Çocuk evliliği nasıl değiştirir

persephone__

zamanı tanrı yaşar,insanoğlu hep ölmek için doğmuş
Kayıtlı Üye
23 Temmuz 2015
1.339
1.678
53
32
Arkadaşlar öncelikle şunu belirteyim. Evet bir aydır eşimle ayrıyım ama aramızda sevgisizlik, sadakatsizlik ya da çok büyük bir şiddetli geçimsizlik yok. Ayrı olmamızın sebebi benim bozuk psikolojim ve saplantılı ruh halim, eşimin de sorumsuz davranışları. Eski konularımdan çoğu kişi olayları biliyor. Benim en son özgüvenimin iyice dibe vurmasıyla ve boşluktan yapacak işimin gücümün olmamasından nasıl sağlığımın bozulduğu, paranoyaklaştığım ve hayatı kendime de eşime de çok zorlaştırdığım ortada.
Şimdi mutsuz evlilikler çocukla kyrtulmaz diyeceksiniz biliyorum ama bizim mutsuzluğumuzun somut bir sebebi yok. Kocamı çok ama çok seviyorum o da beni benim kadar olmasa da sever ve bana sadıktır . Kocam zaten çocuk istiyordu. Baktım ben kendimi toparlayamıyorum, dün gece uzun uzun düşündüm. Belki bir bebeğim olursa hem onun verdiği mutlulukla komplekslerimden, kötü düşüncelerimden kurtulurum, onla ilgilenir boşluktan bütün gün kocama sarmam yada kafamda bişeyler kurup ağlama krizlerine girmem, hem eşim de baba olduğu için daha sorumluluk sahibi davranır, hem birbirimize daha bağlanırız. Kocam olmadan yaşamak istemiyorum belki ben de anne olunca daha olgun olurum biraz çocuk gibi davranıyorum sanırım.
Sizden merak ettiğim bebek olduktan sonra daha mutlu olan var mı daha doğrusu herkes mutlu olur da yani evliliği eşiyle ilişkisi daha iyi yöne evrilen ve psikolojik olarak daha huzurlu olanlar kimler bebek neleri değiştirdi paylaşır mısınız ?
 
Son düzenleme:
Madem psikolojik sorunlariniz var, once bunlarin tedavisine yogunlasin bence.. Cunku bozuk psikolojinin uzerine, bir de hamileligi lohusaligi ekleyince, Allah korusun,daha kotu olabilir her sey.. Bazi psikolojisi normal kadinlar bile kaldirmakta zorlaniyor bazen o psikolojiyi..
Evliligine gelince, her sey dayak icki kumar degildir.. Ayrılık noktalarina gelindiyse, once bazi seyler oturtulmali, cocuk sonra dusunulmeli bence.
 
Son düzenleme:
bebek her ikinizin bir parçası ....değiştirmedi sağlamlaştırdı ,hele gözlerinde babasını görmek bana mutluluk veriyor......benim çok psikolojik sıkıntılarım vardı diyemem ama kafamda kurduğum şeyler artık yok tabi.....sana tavsiyem önce psikolojini düzeltmen için profesyonel bir çare araman sonrasında bebek düşünmen .....bazen hamilelik bazı saplantılı,sorunlu hanımlara yaramayabiliyor ya da çocuğa zarar verebiliyor...bunların olmayacağına eminsen(ki sen kendini bilirsin)o zaman çocuk düşünmen.......
 
Daha ortada zorlanacagınız hıc bısey yokken psıkolojınız boyleyse cocuktan sonra nasıl olacak.
Buarada boyle bırı var mesela cocuklarıyla basedemıyor
Önce sız ıyı olun sonrasına bakarsınız
 
hamilelik loğusalık bir kadının yaşayabileceği en sıkıntılı dönemlerdir.bebeğin doğmasıyla beraber ,eşler arasındaki ilişki ve evlilik de sınamaya girer.
AdAm_OLaCaK_KIZ AdAm_OLaCaK_KIZ ın dediği çok çok doğru,sağlam ilişkileri daha da bağlar,riskli olanları bitirir.üstelik çocukla beraber bu kararı vermek oldukça zordur.
o kadart yanlış yuoldasın ki..herkes yazıyor sana her konuda,önce kendinle ilgilen ,bırak kocanı evliiliğini,takıntıların,psikolojini düzelt,kendi hayatını yoluna koy ondan sonra bak evliliğine,ona göre kara ver.şimdi bu pskilojinle kocanla barışıp bir de çocuk yapma hevesine girmişsin,daha da kötüye gidiyosun..
 
Konularını en baştan beri takip ediyorum. ve 'bizim mutsuzluğumuzun somut bir sebebi yok' cümlende şok oldum. Eşin ayrı bir somut sorun senin psikolojin ayrı somut bir sorun. En vahimi de senin bunu fark edecek kadar dahi kendinde olmayışın. Allah sonunu hayretsin, bu kafayla çok debelenirsin sen bu hayatta.
 
Evliliğimde neler değişecek henüz bilmiyorum. Çok iyi bildiğim şeyse çocuk psikolojik bozukluğun ilacı değildir. Saplantılı, takıntılı bir kadın ve sorumsuz bir erkek.. En son düşünmeniz gereken şey bu bence.
Çocuk, psikolojisi normal en sabırlı kadını bile yıpratabilen bir durum. Eşinizle neden bu kadar çok uğraştığınızın, neleri neden kafaya taktığınızı bulun önce.
 
1 aydır ayrıyız diyorsunuz hem de çocuk mu düşünüyorsunuz bir evliliğin bitmesi için şiddet, aldatma olması şart değil ki çiftlerin birbirine yıpratması da büyük bir neden. Siz psikolojik sorunlarınıza kökten çare bulmadan çocuk yaparsınız ona da yazık olur çünkü asla çocukla sorunlarınız düzelmez aksine çocuğun sorumluluğu da sizi çok daha ağır depresyona sokabilir öncelikle kendiniz tamamen iyi olmalı eşinizle her şey yolunda olmalı ama zaten sanırım ortada pek evlilik kalmamış sakın öyle bir hataya düşmeyin.
 
Evlilik danışmanına gitmemizi öneririm. Çalışmıyorsanız yemek kursu yada her hangi bir hobi kursuna gidin belediyenin açtığı ücretsiz yada çok uygun ücretli kurslarda oluyor böylece sosyalleşirsin kendine gelirsin. Ruh sağlığını düzeltmeden asla Bebek yapma çünkü Bebek büyük sorumluluk
 
Bebek evliliginizi nasıl etkiler onu bilemem ama kendimden örnek vereyim; riskli bir gebelik süreci geciriyorum ve bebekte de gelişim geriligi tespit edildi. Allah nazardan korusun dört dörtlük evliligim var ama her hastane randevumuz göz yaşı ile geçiyor. Ertesi gün oluyor herkesin bebeği sağlıklı olacak değil ya bizim de sinavimiz bu deyip,sağlam doğsa da trafik kazasında da sakat olabilir diye teselli ediyoruz birbirimizi. Tabii ki içimiz kan ağlıyor. İyi gününüzü değil de kötü gününüzü düşünerek bebek yapmayı düşünün.
 
Ebeveyn olmanın ciddiyetini idrak edememişsiniz bence. Daha kendi hayatınızı doğru dürüst yaşayamazken bir çocuğa Nasıl bakacaksınız, Nasıl meşakkatli bir iştir anne olmak halbuki... Yapmayın, etmeyin :KK12:
 
Arkadaşlar öncelikle şunu belirteyim. Evet bir aydır eşimle ayrıyım ama aramızda sevgisizlik, sadakatsizlik ya da çok büyük bir şiddetli geçimsizlik yok. Ayrı olmamızın sebebi benim bozuk psikolojim ve saplantılı ruh halim, eşimin de sorumsuz davranışları. Eski konularımdan çoğu kişi olayları biliyor. Benim en son özgüvenimin iyice dibe vurmasıyla ve boşluktan yapacak işimin gücümün olmamasından nasıl sağlığımın bozulduğu, paranoyaklaştığım ve hayatı kendime de eşime de çok zorlaştırdığım ortada.
Şimdi mutsuz evlilikler çocukla kyrtulmaz diyeceksiniz biliyorum ama bizim mutsuzluğumuzun somut bir sebebi yok. Kocamı çok ama çok seviyorum o da beni benim kadar olmasa da sever ve bana sadıktır . Kocam zaten çocuk istiyordu. Baktım ben kendimi toparlayamıyorum, dün gece uzun uzun düşündüm. Belki bir bebeğim olursa hem onun verdiği mutlulukla komplekslerimden, kötü düşüncelerimden kurtulurum, onla ilgilenir boşluktan bütün gün kocama sarmam yada kafamda bişeyler kurup ağlama krizlerine girmem, hem eşim de baba olduğu için daha sorumluluk sahibi davranır, hem birbirimize daha bağlanırız. Kocam olmadan yaşamak istemiyorum belki ben de anne olunca daha olgun olurum biraz çocuk gibi davranıyorum sanırım.
Sizden merak ettiğim bebek olduktan sonra daha mutlu olan var mı daha doğrusu herkes mutlu olur da yani evliliği eşiyle ilişkisi daha iyi yöne evrilen ve psikolojik olarak daha huzurlu olanlar kimler bebek neleri değiştirdi paylaşır mısınız ?
Ruh sağlığıız düzelmeden çocuk yapmayın. Sırf evliliğiniz düzelsin diyerek bebek sahibi olmak daha büyük problemler getirebilir. Boşanmamak için çocuklarını bahane eden yada erkeği sözde kendine bağlamak için çocukların malzeme yapılmasına karşıyım. O çocuğun ne günahı var? Siz kendinizin evliliğinizin sorumluluğunu sırtlanamamışken bir çocuğun sorumluluğunu gerçekten alabileceğinizi mi düşünüyorsunuz? Hiç sanmıyorum...
 
Back
X