annem ölüm yatağında babama hakkını helal etmeyerek bu dünyadan göç edip gitti. Babam hâlâ aynı kendisinden başkasını düşünmeyen bir insan, bir iyilik yaparsa da ilk çıkarını düşünür ve ona göre davranır. Ben şu an babamı 2 ayda bir arıyorum, niye aramıyorsun diyor. Sen ara diyorum telefonum var ama yine bahaneler ben yaşlıyım numaraları seçemiyorum diyor ama işi düşünce aramayı biliyor.
Babamla en son ablam yüzleşti çektiklerimizi söyledi, kendisi öyle şeyler asla olmadı sen hayal dünyasında yaşıyorsun dedi.
Ben en azından yurtdışında yaşadığım için uzağım ama evlenene kadar yaşadığım travmalar bazen film şeridi gibi gözümün önünden geçiyor.
İyi ki eşim iyi biri çıktı, eşimin desteğiyle özgüvenim yerine geldi. Mutluluğu evliliğimle tattım, değer görmek ve karşılıksız sevgiyi eşimde gördüm.
Bana verilen en güzel hediye tüm yaşadıklarıma rağmen isyan etmemem oldu. Mutlu etmek için ve olmak için bir çaba harcayınca iyi hissettiğimi gördüm. Zaten ailem dışında herkesle ilişkim çok iyidir. Çok açmak istemem zaten dezavantajlı insanlar yararına çalışmalar yapıyorum. Hayvan dernekleri, mülteci kampları ve birçok ülke içi toplum yararına çalışan kurumlarda gönüllü çalışıyorum. Kendimi mutlu edebiliyorum zaten çoğu zaman da mutlu bir insanım. Fakat beni dünyaya getiren insan ve ondan dolayı kan bağım olan insanlarla bu kadar feci şeyler yaşamak içinde bir kabuk bağlayan yara olarak kalıyor.Yasadiklarin isyana götürebilirdi seni. Yasadiklari merhamet vicdan duygunu köreltebilirdi. Sen kötülügü iyilige degismissin. Sende iyilik kazanacak. Iki sene olmus daha evden ayrilali. Zaman herseyin ilaci diyorlarya gercekten öyle. Bu hayatta her karsimiza cikan insan bize birseyler katar ders olur sinav olur yara acar mutluluk sacar. Olaylar yasadiklarin gecmisini sanki yasamamis gibi unutturacak sana. Benden nice kötüler varmis diyeceksin. Bir nebzede olsa merhem olacaktir göreceklerin. Yeri gelecek sanki dün yasamis gibi aci verdigi günlerde olacaktir elbet onlar parmakla sayacak kadar azalir umarim. Yaradir insani olgunlastiran. Acidir insani pisiren. Tevekkül duygusu okadar ferahlatiyorki insani. Sevgiden beslenen hal aliyorsun. Ucan kusa yemek vermek. Sokaktaki kediye yemek birakmak. Sessizlerin sesi olmak. Iyilik yaptikca aciliyor gönül penceren. Bir cocugun basini oksamak. Bir yasliya tebessüm etmek. Hersey mutlu edecek seni. Mutfagindaki kendi yediklerini görmez olacaksin yiyemeyenlere artani israf olmasin diye can atarak dagitmaya baslayacaksin. Hic agac ektinmi bir cekirdekten agac ek ve sahit ol cürümeye aday bir meyveden nasil yesermeye baslayacak yeni bir hayat...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?