kötülükler olmasa iyiliklerin değeri bilinmezdi. insan mesela sağlığın değerini hastalıkta anlar. Mutluluğunun kıymetini üzüntü zamanında anlar. Dünya hayatında sıkıntı çekmezsek cennetin ne ayrıcalığı olcaktı? Bize ödül olarak ne vaad edilecekti ozaman dunya karşısında?Kimse kimseyi ezmese, kimse kimseye katlanmasa, kimse kimsenin imtihanı olmasa olmuyor mu? Neden insanlar güzel guzel yaşayıp mutlu olamıyor bunu anlayamıyorum.
bir çocuk düşün tableti var telefonu var oyuncakları var herşeyi var. Ve sen bu çocuğa karne hediyesi olarak bi ödül vermek istiyorsun ama o çocuğun herşeyi oldugu için ona ne verirsen ver o mutlu olmaz cunku herşeyi zaten varKimse kimseyi ezmese, kimse kimseye katlanmasa, kimse kimsenin imtihanı olmasa olmuyor mu? Neden insanlar güzel guzel yaşayıp mutlu olamıyor bunu anlayamıyorum.
Bence hiç kavga dövüş yıpratma kendini artık. Gidecek yerin varsa al çocuğunu git hemen ilk fırsatta, boşanma davasını aç. Kavga bile etme. İçinde bir şeylerin koptuğunu görsün, anlasın. Telafi edebiliyorsa ne ala. Ama edemiyorsa, benim öngördüğüm bu sorun büyüyerek devam eder, giderek de çirkinleşir.Merhaba herkese;
Evlılıgımde cıkmazdayım.. Kımseyle paylasamıyorum.. Sizlerin fikirlerinize ihtiyacım var..
Eşimle 4 yıldır evlıyız ,11 aylık kızımız var .. Öncesınde de 4 sene sevgılılık dönemımız oldu.. Eşimi tanımaya vaktım olsa da evlılık bambaşkaymıs.. Eşimin küsmeleri , bir anda bagırıp cagırıp üstüme yürümeleri vardı .. ona cevap vermem yeterlı bagırması ıcın..
Ama bugun olan olayda artık tahammulmn kalmadıgını hıssettım.
Dogum iznim bitti. Yarın işe baslıcam 11 aylık bebegımı bırakıp.. Ve ben bıraz duygusalım sureklı kendımı telkın etsem de bugun cok agladım.. Kızımı uyturken elımde degıldı .. Eşim geldi aglama üzülme dedı.. Sonra aksam uzerı yıne agladıgın görünce ; ben de aglıyım o zaman dedi .. Dalga gecme , saygısızlık yapıosun dedım ters bı sekıkde .. O da cocuk gıbı aglıosun vb seyler soledı azarlayarak .. Sonra ben de sinirlendim bu kadar destek olursun sen zaten diye sesımı yukselttım bıraz ..( Bu arada eşim işinde cok bunalıyodu bugun terfı aldıgı bellı oldu ve müdür oldu .. Eşim statuye cok önem verır .. .. Bunun ona cok daha fazla öZgüven verdıgini bılıyorum.. Ama bu kadar cabuk tahmın etmemıstım)İçeri gitti eşım 5 dk sonra geldi kızım kucagımdaydı; tuttu kolumu bı cenenı tutamıosun artık yeter işe dönuosun ya havalara gırmeye basladın dıye sacmaladı..fena yapıcam senı dedı ama nasıl bagırıyo . Kızım aglamaya basladı o korkuyu onun gözlerinde gördum ya , sanki içimde bir seyler koptu gitti , öyle çook içim acıdı kı .. Mahvoldum benım kızım onun sacma sapan egosu yuzunden korktu , agladı.
Aldı kızımı kucagına öptü özür dılerım kızım dıo sevıo benı de küfürle odadan kovdu.
Eşim kızımıza cok düşkün .. Çok ilgilenır .. Bugune kadar da cok ıyı baba oldugunu dusunmustum.. Ama yanılmısım.. Her seyı unuturum belkı ama kızımın gözlerınde kı korkuyu , aglamasını kabullenemıyorum.
Hem de yarın işe dönuyorum .. GöZumun onunden gitmıcek kızımın o korkusu.. O kadar cıkmazdayım ki..Eskıden cocuk ıcın evlılık devam ettırılmez , mutsuz evde cocukta mutsuz olur derdım büyük konusurdum.. Napıcagımı bilmıyorum.. Cok ama cok üzgünüm...
Yorumları okudum, konunuzu okudum
Herkes eşinize yüklenmiş ama her insanın bir tarzı var
Eşinizin fazla duygusallıktan hoşlanmadığını düşündünüz mü hiç ?
Bebeği bırakıp işe bırakıp işe başlamak her anne için zordur eminim ama gurbete falan gitmiyorsunuz bu kadar abartmak doğru mu ? Eşinizin bağırmasını ya da şiddete yeltenmesini asla mazur görmüyorum ama insanı bu duruma da getirmemek gerek diye düşünüyorum. Tabi ki hep kadın alttan almamalı ama duygusal yaşamayan bir insana zorla duygu yükleyemezsiniz, biraz da onu anlamaya çalışın derim, umarım bu tatsızlığı en kısa zamanda çözersiniz
Belkide gercekten cok hassasım.. Haklıdır belki çocuk gibi aglıyorumdur. Ama ben hassas oldugum için kalp kırmaktan korktum hep , ya da böyle oldugum içinYorumları okudum, konunuzu okudum
Herkes eşinize yüklenmiş ama her insanın bir tarzı var
Eşinizin fazla duygusallıktan hoşlanmadığını düşündünüz mü hiç ?
Bebeği bırakıp işe bırakıp işe başlamak her anne için zordur eminim ama gurbete falan gitmiyorsunuz bu kadar abartmak doğru mu ? Eşinizin bağırmasını ya da şiddete yeltenmesini asla mazur görmüyorum ama insanı bu duruma da getirmemek gerek diye düşünüyorum. Tabi ki hep kadın alttan almamalı ama duygusal yaşamayan bir insana zorla duygu yükleyemezsiniz, biraz da onu anlamaya çalışın derim, umarım bu tatsızlığı en kısa zamanda çözersiniz
:)) Yanı dessen kzından ayrılacaksın dıye mı agladınya ıste bu yuzden anne yuregı dıyorlar ya erkekler bunu anlayamaz sana gelıp neden agladıgını sormadı mı hem ne varmıs cocuk gıbı aglamak da belkı oyle rahatlıyorsundur... aglayınca cocuk mu olunuyormus esınde kı mantıgı cozemedım... bende kzıınca kırılınca resmen yırtıla yırtıla aglarım esımde nısanlıyke aglamandan hoslanmıyorum cocuk gıbısın derdı sonra dedım kı ben boyle rahatlıyorum karısma dedım o gun bugundur karısmaz hayr sen zaten kendı halınde aglıyosun ne dıye gelıp çomaklıyo.... faydası olmucak zararı da olmasın
kesınlıkle özetlemıssınız durumu ... Çok tesekkür ederim. Ben işe gitmekle havalanmanın alakasını bile kuramıyorum , dedıgınız gibi ego yarıstırmaktan baska bır sey degıl..Tamam duygusal olmayan katlanamaz, anlarım ama o zaman zaten o iki kişi çift olarak çok uyumsuzdur, zorlamanın anlamı yoktur bana göre, kadının idare etmesine de.. Adam duygusallığı anlayamıyorken tamam, ama kadın onun duygusallığı anlayamadığını anlasın istiyorsunuz. Yani yine kadın kendisini erkeğe uyarlasın sorun çözülsün.
Hem burada duygusallığı anlayamama da söz konusu değil, kadın duygusallığına nefretle ve büyüklenmeyle yaklaşan bir adam var. Benim nişanlım da benim hassasiyetlerimi her zaman anlayamaz ama hiç böyle bir tavra girmedi. Çok çok destek olamıyorsa beni kendi halime bırakır.
Ağlamaya tahammül etmesi şart değil bir adamın, bunu bekleyemeyiz de, ama neden gidip kaşıyor kadını? Belki bu kadın bir depresyon geçiriyor, o zaman karşıdaki böyle mi yapmalı? En azından bu kadar ağlamak normal değil gel bir doktora gidelim diyebilir tahammülsüz adam da. İşe gideceksin havan ondan lafı, açık bir şekilde kadınla ego yarıştırdığı anlamına geliyor zaten bence.
Esinizin tavrini onaylamiyorum tabii ama siz de baya fazla abartmissiniz. Alt tarafi ise donuyosunuz, bu kadar durup durup aglamalar uyurken izleyip aglamalar falan, duyan da cocugunuzu cocuk esirgeme kurumuna vereceginizi sanir. Bugun yuzlerce calisan anne var, sabah cocugunu birakip ise gidip aksam donuyorlar. Elbette onlar da cocuklarini ozluyor ama kimse de bu kadar depresyona girmiyor. Haa madem bu kadar sarsiliyorsunuz o zaman calismayiverin. cocugunuzdan da ayrilmamis olursunuz.[/QUOTE
Çocugunuz var mı?
Çünkü bu konu boylesıne basıte ındırgenecek ya da cocuk esırgeme kurumuna verıyorsunuz sanki tarzı ifadelerle tiye alınabılecek bir konu değil eger öyle olsa dogum sonrası annenın calısmasıyla alakalı yüzlerce makale olmazdı dimi?
Çalışmayıverin öneriniz içinde tesekkür ederim, değerlendırecegim mutlaka.
Konustuk hem de defalarca .. Ama degısen bır sey olmadı .. Babamı sımdı arasam gelır alır .. Ve hıc bır sekılde üzmezler benı.. zaten bu konuların bırazını bılse tutmaz benı burada.sizin dedıgınızi o kadar cok düşündum kı , aklımda sürekli bırakıp gıtsem dıye .. Ah bı cesaret edebılsem ..O sürec benı korkutuyor , sevıyorum da o'nu ama sevgının yetmedıgını biliyorum. Kızım babasının yanında olsun da ben mutsuz olayım ya da kızıma böyle örnek olmaym gideyim mi bırakıp eşimi öyle cıkmazdayım kı .. Böyle ıkılemde kalacagım hiç aklıma gelmezdi eskıden hep cocuk ıcın evlılık sürdürmem cocugun psıkolojisi bozulur huzur olmayan evde derdim, nettim ama yasamadan konusmak kolaymıs...Bence hiç kavga dövüş yıpratma kendini artık. Gidecek yerin varsa al çocuğunu git hemen ilk fırsatta, boşanma davasını aç. Kavga bile etme. İçinde bir şeylerin koptuğunu görsün, anlasın. Telafi edebiliyorsa ne ala. Ama edemiyorsa, benim öngördüğüm bu sorun büyüyerek devam eder, giderek de çirkinleşir.
Hiç konuştun mu sana yaptıklarını diyemiyorum çünkü anladığım kadarıyla seni dinlemeyecek kadar despot, bu yüzden direk iletişim aşamasını atlayarak resti çek diyorum.
Kavga etme, bağırıp çağırma, çünkü o zaman şiddet uygulayacağı o kadar belli ki gidişattan. Adamakıllı tartışma adabı olmayan bir adamla tartışsan kavga etsen ne değişir, olan sana olur. Sessiz ve kararlı ol, o sessizliğinden korksun.
Konustuk hem de defalarca .. Ama degısen bır sey olmadı .. Babamı sımdı arasam gelır alır .. Ve hıc bır sekılde üzmezler benı.. zaten bu konuların bırazını bılse tutmaz benı burada.sizin dedıgınızi o kadar cok düşündum kı , aklımda sürekli bırakıp gıtsem dıye .. Ah bı cesaret edebılsem ..O sürec benı korkutuyor , sevıyorum da o'nu ama sevgının yetmedıgını biliyorum. Kızım babasının yanında olsun da ben mutsuz olayım ya da kızıma böyle örnek olmaym gideyim mi bırakıp eşimi öyle cıkmazdayım kı .. Böyle ıkılemde kalacagım hiç aklıma gelmezdi eskıden hep cocuk ıcın evlılık sürdürmem cocugun psıkolojisi bozulur huzur olmayan evde derdim, nettim ama yasamadan konusmak kolaymıs...
Ayrıca dedıgınız gibi çogu zaman dınlemıyor dinlese bile ınanılmaz bır sekılde benı sucluyor .. Sürekli benı asagı cekıyor .. Bır seyı yanlıs yapsam sen zaten yapamazsın edemezsın.. Bır yer de bıseyımı unutsam nasıl dıkkat etmezsın yanı sureklı dıken üstündeyım.. Ve tabı kı her zaman sessız kalamıyorum bu tepkılerıne , bu saçma olayları yasıyım dıye mı o kadar emek verdı ailem bana .. Onlar gözlerimin içine bakarken , eşimin benı böyle ezmek istemesi, üstüme yürümesi ve hatta kızımı kucagımdan alıp küfürle odadan kovması hadı bunları cektım sineye kızımın korkup aglamasını o gözlerindekı korkuyu nasıl unutacagım...Yarın işe döndugumde hep gözunun onune gelecek bebegımın o hali... Her seyı gecsem bunu gecemem .. Dedıgınızden baska yol yok gibi .. Allah yardımcım olsun inşallah....size de cok tesekkür ederim...
Tamam duygusal olmayan katlanamaz, anlarım ama o zaman zaten o iki kişi çift olarak çok uyumsuzdur, zorlamanın anlamı yoktur bana göre, kadının idare etmesine de.. Adam duygusallığı anlayamıyorken tamam, ama kadın onun duygusallığı anlayamadığını anlasın istiyorsunuz. Yani yine kadın kendisini erkeğe uyarlasın sorun çözülsün.
Hem burada duygusallığı anlayamama da söz konusu değil, kadın duygusallığına nefretle ve büyüklenmeyle yaklaşan bir adam var. Benim nişanlım da benim hassasiyetlerimi her zaman anlayamaz ama hiç böyle bir tavra girmedi. Çok çok destek olamıyorsa beni kendi halime bırakır.
Ağlamaya tahammül etmesi şart değil bir adamın, bunu bekleyemeyiz de, ama neden gidip kaşıyor kadını? Belki bu kadın bir depresyon geçiriyor, o zaman karşıdaki böyle mi yapmalı? En azından bu kadar ağlamak normal değil gel bir doktora gidelim diyebilir tahammülsüz adam da. İşe gideceksin havan ondan lafı, açık bir şekilde kadınla ego yarıştırdığı anlamına geliyor zaten bence.
Bu dediklerini sen, ben, buradaki kadınlar düşünebilir
Ancak erkeklerden bu performansı beklemek çok büyük hayal
Adamın gösterdiği kaba davranışları onaylamadığımı belirttim
Lakin erkek neslinin yaratılışı böyle, hele evlenince olan bir tutam incelikleri de kayboluyor
Erkeğin baskın egosuna maalesef bir çözüm yok, o şimdi içinden karım çalışacak, daha güçlü olacak bana mecburiyetleri azalacak, nasıl hakimiyet sağlayacağım endişesinde, bunu anlamak zor değil, ve bu bence çocukluğun daniskası =)) Ama malzeme bu maalesef, erkeklerin %95 i , farklı tepkilerle de olsa bu noktaya geliyorlar bir şekilde
Şimdi kadın da bu durumu idare etmesin, adamın zaten idare kabiliyeti yok, boşansınlar o zaman bu mudur çözüm ????
Bu hanım eşini bıraksın, ömrü boyu egosu sıfır bir adam arasın ki bulma ihtimali sıfır =)) Sizin nişanlınızın davranış kalıbını maalesef tüm erkekler uygulayamıyor keza daha evli değilsiniz, evlenince işler çok değişiyor, o kibar don juanlar birden konuda bahsedilen adamlar haline geliyor =)))
Kutsal annelik tacı takmadım hiç zaten sadece size göre daha hassas olabılırım ve tabi ki sebep sadece bu degıl.Ben bebegımı bırakıcam aglıyorum , eşim destek olmuyor o zaman boşanıyım degıl yani..T Talelife
oglum 6 aylikken okulda tez yaziyordum. oglum 1.5 yasindayken de ise basladim. 5.5 yasina gelinceye dek haftanin 6 gunu isyerinde, 1 gunu de evde olmak uzere 365 gun calistim. hicbir ozel - dini - resmi izin gunum yoktu. hicbir gun aglamadim. sabah ayagini koklardim evden cikarken, aksam gelip poposunu operdim.
romantize edilmis, kusal annelik tacini bir kenara koyup; kendinize bir disaridan bakmayi deneyebilir misiniz?
arkadaslar kizabilirler ama mantikla bakinca konuya varilacak tek sonuc bu. esinize bu sebepten bosanacagim deseniz, git gule gule der. ki haklidir da.
Annelik bu degil inanin. bu sekilde davranan bir anne olmak evveliyatla size, dolayli olarak da cocugunuza cok ciddi zarar verir unutmayin.
ben esiniz destek olmuyorsa bosanin, demedim. esiniz belki de gercekten odun bir kisilik yapisindadir ancak bu adami illa ki haksiz yapmaz. bu durumda adamcagiz "mutsuzsan calisma" diyor. daha ne diyebilir, yapabilir? turkiye'de cok nadir erkek vardir cocuguna anneden fazla ilgi gosteren. gercekci yaklasip, sorununuza cozum aradigim icin gorusumu yazdim.Ben bebegımı bırakıcam aglıyorum , eşim destek olmuyor o zaman boşanıyım degıl yani..
Belki bana göre de sizin gibi anne olmak dogru degıldır.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?