Bu yollardan geçmiş biri olarak şunu samimi söyleyeyim.
Ayrılık sonrası kendine, aşkına güvenen kişi ya beni unutursa, ya benden daha çok seveni bulursa, pişman olmazsa gibi düşünceler yaşıyor. Sonra o kadar kötü davranışları varken, hep iyi olanları hatırlıyorsun, kaybetmek istemeyeceğim kadar iyi biri diye düşünüyorsun ama aslında bu bir basiret bağlanması, zaaf, mantığın devredışı kalması hangisini demek istersen.
İstisnasız herkesten duydum ve kendimden de bildiğim için anladım.
Zaman gerekiyor cümlesinin anlamını da böyle öğrendim. Bir süre sonra mantık tekrar devreye girdiğinde, kötü biri olmayabilir ama biz birbirimize uygun değiliz, benim duygularıma karşı kötüydü diye düşünüyorsun. O cenderede kaybolmadan ayrıldığın için şanslı hissediyorsun çünkü o zamanki duygulara, şimdi anlam veremiyorsun. Gerçekten kötü davranışları vardı, inşallah bir an önce evlenir de benim kaderime tekrar bir etkisi olmaz diyorsun.
Geçiyor yani, insanın error vermesi diyebiliriz bu tip durumlar için.