İlköğretim Yorum ve Soruları Çocuğu 2.Sınıfa Giden Velilerin Paylaşım Alanı :)))


canım benim ya .unutuyorlar hemen..o yüzden bizim aldığımız soru bankaları iyi oldu..hiç düşünmeden almıştım ama öğretmen genel tekrar olacak iyi olur demişti..
sonra baktım ki konu baştan başlıyor..işte hangi şıktaki hece sayısı diğerlerinden fazladır, hangi sözcükte sesli harf sayısı fazla, hangi kelime tek hecedir , düzine - deste, onluk - birlik , büyüktür -küçüktür gibi bir sürü konuyu baştan tekrar ediyoruz ..
dün yapmamış ama bugün yapar inşallah..

yeni öğretmenle 2. döneme başlıyoruz.daha tanışamadım ..aslında dönem sonunda eski öğretmen bir veli toplantısı yaptı..yeni öğretmenle velileri tanıştırdı ama ben gidememiştim..

işte böyle..

sabah ıspanak yemeği pişirdim .tavuk but haşladım suyuna şehriye çorbası yaptım.

bir de bir kısım ıspanağı ayrı haşladım..yarın ıspanaklı kek yaparım yine..geçen hafta çok beğenildi.
 
Son düzenleme:

Köyü çok severim ben, küçükken babannem hayattayken götürürdü beni. Ama şimdi hiç gitmiyoruz kimsemiz kalmadı pek.
İsterdim çocuklarımın da o hayatı görmelerini.
 

Valla maşallah sana. Sabah o saatte kalkıp yemek yapıyorsun. Helal olsun.
 

canım sağol..inşallah atlatacak çocuklar.emir atlattı da ediz in daha geçmedi..

ihlamur yaptım bir ara ama daha çok emir hasta olduğu zamanlarda yaptım..ediz e bulaştıktan sonra yapmadım..
yalnız her akşam yemek sonrası portakal sıkıyorum..arada taze zencefil rendeliyorum..az miktarda zencefil..fazlası çok tehlikeli biliyorsunuzdur..o şekilde öksürükten kurtulmaya çalışıyoruz..bir de çocuklarda öksürük kaldı hastalık bitimine doğru..

benim hastalık ise hiç değişmedi..aynı öksürük devam.tekrar randevu aldım persembe 14:30 a.
 
Köyü çok severim ben, küçükken babannem hayattayken götürürdü beni. Ama şimdi hiç gitmiyoruz kimsemiz kalmadı pek.
İsterdim çocuklarımın da o hayatı görmelerini.
canım benim ya..köy hayatı gibi var mı.

beni de annaannem büyüttü..5 yaşıma kadar onunlaydım..onu annem sanıyordum..hatta annemler Almanya dan çıktı geldi.temelli dönüş yaptı..beni aldılar..okula yazdırmak için..ben köyde olduğum için okula gidemezdim..o an çok büyük şok oldu benim için..çıkıp gelen teyze benim annemmiş..hayır dedim benim annem bu..o zaman anneannem çok üzgündü..annen o senin dedi..ama ben gayri ihtiyari dayımlar anne dedikleri için anneanneme anne demişim..onlar da düzeltmemiş..annem ise sık gelirdi Almanya dan ama ben ona hiç sokulmazdım..söylerlerdi belki annen geldi diye ama ben o çümleleri duymazdan gelmişim demek ki..anneannem benim canımdı..

bir de hikayesini anlatayım size..

annemler beni aldı götürdü..bir ablam vardı..onu tanıyordum.arada annem onu bırakırdı anneanneme almanya ya dönerdi..benimle kalırdı bir kaç ay . .kız kardeşim de gelirdi..bebekti..yeni yürürdü..sapsarı saçları vardı ve çok güzeldi..saçlarını tutup denge kurup yürürdü..ama onun da kardeşim olduğunu hatırlayamıyorum..söylemişlerdi belki ama ben yine yılın 365 günü anneannemle olduğum için dayılarımı kardeşim sandım sanrım..

Valla maşallah sana. Sabah o saatte kalkıp yemek yapıyorsun. Helal olsun.
yapıyorum canım ya..nasıl yapmayayım bakıcı geliyor..eğer yemek yapmazsam çocuklara öğlen hep makarna pişiriyor..ben de mecbur yapıyorum
 
Son düzenleme:
ah canım ya.. halbuki yapıverse yemek ne olur ki ne kadar zamanını alır ki değil mi.
çocuklarının bakıldığına razı oluyorsun artık..
 

Canım ya öncelikle kusura bakma. Yazdıklarını okurken geçmiş olsun diyorum içimden ama bir bakıyorum yazmamışım. Çok geçmiş olsun kuzulara da sana da. Daha önce de yazmıştım ballı turp gerçekten çok iyi geliyor öksürüğe bi dene istersen.

Hikayen çok ilginç türk filmi tadında.Ama bir de sana sormak lazım değil mi? Küçücük çocukken insan daha çok etkileniyor anne ayrılıklarından. Peki şuanda annnle ilişkilerin nasıl canım? Bir de çok özel değilse neden o kadar sene annen almamış yanına seni?

Senin şu bakıcının yemek yapmama huyuna da sinir oluyorum. Benim bildiğim bakıcılar az da olsa yemek ve temizlik olayına yardım ederler. İnsan biraz düşünür ya. Bu kadın senin yanından ayrılınca seni çok çok arar. Kendi evinden rahat yahu.
 
iyi yapmışın o kitabı almakla canım, bizim de dolu evde kitap var, testler var, yapacak çocuk lazım, sıkmak da istemiyorum, ödevlerini anca yapıyor, vakit kalırsa ben de vereceğim test.
Yine hamaratlığın üstündeydi desene sabahtan yaptın yemeklerini, afiyet şeker olsun.
Şu ıspanaklı keki de merak ettim artık o kadar bahsettin ki, tarif verirsen bir de ben denemek istiyorum.

Köyü çok severim ben, küçükken babannem hayattayken götürürdü beni. Ama şimdi hiç gitmiyoruz kimsemiz kalmadı pek.
İsterdim çocuklarımın da o hayatı görmelerini.
Benim de kendi köyümde kimsem kalmadı canım, annemler burda, anneannem vardı köyde 2 sene oluyor vefat etti, kendi köyümü çok severim ben de. Eşimin annesi ve babası köyde, onlara gidiyoruz.

Geçmiş olsun tekrardan canım, öksürük illaki geç geçiyor.
Ama senin niye geçmedi acaba, ilaçlar yaramadı mı?

Gerçekten çok ilginçmiş, nasıl bırakmışlar kuzum seni yaa, kendimi düşünyorum da, dayanamazdım herhalde, çocuklarımdan ayrılığa.
Anneannen gençmiydi sana bakarken ki? Arkadaşların dediği gibi şimdi nasıl aranız?
 
hayır değildi canım..
aa o zaman bu sabah oldu.. beni pro yapmışlar..sanırım iyi bir şey..

ah canım ya.. halbuki yapıverse yemek ne olur ki ne kadar zamanını alır ki değil mi.
çocuklarının bakıldığına razı oluyorsun artık..
canım aynen çocuklarıma baktığı için şükrediyorum artık..buna da şükür...


sağol canım..bir gideyim doktora yine bir değişiklik yok...nefes problemi hala var..ilk günlerde nefes açıcı şurup iyi gelmişti oysa ki.
canım aynı türk filmi..haklısın.
anneannem 45 yaşındaymış bana bakmaya başladığında.ben almanya doğumluyum.1,5 yaşında beni bırakmış annem..ben çok sakin bir çocukmuşum..ablam çok yaramaz..sanırım biraz kafa dinlemek için bıraktı annem beni..nasılsa arkamdan ağlamaz diye düşündü sanıyorum..öyle kalmışım 5 yaşıma kadar..ablamla aramız 15 ay..ikiz gibiyiz.

sonra kardreşim olmuş..boş durmamış annem..kardeşimle aramız 2,5 yaş.

size çok ilginç bir hikaye anlatayım..anneannem şu an bulunduğum yerde düzce de oturuyordu...annemler bolu dan ev aldılar..baba taraıfım bolu da
neyse anenannem ve dedem bir gün beni bolu ya getirdi..evimize..beni bırakıp gittiklerini dün gibi hatırlarım..ama anneannemin yüzü hala hatırımda..çok ağlamıştı..ben kendimi yerlere atmıştım ...
hiç bir günün anneannemi düşünmeden geçmezdi..her dakika onu özlerdim..merak ederdim..çok iyi kadındı ..bir kere bile bana gülümsemediğini hatırlamıyorum..hemen tebessüm ederdi..sevgisi boldu bana karşı..karşılıksız ,yapmacıksız.

neyse bu yüzden ben ilkokulda gayet başarısız oldum.
çünkü ders falan dinlemiyorum..aklımda anneannem tavukları inekleri var..onunla koyun koyuna uyumak var..

her gece yastığa anneannemi hayal ederek sarıldığımı hatırlıyorum..ta ki lise yıllarına kadar..belki lise 2 falan
gizlice ağladığımı.kimseye bir şey söylemediğimi..
ablam zaten yamyam gibiydi..gayet özgüven dolu ve doğuştan otorite..hala aynı maşallah..çok seviyorum onu..kardeşimi de öyle..
annemi de aynı şekilde..anneme ilk başlarda kızgındım..ama sonra geçti..hayat şartları vs..bırakmış işte..ne yapayım..ölümlü dünya..kızamıyorum..aramız çok iyi..koş gel anne ihtiyacım var desem ilk otobüse atlar gelir..babam da aynı..

kardeşlerim de öyle..sağolsunlar.

neyse devamı gelecek ama az işim çıktı ..sorry
canım uzun zaman oldu.2 ay oldu sanırım..hadi ben doktora geç gittim ama ilaçlar iyi gelmedi.

ıspanaklı kek tarifini de vereceğim canım..
 
sonra ben lise 3. sınıfta iken babam iflas bayrağını çekti..sanırım 4 yıl kadar önce iflas etmiştik..ama herkesten sakladık..çünkü babam çok çok zengindi almanya dan döndüğünde...biz de 4 yıl iflasla başettik.daha doğrusu babam başetti ..biz de onun yanında olduk..her şeyi hesaplar olduk..kuruşu kuruşuna paralarımızı sayar olduk,,yiyecek ekmeği bulmakta zorlandıığımız günler oldu..ekmek dilimlerinin sayılıp dağıtıldığı günler oldu sofrada..çok çok zordu...ama babam ve annemi gördükçe kendi iiflasımızdan çok onların üzüntüleri bizi üzüyordu..çocuklar olarak biz de aramızda konuşuyorduk..babam ve annem durumu bizden saklamak istese de herşey ortadaydı..ama konuşmuyordu kimse..

o arada ben lise yıllarıma kadar her yaz tatilinde anneanneme kaçtım..yaz tatili bitince annemlere geri döndüm..yazın elma ağaçlarında , bisiklet tepelerinde ya da tavukların yumurtlamasının bitişini bekleyip kendime menemen yapmakla geçti..tam bir doğal hayat..çoook mutluydum...çoookk..anneannem ise herşeye karışmayan..benim ısrarlarım karşısında yufka yürekli olan bir anneanneydi..

bu arada iflas dönemlerinde anneannem ve dedem düzce den tavuk , yumurta, çuvalla patates , çuvalla piriç getirirdi bize..onlar bayağı bir destek oldu..babamın tarafı ise iflas sonrası kaçtı..para varken evden çıkmazlarken para bitince herkes saklanacak yer aradı..

sonra babam sarımsaklı da bir iş buldu..Almanca sertifikası vardı..çevirmen olarak ..gitti başladı 5 yıldızlı bir otelde..

bizi de 6 ay sonra yanına aldı..bolu nun kara bulutlarıyla 4 yıl yaşadık..ve artık o kara Bolu dan kurtuluyorduk..çok mutluyduk..

sarımsaklıda insanlar farklıydı..samimi ve dosttu..her gün kapımızı çaldılar..komşuluk yaptılar..çok iyilerdi..
sarımsaklı -ayvalıkta 18 yıl kaldık..hala annemler o tarafta ..bolu ya seneden seneye gelirler..ama şimdi ben buraya atandım..daha sık gelirler..

neyse biz iflas biz durumunu toparladık..daha doğrusu babam toparladı..ama anneannemden dedemden hayli uzaklaşmıştık..yarım saatlik yol 9 saate çıkmıştı..artık sene de 1 görüşür olduk..

böyle böyle ..sonra evlendim işte..
sonra yine bir kısa hikaye ..geliyorum..
 
Son düzenleme:
çook uzun oldu farkındayım ..ama bitti az kaldı az daha sabır.

sarımsaklının hayatı bambaşkaydı..plajlar evimize 5 dakika uzaklıktaydı..yazın her gün deniz vardı..yüzme öğrendik kardeşimle...her gün çıktık gezdik..orda herkes geziyordu..kimse yadırgamıyordu..ama bolu da kız kısmı çok gezmez düşüncesi vardı komşularda..sarımsaklı da ise tam tersi .yaşlı teyzeler bile bize kızıyordu..ne oturuyorsunuz çıkın denize gidin diye...öyle öyle kabuklarımızı kırdık kardeşimle...

bu arrada Bolu dan sarımsaklıya göç etmeden önce ablam (doğuştan otoriter olan) lise 3. sınıfta kocaya kaçtı..kaçtığı çocuk kendi sınıfından erkek arkadaşı..ben de tanıyorum..ama konuşmuşluğumuz yoktu..

aileye bir büyük darbe...

babam yıkıldı..iflas falan üzüntü olmadı bunun yanında..kardeşim ve ben de öyle..ne yaapacağımızı ne konuşacağımızı bilemez olduk..babam hiç konuşmadı uzunnn bir süre...neyse ondan sonra sarımsaklıdaki otele başvuru yaptı..bolu da artık kalınmazdı..kalınacak gibi değildi..ve büyük göç böyle başladı..


sonrasını biliyorsunuz..Sarımsaklı , plajlar ,aydınlık hava, ve aydın görüşlü insanlar....

o ara dedem vefat etti..Nur içinde yatsın..

ve üniversiteye gitti kardeşim.. ben de gittim..2 yıl okudum..

1. senenin sonunda zorunlu staj yaparken de eşimi tanıdım..daha 20 yaşında..5 yıl sonra evlendik..

bu arada ben anneannemlere hala gidiyorum geliyorum..çünkü yüksekokulu bilecik de okudum..düzce ye çok yakın..tüm tatillerde düzce deyim..

ama evlendikten sonra çok nadir gelebildim düzce ye..2 yılda 1.
ya da 3 yılda 1

en son anneannem hastalandığı haberi geldi 4 yıl önce...kalp büyümesi vardı..yaşlılık ..80 yaşına yakındı.

annem atladı gitti ayvalık tan düzce ye gördü , baktı.ama ben gidemedim.
8-9 saat yol gidemedim..4 aylık hamileydim ve ara ara kanamalar yüzünden sürekli yatırıyordu doktor..
anneme beni sormuş..hamile gelemiyor,rahatsızlanıyor demiş annem..neyi olacak diye sormuş, oğlu olacak demiş annem. çok sevinmiş..o ara ediz e hamileyim....


son zamanlarda anneannemle telefonlarda konuşurduk ama zor duyuyordu..yengemden dayımdan haber alıyordum ben de.. .doğum sonrası giderim dedim..

olmadı.. anneannemi o zaman en son 1,5 yıl önce görmüştüm..özlemiştim..hem hasta olunca daha çok görmek istedim.

hamilelikten dolayı uyuyamıyordum genellikle geceleri..bir gece yattım saat sabaha karşı 5 gibi uyandım.ruyamda anneannemin evinin önündeydim..dayımlar vardı.gece karanlıktı..elimde bir bavul vardı benim..gidiyordum..dayımlar üzgündü.."yine gel kızım .burası senin evin."dediler..ben çok üzgündüm..cevap veremedim..orda dikildik durduk..

dedim sabah ararım anneannemi..

neyse o gün sabah oldu .emir kalktı..onu isterim bunu isterim..mız mız ..saat olmuş 10 ..anneannemi aramayı unuttum..hemen telefona sarıldım..dayım çıktı.."dayı nasılsın , anneannem nasıl?"
dayımın cevabı "başımız sağolsun " oldu..

ve ben o zaman 7 aylık hamileydi..ve haala ara kanamalar yüzünden çok hareket edemiyordum..

annem atladı gitti..ben kalakaldım..oturdum yasin okudum arkasından her gün ,40 gün.
cenazesine bile gidemedim ben..onca yıl baktı bana.

herşey yalan gibi geldi..

sonra ediz doğdu..ben kpss ya çalışmaya başladım...

hiç aklımda ege yi terk etmek yokken 1 kadro tekniker alımı oldu benim bölümden..o kadroda düzce üniversitesi..

gittim üniversiteye evrak teslimine bana dediler ki çilimli myo ya gidin.orda göreve başlayın..sizi bekliyorlar..

ÇİLİMLİ..anneannemin yaşadığı yer..cenazesine bile gidemezken onun evinin önünden geçecektim her gün..sabah , akşam.

evi yerleştirdikten sonra eşim dedi seni mezarına götüreyim..mezarı evine çok yakın.aile mezarlığında..gittik..toparladık..temizledik..torunları da yardım etti..

ve her gün mezarının önünden geçiyor otobusum. yine sabah , akşam..bana bakıp gülümsediğini düşünüyorum elimde olmadan..el salladığını düşünüyorum..

hastalığında yanında olamadım,cenazesine katılamadım ama şimdi her gün görüyorum büyüdüğüm evi ve anneannemin kabrini...kader..
 
hayatımı yazsam roman olurdu diyosun yaniii, bayağı da romanlık bir hayat.
 
Burası çok acıklıydı işte canım yaa, Allah rahmet eylesin mekanlarını geniş etsin inşallah.
Ben de çok severdim anneannemi ama hayat işte, acı gerkçek yaşanıyor, Allah cennette kavuştursun inşallah hepimizi. Benim de yaz tatillerinde çocukluğum hep köyde geçmiştir, anılarım çoktur, ve artık o köyde kimsemiz kalmadı, yani anneanne-dedem gibii, amcalarım var ama onlara yakın değiliz anneannemlerle olduğu gibi, köye gittiğimizde hep anneannemlerde kalırdık, orası 2.ci evimizdi, ama artık şimdi orası bomboş, ev duruyor, dayım da yıkılıp gitmesin diye bir akrabanın oğluna otursunlar diye verdi, yani şimdi gitcek ne evimiz var, ne akraba, aklıma geldi mi ben de hüzünlenirim.
 

canım benim..Allah mekanlarını cennet etsin..o zamanlar geri gelse ..keşke çocuk olsak demi...böyle anılarımız var ya ..bunu da şükür..
 
günaydın kızlar...
dün akşam 1 tane hikaye okuduk..

dilek canım yazdıklarını yeni okudum.Allah mekanını cennet etsin inşallah..
hayatta inişler çıkışlar sevinçler üzüntüler hepsi yaşanıyor.
Alllahım sağlık versin hepimize..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…