Evleneli yaklaşık 1 yıl oluyor, eşim o kadar çocuk istiyor ki.. Ama ben bir türlü cesaret bulamıyorum.
Her türlü korku var üzerimde ilginç şekilde annelik duygularım henüz yok gibi geliyor. Yani bir isteksizlik te söz konusu. Tabiki ileride bir evladım olsun istiyorum ama su zaman sonra bile diyemiyorum...
Düşünüyorum da zor bir çocukluk ve gençlik dönemi geçirdim huzura eşimle kavuştum diyebilirim, acaba bu isteksizliğin nedeni evlenene kadar ki zor yaşantım mıdır?
Benim gibi hisseden var mı aranızda ya da sizce bu hissizlik hissinden kurtulabilir miyim ?
Yüzeysel olarak da olsa anlattım problemli bir dönemden geldiğimi , sağolsun anlayışla karşılıyor fakat arada da normal olarak babalık hormonları çoğalıp istiyor.bir kadının anneliğe kendını hazır hissetmesi bana göre cok önemli..bebeğini istenmeyen varlık olarak görmemeli ev evlilikte ortak alınmaı gereken bir karar esinle konustunmu bunları kendı cocukluk ve genclık dönemlerini
Tüm yorumları okudum ve oradaki küçücük bir cümlene bittim resmen.İnşallah o güneş hiç batmaz ömrün yettiğince nasiplenir vakti geldiğinde evlatlarınıda nasiplendirirsin.Kendini nezaman anne olmak istiyorum diye düşünürken bulursan ozaman Anne olmayı dene bir bebeğin bakımında ne baba ne anneanneler babanneler teyzeler halalar Anne kadar fedakar olmak zorunda kalmazlar.Giden herşey senden gidecek.Yeri gelecek tuvalete gitmeye fırsatın olmayacak yemeğini yiyemeyeceksin sonra bunlar dolacak dolacak kendini gözyaşları içinde neden bana kimse yardımcı olmuyor derken bulacaksın.Bunları yaşamamak eşine ve bebeğine yaşatmamak adına anne olma zamanına kendin karar ver önce bir soluklan doğan güneşinle beraber biraz dingin bir hayat yaşa o hayatın senin olduğunu ve artık üzülmeyeceğini anla.
Eminimki çok güzel bir Anne olacaksın özverili,sevgi dolu.
yaşın gençmiş birazdaha bekleyebilkirsin ama yaşın dahada ilerledikçe cesaretin gittikçe dahada azalacak nekadar erken yaparsan okadar iyi derim ben
İçinden gelmediğini psikolojini olumsuz etkileyeceğini ozaman değil bebek evdeki iki çocuğuda birtakım şeylerden mahrum edeceğini anlatmalısın.Manevi eksiklikte bir mahrumiyettir ve en kötüsüdür.ben ne deyim size ilk çocukta karar verirken bu kadar zorlanırken halinize şükredin benim eşim 3. çocuğu istiyor ve ben istemiyoruuuummm yaaaa ikna da edemiyorum((((
Kendini toparladığında birşeylerin tadını çıkardığında artık bebeğin olmasını isteyeceksin çünkü gerçekten insan belli yaşta belli şeylerden keyif alır ve bu keyifler kalıcı değildir.Çevrenin gazıyla bebek sahibi olursan inanki zorlanırsın en basiti benim çok çok yakın arkadaşım 8 yıllık evlılıgınde cevrenın baskısıyla bebek yaptı.Nemi oldu çocuk 2 yasındayken kreşe başladı evdeki her ters gıden şeyden azar işitti hatta dayak yedi bu çocuk şimdi 5 yaşında benım oğlumdan 7 ay kucuk ama konuşmuyor duzgun cumlelerle anne ayaga kalktıgında cocuk koluyla kafasını kapatıyor nasıl bir psikolojidirki anne vuracak sanıyor herseferınde.O yavruya gunah değilmi ben hayvana bile dayak yakıştıramayan insan savunmasız bir canlıya kalkan eli herdaim ölene kadar kınayacağım.İstediler yardım etmiyorlar diyede garip bir savunması var bayanın kimse kimsenın cocuguna annelik edemez.Hazır değilsen yapmaAynen dediğin gibi oluyor , düşündükçe işin içinden çıkamıyorum... Hani temelli evlatsız kalmak istemiyorum ama yapacak cesaret ve isteği kendimde bir türlü bulamıyorum...
yorumları okumadım..
bnm eşim de istiyor evlendiğimiz günden beri,ama ben istemiyodum...zor bi çocukluk geçirdim,eşimle tanıştım canıma can geldi,kendime geldim,hayata tutundum ve bunun tadını çıkarmak istedim..eşimin,evimin hatta kendimin...mutluluğumun,huzurumun...şimdi nerdeyse 2 yıl olcak evleneli hazır olduğuma karar verdim,ne zmandan beri olduğunu bile bilmiyorum bayaadır bebek istiyorum ve korunmuyorum,rabbim inşallah fazla bekletmeden nasip eder,6 ay kadar oldu,deniyoruz
ben ne deyim size ilk çocukta karar verirken bu kadar zorlanırken halinize şükredin benim eşim 3. çocuğu istiyor ve ben istemiyoruuuummm yaaaa ikna da edemiyorum((((
benim eşimde 27 yaşında otuz yaşında mı baba olucam ben diyo ben de ne var millet otuz yaşında evleniyo diyorum
eşim çocukları çok seviyor ben ise bebeklere bayılıyorum ama onlrın biraz büyük halini yani çocukları sevemiyorum anlaşamıyorum
ama insan kendi çocuğu olunca sever herhalde dimi
benim eşimde 27 yaşında otuz yaşında mı baba olucam ben diyo ben de ne var millet otuz yaşında evleniyo diyorum
eşim çocukları çok seviyor ben ise bebeklere bayılıyorum ama onlrın biraz büyük halini yani çocukları sevemiyorum anlaşamıyorum
ama insan kendi çocuğu olunca sever herhalde dimi
ben de 23 yaşındayım ve bir yıllık evliyim senin gibi hatta ben de bununla ilgili bir konu açmayı düşünüyordum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?