Çocuğum şımarık olucak diye korkuyormusunuz?

Konu biraz çocuğun şımarmasından ziyade, sizden daha fazla onları sevmesi gibime geldi.
Ben bu konuda genel görüşe katılmıyorum. Oğluma 14 sene kızıma da 8 senedir ailem bakıyor. Sizin kayınpederiniz benimkilerin yanında zemzemle yıkanmış kalır. İstisnasız gak dediklerinde su guk dediklerinde ekmek durumundalar. Ayrıca benim söz hakkımda yok çocukların üstünde çünkü ailem, "sen mi baktın ki söz hakkın olsun" diyorlar.
Çocukta şımarıklığın bence %30 u yetiştirilmeden kaynaklanıyor, %70 karakter meselesi. Mesela oğlum beklenen bir bebekti her iki aileninde ilk torunlarıydı, yani kızımdan daha fazla pohpohlandı ama şu anda asla şımarık biri değil. Azla yetinen, mantıklı, ağırbaşlı, istediğini almazsan anlayışla karşılayan bir çocuk. Oysa ki, her iki ailede ayaklarının altına halı oldular oğlumun ve halada olurlar. Kızımda öyle şımarık değil. Yani yapılanlarla çocukların şımarık olma ihtimali bence fazla değil. Çocuğun karakteri çok ama çok önemli.
 
anne babalar çocuğu çok aşırı şımartmadıktan sonra hiç korkmaya gerek yok.

üstün dökmen çocuk şımardığı yerde mutludur diyor, tabiki dedeler büyün anneler şımartacak anne babada sevecek disiplin verecek.

ama yukardada arkadaş yazmış çocuk kimin yanında nasıl davranacağını bilir.
 
B.anne ve b.baba tarafından şımartılmak ciddi bir lükstür aslında. Çocuğa büyük avantajları vardır.
Ama eğer b.anne-b.baba sizin çekirdek ailenize ilişkin ortak kuralları hiçe sayıyor veya çocuğunuza "uyulması zamana ve mekana bağlı kurallar" olarak gösteriyorsa ciddi bir soruna zemin hazırlarlar.

Kızımın her 2 dedesinden de bu anlamda çok sıkıntı çektim. Her ikisi ile de konuştum ve uzlaştım.

Size bir örnek anlatayım. Ben el öpülmesine çok karşı bir insanım. Hadi bayramlarda tamam, geleneğimiz o bizim. Ama k.pederim ha bire, her gördüğünde el öptürmeye bayılır. Kızımı tembihledim. Mikropların bu şekilde bulaşacağını, en çok mikrobun elimizde yaşadığını vs anlattım. El öpmemesini söyledim. Önce sebeini açıkladım, sonra da kural koydum. Kural koyarken fikrini sormamanız çok önemli. Yani "Kızım, ben el öpmenin yanlış olduğunu düşünüyorum. sen ne dersin acaba bu konuda?" şeklinde değil. Önce sebepleri anlattım. Sonra da kuralı net ve tartışılmaz şekilde koydum.

Dedeye gittik, el öptürme faslı başladı tabi. Kızım "hayır dede, öpemem. annem kural koydu" dedi.
Dedemiz önce bozuldu. Sonra onun da gönlünü aldık bir şekilde. El öpmeyi bayramlarla sınırladık.
Kızım şunu öğrendi. Annem kural koydu, ama bu kural zaten benim iyiliğim içindi, o nedenle dedem de hak verdi.

Bu dede, bu noktaya kolay gelmedi, mücadele verdim. Onu da söyleyeyim. Çocuğumu şımarttığı, "annen ne bilirmiş" dediği, bu tarz davranışları oldu. Aldım kızımı, vedalaştım çıktım gerekirse. Ama hiç yutmadım, kızım kuralların zamana ve mekana bağlı olmayacağını, kuralların kaldırılması için de öncesinde istişare edilmesi gerektiğini öğrendi.

Bu arada okumadıysanız eğer, Mackenzie'nin "Çocuğa Sınır Koyma" isimli kitabını şiddetle öneriyorum. Ben çok faydalandım.
 
aile büyükleri bence çocukları sadece sevmekle yükümlü oldukları için bu şekilde davranıyorlar.

eğer ki bakımını üstlenmediler ise annenin çalışmasından dolayı ben anlık şımartılmaları mağzur görebilirim.

an geliyor bizde çocuklarımızı şımartıyoruz arada da olsa.

benim ailem de yanlarına gittiğimiz zaman bebeğimi anormal kucaklıyorlar biri bıraksa diğeri alıyor yapma etme denmiyor sonuçta onlar özledik ne yapalım biraz mutlu etmek istiyoruz diyorlar.

aşırıya kaçmamak şartı ile bence çok fazla müdehale etmemeli davranışlara.

benim kayınpederim bir laf söyler hep paylaşmak isterim evladım benim için sermaye torunum kârımdır.

bu hazdan mahrum bırakmak istemem sınırlar içerisinde.
 

Merak ettim, siz çalıştığınız için mi aileniz bakıyor çocuklarınıza?
Eğer öyle ise, "sen mi büyüttün" deme hakları yok ki.
Neticede gündüz siz işteyken bakıyorlar sadece. Mesai sonrası, hafta sonları çocuğunuz sizde ve sağlık,eğitim gibi sorumlulukları zaten yüzde 100 sizde.
Tamamen yanlış anlamış da olabilirim tabi.
 

Aynı sıkıntıyı bende yaşadım ama eşimin babasından değil de kendi ailemden, annem kızımın bebekliğinden beri annem baktığı için çok düşkünler birbirlerine kızımla yalnızken beni hiç üzmez, ama annem babam olduğu zaman biraz daha şımarık sözünü geçiren bir çocuk haline geliyor, önceden kızardım anne arkalamayın ebruyu,laf geçiremiyorum çok üzüyor beni diye annemde aman kızım boşver şımarsın çocuk değilmi torun işte sizden de tatlı şımartmasakda napcaz diyordu ebuşum küçük ken, ama şimdi kızım 6 yaşında biraz daha oturmaya ve beni anlamaya başladı mesela en küçük örnek markette veya mağzada biraz daha küçükken ben bunu istiyorum banane banane diye ağlardı rezil ederdi alana kadar ama şimdi kızım sonra alalım dediğim zaman tamam annecim cevabını verebiliyor, şımarıklık biraz geçici sanki nekadar çocuk kalabiliyorlar daha sonra ALLAH izin verdiği sürece hep yetişkinler,
 

Ben bu durumu kreş pedagoğuna sormuştum; bana eğer anne baba olarak siz otoritenizi korursanız büyük anneleri ve dedelerin çocuğu şımartması davranışlarını o kadar etkilemez demişti. Ayrıca çocuğunuz daha 2 yaşında şu an muhtemelen 2 yaş sendorumunu da yaşıyordur, bir de onlar şımartıyor diye siz çocuğunuza daha disiplinli ve agresif yaklaşıyorsanız (çünkü inada bindirdiğiniz de agresif tutumlar oluşuyor) onlara daha çok yaklaşır ama bu çocuğunuzun onları sizden daha fazla sevdiği anlamına gelmez. Bu şımartma konusunda bende hem kendi ailem hem eşimin ailesi ile tartışıyorum. Sizin gibi çoğumuz çekiyoruz bu durumu, büyükler torun sevme durumlarını abartıyorlar. Torun baldan tatlı geliyormuş güya. Ayrıca daha çok küçük büyüdükçe şımartma durumları da azalacaktır.
 
tabıkı oyle ama yenı anne olan kısılerde böyle bişey olması cok normal ki benim cocugum onların yuzunden erken dogdu ve ben onlar yuzunden oğlumu koklayamadan sevemeden kuvöze koydular bu ister ıstemez paylaşımımı azalttı ama yınede paylaşıorum ama sırf bu yuzden sımartmaya cocugumun kısılıgını bozmaya hakları yok.....
 
asli310709 .!.:
o kısmını bnde bılmıorum vermem yumoşugumu:)))aralarına girer uyurum:))))o zamana daha cok var hazırlıcm kendımı:)))
Genişletmek için tıkla...

Sonra al sana gelin kaynana kavgası.. Sonra gelinler kaynanayı neden sevmez... Siz potansiyel bir kaynana adayısınız.. Ve sunu unutmayın .Geri durmayı beceremezseniz hem oğlunuzu hemde büyük umutlarla oğlunuzla evlenen o kızıda mutsuz edicisiniz kesin.. Bence siz oğlunuzu evlendirmeyin .. Suçsuz bir insanında günahına girip hayatını mahvetmeyin.. Ne demek aralarına girer yatarım.. Bu çocuk sevgisi değil.. Hastalık takıntı.. Ve ben böyle düşünen kadınların ileride kaynana olmalarının sebebi olarak kocalarını görüyorum .. Demek ki yeterince sevgi ilgi alaka görmüyorsunuz eşinizden.. İleride aralarına yatarım diyen her şeylerinde karışır.. Ama kimse hayatına karıştırmaz.. Bakın siz karıştırtıyomusunuz .. Kayınpeder kayınvalidem onu yapmasın bunu yapmasın diyorsunuz.. Çuvaldızı önce kendinize batırın ..
 
Son düzenleme:
Bu yaşlılar çocuğu şımartmaktan ne anlıyor çözemedim. Komşumuzun bir kız bir erkek çocuğu var ve dedeleri çoğunlukla yanlarında kalıyor. Erkek çocuğa düşkünlüğünden dolayı erkek çocuğu o kadar şımarttı ki ipe sapa gelmez bişey oldu. Ablası okudu, öğretmen oldu ama çocuk hala sınıfta kala kala kimbilir ne zaman mezun olacak. Başlarına açtığı dertler de cabası.
 
yeni evliyim hamile falan değilim ama kv ve kp görümcemin çocuklarına karşı sergiledikleri tavırları görünce nayır nolamaz diyorum :) bizimkilerin torunu yok ben ilk çocuğum o yüzden anam babam şımartmaz diyemem ama kv ve kp şımartacak o kesin :) görümcem, eşi ve ben öğretmeniz. yani eğitimci insanların bunca şımarıklığa göz yumması otorite- disiplin gibi şeyleri çocuklarına uygulamaması çok ilginç diye düşünüyorum, bir yandan da dilimi ısırıyorum ki büyük konuşmuş olmyım :))
 
Hiç korkmayın.

Çocuklar ailenin,özellikle annenin davranış biçimini örnek alırlar.
Benim kayınvalidem deyim yerindeyse ''oturdukları yere han yapar'' benim çocuklarımın.Doğduklarından beri bu böyle.Çocuklarım küçükken çalışmıyordum ama ders çalışmak zorunda olduğum dönemlerde kayınvalidemin baktığı çok olmuştur.Benim çocukların geleceği gün salondaki tüm sehpalar,eşyalar kalkar,salonun ortasında istop bile oynarlardı.Herşeyi yapma özgürlükleri vardı babaannede.Oğlum 11 ,kızım 9 yaşadı ve durum hala aynı.Ama çocuklarım benim verdiğim terbiye ve kuralları uyguluyorlar.İkisindede ne şımarıklık,nede bencillik var.Bırakın şımartılsın çocuklarınız.Düşüncenizin aksine sevgiyle büyüyen çocuklar çok daha sazla sevgi dolu,merhametli çocuklar olur inanın buna.
 
Sen sürekli iletişimde oldukça korktuğun başına gelmez merak etme.
Kayınpederin elbet alacak kucağına çocuğu, sevecek, oynayacak, kopamayacak, vazoyu kırdığında kızmayacak. Kim kızabilir ki daha küçücük çocuğa.
Sen kızarsan, bağırıp çağırırsan asıl şımarık olur. Çünkü onun dediğini sen değil dedesi yapıyo olcak.
Çocuğun dilediğince oyun oynamasıyla şımarık olmasının hiç bir orantısı yok emin ol ki.
Kayınvalidem çocuklarıyla saklambaç oynarmış evde, aklına gelebilecek her şeyi hatta. Ama hiç biri şımarık değil; aksine çok oturaklı, nerde ne yapacağını bilen insanlar. Kayınvalidem verebileceği sevgisini sonuna kadar vermiş. İllaki anne, tabi ki çok sever evladını ama evde saklambaç oynayan anne çok azdır.

Çocuk oynayacak, şımaracak.. Ancak anne onunla bi arkadaş gibi neyin doğru neyin yanlış hareket olduğunu dostane bi yaklaşımla telkin ettikçe çocuk da anlayacak.
Benim etrafımda sürekli azarlanan, adam yerine konulmayan, en ufak şeyde bile dayak yiyen çocuğun daha arsız olduğunu görüyorum.
Anne de güzel huy yok ki çocuğa geçsin.
Ve onların kitap okumasını falan bekleme sakın.
Bir musibet bin nasihattan iyidir misali. Onlar da az çok neyi nasıl yapacaklarını biliyolar.

Ben çocuğumu kayınvalideme gözükapalı veririm, ama kendi anneanneme güvenemem mesela.
Çünkü anneannem ben arkamı döndüğümde ''kendi istediğini yapar''.
Ne çocuğumla oyun oynar, ne de güzel bi dille anlatır. Sever orası ayrı ama, o yaştaki çocuğun ihtiyacı olan şey sevgiyle birlikte doğru iletişimdir.
 
Üstün Dökmen bir programinda cocuklar asiri ilgi ve sevgiden degil tutarsiz davranislardan simarir demisti.sanirim sizin cocugunuzda evdeki durumu ve babaannesindeki durumun arasinda simariyor olabilir.esinizin ailseiyle konusun acik acik cocugun psikolojisi hakkinda ne olacak ki eminjm onlar da onemser.
 

bırakın sevsinler şımartsınlar okadrdan da bişiolmaz çocuğunuz sevgiye doysun onun sevgiye ihtiyacı var ne güzel ki dedeside varmış babaneside bizim kimsemiz yoktu valla şımartacak..
 
Siz çocuğun şımartılmasından rahatsız ya da endişeli değilsiniz.. siz k.pederinizi kıskanıyorsunuz.. ya oğlunuz onları daha çok severse, ya bir gece de dedemle kalacağım derse diye içiniz içinizi yiyor.. Bunun saplantı olduğunun farkındasınızdır umarım.. ben anlayamıyorum neden oğlunuzun en çok sizi sevmesi gerekiyor?
 

Size bir ornek veriyim ust komsumun gelini hergun cocuklari getiriyor kv ve kp sevsin diye. Ozelliikle buyuk olan cok simarik soz dinlemez bir cocuk olmus cikmis. Bu sene okula gitmesi gerekirken ona dahi gonderememisler istemiyor diye... Cocuk demir kapiyi art arda carpiyo hic umurlarinda degil ses cikartmiyolar. Bence cocuga surekli dur sus demekte yanlis aglamasin diye her yaptigina tepkisiz kalmakta. Ortasini bulmak lazim.
 
benim garibanın şımartacak hiç kimsesi olmayacak, binlerce kilometre uzaktayız, senede 1, 1 ay eşimin ailesini, senede 2 kez de 2 hafta benim ailemi görüyoruz o kadar.

ama şımarık çocuk görünce çok korkuyorum çocuğum şımarık olur diye, herşeye bağıran otobüs, market dinlemeyen Allahım uslu başlı evlat ver :26:
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

  • Kilitli
Buda benim hayat hikayem
35 36 37
Yorumlar
728
Görüntüleme
125K
gibigibiyim
A
Benim değerım bu mu?
2 3 4
Yorumlar
61
Görüntüleme
7K
Anotherinlife
A
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…