Konuda bahsi geçen çocuklar zaten 3 yasindalar. 2 yaş öncesi temel güven bağlanma dönemidir. Çocuğu o yaştan annesinden ayrı bir birey olarak dusunemezsin zaten. Ama 2 yaşından sonra onun da bir birey olduğunu kabul edip ufak ufak izin vermek gerekiyor kendi basinin çaresine bakmasına
Başlık 2.5 yas olunca ona gore yazdim bende.
Anne anlatırken burada yumuşatıp anlatıyor gibi geldi.
Peluş oyuncakla kafasına vuruyor, arabayı üzerinde sürüyor..
3 yasindaki çocuk bunun farkını biliyorsa, yapma demekten de anlar.
Bilerek zarar vermez. Bu konuda katılıyorum.
Burada yazanin aksine ailede şiddet yada kötü muamele yada hzuursuz aile ortamı olduğu için de zarar vermez
Illa bir psikolojik bozukluğu yada tanısı olması da gerekmiyor.
Çocuktur, zarar verebilir.
Eğer karşıdaki çocuk bu durumdan rahatsizsa, anne mudahele etmeli.
Yasi buyudukce her seferinde değil, ama herhangi bir çocuk atıyorum 1 saat ayni ortamda kaldilarsa o bir saatlik gerilimi hak etmez.
Bunu da mağdur taraf olarak söylemiyorum.
Aksine bir çocuğa ya vurursa diye diken üzerinde anne olarak söylüyorum.
Bir baskasinin çocuğunu tedirgin etme hakkımız olamaz. Ben kendi çocuğuma mudahele etmeme tercihini yapabilirim bas etmeyi öğrensin diye. Ama başkasını maruz bırakamam.
Annesi 'bırakın, aralarında halletsinler' derse, kontrolü elden bırakmadan müdahaleyi azaltırım.
Her çocuktan ayni şeyleri bekleyemeyiz.
3 cocuk annesiyim 3u De başka dünya.
Her birini farklı yetiştiriyoruz, yaşları çok yakın olmasina ragmen.