Cocuk bakiminda annenin rolu

filmdelisi .!.:

Biz doktor önerisiyle bıraktık eğitimleri 10. Ayda.
6 dan beri her yöntemi denedik, yine olmadı.
Çünkü zaten saatlerce sebepsiz ağlayan bir bebeğe, uyku eğitimiyle bir şey vermeye kalktığınız anda, aynı ağlama dozunu arttırarak devam ediyor, sonu yok.
Ne şanslınız ki evde uyum içindesiniz.
Sizin gibi ilk çocuğunu büyütmüş arkadaşım şuan ikincide delirdi.
Çünkü ilkine istediği her düzeni kolayca kurdu ama ikinci fena.
Ona söylediğim tek şey ‘sen çocuğa istediğini verdin, sen yapmadın rutinini, dolayısıyla ikinci çocuğunda işe yaramaz çünkü o bambaşka huysuz ve mızmız bir karakter’
Sonuç olarak kabullenip, şuan 11 aylık olacak, akışınıa bıraktı.

Genişletmek için tıkla...

Tracy Hogg a göre yenidoğan bebek karakterleri 5e ayrılıyor, biliyorsunuzdur. Benim kızım en zor karakterlerden biri olan Nazlı Bebek grubunda. Ben bu karakterlerin de göz önünde bulundurularak uyku eğitimi veya tuvalet iletişimi vs yapılmasını doğru buluyorum. Dediğiniz gibi bebeğiniz kabul etmiyorsa da yapacak bir şey yok, kolik bebekler gibi kabullenip devam etmek gerekir o noktada.

Fakat denediniz mi bilmiyorum ama gerçekten alanında iyi bir uyku eğitmeniyle çalışsanız belki yardımcı olabilirdi... Çünkü, kızım geçirdiği ağır hastalıklar sonucu kilosu %3persentile düşen, kaşık, biberon, her türlü ek gıdayı reddeden ve devamlı ağlayan bir bebekti. Uyku eğitiminden sonra yemesi de düzene girdiği için şu an çok şükür %25-50arasına çıkabildi mesela. Hayatımız düzene girdi uyku eğitimi sayesinde...

Neyse konu dışına çok çıkıyorum sanırım. Tekrar edeyim konu sahibi için, uyku eğitimi eşinizin yaptığı değil, eşinizin size ve evladınıza yaptığı vicdansızlık. Doğru zaman geldiğinde mutlaka uyku eğitimi verin, birkaç aya zaten bebeğiniz de büyüdükçe, oturmaya başladıkça vs toparlarsınız siz de ama eşinizin vicdansızlığı malesef geçici görünmüyor...

L4L4 .!.:

Ne kadarlık canım bebeğin

Genişletmek için tıkla...

87 günlük bugün

Benim oğlan kolikti, 15-20 günlükten sonra başladı bizim esas macera.
Eğer eşim o dönemde koltuğa çekilip sadece oyunla ilgileniyor olsaydı, onu boşardım.net.

Koalacikk .!.:

87 günlük bugün

Genişletmek için tıkla...

Eşin okumuş bir yerden uyku eğitimi, uğraşmamak için bırakıyor beşikte. Yaptığı şey öğrenilmiş çaresizliğe yol açacak çünkü uyku koçları bile bekliyor 4 ayı dolsun diye. Malasef eşin sorumsuz ve bencil. Bebeğine sen bakacaksın. 2 saat bakamıyor mu, yemek yemesin o zaman. Çamaşırı ütülenmesin, yıkanmasın, aç kalsında anlasın biraz. Kendin her işini bebeğinle yap. Sallanan salıncaklar işe yarıyor. Ona koyup önünde banyo yapabilirsin mesela, sakin zamanında. Yemeğini yap ama eşine bir süre hizmet etmeki sürtsün burnu azıcık.

Night Club .!.:

Benim oğlan kolikti, 15-20 günlükten sonra başladı bizim esas macera.
Eğer eşim o dönemde koltuğa çekilip sadece oyunla ilgileniyor olsaydı, onu boşardım.net.

Genişletmek için tıkla...

Sen yardima cagirdiginda gelmiyor muyum diyor. Bilgisayariyla baska odada yasiyor. Yardimini edip odasina geri donuyor

miumao .!.:

Bu mesajda ben de kast edildim mi bilmiyorum ama yine de kendimi bir kez daha açıklamak isterim. Tabi ki babanın bez değiştirmesi, bebeğiyle ilgilenmesi çok ama çok normal. Ve olması gereken. Benim yazarken kast ettiğim, yenidoğan annesini ister. Devamlı memede olur ve bu anne için çok bunaltıcıdır. Baba yardım etmek istese dahi bebek buna izin vermeyebilir. Kızımda yaşadık bunu.

Diğer yandan, bebek büyüyüp anneden bağımsızlaşmaya başladıkça babanın bakım vermesini de daha kolay kabul edecektir. Mesela yaklaşık 1 yaşından beri babası yıkar oğlumuzu. Beraber girerler duşa. Kızım da şu an aynı şekilde. (Mahremiyet hassasiyetiyle tabi ki). Eşim ikisine yemek de yedirir, oynatır, altı üstü ilacı vs.. Hepsini çok güzel yapar.

Ama yenidoğanlık döneminde değil.

Genişletmek için tıkla...

Ben de yenidoganken anneye çok sorumluluk dusuyo diyenlerdenim. Emse de emmese de çünkü dünyaya geldiğinde tanıdığı sıcaklığını kokusunu bildiği tek kişi anne. Babanin sesine aşina sadece. Zaten dogdugunda bir müddet anne karninda zannediyor kendini hala.

Konu sahibinin asıl rahatsız olduğu şey kendisi kadar bakmamasi değil bence zaten hem her yükün ona kalması hem de babanin ilgilendiği zamanı lütuf gibi sunması. Bir de oyuna ayirdigi zaman. Bunlar da geçecektir nasıl geçer bebek emekledigi zaman mesela konuşmaya başladığı zaman çünkü baba da uzun sure oyalayabilecek ve ilgisi oyundan bebeğe kayacak. O zamana kadar da ev işleri dursun aksasin umrunuzda olmasın kendimizi parçalayacak halimiz yok ya ben de çamaşır ütü vs yapamiyorum mesela eşim ne kadar yardım ederse o kadar oluyo..

miumao .!.:

Yani, yenidoğan zamanı ne yazık ki böyle. Bebek büyüdükçe babayla iletişimi artıyor. Anne için çok zor, bildiğin hayat tamamen sona ermiş gibi geliyor ama geçici bir süreç bu.

Genişletmek için tıkla...

Aynen öyle zaten ilk yaklaşık bir ay uyanık zamanı çok çok azdı. Eşim sadece uyutuyordu. Alt değiştirmeyi beceremedi bir turlu mesela onun bağladığı hep taşıyordu yeni yeni öğreniyo :) akşamları banyo yaptırmak istemiyorum usur diye haftasinuna denk geldiğinde anca goruyo banyosunu ki yardım edebilsin. Uyanıklık suresi arttıkça iletişimi arttı yani.

aynı sorunları bende yaşadım maalesef sırf bu nedenden dolayı 2. bebek istemiyorum. suan oğlum 20 aylık şimdi oyun oynuyolar beraber vakit geçiriyolar babasıyla ama ilk zamanlar insanın yardıma çok ihtiyacı oluyor. sevgili kocam en ihtıyacım olduğu zamanlarda ne arkadaslarıyla bulusmasından vazgectı, ne halısaha maçından hatta annanesi onun çalıştığını yorgun olduğunu o sebeple bebek bakımıyla benim ilgilenmem gerektiğini söylemişti şaka gibi. Ha ben çalışmaya başladığım zaman bir şey değiştimi asla. Diş ağrılarında, hasta olduğunda sabahlara kadar ben başında bekledim sabah olunca da işe gittim uykusuz.Zorla yaptıramıyorsunuz maalesef insanın içinden gelmeli. Zor olsa da geçiyor bu dönemler. 1 yaşından sonra uykuları düzene girdi gece uyanmaları azaldı. Sadece emmek için uyanıyor bizim ki ve en tatlı zamanları oluyor ve babalar en tatlı zamanlarında bize dahil oluyolar :)

Dün 3 aylik olan bir bebegim ve 4 yaşında aşırı yaramaz bir kizim var benim esiminde bebek tutmaya hic gucu sabri yok isten geliyor ben yemegi hazirkarken dahi tek kol calisiyorum yemekte bi 4 yasindaki kizimi yediriyorum bi kendim bide kucagimda bebrk, bulasiklari makineye koyuncays kadar bile tutmaya sabri yok cok gazli aksam hep aglayan bir bebegim var bide ablayi anlatsam yazi bitmez gece 1 bucukta bebek emzirdim uyudu 4 de kalkti 1 saat sonra sabah 5 de uyuduk, 05.50 de abla uyandi su saat oldu uykusuzum abla uyuyor bebek uyanik bebek uyuycak abla uyancak. Babamiz ablayla ilgili sadece tabi aksam birazcik oynarak yani yanliz degilsin allah yardimcin olsun

Koalacikk .!.:

Ben de yenidoganken anneye çok sorumluluk dusuyo diyenlerdenim. Emse de emmese de çünkü dünyaya geldiğinde tanıdığı sıcaklığını kokusunu bildiği tek kişi anne. Babanin sesine aşina sadece. Zaten dogdugunda bir müddet anne karninda zannediyor kendini hala.

Konu sahibinin asıl rahatsız olduğu şey kendisi kadar bakmamasi değil bence zaten hem her yükün ona kalması hem de babanin ilgilendiği zamanı lütuf gibi sunması. Bir de oyuna ayirdigi zaman. Bunlar da geçecektir nasıl geçer bebek emekledigi zaman mesela konuşmaya başladığı zaman çünkü baba da uzun sure oyalayabilecek ve ilgisi oyundan bebeğe kayacak. O zamana kadar da ev işleri dursun aksasin umrunuzda olmasın kendimizi parçalayacak halimiz yok ya ben de çamaşır ütü vs yapamiyorum mesela eşim ne kadar yardım ederse o kadar oluyo..

Genişletmek için tıkla...

Kesinlikle bu konuda katılıyorum size. Benim çocuklarımın biri 1 buçuk diğeri 3 buçuk yaşında. Çalışan anneyim. Eve gelince ne yapayım, çocuklarımla mı oynayayım, çamaşır ütü mü yapayım, yemek mi yapayım, alışveriş mi? Tamam bakıcım var ama ben tek çocukla ne yapabiliyorsam o da o kadar yapabiliyor. Ki ev işi yaparsa tamamen kendi insiyatifinden, ben işe alırken sadece ek gıdaya ilk geçtiklerinde çocukların yemeklerini günlük yapmasını istemiştim. Kaldı ki onun işi kızım, onunla oynamak ilgilenmek. Evi süpürmek değil.

Eğer eksik birşey olursa da olsun. Ölmeyecek kadar yemek, kokmayacak kadar temizlik, çıplak kalmayacak kadar ütü..

Bir ara evi düzenli tutmakla kafayı bozup, acaba 2 saat daha az uyusam bitirebilir miyim falan diye düşünmüşlüğüm var.. Sonra akışına bıraktım.

Oyun konusunda da size katılıyorum. En azından perişan kadıncağızın yanında keyif yapmaktansa ızdırabına ortak görünse bile yeter yani.

MelatoniN .!.:

Sen yardima cagirdiginda gelmiyor muyum diyor. Bilgisayariyla baska odada yasiyor. Yardimini edip odasina geri donuyor

Genişletmek için tıkla...

Hep mi böyleydi oyun konusunda? Madem başka odada oyun oynayarak vakit geçirecekmiş niye evlenmiş?

Tamam sürekli dip dibe olmayalım ama evli sorumluluk sahibi insanların saatlerce başka odada oyun oynama lüksü yok. Ya ben çok fevriyim ya bu oyun meselesinin kabul eden kadınlar çok sakin.

miumao .!.:

Kesinlikle bu konuda katılıyorum size. Benim çocuklarımın biri 1 buçuk diğeri 3 buçuk yaşında. Çalışan anneyim. Eve gelince ne yapayım, çocuklarımla mı oynayayım, çamaşır ütü mü yapayım, yemek mi yapayım, alışveriş mi? Tamam bakıcım var ama ben tek çocukla ne yapabiliyorsam o da o kadar yapabiliyor. Ki ev işi yaparsa tamamen kendi insiyatifinden, ben işe alırken sadece ek gıdaya ilk geçtiklerinde çocukların yemeklerini günlük yapmasını istemiştim. Kaldı ki onun işi kızım, onunla oynamak ilgilenmek. Evi süpürmek değil.

Eğer eksik birşey olursa da olsun. Ölmeyecek kadar yemek, kokmayacak kadar temizlik, çıplak kalmayacak kadar ütü..

Bir ara evi düzenli tutmakla kafayı bozup, acaba 2 saat daha az uyusam bitirebilir miyim falan diye düşünmüşlüğüm var.. Sonra akışına bıraktım.

Oyun konusunda da size katılıyorum. En azından perişan kadıncağızın yanında keyif yapmaktansa ızdırabına ortak görünse bile yeter yani.

Genişletmek için tıkla...

Bence bakıcı ile ilgili çok doğru düşünüyorsunuz. İş isteyince hem bir süre sonra sıkıntı çıkıyor hemde kadın ilgilenmiyor çocukla. Hep böyle oldu çevremizde. Hem iş yapıp hem çocuğa katkısı olamaz ki kimsenin. Birşey dökülür, süpürür. Çocuk uyurken yemeğini hazırlar ama hem iş yap hem yemek yap hem çocuğa bak biraz insafsızca. Takdir ettim sizi.

MelatoniN .!.:

Sen yardima cagirdiginda gelmiyor muyum diyor. Bilgisayariyla baska odada yasiyor. Yardimini edip odasina geri donuyor

Genişletmek için tıkla...

Yapacak bir şeyler, baba evinden getirmedin bebeği. Doğrudan bebekle ilgili olması da gerekmiyor, seni dinlendirecek, yükünü hafifletecek şeyler yapacak yani o evin içinde var olacak, her şey senin iki eline bakmayacak.

Dediğim gibi, bizim oğlan kolik bebekti; ağlamaya başladı mı (Ki saat 7 ile 12 arası 5 saate kadar her gün, hiçbir tesellinin işe yaramayarak ağladığı vakitleri olurdu, şaşardım-korkardım-paniklerdim-susturamazdım, psikolojik olarak bitirirdi) susturması meseleydi; kolda kucakta evin içinde pış-pış gezdireceksin sırtını sıvazlaya sıvazlaya, o işe yaramazsa arabayı hazırlayacaksın güzel bir uykuya dalana kadar arabada gezdireceksin... Ki gecenin körlerinde üzerimizde pijamalar, arabada az turlamadık şehri karı-koca. O olmadı aç beyaz gürültü, kafasını sarsmadan çingene beşiği gibi bir beşik içinde salla babam salla, o olmaz al kucakta yine gezdir, mütemadiyen gaz masajı yap, ovala, kovala... Bezini ben bağlayamam korku gelir "İncitirsem" diye, ağlar da ağlar, eşim temizler, bağlar... Eşim öğretti bana bebeğe bez bağlamayı desem yalan olmaz.

Emerdi ama yetmezdi, takviye mama alırdı; onu eşim hazırlardı bir yandan.
Ev dingonun ahırına dönmüş, ortalıktan bezleri bilmem neleri eşim toplardı, sabah işe gidecek ütüsünü kendi yapardı, çamaşırları koyar serer-toplardı. Yemeği kah ben yapardım, kah eşim yapardı, kah annem yapar yollardı sağ olsun; bazen dışarıdan alır gelirdi "Yorma kendini uyumaya çalış" diye. Gece dönüşümlü uyanırdık, emeceğinde ben uyanırdım, mama alacağında eşim uyanırdı.
Vs vs vs...

Ben bunları görmeseydim o süreçte; ciddiyim boşardım ki bu derece varlık gösterdiği halde boşanmanın eşiğinde gezdim. Ufacık bir uyumsuzluğa tahammülüm kalmamıştı, psikolojik olarak çok yıpranmıştım; bunların haricinde bir de çocuk eğler gibi gelir beni sever eğlerdi garibim.
Değil ki işten gelip çocuğu yatağa ağlar bırakacak, beni iplemeyip oyun oynamaya oturacak... Oldu, gözlerim doldu.

Size verebileceğim tavsiye, konunuzu yorumlayan diğer arkadaşlardan farklı değil; ev işleri, eşinizin kıyafetiydi-ütüsüydü-yemesiydi bilmem nesiydi uğraşmayın bari, bebeğinize ve kendinize kadar ilgilenin, gerisi kendisinin rahatsızlığı, bir şey diyecek olursa da bastırın yardımcı tutturun.

Eşinizin uyku eğitimi adı altında çocuğu aglatmasinda sıkıntı yok. Ancak soyleki cocuk krize girecek şekilde ağladığı zaman kucağa alıp sakinleştirip tekrar yatağına koyması lazim. Çocuğun hafif ağlaması mirin kirin etmesinden birşey olmaz. Bu uyku eğitimde mevcut. Çocuğunuz kendi başına uyumaya bu şekilde alışırsa sizinde rahatınıza olur. Ama tabi çocuğu yatağa koyup cocuk orada ağlamaktan nefessiz kalırsa o uyku eğitimi degil işkence olur.

cutenuse .!.:

Eşinizin uyku eğitimi adı altında çocuğu aglatmasinda sıkıntı yok. Ancak soyleki cocuk krize girecek şekilde ağladığı zaman kucağa alıp sakinleştirip tekrar yatağına koyması lazim. Çocuğun hafif ağlaması mirin kirin etmesinden birşey olmaz. Bu uyku eğitimde mevcut. Çocuğunuz kendi başına uyumaya bu şekilde alışırsa sizinde rahatınıza olur. Ama tabi çocuğu yatağa koyup cocuk orada ağlamaktan nefessiz kalırsa o uyku eğitimi degil işkence olur.

Genişletmek için tıkla...

Aradaki dengeyi bulamiyor. Mirin kirin degil katila katila aglasa dahi almiyor

Shusui .!.:

Eşin okumuş bir yerden uyku eğitimi, uğraşmamak için bırakıyor beşikte. Yaptığı şey öğrenilmiş çaresizliğe yol açacak çünkü uyku koçları bile bekliyor 4 ayı dolsun diye. Malasef eşin sorumsuz ve bencil. Bebeğine sen bakacaksın. 2 saat bakamıyor mu, yemek yemesin o zaman. Çamaşırı ütülenmesin, yıkanmasın, aç kalsında anlasın biraz. Kendin her işini bebeğinle yap. Sallanan salıncaklar işe yarıyor. Ona koyup önünde banyo yapabilirsin mesela, sakin zamanında. Yemeğini yap ama eşine bir süre hizmet etmeki sürtsün burnu azıcık.

Genişletmek için tıkla...

Bana yanlislikla mi yazmış oldunuz
Biz uyku eğitimi vermiyoruz da ya memede ya sallanarak uyur zaten. Benim eşim çok yardımcı yeri geldiğinde yemek de yapar bebeği uyutur da ilgilenir, oyalar da. Ben sadece oğlum bana çok duskun baba istediği kadar oyalamaya çalışsın en enn fazla yarım saat sonra beni istiyo. Konu sahibiyle aynı gün doğum yapmisiz bu donemde anneye daha duskun oluyorlar dedim sadece :)

Shusui .!.:

Bence bakıcı ile ilgili çok doğru düşünüyorsunuz. İş isteyince hem bir süre sonra sıkıntı çıkıyor hemde kadın ilgilenmiyor çocukla. Hep böyle oldu çevremizde. Hem iş yapıp hem çocuğa katkısı olamaz ki kimsenin. Birşey dökülür, süpürür. Çocuk uyurken yemeğini hazırlar ama hem iş yap hem yemek yap hem çocuğa bak biraz insafsızca. Takdir ettim sizi.

Genişletmek için tıkla...

Çok teşekkür ederim :) Kendimden yola çıkıyorum. Ben elimin altında çocukla neyi ne kadar yapabilirsem o da o kadar yapabilir. Eli pratik ve benden hızlıysa belki bir yerine iki tencere koyar ocağa ama fazlasını yapamaz. Biliyorum ki ben işteyken o tv hiç açılmıyor, kızımın elinde telefon gezmiyor. Oyuncaklarıyla kah evde kah dışarda zaman geçiriyor. Bana yeter.

miumao .!.:

Kesinlikle bu konuda katılıyorum size. Benim çocuklarımın biri 1 buçuk diğeri 3 buçuk yaşında. Çalışan anneyim. Eve gelince ne yapayım, çocuklarımla mı oynayayım, çamaşır ütü mü yapayım, yemek mi yapayım, alışveriş mi? Tamam bakıcım var ama ben tek çocukla ne yapabiliyorsam o da o kadar yapabiliyor. Ki ev işi yaparsa tamamen kendi insiyatifinden, ben işe alırken sadece ek gıdaya ilk geçtiklerinde çocukların yemeklerini günlük yapmasını istemiştim. Kaldı ki onun işi kızım, onunla oynamak ilgilenmek. Evi süpürmek değil.

Eğer eksik birşey olursa da olsun. Ölmeyecek kadar yemek, kokmayacak kadar temizlik, çıplak kalmayacak kadar ütü..

Bir ara evi düzenli tutmakla kafayı bozup, acaba 2 saat daha az uyusam bitirebilir miyim falan diye düşünmüşlüğüm var.. Sonra akışına bıraktım.

Oyun konusunda da size katılıyorum. En azından perişan kadıncağızın yanında keyif yapmaktansa ızdırabına ortak görünse bile yeter yani.

Genişletmek için tıkla...

Ne kadar ugrassak da küçük çocukla düzenli bir ev olmuyo malesef. Yetisemiyorum ben o kadar işe ki ben şimdi bir bebekle boyleyken iki çocuklu halinizi düşünemiyorum bile.

Bu oyun konusunda da bağımlılık başka bisey değil. Oyun karşısında geçirilen zamanın farkında değildir o. Kadının ne halde olduğunu da goremiyordur haliyle.

Benim de 70 günlük bebeğim var,5.5 yıl sonra tedaviyle oldu.doğumdan itibaren 40 gün gerçekten zordu.sütüm çoğalmadı çok çok azdı.vicdan azabından hergün ağlıyordum.2.haftamdan itibaren bebeğimle yalnız başıma kaldım.o psikolojiyle çok sinirliydim herkese,herşeye.eşim de çok yardımcı olmuyordu.arada kucağına alıp,kısa bir süre nefes alıp dinleniyordum sadece.Akşamları işten gelince çocuğu oyalamaya yardımcı oluyor.maması için su ısıtıyor.yaptıkları bu sadece.arada oyun oynamasına da müsade ediyorum eşimin mesela.çünkü sütümün olmayışını kabullendim.bebeğim de çok mutlu,huzurlu.çok yorulsam da artık gocunmuyorum.çok bekledim yavrumu.acaba sizin de mi aşamadığınız bir durumunuz var.mesela eşinize birşey yapmıyor diye kafayı takmanızdan dolayı ekstra yoruluyorsunuz bence.arada oyun oynamasına veya başka birşey yapmasına müsade edin mesela.sonra da yorgunluğunuzu dile getirip bir sorumluluk yükleyin ona.yardımcı olmak değil,babalık görevi olarak birşeyler yapmak zorundalar çünkü.anne olarak biz çok sorumluluk yükleniyoruz,bazı adamlara yap demeden yapmıyorlar birşeyi maalesef.sadece sinirlenmeden tatlı dille söylemek lazım düşüncelerimizi.

97 günlük bebeğe uyku eğitimi olmaz daha

en zor dönemleri bebeklerin, azıcık daha büyüse rahatlayacaksın inşallah. eşin oyun bağımlılığını kabul edip bununla ilgili bi şeyler yapmalı ama..