ne mutlu sana kardeşi abisinin suretinde gönderilmiş, öp onu okşa kokla hem kendi yerine hem abisinin yerine ,inşallah diğer bebeğini de diyer alemde doya doya seversin annesi...mete cennet elbiseleri giyiyor,ipekten döşeklerde uyuyor ve senin suretindeki meleklerle mutlu mesut yaşıyor sakın dünyadaki eşyalarına bakıp hayıflanma çok daha güzelleri verildi ona...
premetem benim guzel iyi yurekli arkadasim cok guzel yazmissin onlar unutulurmu hic cok ozledik sizi yavrucuklarimiz bunun tarifi imkansiz icimizdeki yangin hic sonmedi sonmeyecek de vuslat gununu bekliyoruz size kavusmak icininsallah RABBIM yuzumuzun akiyla sizlerle bulusturur bizleri....
acılarınız çok taze Rabbim yüreğinizi ferahlatsın,evlat acısı unutulmuyor ama zamanla daha güçlü hissediyor insan kendini,ben aklım beni çektiğim acıdan bırakıp gidecek sanırdım ama Rabbim yardım ediyor yaşıyoruz öyle ya da böyle...zaten önemli mi ki dünya hayatı hepimiz bir vardı bir yoktu diyeceğiz, en fazla 50 sene sonra ne biz ne mutluluklarımız ne de acılarımız olacak yeryüzünde baki olan Allah,Ondan gelen her şeye eyvallah...
Gül yüzlüme
Can kızım ne güzel başlamıştı her şey seninle. Büyük bir sürpriz yapmıştın babana, bana ve abine. Seni en çok abin sevmişti belki de benden bile çok. Öyle istemişti ki seninle bir ömür paylaşmayı…
2011
Haziran 2010…
Yazın başında almıştık senin geliş haberini. İnanamadık. Gerçek miydin? Nasıl olabilirdi? Bir daha çocuğum olmayacak derken sürpriz bir şekilde girmiştin hayatımıza. Çok yalvarmıştım biliyor musun Allah’a seni bana versin diye. Dualarım kabul olmuştu. Hem de tam gönlümden geçtiği şekilde.Ve tam zamanında.Ne büyük bir sevinçti.Belki de o yüzden acımın bu kadar büyük olmasına kızamıyorum.Öyle çok sevindirdin ve mutlu ettin ki beni şu kısacık ömründe.Rabbime ‘NEDEN?’ diye soramıyorum.Ya olmasaydın annem?Ya hiç olmasaydın?
Seni öğrendiğinden itibaren baban bana çok iyi baktı annem. Bazen seni kıskandım bile ‘kızın kıymetli tabi’ diye takıldım.O da hiç inkar etmedi.Ama ona kızmadım öyleydin çünkü.Sen her şeydin.Abin de beni hiç üzmedi annem.Biliyordum beni çok seviyordu ama her şey senin içindi.Ne güzel ailemiz büyüyor artık büyük bir aile olacağız derdi.
Biraz üzecek gibi olsa beni Arthur’un kardeşi D.W. gibi olur kardeşin görürsün derdim o Rozi gibi olacak derdi.Artık o çizgi filmleri de seyretmiyorum annem . Ne vardı gidecek annem.Çok mu güzel oralar?
Sen benim birtanemsin derdim abine hemen beni düzeltirdi.Zeyneb de var diye.Yoksun ama annem…
Sana böcekler kesti beşiğini süslemek için.Tuhaf karşılama.En değerli şeyleridir abinin onlar.Çikolatalarını sana sakladı.’Kardeşimin onlar.’derdi.Sana o bakacaktı annem.Her gün seni sever öperdi.Az biraz tekmelesen ’Zeynebim bana kemiğini batırıyor’ derdi.Hissettin mi onun seni ne kadar çok sevdiğini?Sen de sevdin mi onu annem?
Son günlerde dayanamaz olmuştu.’Yeter artık bak karlar bile yağdı.Gidelim hastaneye karnını yavaşça kessin doktorlar hiç acıtmadan.Çıkartsınlar kardeşimi.Diksinler tekrar.Ben senin yanında olurum.Elini tutar güç veririm.Sen merak etme annecim.’derdi hep.Akşam eve gelir ‘bebeğim geldi mi?’ diye sorardı seni.Bebeğim derdi sana.Ne hayaller kurdu annem seninle.Hayallerimizi de alıp gittin gül yüzlüm.
9 ay seninle hep güllük gülistanlık geçmedi tabi.Hergün midem bulandı.Hiç dinmedi annem ama sana kavuşacaktım ya hepsi güzeldi.Dua ederdim Allah’ım bir günüm rahat geçsin çok zorlanıyorum diye.Bilsem eder miydim annem?Ömrümün sonuna kadar çekerdim.Şimdi artık midem bulanmıyor yanmıyor çifter çifter kilo da almıyorum.Hayat öyle tatsız ki sensiz annem….Herkes sabret geçecek diyor geçmiyor annem.Sadece yaşıyorum ,yemek yiyorum, uyuyorum ya geçecek zannediyorlar.Hiçbirşey geçmiyor.Nasılsın annem?Üşüyor musun?Bedenin üşüyor mudur o soğuk toprağın altında?Üzerine karlar yağdı annem.Uyuyamadım sıcak yatağımda.Aklım sende.O gül yüzünde…Hissettin mi ne kadar üzüldüğümü annem.Üzüldün mü benim için?Üzülme gül yüzlüm.Sen üzülme ben iyiyim.Baban var .Abin var.Seni çok sevenlerin yanındayım.Sen orda yalnız mısın annem?
Hastaneden sensiz eve geldiğimizde bana kuvvet oldu abin.Anlamış tabi’Annem Zeynebimizi getirmeyecek galiba eve artık.’demiş.Başlarda kabul etmek istemedi sensizliği.Hep seni istedi.Allah’a dualar etti seni geri yollaması için.Senin kıyafetlerin saç bantların vardı ya yanımdan ayırmadım onları bulmuş yastğımın altında. Onlarla oynadı Zeynebimin diye.Yokluğuna alışamadı benim gibi baban gibi bana sordu hep’Zeynebimiz nerde anne?’Anlatmaya çalıştım ‘Zeyneb çok hastaydı annem.Bu dünyada çok acı çekecekti Allah onu acı çekmesin diye yanına aldı.Şimdi orada’ dedim.Diyemedim annem göz göre göre her şey yolundayken seni kaybettiğimizi.’Bizi orada bekleyeceğini ve o gün geldiğinde kavuşacağımızı anlattım.’yani öldü mü’ dedi.Ben bittim annem.Boğazıma düğümlendi kelimeler.Sen ölmüşmüydün?.Benim gül yüzlüm yokmuydu yani?Hiç yaşamamış mıydı?Yakıştıramadım sana ölümü gül yüzlüm.Oysa beraber kutlamıştık son gecemizde abinin doğumgününü.Biz gülerken sen ölüyor muydun annem?Anlayamadım gül yüzlüm anlayamadım beni affet.Bilemedim annem senin sıkıntını bilemedim bilemedim.Bütün bunların bir rüya olduğunu sandım ilk zamanlar.Hep sordum babana ‘Tolga gerçek mi?’ diye.Gerçekti annem öyle acı bir gerçekti ki hem de.Hiç ölü birini görmemiştim senden önce.Çekinirdim de.Ölüler ne kadar güzelmiş annem.Seninle uzun uzun vedalaşabilmeyi isterdim.Senin o güzel saçlarını sevebildim bir tek.’Yavrum’ dedim ve sustum.Konuşamadım annem sana seni çok sevdiğimi sensizliğin çok acı olduğunu anlatmak isterdim oysa.Babanda çok kötüymüş annem.Seni çok istemişti.İlk baban gördü seni.Dayanamamış senin odana bir o girebilmiş ağlamış.Defalarca yanına gelmiş seni sevmiş hissettin mi annem?Seni çok sevdiğimizi anladın mı gül yüzlüm?Sensizliğe dayanmanın zorluğunu?...Eve gelmek istedim hemen.Kalamadım o hastanede.Sende geldin sonra baban getirdi seni.Yanına gelmeyi çok istedim gelemedim annem seni götürmeleri gerekiyordu.Mezarına 3. Gün gelebildim.Kırıldın mı annem bana.Oturdum mezarında sevdim toprağını sen diye.Hasret giderdim gül yüzlümle.Ne yapalım annem böyle hasret gidereceğiz.Dayanacağız…Senden sonra çok okudum.Beni orada bekleyecekmişsin sonsuza dek hasret giderecekmişiz,annem olmadan cennete girmem diye ağlayacakmışsın…o gün için sabredeceğim.Rabbim verdi O aldı diyeceğim hep şükredeceğim…İnşallah sana orada kavuşacağım gül kızım benim.Bekle olur mu annecim?
Biliyor musun annecim o minicik halinle bana hayatımın en büyük dersini verdin.Başıma şer gibi gözüken bir şey geldiğinde çok geç şükrederdim ve hep bundan sonra kötü bir olay olursa önce şükredeceğim derdim gençliğimden beri.Ve ilk defa hayatımın en büyük acısında şükrettim.Garip bir huzurla sabrettim.Ben ki en ufak şeyleri takardım.Allah’ım senden razı olsun gül yüzlüm.
Seni seviyorum güzel kızım ,cennet kokulum.
ANNEN
annesinin kara gözlü şehzadesi,mezarının önünden geçtim yine ama çok uzağından, son yolculuğunu yaptığın tozlu yolları seyrettim ,kabrine çıkan toprak yolu... o yolun sonunda sen varsın diye yolu bile seviyorum,ve bir gün o yollarda yapacak annen son yolculuğunu,sana kavuşacak Rahmanın izniyle; ecel geldiğinde son defa öleceğim, ecel geldiğinde ben bayram edeceğim,..:) gülüşünü, ağlayışını, sesimi duyunca derin uykulardan uyanışını çooooook özledim yavrum. biliyorum ki çığlık da atsam artık seni uyandıramam..hastalandığında ölümü ensemde hissetmiştim,öldüğünde yüreğimde ,..şimdi aylar geçti aradan ve ben yaşarken ölmenin ne demek olduğunu biliyorum artık...seni seviyorum BERK,seni özlüyorum evladım..........
annesinin sarı papatyası ...sensiz herşey ne kadar boşş..herşey nasılda tatsız bi tanem acaba mutlumnusun...ben hasretinden alev alev yanıyorum yavrum...seninle geçen günlerim yapma yağmur dediğim günler bi tanem geri gelll...karnımda büyüyen bebek sen ol ...allahım bi mucize olsun....yada benide onun yanına al...bu hasret yaktı kavurdu beni...Eki Görüntüle 174800
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?