Çocuğum asla ders çalışmak istemiyor

Yazın verin verin bi işe çalışsın ciddiyim sorumluluk almayı ,parayı kazanmanın ne kadar zor kazanıldığını tecrübe etmeli ki bazı şeylerin değerini anlasın. Bir kuaföre mesela zanaat öğrensin hayatı tecrübe etsin.
 
Acik iletisim en iyisi. Muhtemelen kiziniz matematigin ucunu bir yerde kacirdi ve yetisemiyor. Kardesimde öyleydi mesela. Hep zayif alirdi. Fark ettigim an onunla oturup bastan konulari isleyip (gercekten ilk okulda basladim nerdeyse) ögrettim. Ondan sonra matemetik de bir kere zayif almadi. Kendi oglum icin ögretmeni dikkatsiz dedi (1. Sinifta), halbuki sadece yapamiyormus. Ondan utanip gülüyor mesela. Su anda onu ekstra calistiriyorum. Okul ve dersler hep stres ile bagli oldugu icin sorunun ne oldugunu söylemeye korkuyor cocuklar. Bence konuya bu taraftan bir yaklasmaya calisin. Kolayliklar dilerim
 
Söyle söyle, 9 yaşındaki oğlumu sanayi ile tehdit ediyorum. Okumazsa tehdit olmaktan da çıkar meslek sahibi olmasını isterim.
Vallahi yalan yok oglum olsa ve okumayacagim diye diretse tanidigim bildigim guvendigim bir motor ustasinin yanina cirak veririm.

Bildigim bir motor ustasi var, adamin kazandigi paralar dudak ucuklatir cinsten, kendisi genc, gitmis Avrupa'da otomotiv okumus, burada muhendislik mezunu. Su an yurtdisinda belki denk gelmissinizdit hotroad araclar vardir, oyle araclarin tamiratiyla uğraşıyor, her sene Tr'de gelir ailesinin yanına, 2-3 daire alir doner. Tamam bu ornek belki okumayan cocuk ornegi gibi durmayabilir, ancak lisede okumayacagim diye diretip babasi tarafindan sanayiye verilmis biri bu bahsettigim ve sonuc ortada adam resmen o sanayide asik oldugu meslegi kesfetmis ve ekmegini yiyor.

Baska bir ornegimde akrabam, zamaninda okumam ben istemiyorum diye haylazlik pesindeymis (80'lerde ortaokul ogrencisiymis) babasi mobilyacı yanina cirak vermis, bir yazda akli basina gelmis, hem liseyi hem uniyi basariyla bitirmis, mobilyaciliktan kalma minik bir sakatligi var, parmaginin yarisi yok. Simdi bu kiside paraya para demiyor, kendine ait sirketi fabrikalari falan var.
 
Ahahaha benim erkek kardeşim de kitap okumazdi ben çok okurdum, ona sevdirmek için yarış yapalım dedim baya kizistirdim yarış yapa yapa okuma alışkanlığı edindi sonra bir baktık benden çok kitap okuyor
 
Sımdıkı nesıl tembel.
Çalışmak zor geliyor.
Bız nıye okuduk ugrastık!?
Bır insana hayattan uzak dur bır odaya kapan ve calıs demek dunyanı en sıkıcı işidir zaten.
Hele ergen yaşta çocuklara...
Ama başka yolu yok kız çocuğu bır de.
Yeteneklerı varsa degerlendırın tabiki ama yoksa okumak zorunda.
Ablamın kızı var o da özel okulda.
Seneye lgsye girecek.
Ablam başında duruyor sureklı.
Dersaneye getır gotur okula getır götür.
Evde bıle rahat yok diyor.
Bız yukarda annemle sohbet ederken garibim asagıda kızın başını bekliyor yoksa calısmaz dıyor.
Yenı nesıl zor.
Ya içinden gelecek kendi çalışacak ya çok çok zeki olacak ya da zorla...
Ya da akısına bırakacaksın.
Ama benim okulda ogretmen arkadaşlardan da gördüğüm neredeyse çoğunun çocuğu zorla çalısıyor genelde anne baskısıyla...
 
Herkes okumak zorunda değil düşüncesine kesinlikle karşıyım.universite insana sosyal açıdan çok şey katar.lisedeki halimi düşünüyorum bana neler neler kattı.belki günün sonunda ışsiz kalabilir ama üniversite ona çok şey katar.benim kızımda başarılı ite kaka ben zorluyorum.ona da hep söylüyorum hangi mesleği istiyorsan işte ama onun eğitimini al.manken bile olacaksan eğitimli ol.
 
Öğretmenim ve kızım dahil olmak üzere şimdiki nesil içler acısı.yok Z kuşağı şöyle zeki böyle zeki diye diye umursamaz aptal bı nesil yetişiyor.hic bir halt bildikleri yok biz Z kuşağıyiz diye dolanıp duruyorlar.bunun tek sebebi biz ebeveynlerin onlara aşırı bı konfor alanı sağlamamız.cocuklarin elinde o kadar imkan var ki neden ders çalışsın.onu cezbeden çok şey var ve ders onlara hiç çekici gelmiyor.
 
Daha önceki yorumlarınızda kendinize ait bazı takıntılarınız , hastalık hastası olduğunuzu yazmışsınız. Acaba bu takıntılarınız kızınızı kötü mü etkiliyor,
Bir de sadece bir çocuğum var yazmısınız ama şimdi abisi bar diyorsunuz.
 
Baba muhendis, anne finansci, bizim kiz matematikden nefret ediyor. Babasinin hayati matematik. Saatlerce ders calissalar bile ise yaramiyor. Cok buyuk bir ihtimalle guzel sanatlarla ilgili bir meslegi olacak.
Temel seviyede matematigi ogrensin yeter modundayiz.
 
Her çocuk farklı evet ama ailelerin bunu kabul etmesi oldukça zor oluyor.
Oğlum 6 yaşında ve ben öğretmenim. Okuma yazmayı biliyor, matematik problemleri çözüyor ama nasıl çözdüğünü anlamak imkansız yalnız asla yazmak istemiyor ve sayfaya şöyle bir bakıp 5 dakikada sadece sonuç yazıp hatta bazen sadece söyleyip kalkıyor. Yaptıkları doğru olabilir ama nasıl yaptığı belli değil ve inanılmaz düzensiz, zaman yönetimi sıfır. Gel şunu yazalım diyince bir anda macun gibi yerlerde sürünmeye başlıyor. Çekeceğim sıkıntılar şimdiden belli kendimi tutmaya çalışıyorum bu da böyle bir çocuk olacak diye...
Ben yazmayı, düzenli defterleri, etkinlikleri aşırı severdim hala bile defter tutarım, plan yaparım. Çocuk bunları görerek büyüdü ama istemiyor ve yapmayacak.
 
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…