Yani, yenidoğan zamanı ne yazık ki böyle. Bebek büyüdükçe babayla iletişimi artıyor. Anne için çok zor, bildiğin hayat tamamen sona ermiş gibi geliyor ama geçici bir süreç bu.
Yani, yenidoğan zamanı ne yazık ki böyle. Bebek büyüdükçe babayla iletişimi artıyor. Anne için çok zor, bildiğin hayat tamamen sona ermiş gibi geliyor ama geçici bir süreç bu.Benimki de oyle bana yapışık resmen babasıyla anca agu bugu on onbes dk sonra sıkılıyo yada gezdirirse oyalayabiliyo. Çok yardımcı olmaya çalışsa da çok uzun sure birakamiyorum. Bende emekleme dönemini bekliyorum artık babasinda da uzun durabilsin diye.
Konu sahibini çok iyi anlıyorum sürekli kucakta ve yapisigiz bazen tuvalete gitmeye vaktim olmuyo veya kustugu kiyafetimi eşim gelene kadar değiştiremiyorum çamaşır ütü vs bahsetmeyim bile ama geçecek diyorum gittikçe kolaylasacak zaten bi gulmesi bana bakması bile dünyaya bedel..
Kavga etmeyin, işe yaramaz.
Eşiniz yok gibi davranın. Eve geldiğinde kapıyı açmayın, anahtarıyla kendi açsın. Yemek, temizlik yapmayın. Onun kıyafetlerini yıkamayın ütülemeyin.
Kendinize dışardan yemek söyleyin ya da kendinize yetecek kadar yapıp yiyin. Ev işi için kadın tutun ya da asgari düzeyde iş yapın. Kirlilerinizi kuru temizlemeye gönderin. Eşinizi duymayın görmeyin, sürekli çocukla ilgilenin.
Er geç akıllanacak.
Ama bu durum ona tatil:)Ve bu yetmez ise, bence M MelatoniN annesine gitsin. Burda herkes yazmis "yok normal" "yok büyüyünce degisecek". Ki halbuki simdi bebek kolay. Büyüyünce onun emeklemesi ile pesinde kosturmak var, egitici oyun oynamak var,..
En çokta bu tavirlari normal karsilayan kadinlara üzülüyorum. Her erkek ayniymis. Degil iste! Degil! Esim benden iyi bez degistirir ve daha sabirlidir. Batida erkeklerin bez degistirmesi, kendi bebegine bakmasi gayet normal olarak karsilaniliyor. Yani öyle "biz biolojikmen programlandik, irkekler napsin" diye birsey yok. Her kadin ayrica anneligi ilk hamileliginden beri his etmiyor. Ben kendimi ancak bebegim 6 ay-1 yasindan sonra anne his etmeye basladim.
Ve simdi çare bulunmasi lazim, kadin uykusuz ve zombie gibi. Bu agir lohusa depresyona yol açar. Yerinde olsam konu sahibi, dedigim gibi annemlere giderim. En azindan biraz uykumu alirdim. Ve esime rest çekmiste olurdum. Madem babalik yapmiyorsun, çoçugu görmenede gerek yok!
Bu mesajda ben de kast edildim mi bilmiyorum ama yine de kendimi bir kez daha açıklamak isterim. Tabi ki babanın bez değiştirmesi, bebeğiyle ilgilenmesi çok ama çok normal. Ve olması gereken. Benim yazarken kast ettiğim, yenidoğan annesini ister. Devamlı memede olur ve bu anne için çok bunaltıcıdır. Baba yardım etmek istese dahi bebek buna izin vermeyebilir. Kızımda yaşadık bunu.Ve bu yetmez ise, bence M MelatoniN annesine gitsin. Burda herkes yazmis "yok normal" "yok büyüyünce degisecek". Ki halbuki simdi bebek kolay. Büyüyünce onun emeklemesi ile pesinde kosturmak var, egitici oyun oynamak var,..
En çokta bu tavirlari normal karsilayan kadinlara üzülüyorum. Her erkek ayniymis. Degil iste! Degil! Esim benden iyi bez degistirir ve daha sabirlidir. Batida erkeklerin bez degistirmesi, kendi bebegine bakmasi gayet normal olarak karsilaniliyor. Yani öyle "biz biolojikmen programlandik, irkekler napsin" diye birsey yok. Her kadin ayrica anneligi ilk hamileliginden beri his etmiyor. Ben kendimi ancak bebegim 6 ay-1 yasindan sonra anne his etmeye basladim.
Ve simdi çare bulunmasi lazim, kadin uykusuz ve zombie gibi. Bu agir lohusa depresyona yol açar. Yerinde olsam konu sahibi, dedigim gibi annemlere giderim. En azindan biraz uykumu alirdim. Ve esime rest çekmiste olurdum. Madem babalik yapmiyorsun, çoçugu görmenede gerek yok!
Benim eşimde katiyen altını almaz.İşim olduğunda bakar ama saatlerce değil tabi.Evet sizin eşinizin gibi annenin görevi olarak görülüyorArkadaslar cok uzgunum, saatlerdir agliyorum cumlelerimi toparlamaya calisacagim. 87 gunluk kizim var. Kizimi buyuturken kendimi fiziki ve psikolojik olarak cok yalniz hissediyorum. Esim benimle ayni oranda sorumluluk almiyor. Sabahtan aksama kadar cocukla ilgileniyorum. Esim eve geldiginde hayatinin merkezinde bir bilgisayar oyunu var, o oyundan arta kalan zamanlarda cocugun bakimiyla ilgileniyor. Ailelerimizde banyo yaptiran, alt degistiren baba olmadigindan bu yaptiklari onu super baba gibi gosteriyor yakinlarimiza, ben sabahin korunden gece yarilarina kadar kendimi paralasam da bunda buyutecek birsey yok cunku ben anneyim tabiki yapacagim gorevim diye dusunuluyor.
Bardagi tasiran son damla artik cocugu esime 10 dk bile emanet edememem oldu. Eskiden aksamlari iki saat uyuyup gece nobeti devraliyordum. Simdi cocuga bakmaktan anladigi besige koyup aglata aglata bayiltmasi oldu. Bunun da adina uyku egitimi diyor. Cocugu bana birakirsan boyle yaparim diyor. Sen daha sabirlisin ben degilim diye diye sorumluluktan kaciyor. Bu sorumlulugun altinda tek basima eziliyorum. Artik dayanacak gucu kendimde bulamiyorum. Eger okuduysaniz tesekkur ederim, depresyonun esigindeyim dualariniza, iyi dileklerinize, dertlesmeye cok ihtiyacim var.
Ben tam tersini yaşadım.Bu mesajda ben de kast edildim mi bilmiyorum ama yine de kendimi bir kez daha açıklamak isterim. Tabi ki babanın bez değiştirmesi, bebeğiyle ilgilenmesi çok ama çok normal. Ve olması gereken. Benim yazarken kast ettiğim, yenidoğan annesini ister. Devamlı memede olur ve bu anne için çok bunaltıcıdır. Baba yardım etmek istese dahi bebek buna izin vermeyebilir. Kızımda yaşadık bunu.
Diğer yandan, bebek büyüyüp anneden bağımsızlaşmaya başladıkça babanın bakım vermesini de daha kolay kabul edecektir. Mesela yaklaşık 1 yaşından beri babası yıkar oğlumuzu. Beraber girerler duşa. Kızım da şu an aynı şekilde. (Mahremiyet hassasiyetiyle tabi ki). Eşim ikisine yemek de yedirir, oynatır, altı üstü ilacı vs.. Hepsini çok güzel yapar.
Ama yenidoğanlık döneminde değil.
Eşinizin dediğide laf yani artık almıcam ne demek.Eşim çocukla doğru düzgün ilgilenmediğinde bu çocuk tek benim çocugum değil derim ve çok kızar bu lafa ama öyle ikimizin ortak parçası sonuctaBenimde oğlum 5 aylık. Aynı süreçleri yaşadım arkadaşım. Benim eşim biraz daha insaflı en azından altını değiştiriyor, banyosunu birlikte yaptırıyoruz, akşamları 1-2 saat kucağında gezdiriyor oyalıyor vs. Ama bunların hepsi lütuf gibi sankiBir tartışmamız esnasında artık almıycam çocuğu kucağıma oyalamıycam dedi. Benim için yapıyorsan yapma zaten dedim, 22 saat ilgileniyorum 2 saat daha ilgilenirim.
Herneyse sizin bebişiniz biraz daha küçük, şimdi daha zor size ama azıcık daha büyüyünce oturmaya başlıyor, yerde dönmeye başlıyor falan kendi kendine daha çok zaman geçiriyor. Sizde dinleneceksiniz en azından 1 saat belki 2 saat. Oyun halısı almıştım ben oğluma 3.aydan sonra onda zaman geçirmeye başladı. Eğer yoksa ondan alın bitane. Emin olun eşinizden daha çok yardımcı olacak
Kendinizide üzmeyin. Rabbim bile onların değil bizim bakacağımızı bilerek hamileliği, anneliği bize layık görmüş. Altından kalkamayacağımız bişi yok. Beklentiler insanı hasta ediyor.
Sinirlenirse naparmıs? Ates olsa cürmü kadar yer yakar ne o öyle tehdit eder gıbı, bak sınırlenebilırımler.Ona biraktigim zaman ben sabirsizim, senin kadar dirayetli degilim kisvesi altina siginiyor. Bak sinirlenebilirim falan diyor. Bebegimiz kolik. O aglamalara sabredemiyor. Iki saat birakiyorsam onun zaten 1 saati tv karsisinda ya da bilgisayar oynarken kucaginda geciyor. O boyle bakarken gonul rahatligiyla emanet edemiyorum.isine gelirse ben boyle bakiyorum der gibi bir tavri var.
Bende emzirdikten sonra verirdim gazını çıkarsın diye :) benim kızımda 16 aylık babasını istemiyo o kadar bana düşkün oldu bir de ben onu daha çok eğlendiriyorum eşim oynasada onunla ben daha çok güldürüyorum belkide ondan :)Ben tam tersini yaşadım.
Çocuklarımdan biri hiç emmedi, diğeri 4 ay.
Ama emdiği süre içinde de emzirip anında verirdim babaya, sonra mama çocukları olduğundan gayet rahat büyüdüler.
Ama ne zaman ki 1 buçuk yaşına geldiler, baba reddi başladı.
O güne kadar her şeylerini yapan babayı artık kabul etmiyorlar, anne yapsın diyorlar.
Bence çocuğun aklının erdiği dönemde daha zor babanın ortak sorumluluk alması.
Özellikle erkek çocukları babayla yarışa girdiğinden, tamamen anne odaklı oluyor.
Ama yenidoğan döneminde anne sadece emzirip verebilir, başka bir şeyi yok.
Aglaya aglaya elbet yorulacakmis yorgunluktan uyuyakalacakmisÖncelikle eşinizin yapmak istediği uygçku eğitimi olayını bi sorun neymişş hangi yöntemmiş.
Belki adam hakikaten bir yöntem deniyordur
Erkekler zor baba oluyor. Yani baba olmak icin zaman gerekiyor. Ilk bebegimde bu kavgayi cok verdim. Zorla baktirdim. Zaten bebek biraz buyuyunce istesenizde size gelmez. Bazen esim yorgunluktan pert geliyor gelince birde oglum.ustunde zipliyor. Bebek biraz buyuyunce zorla oynattiracak esini. Eger ikinci bir bebek dusunuyorsaniz ria ya guvenmeyin su an 3.5 aylik oglum ria varken olduBeklenmedik bir anda cocuk oldu. Korunurken esimin ihmalkarligi yuzunden. Zaten bir cocuk istiyordum deyip kabullendim. Dogumdan sonra da 40 im cikinca gidip hemen ria taktirdim ikinci bir surpriz yasamamak icin.
Çocuk işte ya, genel geçer kuralı yok :) Oğlumu aynı sizin gibi, memeyle işi bitince babaya verebiliyordum uyutması için ama asla kızımda bunu yapamadım. Oğlum aklı ermeye başlayınca bir ara anneci oldu. Herşeyi anne yapsın.. Sonra babacı oldu.. Eşim çıldıracaktı neredeyse :) Şimdi yine anneci.. Babaya döneceği günü hasretle bekliyorum :)))Ben tam tersini yaşadım.
Çocuklarımdan biri hiç emmedi, diğeri 4 ay.
Ama emdiği süre içinde de emzirip anında verirdim babaya, sonra mama çocukları olduğundan gayet rahat büyüdüler.
Ama ne zaman ki 1 buçuk yaşına geldiler, baba reddi başladı.
O güne kadar her şeylerini yapan babayı artık kabul etmiyorlar, anne yapsın diyorlar.
Bence çocuğun aklının erdiği dönemde daha zor babanın ortak sorumluluk alması.
Özellikle erkek çocukları babayla yarışa girdiğinden, tamamen anne odaklı oluyor.
Ama yenidoğan döneminde anne sadece emzirip verebilir, başka bir şeyi yok.
Eşinize söyleyin, bu uyku eğitimi değil. Çok yanlış anlamış olayı.Aglaya aglaya elbet yorulacakmis yorgunluktan uyuyakalacakmis
Ben de babacılarken üzülürdüm, şimdi mumla arıyorum.Çocuk işte ya, genel geçer kuralı yok :) Oğlumu aynı sizin gibi, memeyle işi bitince babaya verebiliyordum uyutması için ama asla kızımda bunu yapamadım. Oğlum aklı ermeye başlayınca bir ara anneci oldu. Herşeyi anne yapsın.. Sonra babacı oldu.. Eşim çıldıracaktı neredeyse :) Şimdi yine anneci.. Babaya döneceği günü hasretle bekliyorum :)))
Kızım ise ezelden anneci mübarek :) Özellikle uyuma konusunda. Babayla yıkanır, gezer, oynar, yemek yer, altını açtırır filan.. ama illa benimle uyur.
Bende eşimin bakimindan memnun değilim ve cocugmz 3 yaşında. Ne kavgalar ettik. İnan evlilik yıpranıyor ve hicbi dediğini yaptiramiyosun boşver cocugunla olan vaktini en iyi şekilde değerlendr. İlerde bugünleri ararsın öpüp koklamak istersin. Temizlik yemek yapma boşver. Evi bok götürsün. Çocuğun daha önemli eşin de rahatsız oluyosa o ev işine el atsinOna biraktigim zaman ben sabirsizim, senin kadar dirayetli degilim kisvesi altina siginiyor. Bak sinirlenebilirim falan diyor. Bebegimiz kolik. O aglamalara sabredemiyor. Iki saat birakiyorsam onun zaten 1 saati tv karsisinda ya da bilgisayar oynarken kucaginda geciyor. O boyle bakarken gonul rahatligiyla emanet edemiyorum.isine gelirse ben boyle bakiyorum der gibi bir tavri var.
Yok artıkAglaya aglaya elbet yorulacakmis yorgunluktan uyuyakalacakmis
babaya bak.. İlerde babayım diye kabarır ota b.ka karışır. Tek başımıza sevişip çoğalmıyoruz. Bebek onun da bebeği. Neyse gerildim yazmayayım daha fazla.Ona biraktigim zaman ben sabirsizim, senin kadar dirayetli degilim kisvesi altina siginiyor. Bak sinirlenebilirim falan diyor. Bebegimiz kolik. O aglamalara sabredemiyor. Iki saat birakiyorsam onun zaten 1 saati tv karsisinda ya da bilgisayar oynarken kucaginda geciyor. O boyle bakarken gonul rahatligiyla emanet edemiyorum.isine gelirse ben boyle bakiyorum der gibi bir tavri var.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?