Çocuğum söz konusu

Benim anlamadığım bir şey var.
Rehber öğretmene 1 sene önce gitmişsiniz ve 1 senedir herhangi bir ilgi göstermediğini söylüyorsunuz. O zaman o 2 sayfa yazıyı hangi verilere dayanarak yazdı?
Yani ya başka velilerden şikayet üstüne şikayet gelmiştir ya öğretmeni görüşmüştür ya da rehber öğretmen sandığınız kadar ilgisiz değil ve kendi gözlemlerini yazdı.
2 sayfa boyunca deprem olayının analizini yapmamıştır sanırım.

Burada çok fazla savunmaya geçmişsiniz ama konuyu çocuğunuz odaklı değil öğretmen odaklı açtığınız için sert tepkiler gelmiş.
Özeleştiri yapın diye uğraşmış insanlar.
Mesela zehirleme şakası için "bilmiyorum izlediği bir şeyden görmüştür" diyorsunuz. O yaştaki bir çocuğun izledikleri kontrol altında olmalı bence.
1 senedir uzman yardımı aldığınızı söylediniz ama düzenli gitmemişsiniz.
Kim bilir gözden kaçırdığınız daha neler var.
Siz kendinize objektif bakamazsanız çocuğunuza da yardım edemezsiniz.
O yüzden sert yorumları da göz ardı etmeyin bence.
Geçmiş olsun.
 
Çocuğunuz da çok fazla hiperaktiflik görmüyorum dedi zaten 10 dk konuştu çocukla bu süre içinde teşhis koymadı nasıl olur ki bilemedim
Bizi de dinler çocuğu da dinler düşündük ama sanki eşimle ikizim aile terapistine gitmişiz gibi oldu
Evet hiç bir çocuk anne karnından problemli doğmuyor size katılıyorum, bizimle konuşması da normal ama Çocuğumuzla da daha fazla konuşması gerekmez mi. Bizimle terapiye devam edicek aile öykümüzü dinlicek fakat o arada çocuğumuz okulda yine aynı problemleri çıkarmaya devam ederse
Demek istediğim tam teşhis konmadan eşimle ve benimle konuşması ne kadar işe yarar bilmiyorum yani anlayamadım ne doğru ne yanlış

Az önce çocuğuma yazdığı ilacı attı doktor WhatsApp tan, internetten baktım dehb için verilen bir ilaç. Hiperaktiflik fazla yok dedi ama peki ne var benim çocuğumda da böyle davranışlar sergiliyor? Okulda da sizin abarttığınız kadar değilmiş, psikiyatr bu kadar acil bir durum olmadığını ama önlem alınması gerektiğini söylesem belki öğretmenler inanmaz bile çünkü onlar durumun çok vahim olduğunu düşünüyor
Kısacası çocuğumun davranışlarının teşhis edilmesini ve bizimle terapiye devam ederken aynı zamanda çocuğuma ilgili de terapi yapılmasını bekliyorum
Çok teşekkür ederim yazdıklarınız için, şu an uzman birisine sormak ve bilgi almak beni rahatlatıyor
Daha ilk seansta ilac verilmesine cok sasirdim.Psikolog a goturseydiniz keske oyun terapisi iyi olabilirdi.Biz oyun terapisi ile devam ediyoruz bizim psikologumuz da ilk seansta bizle konustu cogunlukla.Sonrasinda cocuga yogunlasti.Bizim farkli sizin durumdan ama ben cok buyuk problem olmadigini okulun abarttigini dusunuyorum sizin konunuzda.
 
Ben her bedensel-ruhsal rahatsızlık durumunda en az üç ayrı uzmandan
görüş-teşhis almak gerektiğini düşünüyorum.
Bazen gözden kaçan noktalar olabiliyor.
DEHB yani dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu çok komplike bir sendrom.
Bazı çocuklarda dikkat problemi öne çıkarken bazılarında aşırı hareketlilik ve dürtüsellik bazılarında ikisi bir arada olabiliyor.

Benim şimdiye kadar yönlendirme yaptığım psikiyatrist hocalarımızla çalışma şeklimiz
hep şöyle oldu.
Hoca ilk görüşmeyi ve muayeneyi yapar.
Sonra çocuğun davranışları ile ilgili bir form olur,
onu bize yani okula gönderir.
Sınıf öğretmeni formu doldurur.
Okul psikoloğumuz görüş ve düşüncelerini yazar.
Biz bu elde doldurulan formu taratıp mail yoluyla psikiyatrist hocamıza göndeririz.
Kapalı zarfla bile olsa aileye teslim etmeyiz çünkü çoğu zaman aileler merakına yenilip zarfı açıyor ve bizden giden ayrıntılı bilgiyi-raporu okuyor ki bunun farklı sakıncaları var.
Psikiyatrist hocamız kendi muayenesi,
aile görüşmesi ve bizden gelen raporu harmanlayarak teşhisini koyar,
gerekiyorsa ilacı ve dozunu belirler,
terapi için de bazen psikoloğa bazen oyun terapisine yönlendirir.
Süreci de takip eder.
Biz böyle çalışıyoruz.
 
Problemin kökünü anlamaya çalışıyor uzmanlar.
Çocuğunuzun karakterine şekil veren bir yerde sizsiniz. Çocuk mutsuz bir aile ortamında, istenmeyen şeylere şahit olarak büyüyorsa, düzgün davranılması beklenmez. Yada anne babada farklı problemler varsa çocuğa da yansır.
Yada anne babanın kötü geçirdiği çocukluğunun etkileri olabilir.

Sizin çocuğa olan davranışlarınız hakkında yönlendirme yapacaktır belki de.
Biraz şans verin tedaviye.
Şu na mecbur devam edicez sürekli psikiyatr yada psikolog değiştiremeyiz ancak neden teşhis konmadı, herkesin teşhisi konuyor bize net birşey denmedi, çocuğa değilde bize odaklanıldı
Merak ettiğim psikiyatr yeterli gelir mi aynı zamanda psikoloğa mı devam etmeliyiz, ne iyi gelir bilemiyorum işte
 
Ben bazı yorumların siz savunmaya geçtiğiniz ve çocuğunuzla alakalı çözüm yerine öğretmene odaklandiginiz için siz işin ciddiyetinin farkına varın diye dramatik bir şekilde abartıldığını düşünüyorum.
Bu yaştaki çocuğu ser katil ilan edecek değil kimse..



Kuzenimin dürtü kontrol bozukluğu yasayan oğlu vardı.
O çocuğa neler derlerdi.
Öğretmenler okulda doğal afet diye isim takmıştı.
4-5 kere sınıfı değişiyordu her yıl.
Turkiye'nin en iyi okullarından birinde, burslu mühendislik okuyor şu anda
2 enstrüman çalıyor
Akli basında, gayet de ahlaklı bir çocuk.
Ailesi ve bir öğretmeni sayesinde.
Ama verdikleri emeği anlatamam size
Kuzenimin iki çocuğu arasındaki yaş farkı 16 :)
16 yılını adadı.
Anksiyete bozukluğu, panik ataklar, ağlama krizleri.
Bir çocuk düşünün, sabah okulda düşüp kolunu kırıyor,
Gun boyu kimseye bir şey soylemeden dolaşıyor.
Akşam yatarken, parmakları morarınca baba fark ediyor
Film çekiliyor, parçalı kırık.
Doktor bu aciya dayanan cocuk kendine karşı bile bu kadar duyarsız çocuk baskalarina neler yapmaz demişti de o gece başlamıştı panik atağı..

Size hayatında bildiğim en abartılı örneği verdim. Ve çözümünü de gözlerimle gördüm.
Emek. Dolayısıyla emek vereceksiniz.. doğru kişiyi ararken, kendi ilişkilerinizde,.okula gidip gelme sikliginizi arttırıp okulla iş birliği yaparak, çocuğunuzu farklı alanlara yönlendirerek, ilgisini genişleterek.. vs..
Ben hala rehber öğretmene kızgınım, konuşma tarzına vs ama ona kızıpta çocuğumu da ihmal etmiyorum elimizden geleni yapıyoruz hatta bu yeterli mi değil mi diye başka doktora daha göstermeyi düşünüyorum psikoloğa

Ben de internetten araştırdığım kadarıyla dürtü bozukluğu var gibi geldi, belirtiler birebir aynıydı,ne gibi emekler verilmesi gerekiyorsa vermeye hazırım tabi, çok fazla okula gidemiyorum çalıştığım için, bulunduğum yerde çok fazla etkinlik alanı yok hatta hiç yok, sadece yaz ayında oluyor o kadar
Bazı şeyleri istesemde yapamıyorum. Evde eşimle konuştuklarımız, başkası hakkındaki eleştirilerimiz, yaptığımız her hareket önemli artık onların farkındayız ancak etkinlik durumu malesef olmuyor
 
Ben her bedensel-ruhsal rahatsızlık durumunda en az üç ayrı uzmandan
görüş-teşhis almak gerektiğini düşünüyorum.
Bazen gözden kaçan noktalar olabiliyor.
DEHB yani dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu çok komplike bir sendrom.
Bazı çocuklarda dikkat problemi öne çıkarken bazılarında aşırı hareketlilik ve dürtüsellik bazılarında ikisi bir arada olabiliyor.

Benim şimdiye kadar yönlendirme yaptığım psikiyatrist hocalarımızla çalışma şeklimiz
hep şöyle oldu.
Hoca ilk görüşmeyi ve muayeneyi yapar.
Sonra çocuğun davranışları ile ilgili bir form olur,
onu bize yani okula gönderir.
Sınıf öğretmeni formu doldurur.
Okul psikoloğumuz görüş ve düşüncelerini yazar.
Biz bu elde doldurulan formu taratıp mail yoluyla psikiyatrist hocamıza göndeririz.
Kapalı zarfla bile olsa aileye teslim etmeyiz çünkü çoğu zaman aileler merakına yenilip zarfı açıyor ve bizden giden ayrıntılı bilgiyi-raporu okuyor ki bunun farklı sakıncaları var.
Psikiyatrist hocamız kendi muayenesi,
aile görüşmesi ve bizden gelen raporu harmanlayarak teşhisini koyar,
gerekiyorsa ilacı ve dozunu belirler,
terapi için de bazen psikoloğa bazen oyun terapisine yönlendirir.
Süreci de takip eder.
Biz böyle çalışıyoruz.
O zaman ben başka bir uzmana daha göstereyim, yine bu doktora devam edeyim ancak tam teşhis açısından farklı bir uzmana da görünmekte yarar var

Çok bilgim yok ancak internetten baktığımda dürtü bozukluğundaki belirtilerle birebir uyuyordu, hatta eşime de okudum oda aynı dedi ama psikiyatr ne dürtü bozukluğu dedi ne dehb dedi yani çok fazla hiperaktifliği görünmüyor dedi o kadar
Herhangi bir form vermedi sadece söylediklerimizi not etti. Bize terapiye devam edicek eşimle ikimize ancak ben yine de çocuğumun psikoloğa götürmek istiyorum.
 
Ne yapacaksanız yapın biran önce ama istikrarlı olun artık.hala yok öyle mi böyle mi:ukala:ilacıda birkaç doktor içsin diyorsa içsin çünkü bu şekilde davranışları kendine ve diğerlerine zarar veriyor.ileride hiç arkadaşı olmaması sürekli etiketlenmesi onu mutsuz edecek ve o zaman büyüdüğü için engelde olamayacaksınız.dehbninde bir sürü çeşidi var illa hiper aktif olması gerekmiyor.sizde başka bir çeşidi vardır.acil müdehale edin dehb bir sürü başka soruna da yol açıyor depresyon gibi.
 
Merhaba, ben öncelikle iyi aile yoktur kitabını okumanızı öneririm. Bizim doğru sanıp yaptıklarımızın çocuğa ne kadar zarar verdiğini anlatıyor. Yazarı Nihan Kaya youtube kanalı da var. Burada hatanız varsa bu kitap size bir ayna tutacaktır.

Maddi durumunuz nasıl bilmiyorum ama terapiye sürekli devam etmeniz lazım. Ve işinde uzman birisi olmalı. Her diploma sahibiyim diyen etkin değil, eğitim ve diplomalarını sorgulayın. Ayrıca her gün en az 20 dakika 3T(tablet, tv telefon)den uzak sadece oyun saatiniz olsun. İlla eğitici değil saklambaç, kovalama bol bol sarılın. Bir süre sonra değişimi gözlersiniz.
 
Ben her bedensel-ruhsal rahatsızlık durumunda en az üç ayrı uzmandan
görüş-teşhis almak gerektiğini düşünüyorum.
Bazen gözden kaçan noktalar olabiliyor.
DEHB yani dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu çok komplike bir sendrom.
Bazı çocuklarda dikkat problemi öne çıkarken bazılarında aşırı hareketlilik ve dürtüsellik bazılarında ikisi bir arada olabiliyor.

Benim şimdiye kadar yönlendirme yaptığım psikiyatrist hocalarımızla çalışma şeklimiz
hep şöyle oldu.
Hoca ilk görüşmeyi ve muayeneyi yapar.
Sonra çocuğun davranışları ile ilgili bir form olur,
onu bize yani okula gönderir.
Sınıf öğretmeni formu doldurur.
Okul psikoloğumuz görüş ve düşüncelerini yazar.
Biz bu elde doldurulan formu taratıp mail yoluyla psikiyatrist hocamıza göndeririz.
Kapalı zarfla bile olsa aileye teslim etmeyiz çünkü çoğu zaman aileler merakına yenilip zarfı açıyor ve bizden giden ayrıntılı bilgiyi-raporu okuyor ki bunun farklı sakıncaları var.
Psikiyatrist hocamız kendi muayenesi,
aile görüşmesi ve bizden gelen raporu harmanlayarak teşhisini koyar,
gerekiyorsa ilacı ve dozunu belirler,
terapi için de bazen psikoloğa bazen oyun terapisine yönlendirir.
Süreci de takip eder.
Biz böyle çalışıyoruz.
Lisede öğrencimiz şiddet, küfür, öğretmenlerine karşı gelme, yalan... türü hareketler içindeydi. Süreç aynen böyle işledi. Rehber öğretmene yönlendirdik, ordan RAM’a gitti, oradan psikiyatriste. Doktor öğretmenlere form göndermiş (sınuf öğretmeni bendim) doldurup kapalı zarfta gönderdik. Şu an ilaç alıyor, çok düzeldi
 
Ben hala rehber öğretmene kızgınım, konuşma tarzına vs ama ona kızıpta çocuğumu da ihmal etmiyorum elimizden geleni yapıyoruz hatta bu yeterli mi değil mi diye başka doktora daha göstermeyi düşünüyorum psikoloğa

Ben de internetten araştırdığım kadarıyla dürtü bozukluğu var gibi geldi, belirtiler birebir aynıydı,ne gibi emekler verilmesi gerekiyorsa vermeye hazırım tabi, çok fazla okula gidemiyorum çalıştığım için, bulunduğum yerde çok fazla etkinlik alanı yok hatta hiç yok, sadece yaz ayında oluyor o kadar
Bazı şeyleri istesemde yapamıyorum. Evde eşimle konuştuklarımız, başkası hakkındaki eleştirilerimiz, yaptığımız her hareket önemli artık onların farkındayız ancak etkinlik durumu malesef olmuyor

Her emeği vermeye hazır mısınız gerçekten?
Yapabildiklerinizi yazmayı deneyin.
Neler yaptığınızı?
Yaptıklarınızı siz mi yapıyorsunuz, başkalarından yada çocuktan mi bekliyorsunuz?

Ben yine yazdim bu konuya, çocuk sizin. Rehber öğretmen bugün var yarın yok.
Takibini siz yapmak zorundasınız
Bu çocuk yetişkin olduğunda kimse.rehber öğretmenini sorumlu tutmaz.
Ailesi ilgilenmedi der.
Herkesin ne dediğini boşverin, siz bunu vicdan olarak kaldırabilir misiniz?
 
Merhaba, size tekrar birşey sormak istiyorum. Çocuğumuzu götürdük psikiyatriste, şu teşhis var demedi. Genellikle eşimi ve beni dinledi.çocuğumuzu 10 dk kadar dinledi, hap yazdı ancak çocuğumuza bir teşhis koymadı. Anlattıklarımda çok endişeliydim, burda da bazı yorumlarda seri katil gibi sözler söylenince daha da endişendim, herşeyi anlattık. Aile tarpisti olarak devam edicek. Ancak bunun çocuğuma faydası olur mu, yani çocukla daha fazla konuşur gibi düşündük ama daha çok bizim özel hayatımızı sordu
Acaba psikiyatr yanında bir de çocuk psikoloğuna mı götürsek.
Ne yapabiliriz, uzman olduğunuz için direk aklıma geldiniz
Birde bana kızıyordun ailece tedavi olun deyince.. doktor bile ailece terapi önermiş..
 
Evet bir sıkıntı var ve bunu çözmek için gittik ancak sorun çocuğumun yaptıkları iken eşim ve benim üzerime yoğunlaşması değişik geldi, belki de ilk önce bizde sorum varsa onları çözücek daha sonda mı çocuğa yoğunlaşıcak anlamadım ki
Artık teşhis konsun istiyorum kaç tane yere götürdük, benim nerdeyse ağlayarak anlattığım şeyleri büyük bir sorun olarak görmediler, öğretmenler mi abartıyor, psikolog ve psikiyatr mı basit görüyor anlamadım

1 seans daha gidin o zaman sorun doktora açıkça
Yani Whatsappten ilaç atma da bana saçma geldi doktor adam gibi teşhisi söyler öyle ilaç yazar .... bilemedim yani teşhisi bilerek mi söylemedi acaba? Doktora gittiğinizde psikolog işini de sorun derim.
 
Benim anlamadığım bir şey var.
Rehber öğretmene 1 sene önce gitmişsiniz ve 1 senedir herhangi bir ilgi göstermediğini söylüyorsunuz. O zaman o 2 sayfa yazıyı hangi verilere dayanarak yazdı?
Yani ya başka velilerden şikayet üstüne şikayet gelmiştir ya öğretmeni görüşmüştür ya da rehber öğretmen sandığınız kadar ilgisiz değil ve kendi gözlemlerini yazdı.
2 sayfa boyunca deprem olayının analizini yapmamıştır sanırım.

Burada çok fazla savunmaya geçmişsiniz ama konuyu çocuğunuz odaklı değil öğretmen odaklı açtığınız için sert tepkiler gelmiş.
Özeleştiri yapın diye uğraşmış insanlar.
Mesela zehirleme şakası için "bilmiyorum izlediği bir şeyden görmüştür" diyorsunuz. O yaştaki bir çocuğun izledikleri kontrol altında olmalı bence.
1 senedir uzman yardımı aldığınızı söylediniz ama düzenli gitmemişsiniz.
Kim bilir gözden kaçırdığınız daha neler var.
Siz kendinize objektif bakamazsanız çocuğunuza da yardım edemezsiniz.
O yüzden sert yorumları da göz ardı etmeyin bence.
Geçmiş olsun.
Teşekkür ederim
Rehber öğretmen o 2 sayfalık yazıyı öğretmenin söylediklerine göre yazdı. Bizde zaten o yazılanları geçen seneden beri biliyorduk, psikiyatrste giderken rehber öğretmenden istedik yazıyı doktora göstermek için atladığımız konular olmasın diye ama elimde değil dedi nerede o zaman o 2 sayfalık kağıt orası da muamma
İnternet olarak her çocuğun girdiği kadar giriyor İnternete ve hiç bakma gereği duymadım evet ama o konuda dikkatli davranıyoruz daha fazla önem veriyoruz şu an
Bu ve bunun gibi birçok eksiğimizi gördük inanın nerede eksik varsa hepsini düzeltmeye çalışıcaz hatta başladık bile
Ben kendimizi savunmaya geçmiyorum ki sert yorum yazsınlar. Sizin bu yazdığınız yazıdaki gibi hem uyarıcı hem kırmadan bir yorum yazabilirler. Size neden kızmıyorum yada bir başkasına da burda bazı yorumlara kızıyorum
Doktor bile buradaki bazı kişilerden daha nazik. Neyse yani önemli olan çocuğumun düzelmesi. İlaç vermede tereddüt etsem de ilaç ve terapi sayesinde düzelir inşallah
 
Merhaba, ben öncelikle iyi aile yoktur kitabını okumanızı öneririm. Bizim doğru sanıp yaptıklarımızın çocuğa ne kadar zarar verdiğini anlatıyor. Yazarı Nihan Kaya youtube kanalı da var. Burada hatanız varsa bu kitap size bir ayna tutacaktır.

Maddi durumunuz nasıl bilmiyorum ama terapiye sürekli devam etmeniz lazım. Ve işinde uzman birisi olmalı. Her diploma sahibiyim diyen etkin değil, eğitim ve diplomalarını sorgulayın. Ayrıca her gün en az 20 dakika 3T(tablet, tv telefon)den uzak sadece oyun saatiniz olsun. İlla eğitici değil saklambaç, kovalama bol bol sarılın. Bir süre sonra değişimi gözlersiniz.
Şu yorumunuz bana yardımcı oldu. Akşam işten geldik üzerimizi değişip çocuğumuzla yarım saat kadar oyun oynadık, o kadar mutlu oldu ki. Önceden de vakit buldukça oynuyorduk ancak genellikle eve gelince yemek-ödev-yatma oluyordu ve doğru düzgün vakit geçiremiyorduk malesef sadece hafta sonları oluyordu. Ama şimdi hiç iş yapmadım hatta yemeği de geç yedik, oynadık eşimle birlikte. Bunun çocuğu etkilediğini düşünmemiştim. İlgilendiğimizi belli ettik

Tavsiye ettiğiniz kitabı deniyeceğim. Akşam videolarına baktım biraz, hatta ona bakarken birde adem güneş-pedagog onun videolarına da baktım
 
Son düzenleme:
tedaviye yönelik adımlar atmanıza çok sevindim. arada yazdıklarınızı okudum. bakınca aslında bugüne dek sizin ebeveyn olarak ciddi eksiklikleriniz olmuş.
mesela internet kullanımı konusunda bakmaya gerek duymamıştım yazmışsınız. çalışan yani hayatın içerisinde olan bir anne olarak sizin aklınıza gelmemişse de illa ki çevrenizden duyardınız diye düşünüyorum.
buradan gözüken siz biraz çocuk okula gidip geliyor, ödev yapıyor, yatıp uyuyor döngüsü yeterli gelmiş gibi.
olmuşa çare bulunabilir noktadasınız bence. bundan sonrasında doktor, eğitici kitaplar, öğretmenlerle işbirliği şeklinde ilerleyebilirsiniz.

ben de sert yorum yapanlardan biriydim, çünkü çocuğunuz ve ebeveyn olarak kendinizden ziyade dışarıyı suçlar bir görüntünüz vardı. en azından ben yazdıklarınızdan o enerjiyi almıştım.
ama şimdi güzel bir yola girmişsiniz.
tek söyleyeceğim bundan sonra da bu tip yorumlar gelecek dışarıdan. o noktada karşıdaki kişilere sinirlenmek yerine çocuğunuzun ve anne baba olarak sizin eksiklerinize ve yapmanız gerekenlere odaklanın. çünkü yolunuz uzun gibi duruyor.

çocuğun ilk rol modelleri eşiniz ve sizsiniz. birbirinize karşı davranışlarınızda çocuğunuzun bilinçaltına neler giriyor acaba ? bu yüzden doktorun sizinle daha çok ilgilenmesi bence doğru bir adım olmuş.
 
Şu yorumunuz bana yardımcı oldu. Akşam işten geldik üzerimizi değişip çocuğumuzla yarım saat kadar oyun oynadık, o kadar mutlu oldu ki. Önceden de vakit buldukça oynuyorduk ancak genellikle eve gelince yemek-ödev-yatma oluyordu ve doğru düzgün vakit geçiremiyorduk malesef sadece hafta sonları oluyordu. Ama şimdi hiç iş yapmadım hatta yemeği de geç yedik, oynadık eşimle birlikte. Bunun çocuğu etkilediğini düşünmemiştim. İlgilendiğimizi belli ettik Tavsiye ettiğiniz kitabı deniyeceğim. Akşam videolarına baktım biraz, hatta ona bakarken birde adem güneş-pedagog onun videolarına da baktım
Şu yorumunuz bana yardımcı oldu. Akşam işten geldik üzerimizi değişip çocuğumuzla yarım saat kadar oyun oynadık, o kadar mutlu oldu ki. Önceden de vakit buldukça oynuyorduk ancak genellikle eve gelince yemek-ödev-yatma oluyordu ve doğru düzgün vakit geçiremiyorduk malesef sadece hafta sonları oluyordu. Ama şimdi hiç iş yapmadım hatta yemeği de geç yedik, oynadık eşimle birlikte. Bunun çocuğu etkilediğini düşünmemiştim. İlgilendiğimizi belli ettik

Tavsiye ettiğiniz kitabı deniyeceğim. Akşam videolarına baktım biraz, hatta ona bakarken birde adem güneş-pedagog onun videolarına da baktım

Yardımcı olabildiğime sevindim. Önemli olan sebat etmektir. Her gün 10 dakika bile olsa oynayın mutlaka. Sizin ilginizi çekmek için böyle yapıyor esasında. O sadece bir çocuk sevgi ve kabule ihtiyacı var. Zamanla bu ihtiyacı giderildikçe davranışlarını kendiliğinden bırakacaktır.
 
Daha ilk seansta ilac verilmesine cok sasirdim.Psikolog a goturseydiniz keske oyun terapisi iyi olabilirdi.Biz oyun terapisi ile devam ediyoruz bizim psikologumuz da ilk seansta bizle konustu cogunlukla.Sonrasinda cocuga yogunlasti.Bizim farkli sizin durumdan ama ben cok buyuk problem olmadigini okulun abarttigini dusunuyorum sizin konunuzda.
Psikoloğa gittik ama bunun için psikiyatrın daha iyi olucağını söylediler bizde teşhis koyması için ve de aynı zamanda terapi uyguladığı için bu şekilde yaptık, ilaç kullanırsa daha çabuk iyileşme olur dedi ama aciliyeti yok yavaş yavaş olsun derseniz ilaç olmadan sadece terapi ile devam edin dedi
Biz de ilaç kullanalım o zaman dedik, çünkü okuldan çok şikayet geliyor durum ciddi diye ilaçla birlikte terapi olsun dedik ama aynı zamanda psikoloğada mı götürsek diyoruz
 
Lisede öğrencimiz şiddet, küfür, öğretmenlerine karşı gelme, yalan... türü hareketler içindeydi. Süreç aynen böyle işledi. Rehber öğretmene yönlendirdik, ordan RAM’a gitti, oradan psikiyatriste. Doktor öğretmenlere form göndermiş (sınuf öğretmeni bendim) doldurup kapalı zarfta gönderdik. Şu an ilaç alıyor, çok düzeldi
Ram dediğimiz ne oluyor
Bizde öğretmene form vermedi doktor, biz rehber öğretmenin yazdığı 2 sayfa şikayet kağıdını istedik rehber öğretmenden elimde değil dedi
İlaç kullanmayı düşünüyorum düzelmesi için
 
Her emeği vermeye hazır mısınız gerçekten?
Yapabildiklerinizi yazmayı deneyin.
Neler yaptığınızı?
Yaptıklarınızı siz mi yapıyorsunuz, başkalarından yada çocuktan mi bekliyorsunuz?

Ben yine yazdim bu konuya, çocuk sizin. Rehber öğretmen bugün var yarın yok.
Takibini siz yapmak zorundasınız
Bu çocuk yetişkin olduğunda kimse.rehber öğretmenini sorumlu tutmaz.
Ailesi ilgilenmedi der.
Herkesin ne dediğini boşverin, siz bunu vicdan olarak kaldırabilir misiniz?
Eskiden yaptığım bazı yanlışlarımı şimdi görmeye başladım ve gerçekten vicdan azabı duyuyorum, eşimde ben de yaptıklarımız yüzünden üzülüyoruz
Elimizden geleni yapıyoruz belki az ama en azından yapıyoruz, her emeği vermeye de hazırız çünkü artık farklı bir boyuta geçti
İleride ne öğretmeni görücek ne kimse sadece biz ilgilenicez, İyi bir birey olsa da bize olmasa da bize o yüzden dediğinize katılıyorum
 
Ram dediğimiz ne oluyor
Bizde öğretmene form vermedi doktor, biz rehber öğretmenin yazdığı 2 sayfa şikayet kağıdını istedik rehber öğretmenden elimde değil dedi
İlaç kullanmayı düşünüyorum düzelmesi için
Rehberlik ve araştırma merkezi
 
Back
X