Çocuk evin neşesi mi bosanma sebebi mi?

Bu sorunun cevabı her ilişkiye gore değişir. Çünkü gerçekten bu iki kişinin karakterlerinin ve aralarındaki ilişkinin dinamigiyle ilgili olduğu kadar çocuğun mizaciyla da ilgili aslında.

Ben bunu kendi ozelimde yanıtlayacak olursam çocuktan önce huzurlu sakin minnoş giden evliliğim çocuktan sonra boyut değiştirdi. Çünkü çocuğumuz zor bir çocuk. Yemesi uyuması oyalamasi dışarı çıkarması bile olay. 2.5 yıldır uykularım bölük pörçük. Fiziksel yorgunluk ayrı manevi yorgunluk ayrı. Böyle olunca sinir sistemim bitti. Tahammülüm hepten bitti. Çocuğum bana aşırı düşkün ve evde WC ye bile kaçarak gidiyorum. Kişisel alanım falan sifir. Kendime ait bir zaman dilimim yok, 7 24 cocuklayim. Esimle başbaşa hiçbir yere gidemiyoruz. Ben tek başıma zaten hiçbir yere gidemiyorum. Böyle oldukça da daha çok tahammulsuzlesiyorum. Tam bir kisirdongu.

Belki çocuk büyüdükce ve bagimsizlastikca normale donuyordur her şey. Bilmiyorum.
 
Merhaba arkadaşlar az önce şu yazıyı okudum. Aşağı da kendi fikirlerimi yazıyorum artık bunları sesli dile getirmeye başladım günaha mı giriyorum haklı miyim haksiz miyim bu düşünceler bana şeytanın oyunu mu doğru mu ?

"Çocuklar; sevgisi ihtiyacını karşılama dışında evli çifti aile yapan, anne-babaya sorumluluk hissi veren, birbirini daha da yakın hâle getiren ve evde hayatı sıradanlıktan çıkaran varlıklardır."
...
Çocuklar çifti aile yapan, diyor...benim ilk evliliğim çocuktan sonra tamamen değişti ayrı yataklar sonra ayrı odalar uzaklaşma cocukla ilgilenmekten birbirimizle ilgilenememe gibi durumlar oldu ve tamamen koptuk. Cocuk büyüdükçe muhabbetimiz bitti sanırım bu duruma alıştık ve sonra en ufak şeyler buyur hale geldi ve ayrıldık. Cocuk çifti aile yapıyor mu gerçekten? Cocuk olduktan sonra aile olan var mı?
Evde hayat sıradanlıktan çıkıyor doğru ama cocuk olduktan sonra eşle yakın hale gelen var mı? Çocukla ilgilenmekten ve artan sorumluluk ile özellikle kadin kosturmaktan 1 saat uykuya hasret yaşarken eşi ile nasıl yakınlaşır?
Çoğu kadın cocuk olunca ayrı yatmıyor mu? Şimdi benim bebeğim bi buçuk aylık ikinci evliligim ve bi buçuk aydır çoğunlukla ayrı takılıyoruz evde. Kötü düşünceler mı bunlar doğru mu, psikolojikman çöktüm mu yoksa farkındalık mı? Bunları sorgulamak günah mı? Düşünmek istemiyorum ama elimde değil

Hangi çocuk evliliği güçlendiriyomuş ya :) olsa olsa eskiden çekip giderim diyebiliyorken şimdi çocuk var otur oturduğun yerde diye düşündürür insanı

Açıkçası bizim karı koca geçirdiğimiz zamanı çaldı
Bi yere gitme, spontan hareket etme özgürlüğümüzü azalttı

Aile olmak gibi düşünmedim hiç eşimle ikimiz bir aileydik bence
Çocukla beraber hem onun yorgunluğu hem bizim yaşımızın ilerlemesiyle yaşlanmamız sebebiyle daha az paylaşımımız var eşimle
Ama çocukla da geçirdiğimiz zamanlar keyif veriyor. Komik bir kızım var bizi çok güldürüyor falan filan işte
Kısacası en iyi evlilik bile bence çocuk olunca şöyle bir alt üst oluyor önce, sonra sular duruluyor
 
benim de evliliğim çocuktan sonra bitti ama sebebi çocuk değil. ilişki de var olan ama göz ardı edilen veya tolere edilen şeyler çocuktan sonra daha çok göze batmaya başlıyor. hele ki karşınızda sorumluluk almak istemeyen, sorun olduğunu kabul etmeyen ve hayatına çocuk yokmuş gibi devam etmek isteyen biri varsa sondan kaçamıyorsunuz. Hele ki kadın hem ev ile ilgilensin hem çocuk baksın hem de eşi ile ilgilensin, tüm yükü tek başına yüklensin zihniyeti varsa zaten kopma yaşamamak imkansız. Çocuk her evliliği biraz sarsar ama zaten temek sağlam değilse yıkılma kaçınılmaz.
 
Kızım dokuz, ikizler altı yaşında. İkizlerin hamileliği hariç hiç ayrı yatmadık. İkizlere hamileyken çok rahatsız oluyordum, kızım da bizimle yatmak isterdi. O babasıyla, ben tek yatardım.


Bence bitecek bir evlilik çocuk olsada olmasada bitiyor. Çocuk o işin bahanesi oluyor. İletişim kopukluğunun çocukla alakası olduğunu düşünmüyorum.
 
yapamayacagini mi dusunuyorsunuz yoksa bu oneri mi size yetersiz geliyor, daha fazlasini mi yapsin istiyorusunuz?

(Benimki aglamaya basladi, yzun yazamayacagim, sonra yazarim :))
Yani ben aynı odada yatıp arada kalksın istiyorum ama o bizle yatınca da eşime kıyamayıp kaldırmıyorum yine de beraber uyumak istiyorum bi saat bile olsa beraber uyuyalım. Uykusuz kalacaksak beraber kalalım.
.. ilk evliligimde gordugum sey ayri yatmak bi zaman sonra aliskanlik oluyor sonra onla uyuyamiyorsun. Bilmiyorum bende oyle olmustu ama o bebege bakardi geceleri kalkardi altini degistirirdi fln.
Size yazdiktan sonra eşim gece beni uyuttu 6 saat uyumuşum 🙈 soranlar olmuş mama veriyorum kizlar bu kadar strese sut mut kalmadı. Bir arkadaş demiş ya hani sorumluluk diye ben çok alışkınım herseyi kendim yapayım, eşim çok zeki bi adam hep çözüm önerileri sunar tartışırken, ben bisiye üzülünce çok etkileniyorum bi kac gün esamesi sürüyor bende maalesef.
 
Yani ben aynı odada yatıp arada kalksın istiyorum ama o bizle yatınca da eşime kıyamayıp kaldırmıyorum yine de beraber uyumak istiyorum bi saat bile olsa beraber uyuyalım. Uykusuz kalacaksak beraber kalalım.
.. ilk evliligimde gordugum sey ayri yatmak bi zaman sonra aliskanlik oluyor sonra onla uyuyamiyorsun. Bilmiyorum bende oyle olmustu ama o bebege bakardi geceleri kalkardi altini degistirirdi fln.
Size yazdiktan sonra eşim gece beni uyuttu 6 saat uyumuşum 🙈 soranlar olmuş mama veriyorum kizlar bu kadar strese sut mut kalmadı. Bir arkadaş demiş ya hani sorumluluk diye ben çok alışkınım herseyi kendim yapayım, eşim çok zeki bi adam hep çözüm önerileri sunar tartışırken, ben bisiye üzülünce çok etkileniyorum bi kac gün esamesi sürüyor bende maalesef.
Neden sordum bunu. Yapamaz diye bir şey yok. Sizin gibi yapamaz ama kendince bir yolla yapar. Bizler herseyi uzerimize aliyoruz ama fazla yapiyoruz ve kendimize zarar veriyoruz. Birakin baksin esiniz.
Yalniz ben sizin gibi beraber uykusuz kalalim dusuncesinde olmadik hic :) ben uyumuyorsam o uyusun ama ben bittiysem de o devralsin :) birazcik aci cekmek cocuk buyutmek. Ayni anda ayni acilari cekmemize gerek yok. Biz bir takimiz.

Yani yazanlar olmus: ben de ilk postunuzdaki cocuk evliligi guclendirir cumlelerine inanmiyorum. Hatta tam tersi cocuk evliligin icine atilan bir dinamit. Ama sevgisi de his bir seyle mukayese edilmez. Hayatimda cocuklarimin olmadigi bir versiyon asla ozenmiyorum.
 
bunları okuduktan sonra çocuk fikrinden iyice uzaklaşıyorum.
uykusuzluk, yorgunluk, işten uzak kalmak, eşle problem olma ihtimali.sabır isteyen bir şey.
bence ayrı yatmayı bırakın derim.
 
Merhaba arkadaşlar az önce şu yazıyı okudum. Aşağı da kendi fikirlerimi yazıyorum artık bunları sesli dile getirmeye başladım günaha mı giriyorum haklı miyim haksiz miyim bu düşünceler bana şeytanın oyunu mu doğru mu ?

"Çocuklar; sevgisi ihtiyacını karşılama dışında evli çifti aile yapan, anne-babaya sorumluluk hissi veren, birbirini daha da yakın hâle getiren ve evde hayatı sıradanlıktan çıkaran varlıklardır."
...
Çocuklar çifti aile yapan, diyor...benim ilk evliliğim çocuktan sonra tamamen değişti ayrı yataklar sonra ayrı odalar uzaklaşma cocukla ilgilenmekten birbirimizle ilgilenememe gibi durumlar oldu ve tamamen koptuk. Cocuk büyüdükçe muhabbetimiz bitti sanırım bu duruma alıştık ve sonra en ufak şeyler buyur hale geldi ve ayrıldık. Cocuk çifti aile yapıyor mu gerçekten? Cocuk olduktan sonra aile olan var mı?
Evde hayat sıradanlıktan çıkıyor doğru ama cocuk olduktan sonra eşle yakın hale gelen var mı? Çocukla ilgilenmekten ve artan sorumluluk ile özellikle kadin kosturmaktan 1 saat uykuya hasret yaşarken eşi ile nasıl yakınlaşır?
Çoğu kadın cocuk olunca ayrı yatmıyor mu? Şimdi benim bebeğim bi buçuk aylık ikinci evliligim ve bi buçuk aydır çoğunlukla ayrı takılıyoruz evde. Kötü düşünceler mı bunlar doğru mu, psikolojikman çöktüm mu yoksa farkındalık mı? Bunları sorgulamak günah mı? Düşünmek istemiyorum ama elimde değil
Ayrı yatmak, ayrı takılmak çiftlerin yaptığı birer hata.. Birbiriyle paylaşmak, birlikte büyütmek, ilgilenmek yerine ayrı ayrı takılmak kişilerin tercihi.. Çocuk olmadan önce bu konuda çiftler kendilerini bilgilendirse, konuşup görev dağılımı vs yapsalar daha kolay ve aile olduklarını hissedecekleri bi dönem yaşayabilirler bence..
 
bunları okuduktan sonra çocuk fikrinden iyice uzaklaşıyorum.
uykusuzluk, yorgunluk, işten uzak kalmak, eşle problem olma ihtimali.sabır isteyen bir şey.
bence ayrı yatmayı bırakın derim.
Ben cok mantikla hareket eden bir insanimdir cogunlukla: cocuk yapmak mantikla verilebilecek bir karar degil. Oturup dusundugunde hayatin bir cok alaninda olumsuz. Ama insanin hayatinda cocugunun olmasi kadar guzel hic bir sey yok :)
 
Bu yorumunuzu yeni gördüm. Çok çok üzgünüm. Eşinizin sağlam bir derse ihtiyacı var bence. Sonu ne olursa olsun. Size böyle davranamaz.
Böyle davranan bir eşe öküz denmesine tepki göstermiş bir de...Tabi ki öküzün en önde gideni...lohusa kadını ittirmek ne demek kalk çocuğa bak diye
 
Ben cok mantikla hareket eden bir insanimdir cogunlukla: cocuk yapmak mantikla verilebilecek bir karar degil. Oturup dusundugunde hayatin bir cok alaninda olumsuz. Ama insanin hayatinda cocugunun olmasi kadar guzel hic bir sey yok :)
maalesef ki ben de her şeyi en ince ayrıntısına kadar düşünüp tüm yaşanacak olumsuzluklara karşı hazırlıklı olmaya çalışan biriyim. siz kaç yaşında karar verdiniz?benim yaşım 32, şimdi tamam desem 33 te ancak anne olabilirim. zaman da geçiyor. bilmiyorum ne yapmalı?konu sahibinin yaşadıkları benim de korkum, şimdiden uykusuz kalmış kadın :KK53:
 
6.5 yasinda oglum var ve 7.5 aylik hamileyim.
Oglum doğduğunda ne yatak ayirdik ne oda ayirdik.
Uzun süre cocuk düşünmeyip evliligimin 8.senesinde cocuk yaptim. Bu 8 senede de evet aileydik ama dogumdan sonra daha kenetlendik.
 
Konuya gelecek olursak,çocuk tembel ve sorumsuz erkekler için işkence türk eekekleeinin yüzde sekseni bu minvalde olduğu için evlilikler bitiyor .Bende 2 çocuktan sonra boşandım ilk cocukta dayandım ikinci ncı çocukta da baktım aynı tahammülsüzlük çocuklarımla tek daha huzurluyum her şeyi tek yapıyorum ama huzur var ..
 
Bu sorunun cevabı her ilişkiye gore değişir. Çünkü gerçekten bu iki kişinin karakterlerinin ve aralarındaki ilişkinin dinamigiyle ilgili olduğu kadar çocuğun mizaciyla da ilgili aslında.

Ben bunu kendi ozelimde yanıtlayacak olursam çocuktan önce huzurlu sakin minnoş giden evliliğim çocuktan sonra boyut değiştirdi. Çünkü çocuğumuz zor bir çocuk. Yemesi uyuması oyalamasi dışarı çıkarması bile olay. 2.5 yıldır uykularım bölük pörçük. Fiziksel yorgunluk ayrı manevi yorgunluk ayrı. Böyle olunca sinir sistemim bitti. Tahammülüm hepten bitti. Çocuğum bana aşırı düşkün ve evde WC ye bile kaçarak gidiyorum. Kişisel alanım falan sifir. Kendime ait bir zaman dilimim yok, 7 24 cocuklayim. Esimle başbaşa hiçbir yere gidemiyoruz. Ben tek başıma zaten hiçbir yere gidemiyorum. Böyle oldukça da daha çok tahammulsuzlesiyorum. Tam bir kisirdongu.

Belki çocuk büyüdükce ve bagimsizlastikca normale donuyordur her şey. Bilmiyorum.
Bu yoruma sonuna dek katılıyorum. Çocuğun mizacı çok önemli.
 
İlk 1 sene çok zor, kesinlikle katılıyorum. Uykusuzluk, fiziki yorgunluk, kendine vakit ayıramamanın getirdiği psikolojik çöküntü.. Cinsellik öncelik sırasında oldukça geriye düşüyor bu da haliyle uzaklaştırıyor çiftleri. Bizde de böyle oldu en azından. Benim yavrum da sağolsun gündüz kucaktan indirdiğim an uyanan bir modeldi, ayakta gezdirerek uyutman gerekirdi anca öyle uyurdu ve akşam yatağa dayak yemiş gibi girerdim. Ağır bir depresyon geçirmişim o zamanlar şimdi daha iyi anlıyorum. Her sabah yorgun uyanıp bugün nasıl geçecek endişesiyle uyanırdım. Doğum iznim bitip de işe başladığımda bayram etmiştim.

Ama şimdi bebeğim 2.5 yaşına geldi, 1 yıl oldu emmeyi bıraktı ve dolayısıyla anne bağımlılığı gittikçe azaldı, artık yanına uzanınca uyuyor. Gece uyanmaları yine oluyor ama uzatmadan geri dalıyor. Kendi odasında uyuyor, odam yatağım bana kaldı. Ha akşam 9.30-10 gibi uyuyup sabah 6.30-7 gibi uyanır ama en azından gece bölünmeden uyuyabildiğim için daha dinlenmiş uyanıyorum, daha sabırlıyım. Artık gece kaç saat ayakta dikilcem acaba endişesi daha az olduğundan akşam eşimle ortak ufak tefek bir şeyler yapabiliyoruz. Dolayısıyla paylaşım arttıkça da aramız daha iyi hale geldi, geliyor.
 
Bu yoruma sonuna dek katılıyorum. Çocuğun mizacı çok önemli.
Gerçekten öyle. Uyumlu munis bir çocukla her şey cok kolay. Bırak anneanneye babaanneye eşinle cik. Biz bırakmayı geçtim birlikte bir yerde oturup yemek bile yiyemiyoruz çünkü asla durmuyor yerinde. Ev gezmesine gidemiyoruz, gecen babaannesine gittik de 40 dk sonra bir ağlama krizi apar topar döndük. Evden çıkarken giydirmek olay. Uyutmasi olay. Böyle böyle iki taraf da tahammulsuzlesiyor. Hircinlasiyor. Bir de anne çalışmıyorsa ve 7 24 cocuklaysa, ki bu benim, annenin hayatı bitti. Çalışan anne her zaman daha mutlu daha motive ve daha nitelikli zaman geçiriyor çocuğuyla.
 
Bebek küçükken normal, sonra oturuyor.. Çocuğu uyuyup kocanın yanına geçiyorsun. Birlikte takılıyorsunuz. Oturmasa millet ikiyi üçü nasıl yapar ki. Uykuyu oturtunca düzelir...
 
maalesef ki ben de her şeyi en ince ayrıntısına kadar düşünüp tüm yaşanacak olumsuzluklara karşı hazırlıklı olmaya çalışan biriyim. siz kaç yaşında karar verdiniz?benim yaşım 32, şimdi tamam desem 33 te ancak anne olabilirim. zaman da geçiyor. bilmiyorum ne yapmalı?konu sahibinin yaşadıkları benim de korkum, şimdiden uykusuz kalmış kadın :KK53:
üstüne uzun uzun düşünürseniz yapmazsınız :) eşiniz ne düşünüyor bu konuda? evlat sevgisi dünyadaki hiç bir şeye benzemiyor inanılmaz bir duygu bir sevgi. Ama kaygısı, endişesi de hiç bir şeye benzemiyor. Gerçekten çok zor :KK70:
 
maalesef ki ben de her şeyi en ince ayrıntısına kadar düşünüp tüm yaşanacak olumsuzluklara karşı hazırlıklı olmaya çalışan biriyim. siz kaç yaşında karar verdiniz?benim yaşım 32, şimdi tamam desem 33 te ancak anne olabilirim. zaman da geçiyor. bilmiyorum ne yapmalı?konu sahibinin yaşadıkları benim de korkum, şimdiden uykusuz kalmış kadın :KK53:
Ben 36 da anne oldum. Ve gerçekten genç anne baba olmak diye bir şey varmış. Asla enerjisi aynı olmuyor insanın. Şimdi sadece oyuncak toplamak için bile surekli egilmekten belim iptal.
 
Ben 36 da anne oldum. Ve gerçekten genç anne baba olmak diye bir şey varmış. Asla enerjisi aynı olmuyor insanın. Şimdi sadece oyuncak toplamak için bile surekli egilmekten belim iptal.
bunu ben de gözlemliyorum 25 26 yaşında anne olanları gördükçe. şu an işten eve geliyorum iki akşam dışarı çıksam o hafta iptal oluyorum. iki köpeğime zor bakıyorum, bir de çocuk evcil hayvan gibi değil ki sürekli ilgi alaka gerek, ödevleriyle ilgilenmek, aktivitelere götürmek. bu yaştan sonra yapabilir miyim bilmiyorum.
 
X