Cennetteki Meleklerimize Yazdığımız Mektupları Paylaşalım

ebeğimi kaybetmenin ardından hissettiklerimi kağıda döktüm ve sizlerle paylaşmak istedim

Bilirmisiniz??
Bilirmisiniz gelişini öğrendiğinizde mutluluktan uçtuğunuz bebeğinizi pıtpıtlarını hareketlerini yeni hissetmişken kaybetmenin ne demek olduğunu?

Bilirmisiniz abisinin kardeşim diye öptüğünüz karnınızdaki bebeğin artık melek olduğu fikrine alışmanın ne zor olduğunu?

Bilirmisiniz annecim kardeşim ne zaman gelecek diyen oğlunuza kardeşinin çok sonra geleceğini söylemenin ne dayanılmaz acı verdiğini?

Bilirmisiniz yüzünü görmeden kokusunu duymadan bir bebek kaybetmenin ne acı olduğunu?

Bilirmisiniz sorarım size??

Ali Erenim Minik Meleğim

10 Mayıs 2011 de öğrenmiştik geleceğini anneler gününden 2 gün sonra sürpriz yapmıştın bize geleceğin müjdesini vererek Ali Erenim
11 Mayısta doktor teyze onaylamıştı yolda olduğunu..Abin baban ve ben büyük sevinç ve heyecanla yolunu gözlemeye başlamıştık miniğim
25 Mayısta kalp atışlarını duymuştuk minik aşkım
3-4 Temmuzda hissetmiştim varlığını ilk pıtpıtlarınla kuzucum
8 Temmuzda bir gün önce rahasızlanıp serum yediğim için doktorda bulmuştum kendimi hemen sana birşey oldumu diye ama sen ben burdayım sağlıklıyım dercesine kıpır kıpırdın ultrason ekranında bebeğim
2 Ağustosa öğrenmiştik bir oğlumun olacağını...Başta erkek kardeş isteyen abin baban ve ben hepimiz çok sevinmiştik
14 Ağustosta ikimizin sağlığı için tetanoz aşısı olmuştum miniğim
ve o melun gece
23 Ağustos salı gece bütün gece saat başı uyanmıştım hep ve saat 3 te seni benden ayıracaklarının ilk işareti olan kanamayı farkettim babanı uyandırdım abin ve babanla uçarcasına gittik hastaneye, dr amca geldi bebek iyi dedi çok sevindim..sabah olduğunda doktor teyze geldi 2.5 cm açık var dedi ben dedim dikiş atalım yatarım ben 5 ay oğlum için ama enfeksiyon çıktı bu seferde sanki herşey senin yaşamaman için elbirliği vermiş gibiydi.Antibiyotik verdi dr.teyzen ama olmadı Ali Erenim yetmedi çabamız seni yaşatmaya 4.5 cm oldu açıklık..Dr.Teyzen bu açıklıkla tutunmaz bebek dedi ve suni sanci vererek aldılar seni benden kuzucum..
Bekle bizi cennetin kapısında bebeğim göremediğim yüzüne doyamadığım kokuna orada kavuşacam inşallah minik meleğim Ali Erenim
 
ANNE benim yorganım maviydi neden beyaz örttün üzerime pamuk gibiydi yatağım neden bugün taş gibi gece lambasını yakmayı unutmuşsun oysa sen bilirdin karanlıktan korktuğumu yağmurmu yağdı acaba etraf toprak kokuyor ANNE yatağıma böcekler girdi alırmısın ANNE hafta sonuda değil neden yıkadın beni üstelik yabancı kişilerneden ağlıyorsun ANNE küstünmü ? bana iki melek geldi yanıma biri sağıma biri soluma sorular sordular hiçbirini bilemedim bunları öğretmemiştin ANNE. hani hep yanımda olacaktın neden yoksun neden ANNEEEEEEEEEEEEEEEEE.:2:
 
ben seni ayakta alkislarim ve basini güllerle taclandidirim.....
hic bir sebeb ne olursa olsun bebegin canina kast etmeye deymez...
bizler bebeklerimizi kaybettigimiz icin icimiz yanan melek anneleriyiz Rabbim nasil uygun gördü ise o sekilde olacak....
hic bir sey bizim elimizde degil Rabbim hakkimizda hayirli olani nasip etsin her zaman insAllah
 
tek tesellimiz meleklerimizin bize verilmis olan sefeat hakkidir....
bizler secilmis anneleriyiz bunu unutmayalim....
hic kimseye bizim yasadiklarimiz nasip olmaz.... serrin icinde hayir aramak gerekir canlarim
 
Son düzenleme:
canım üzülme işallah onlar bize emanet diğer tarafta bekliyor olacaklar allah sana ve eşine sabır ve sağlık versin bir daha hamile kalırsın işallah
 
canım bende 4 ay önce dogumda kaybettim melegimi ameliyathanede onun yüzüne bakıyordum ama o geri dönmedi allah onu bizden daha cok seviyormuş ve onu bizden aldı her gece yataga yattıgında o dogum haneye girdigim anlar gözüme geliyor ve yiğitimi orada bıraktıgım anlar geliyor aklıma oglum suan bir melek ve bizi orada bekliyor onsuz yapılan bütün planlar yarım kaldı .çünkü o eksik allah herkese sabır versin cok zor anne olmak herkese nasip olmuyormuş bunu ben ck iyi anladım allah hepimizin yadımcısı olsun ben oglum derken bile göz yaşlarımı tutamıyorum ona mektup yazmayı hiç düşünmedim çünkü yüregim cok sızlıyor onu düşününce
 

benim meleğimin adıda yiğitti
 

çok sağol bitanem,,,kendi yazdıklarımı her okuduğumda gözümde canlanıyoo gözyaşlarımı tutamıyorumm,,bide aldırsaydım nolurdu nasıl dayanaırdım bu acıya vicdan azabınaa...neyseki allahım büyük hatalardan döndürdü beni şükürler olsunn...allahım bütün melek annelerine sabır versin çok acıdır eminimm..
 

bn de diplerden çıkamıyorum. çıkamıyorum . çıkamıyorum. !!!!!!!!!!!

artık nerede, kimin kucağında bebek görsem, ''onu bana verirmisin'' diyesim geliyor. bu nasıl bir duygudur yarabbbim.....

''bn çok özledim çocuklarımı verirmisin bnm olsun mu o?'' koklayayım mı biraz? sizler bana acımadan bnm olsun mu o?
 
özledim seni yavrum, ne yaşadın ki özlüyorun diyenlere inat özlüyorum işde seni yalan mı var mı daha ötesi özlüyorum işde9 ay birlikteydik biz senle 9 ay taşıdım ben seni, tekmelerin en büyük mutluluğumdu ben seni kollarıma alacaktım ama nasip değilmiş karatopraklar kucakladı seni.... gi,dişin hayatın ne kadar anlasız oldugunu öğretti bana sensiz herşey boşmuş bunca savaş bunca göz yaşları ne kadar anlamsızmış................
 

başın sağolsun canım allah sabır versin,kimselere aldırmaa onlarr ne biliyolarkii,,bak bende şükürki böyle bi evlat acısı yaşamadım ama halinizden çok ii anlıyorum ve çok üzülüyorum acınızı paylaşıyorum,,bu insanlarıda anlayamıyorum nekadarda benciller,umurlarında değil acılı insanlar..neyse tekrar allah sabır versinnşunu bilki cennette seni bekleyen tertemiz bi evladın varr allahım tekrar bebek sahibi olmanı nasip etsin inşallah...
 

inş.inş. Allah herkese nasip eder inş. çok zor çok zorrr.... kasımda tekrar denyeceğiz Allah nasip eder inş. hayırlısını
 
Allah'ım acımın büyüklüğünden sana sığınırım,Allah'ım acizliğimden ,hasretimden ,yavruma duyduğum sevgiden,hissettiğim çaresizlikten sana sığınırım...günahlarım çok dayanma gücüm az;bahtına düştüm yardım et ya Rab...kaddim büküldü acıdan,gecem gündüze karıştı,merhamet etmezsen aklım uçup gidecek,ne olur bırakma beni...cennetteki meleğim ,karnımdaki bebeğim hürmetine,rahmetin, izzetin hürmetine acımın girdabında bırakma beni....oğlum ,berk,toprağa karışan tenine doyamadığım yavrum, annen sana aş eriyor,annen için için sensizlikte eriyor...baban uykuda,alem uykuda acın uyanık oğlum....
 

canım öyle üzgünümki ne söylicemi bilmiyorum ama acını paylaşıyorum dualarım seninle bitanem,allahım kucağına almayı nasip etsin yavrunuu,onu düşün bak sen üzüldükçe oda etkileniyoo bu duruma yapma,,sabret canım arkadaşım sabret elbetteki o bebek berkin yerini alamaz ama ne biliyim,üzüntü yavruyu çok etkiliyo onun için üzülmemeye çalış nolursun..
 
Bebeklerim benim canımdan canım, en kıymetlilerim ama kanımla besleyemediklerim. Allah'tan hep sizi görmeyi istedim ve galiba gördüm. Galiba diyorum çünkü ben sizi hiç görmedim ki yavrularım. Yüzünüzü, gözünüzü, elinizi, ayağınızı göremedim sarıp sarmalayamadım ki... Bir gece rüyamda bir odadaydım ve odada yürümeyi öğrenmiş bir erkek çocuk vardı. Bir köşede divanın üzerinde yatan tombiş bir başka bebek daha vardı. İkisine bakmaya doyamadım. İkisinin de yüzü birbirinden güzeldi. Öyle aydınlıktı ki sanki nurluydular. Evet onlar benim bebeklerimdi ya da ben öyle görmek istedim bilmiyorum ama mutlu oldum işte. Rüyamda görmek bile yetti.
 
Ben de 2009 da 6,5 aylık bebegi karnında ölen bi anneyim,şimdi 2 aylık bi kız bebeğim var,acılarımı unutturdu bana çok şükür ama 2 yıl neler çektim anlatılmaz...Bi defter dolusu yazdım acımı..şu an İst da değilim annemdeyim başka bı şehırde,,,evimde olsaydım yazdıklarımın bi sayfasını,,ölen kızıma hitabımı paylaşırdım buradan.Ben hastaneyken gömülmüştü kızım,hiç görmedim,sezaryen olmustum...Eşime sorardım nasıldı dıye sorma derdi,anlatmamıstı o zamanlar.Geçen gün bişey soylemek ıstıyor ve soyleyemıyordu ve sonunda su cumle cıktı agzından ablasına ne kadar cok benzıyor.şok olmustum,dedım kı kendıme görmemısım ıyıkı dayanamazdım,,,ve sımdı bı korku hep ıçımde kızıma bısey oluverecek dıye ödüm kopuyor.Annelık baska bı seymıs,hıc bı duyguya benzemıyo,,aşktan cok öte.Sadece bı kez gıttım kızımın mezarına,bebek mezarlıgındaydı,aglamamıstım sadece dua ettım ve konustum melegımle,,,halime şükrettım sonra ,,oyle bı mezarlıktı kı dogup olen;1 yıl,2 yıl,3yıl,5 yıl yasayıp ölen bebekler,minicik mezar taşları,,ıyı kı dedım ıyı kı gormemısım.O zaman hıc toparlanamazdım,o tatlı yuzu gozumden gıtmezdı,,,daha fazla yazmak ıstemıyorum,Allah ıma bın sukur ela'm var sımdı kollarımda:)
 

Beni mahvettin arkadasım gecenın su saatınde,aglıyorum su an,,,Rabbım sana sabırlar versın,karnındakı bebegın sana tesellı olsun ınsallah.Yüzünü güldürsün rabbım ve ölen yavrun ahirette sana şefaatçi olsun insallah...Daha yazamıycam ben de karnında bebgı olenlerdenım,yazımı okursan sevınırım belkı ışık olur sana...
 

msjınızı okuyunca ılk anda tanıyamamıstım sızı arkadasım,su an bu sayfaya dönünce ve sızı yazılarınızı gorunce tekrar aglama krızındeyım (annem bakıp durma su sıteye sutun kesılecek dıyor,bıseycık olmaz dıyorum,ben de yaşadım bu arkadasların yasadıklarını,,,bılırım umutsuzlugu ve bu sıtede olmalıyım mutlaka) benım msj sayım henuz 39 ve özele gıremıyorum,bebegınızın resımlerını gordum,Allah sabırlar versın ınsallah ama sunu bılmelısınız kı hepımız ölümlüyüz.Bunda da vardır mutlaka bır hayır,Rabbım sıze acılarınızı unutturacak saglıklı,hayırlı bı bebek nasıp eder ınsallah,,bunun ıcın dua edecegım ve lutfen bu kadar üzülmeyın, bırakın bebegınız huzurla uyusun ve beklesın sızı...Sızın; sıze muhtac,sevkatınıze ve gulen yuzunuze muhtac sevımlı dunya guzelı bı bebgınız olacak ınsallah Allah ın ıznıyle...Bunun ıcın lutfen dik ve guclu durun hayata karsı...
 
2002 yilinda evlendim. esimde problem oldugundan cocugumuz olmuyordu 2009 yilinda sartlarimizi bir hayli zorlayarak tup bebek yaptik ve Allaha sukurler olsun bebegim bana tutundu.Dunyalar benim olmustu bu öyle bir duyguyduki tarifi mumkun degil hep annelerimiz ve cevremizdekiler der ya anne olunca anlarsin bu iste gercekten öyle bir seymis.Hamilelihimi esimin yurtdisinda olmasi nedeniyle yalniz gecirmek zorunda kaldim.4.5 ayima kadar cok sidetli bulantilarim oldu normal boyutta degildi surekli hastanede yatmak sorunda kaldim surekli serum verildi.derken 4.5 ay bitti tam bulantilarima gecti ohh diyecegim zaman ögrendim bebeigimin hastaligini.Kalbinin sol tarafi gelismemis yavrumun.dr.tibben yapilacak birseyin olmadigini alinmasi gerektigini, bu sekilde dogsa bile bir kac gun icinde ölecegini söyledi.Dunya basima yikildi bu nasil olabilirdi milyonda bir olan hastalik nasil gelip beni bulmustu.Oglusum kipir kipirdi annesini duyuyordu o benimleydi ona nasil kiyabilirdim ucunda benim hayati tehlikem bile olsa bebegimden vazgecmeyecegimi söyledim vede öyle yaptim.Nasil kiyabilirdimki ona benimleydi kipir kipirdi Allaha birakmaktan baska yapacak bir seyim yoktu.Derkennn dogum gunum geldi.maalesef dr.larin dedigi gibi dogdu.Nasil dogum yaptigimi, hicbirseyi hatirlamiyordum.6 gun sonra solunumu surekli durdugu icin ameliyata alindi bebegim 9 saat suren ameliyatti kaldiramadi maalsef melegim.Iste böyle kizlarr....kisadan gitmeye calistim ama yinede uzadi..Allahim kimseye gostermesin diyorum baskada birsey demiyorum yasayanlar ancak anlar bunu.O benim canimdi herseyimdi ve ben onu doyasiya kucagima bile alamdim,koklayamadim Ame o annesinin ilk goz agrisi prensi annesini bekliyor simdi orada.Burada doyamadim yavruma ama ins.orda hep benimle olacak.Annen seni cok seviyor yavrum sana kavusagim gunu sabirsizlikla bekliyorum ...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…