Öyle üzgünüm, öyle kızgınım ki kendime. 2,5 yaşındaki çocuğuma öğretmem gereken şeyleri zamanında öğretmedim, televizyonu ona bakıcı yaptım. Hiçbir bahane beni haklı çıkaramaz zaten, hatalarım için fazlasıyla vicdan azabı çekiyorum, lütfen bu kısım için bir sille de siz atmayın.
Birkaç kelime dışında konuşmuyor. Çoğu zaman beni ve çevreyi duymazdan geliyor. 1 yıldır elimden gelen herşeyi yapıyorum, çok da ilerleme katettik ama yaşıtlarına göre daha bebeksi duruyor davranışları. Anne dediğini bile 1 aydır duyuyorum şükürler olsun. O da seslenmek için değil bazen canı isterse söylüyor.
Zamanı geri alıp hatalarımı telafi edemem
Bundan sonrası için neler yapabilirim? Düzelir mi yaşıtlarına yetişir mi sürekli bunları düşünüyorum
gerçekten çok üzgünüm. Bir de görenler niye konuşmuyor falan diye sordukları zaman daha da kötü oluyorum.
Çocuğum için geç mi kaldım bilmiyorum keşke konuştuğu günleri görebilsem biran önce
[/QUO
Bakırköyde çok iyi bir dil ve konuşma terapisti var Nergis Türköz bence görüşmelisiniz.
