Merhaba aslında bu durumu nasıl anlatacağımı bilmiyorum ama bana küçükken hep cinselliğin çok kötü bir şey olduğu, çok ayıp, günah diye öğretildi. Yani öğretildi derken tabiki bu konuda konuşumadı bile. Neyse. Sonra arkadaşım ilkokuldayken bana nasıl çocuk yapıldığını anlatmıştı. Şok olmuştum başka bir yolu falan yok mu diye sormuştum. Annem ve babama hiç yakıştıramamıştım çünkü. İşte ergenliğe geldim. Ama bu yüzden insanlardan tiksinti duyuyorum. Anne ve babamı bile bu yüzden sevemiyorum. İnsanlardan bu yüzden nefret ediyorum. Saçma bir neden olabilir biliyorum ama bana göre bu çok iğrenç bir şey. Evlenmek, çocuk sahibi olmak iğrenç geliyor. Hatta sırf bu yüzden yaşlanıncaya kadar evlenmezsem çok zorluk çekerim diye erken ölmeyi bile istiyorum. Öyle konuları duymak bile beni çok tiksindiriyor. Benim gibi biri yoktur bence böyle düşünen. Yazabileceğiniz bir şey var mı?