Merhaba hanımlar,3.5 yaşındaki kızımın tavırları beni çok üzüyor.Bir ortama giriyoruz orda oyun oynadığı,vakit geçirdiği insanları görünce beni unutuyor.Hatta kimle oynuyorsa bir iş vars yapılacak annem yapsın sen gel diye tutturuyor.Eve çıkacağımız zaman ağla ağla ici çıkıyor.Ben seni istemiyorum diye tutturuyor.Istedigi kişi bu duruma gülüyor ve benim çok ağrıma gidiyor.Sanki ben çocuğuma kötü davranıyorum yada sıkıcı anneyim gibi.Baskalaroyla iletişim kurması vakit geçirmesi çok güzel ama tercih edildiği noktada kendi anneliğin eksik mi var demeden geçemiyorum.Tercih edildigim insanlara da ister istemez öfkeleniyrm.Kendi çocuğum bile beni istemiyor diye ağlıyorum