Maalesef. Bu yüzden artık direk sınır koyulması gerektiğini düşünüyorum. İnsanlar artık yani anlamalı bazı şeyleri. Susanlar veya sakin tepki gösterenler oldukça normal olduğunu düşünüyorlar sanırım.
Etrafımdaki evli kadınların bazıları da böyle yapıyorlar. Artık çocuk istemeyen kadın sayısı bir hayli fazla ve haksızlar da diyemiyorum. Haliyle çocuklu kadınlarla görüşmüyorlar çünkü onlar hayatları kendilerine kalsın diye çocuk yapmazken hayatlarını çocuklarına adayanlar, bu sefer bu kadınların hayatına da çocuklarını dahil ediyor gibi oluyor.Kendi tercihimizle cocuksuzum. Kucuk cocuklu insanlarla arkadaslik kurmuyorum acikcasi.
Hayatlarinin belli bir kismini sadece cocuğa odakli gecirdiklerinden dolayi dogum, cocuk, cocugun kaka yapmasi, cocugun yemek yemesi disinda konuscak bir seyleri olmuyor.
Bazi insanlarla hayatin cook başka yerlerindeysek arkadaşlik iyi gelen bir şey degil diye dusunuyorum.
Ben olsam ne cvp verirdim diye düşündüm, ilk zmanlar çocuk düşünmüyorduk, hazır değildik ,daha yeni yeni düşünmeye başladık, kısmet Rabbim sağlıkla hayırlı zamanda nasip eder derdim herhalde. Siz daha yeni evli sayılırsınız. 10 senelik bı tanıdığın çocuğu yok ,biz istemiyoruz demişti , dahada bahsi açılmadi. Siz gerçekten şuanda hala çocuk düşünmüyor olabilrdiniz. Boşuna kendinizi strese sokmayın, Allah'ın izniyle ölümden başka herşeye çözüm varMerhabalar öncelikle, bu konuyu biraz dertleşmek için açtım . 2,5 senedir evliyim. İlk zamanlar çocuğa hazır değildim. Yaklaşık 1,5 senedir istiyoruz ama olmadı.. girdiğim ortamlarda git gide daha fazla sorulan çocuğun olmuyor mu yoksa istemiyor musun, neden olmuyor, şu doktora git , şununda olmuyordu , artık doğursana ne zaman tedavi olmayı düşünüyorsun, çok geç zamana bırakma , artık yap bi tane..... evet çocuğum olmuyor diye dertleştiğim benim gibi olan arkadaşlarım var . Ama kendimi herkese çok açan biri değilim ve bu sorular git gide artmaya başladı. Evet olmuyor demek bana acımalarından korktuğum için zor geliyor. Herks aynı değil elbette ama bu düşüncemin önüne geçmiyorum. Bi ortamda sohbet etmeyi çok seven bi insanım. Ama bazen konu önce hanımların doğumlarını anlatmalarıyla başlıyor, sonra uyku sorunları sonra okul deneyimleri vs vs. Benim ancak bikaç tavsiye verebileceğim bi kaç cümlemden sonra içime dönüp üzülmemle eve gelip de ağlamamla bitiyor. Herkesin çocuğu olmak zorunda değil. Ama kendimi bu konuda eksik hissettiğim için herkes beni öyle görüyor zannediyorum. Siz nasıl düşünüyorsunuz, çocuklu ortamlarda çocuğu olmayan biri hakkında ... Birde bu sorulara nasıl cevap vereyim nasip deyip susuyorum ben artık..
Etrafımdaki evli kadınların bazıları da böyle yapıyorlar. Artık çocuk istemeyen kadın sayısı bir hayli fazla ve haksızlar da diyemiyorum. Haliyle çocuklu kadınlarla görüşmüyorlar çünkü onlar hayatları kendilerine kalsın diye çocuk yapmazken hayatlarını çocuklarına adayanlar, bu sefer bu kadınların hayatına da çocuklarını dahil ediyor gibi oluyor.
Şahsen bende çocuklu insanlarla görüşmeyi pek tercih etmiyorum. Hamilelik süreci doğum hikayeleri bebekken yaşadıkları zorlukları anlatıklarında daralıyorum. Ben de dahil olmak üzere çocuk istemeyen kadınları yerden göğe kadar haklı buluyorumEtrafımdaki evli kadınların bazıları da böyle yapıyorlar. Artık çocuk istemeyen kadın sayısı bir hayli fazla ve haksızlar da diyemiyorum. Haliyle çocuklu kadınlarla görüşmüyorlar çünkü onlar hayatları kendilerine kalsın diye çocuk yapmazken hayatlarını çocuklarına adayanlar, bu sefer bu kadınların hayatına da çocuklarını dahil ediyor gibi oluyor.
Ayni durum benim de evlilik icin basimda..Merhabalar öncelikle, bu konuyu biraz dertleşmek için açtım . 2,5 senedir evliyim. İlk zamanlar çocuğa hazır değildim. Yaklaşık 1,5 senedir istiyoruz ama olmadı.. girdiğim ortamlarda git gide daha fazla sorulan çocuğun olmuyor mu yoksa istemiyor musun, neden olmuyor, şu doktora git , şununda olmuyordu , artık doğursana ne zaman tedavi olmayı düşünüyorsun, çok geç zamana bırakma , artık yap bi tane..... evet çocuğum olmuyor diye dertleştiğim benim gibi olan arkadaşlarım var . Ama kendimi herkese çok açan biri değilim ve bu sorular git gide artmaya başladı. Evet olmuyor demek bana acımalarından korktuğum için zor geliyor. Herks aynı değil elbette ama bu düşüncemin önüne geçmiyorum. Bi ortamda sohbet etmeyi çok seven bi insanım. Ama bazen konu önce hanımların doğumlarını anlatmalarıyla başlıyor, sonra uyku sorunları sonra okul deneyimleri vs vs. Benim ancak bikaç tavsiye verebileceğim bi kaç cümlemden sonra içime dönüp üzülmemle eve gelip de ağlamamla bitiyor. Herkesin çocuğu olmak zorunda değil. Ama kendimi bu konuda eksik hissettiğim için herkes beni öyle görüyor zannediyorum. Siz nasıl düşünüyorsunuz, çocuklu ortamlarda çocuğu olmayan biri hakkında ... Birde bu sorulara nasıl cevap vereyim nasip deyip susuyorum ben artık..
Bizim insanınız small talk denen olayı bilmiyor çünkü. Bende insanlarla en ufak sohbet etmekten bile imtina eder oldum.Kişisel sorular sormayı sohbet sanıyorlar, öyle olmayan çok az kişi var. Dedikodu da çok seviyoruz milletçe ondan da kaynaklı. Bu tarz muhabbetleri sevmediğim için soğuk nevale derler arkamdan bir deDaha garibi kadinin biri kuaforde benimle merhabalasip konusma baslatmak istemisti evli misinden girdi eşim ne iş yapiyor nerede calisyor kurumsal mi vs.garip garip sacma sorular
Yani ciddin bu toplumda insanlarin sohbet etmesi cok ilginc geliyor bana da.
Mecburen ayni ortamda bulundugum hic tanimadigim kadin iki merhaba dedik diye ev kira mi sizin mi? Gibi sorulara başliyor filan.
Yine kuafore gitmistim oyle devamli musteri de degildim daha yeni gittigim yerdi hemen nerede oturdugumu soruyor kendi evinin yerini tarif ediyor. Ya banane
Şaka gibiler...
Benim de çocuğu olmayan yakınlarım, arkadaşlarım var. Bu konuyu konuşmuyoruz, sormuyoruz. Bence sormamak lazım, çocuk yoksa ortada bir sorun vardır ya da istemiyorlardır. Yara deşmenin üzerine düşmenin anlamı yok. Benim çevremde artık bunu soran insan kalmadı gibi. Siz yine hayırlısı deyin, böylece konu kapanır. Ne uğraşıyoruz demeniz ne istemiyoruz demeniz çenelerini kapatmaya yetmez çünkü.Merhabalar öncelikle, bu konuyu biraz dertleşmek için açtım . 2,5 senedir evliyim. İlk zamanlar çocuğa hazır değildim. Yaklaşık 1,5 senedir istiyoruz ama olmadı.. girdiğim ortamlarda git gide daha fazla sorulan çocuğun olmuyor mu yoksa istemiyor musun, neden olmuyor, şu doktora git , şununda olmuyordu , artık doğursana ne zaman tedavi olmayı düşünüyorsun, çok geç zamana bırakma , artık yap bi tane..... evet çocuğum olmuyor diye dertleştiğim benim gibi olan arkadaşlarım var . Ama kendimi herkese çok açan biri değilim ve bu sorular git gide artmaya başladı. Evet olmuyor demek bana acımalarından korktuğum için zor geliyor. Herks aynı değil elbette ama bu düşüncemin önüne geçmiyorum. Bi ortamda sohbet etmeyi çok seven bi insanım. Ama bazen konu önce hanımların doğumlarını anlatmalarıyla başlıyor, sonra uyku sorunları sonra okul deneyimleri vs vs. Benim ancak bikaç tavsiye verebileceğim bi kaç cümlemden sonra içime dönüp üzülmemle eve gelip de ağlamamla bitiyor. Herkesin çocuğu olmak zorunda değil. Ama kendimi bu konuda eksik hissettiğim için herkes beni öyle görüyor zannediyorum. Siz nasıl düşünüyorsunuz, çocuklu ortamlarda çocuğu olmayan biri hakkında ... Birde bu sorulara nasıl cevap vereyim nasip deyip susuyorum ben artık..
Çoğu çocuklu, birkac kişinin ise cocuksuz olduğu arkadaş grubumuz var. Benim de 4 yasinda bir oğlum var. Çocuksuz olanlar çiçek gibi geziyor takiliyor diye düşünüyorum ben valla hiç öyle eksiklik falan değil. Çocuk istediğiniz için söylüyorum, umarım en kısa zamanda sağlıkla kucağınıza alırsınız bebeğinizi. Çocuklu olmak da çocuksuz olmak da çok kıymetli ve iki hayatın da güzellikleri var. Çocuğunuz olduğunda onu ne kadar sevdiğinizden bağımsız çocuksuz günlerinizi özlersiniz. Bu zamanlarınızı da üzülerek değil sevdiginiz şeyleri yaparak mutlu geçirin bence.Merhabalar öncelikle, bu konuyu biraz dertleşmek için açtım . 2,5 senedir evliyim. İlk zamanlar çocuğa hazır değildim. Yaklaşık 1,5 senedir istiyoruz ama olmadı.. girdiğim ortamlarda git gide daha fazla sorulan çocuğun olmuyor mu yoksa istemiyor musun, neden olmuyor, şu doktora git , şununda olmuyordu , artık doğursana ne zaman tedavi olmayı düşünüyorsun, çok geç zamana bırakma , artık yap bi tane..... evet çocuğum olmuyor diye dertleştiğim benim gibi olan arkadaşlarım var . Ama kendimi herkese çok açan biri değilim ve bu sorular git gide artmaya başladı. Evet olmuyor demek bana acımalarından korktuğum için zor geliyor. Herks aynı değil elbette ama bu düşüncemin önüne geçmiyorum. Bi ortamda sohbet etmeyi çok seven bi insanım. Ama bazen konu önce hanımların doğumlarını anlatmalarıyla başlıyor, sonra uyku sorunları sonra okul deneyimleri vs vs. Benim ancak bikaç tavsiye verebileceğim bi kaç cümlemden sonra içime dönüp üzülmemle eve gelip de ağlamamla bitiyor. Herkesin çocuğu olmak zorunda değil. Ama kendimi bu konuda eksik hissettiğim için herkes beni öyle görüyor zannediyorum. Siz nasıl düşünüyorsunuz, çocuklu ortamlarda çocuğu olmayan biri hakkında ... Birde bu sorulara nasıl cevap vereyim nasip deyip susuyorum ben artık..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?