Evlendik hemen bebeğimiz oldu, bir süre çocuksuz geçirsek farklı bir yorum yapar mıydım bilmiyorum.
Başlarda bir düzen kurmak için bocaladık. Birbirimizden uzaklaşıyormuşuz gibi hissettiren zamanlar olsa da sonunda aile olduk biz. Kendimi bu aile içinde daha güvende ve huzurlu hissediyorum, evimi buldum. Evet is ve evdeki sorumluluklar nedeniyle eşimle geçirdiğimiz vakit azaldi tabi, bir şekilde vakit oluşturup birbirimize zaman ayırmayı da öğrendik sanırım. Dediğim tüm bu şeyler için 1,5 yıl geçmesi gerekti bunu da eklemem gerekir. Ayri yatma olayına gelince birkaç kez eşimle ayrı yattığımız oldu, bir haftayı buluyordu. Sonra konuşuyorduk tekrar beraber uyuyorduk. Ayrı yatma olayını çevremdeki arkadaşlarımdan da duydum. Anneler olarak izinde kalınca esler de yoğun çalışınca ,ozellikle 24 saati bulan nöbetli çalışanlar, bu yaşanabiliyor sanırım.
Bence sorularınızda sorun yok. Zaman tanıyıp, kendinizi akışa bırakın. Ve sorun olarak gördüğünüz şeyleri eşinizle de konuşun. Bebekle odaları ayırdıktan sonra beraber de uyuyabilirsiniz belki, biraz zaman ve çokça sabir gerekiyor…
siteye giremedim bi kac gündür çok şükür eşimle konuştuk benim sorunum ona açık açık ifade edememekti sanırım. Çünkü yardım istemeye alışık olmadığım için... Ve bakıcı da tuttum gunduz vakitleri için. Zaten yakında işe başlayacağım alışma evresi olur dedik. Evde huzur herseyin başı gerçekten. Herkes sağlıkla huzurla büyütsün bebeğini inşallah....
bebisi de götürüyoruz ve evde durmayan bebis dışarıda pek mutlu 
