Evlilik ve çocuk fikrine karşı uzaklık

Eski mesajlarınızı okudum ve yorumum şu. Sizin eşiniz ne yazık ki geri zekalı. 37 yaşında koca adam çocuk gibi peşinden sizi de sürüklüyor istemediğinizi bildiği halde. Kendi çok istiyorsa ailesiyle her gün telefonda konuşsun, ben de evlenip uzağa giden kız kardeşimle her gün konuşuyorum ama asla sevgilime yansıtmam ne alâka yani. Ömrünüzü yer o adam. Tek izin gününde sizi sabahtan geceye kadar aile evine sürüklemesine sinir oldum, eşinize argo kullandığım için kusura bakmayın
Ben hamile olmasaydım eğer bunlar olurken gerçekten boşanırdım. Hatta en son terk ettim dayanamayıp ondan sonra düzelmeye başladı. Bizim en büyük sorunumuz buydu ama bunun dışında evlilik gerçekten çook zor bir şey. Erkek ile kadına biçilen roller çok farklı. Eğer sevgiliniz çok bağımsız, ataerkil olmayan biriyse o zaman düşünebilirsiniz belki. Ama bir yandan da biyolojik saat denen bir şey var. Kadınlar bir yaştan sonra elinde olmadan çocuk istiyor galiba. Bunu da hesaba katın.
 
Direkt konuya gireceğim. 29 yaşındayım ve 2 senelik güzel giden bir ilişkim var. Evliliği 1 sene daha istemiyorum çünkü 1, 1 buçuk sene sonra atanma durumum var ve 1 sene daha erkek arkadaşımla vakit geçirip onu tanımak istiyorum, çünkü çok uzun süre uzak mesafedeydik. Erkek arkadaşımla evlilik hakkında konuştuğumuzda kesinlikle çocuk istemediğimden bahsediyorum ve o da onaylıyor ama sanki o benim gibi değil gibi, daha çekimser bu konuda. Acaba daha geleneksel bir kadınla daha mı mutlu olur diye zaman zaman düşünüp üzülüyorum onun için.

Ama asıl sorun ben kendimi topluma ait normal bir insan gibi hissetmiyorum bunun yüzünden. Çünkü ben ne zaman çevreme çocuk istemediğimden bahsetsem(çocukluğumdan beri aynı şeyi söylüyorum) bana çok farklı hissettirdiler, çevremde 23-24 yaşında çocuk derdine düşen kadınları görünce hep şok oldum ve neden bu kadar erken istediklerini idrak edemedim, bana o kadar uzak ki bu duygular.

İşin üzücü tarafı ben evliliği de bu yüzden ertelediğimi fark ettim, yani bu bende çocuk istemeyen duygular her neyse, evlilikten kaçan tarafın kaynağı da aynı. Evlilik fikrinden de zaman zaman midem bulanıyor çünkü. Biriyle her gün aynı yatakta kalkmak, eş ailesinin akrabalarıyla uğraşmak, sorumluluklarımın iki katına çıkması falan. Durduk yere sorumluluklarım neden iki katına çıksın, dertsiz başıma dert alayım diyorum çünkü aile evinde keyfim o kadar yerinde ki, tüm maaşım bana kalıyor istediğim gibi yiyorum, içiyorum, akşam istediğim saatte yatıyorum.

Ben neden toplumun bir parçası olamıyorum ve uyumsuz hissediyorum. Herkes evlenmek ve çocuk sahibi olmak zorunda değilse neden bunları yapmayan sadece arada tek tük çıkıyor. Bir aile dostu beni ve kız kardeşimi her gördüğünde Allah karşınıza hayırlı bir kısmet çıkarsın diyor iyi de dilber ay'ın da dediği gibi zorunda mıyız. Yani bu bir zorunluluk mu.

Sormak istediğim; herkes robot gibi evlenip zamanı gelince muhakkak üremek zorunda mı yahu? Bunun herkesçe özellikle de kadınlar tarafından sorgulanmadan yapılma sebebi içgüdüler mi? Öyleyse benim içgüdü ve hormonlarımda bir sıkıntı olabilir mi? Çünkü son zamanlarda bunu da düşünmeye başladım. Şimdiden teşekkürler
Çocuk sahibi olmama ve evlenmek istememe fikrinizi destekliyorum. Ben de aynı sizin gibi düşünüyorum. Özellikle çocuk sahibi olma konusunda, Allah isteyene versin, ben istemedim,, Evlilik yaptınız, baktınız zorlandınız boşanırsınız, o önemli değil de çocuk sahibi olmak çok daha hayati bir karar. Ben çocuk sahibi olmayı istediklerini sezdiğim an flört bile etmedim. Geç evlendim biraz da bu yüzden. Evlenmek de şöyle, eşim de çocuk istemeyen biri, en az benim kadar istemediğine ikna oldum, öyle ilerlettim ilişkimi, zira kimsenin de hakkına girip baba olma hakkını elinden almak istemem. Evliliğe gelince, iyi tarafları var ama keşke evlenmeseydim de sevgili kalsaydık dediğim de çok oldu. Ben de eşimle biraz toplumsal sebeplerle evlendim. iki kişi olarak yaşamanın sorumlulukları paylaşılınca sorun değil, eş ailesinin dertleri , beklentileri ve onlara karşı olan sorumluluklar ise sorun, Bir de toplumun evli çiftler ile ilgili klişe beklentileri (bir takım görevler) can sıkıcı olabiliyor. Neyse hakkınızda hayırlısı olsun. Biraz zor olduğunu biliyorum ama çevrenizdeki insanların laflarına canınızı sıkmayın, o laflar hep olacak. Bu sizin hayatınız ve ne yapacağınıza siz karar vereceksiniz, başkalarına göre yaşamayın.
 
Sizin de umarım istediğiniz kendiniz gibi çok akıllı bir evladınız olur
annem insanlara beddua etmek istedigi zaman "insallah senin gibi evlatlari olsun" der aslinda😅😅😅
Ay şu yorumunuz mest etti beni, bayıldım 😍 Ben de daha zamanımın gelmediğini düşünüyorum ilerideki fikrim değişebileceğinden akışına bırakacağım kurcalamayacağım bu konuları. Sizin de umarım istediğiniz kendiniz gibi çok akıllı bir evladınız olur ve umarım yuvanızda çok mutlu, huzurlu olursunuz. Şimdiden mutluluklar dilerim
herseyin zamani var, herkesin de hayata bakisi farkli farklidir. kimseyle kendinizi kıyaslamayın. Ben mesela insanlari dinlesem coktaaan evde kalmistim- oyle derlerdi.. oysa ne evde kalmasi, dunyayi gezdim keyifle yaşadım.
simdi de "durdun durdun turnayi gözünden vurdun" diyorlar. oysa niye durayim ki ne guzel gencligimi keyifle yasadim, flortler ettim, yaz asklarim, tatil asklarim vardi. guzel bir donemi icimde kalmayacak sekilde bitirdim. bu durmak durmak degil yani:)
sizde de bu sizin hayatiniz.
evlilige hazir hissetmiyorsaniz evlenmeyin
sevgiliniz ille evlenmek istiyorsa da bir karar alsin - ayrilsin sizden
bu onun sorumlulugunda sizi ilgilendirmiyor ki.
nasil kkda erkek arkadasi evlenmeyi dusunmeyen kizlara "ama sen evlenmek istiyorsan ayril" diyoruz, adam da bir secim yapsin, seninle uzun yillar sevgili hayati yasayip cocuksuz bir evlilik mi yoksa ayrilip hayatina daha klasik bir sekilde devam etmek mi.
kararini ne verirse versin yani bu onun problemi. sakin dusunup "haksizlik mi" vs deme.
eger "seneye yaza evlenelim / ay bu sene nenem hastalandi seneye yaz olsun" diye adami oyalasan haksizlik etmis olurdun
 
annem insanlara beddua etmek istedigi zaman "insallah senin gibi evlatlari olsun" der aslinda😅😅😅

herseyin zamani var, herkesin de hayata bakisi farkli farklidir. kimseyle kendinizi kıyaslamayın. Ben mesela insanlari dinlesem coktaaan evde kalmistim- oyle derlerdi.. oysa ne evde kalmasi, dunyayi gezdim keyifle yaşadım.
simdi de "durdun durdun turnayi gözünden vurdun" diyorlar. oysa niye durayim ki ne guzel gencligimi keyifle yasadim, flortler ettim, yaz asklarim, tatil asklarim vardi. guzel bir donemi icimde kalmayacak sekilde bitirdim. bu durmak durmak degil yani:)
sizde de bu sizin hayatiniz.
evlilige hazir hissetmiyorsaniz evlenmeyin
sevgiliniz ille evlenmek istiyorsa da bir karar alsin - ayrilsin sizden
bu onun sorumlulugunda sizi ilgilendirmiyor ki.
nasil kkda erkek arkadasi evlenmeyi dusunmeyen kizlara "ama sen evlenmek istiyorsan ayril" diyoruz, adam da bir secim yapsin, seninle uzun yillar sevgili hayati yasayip cocuksuz bir evlilik mi yoksa ayrilip hayatina daha klasik bir sekilde devam etmek mi.
kararini ne verirse versin yani bu onun problemi. sakin dusunup "haksizlik mi" vs deme.
eger "seneye yaza evlenelim / ay bu sene nenem hastalandi seneye yaz olsun" diye adami oyalasan haksizlik etmis olurdun

Duayı bile doğru düzgün edememişim, istediğiniz zaman* yazacaktım da eksik kalmış orası, düzenledim sonra 😅

Erkek arkadaşım benden 13 yaş büyük ve o da bu yaşına kadar evlilik hiç düşünmemiş, hatta evlenmek istediği için ayrıldığı kız arkadaşı olmuş yıllar önce. Belki de birbirimize çekilme sebebimiz bu, iki bağımsız, gelenekselci düşmanı birbirimizi bulduk, bakalım ne olacak sonumuz ben de merak ediyorum :) tekrardan teşekkürler
 
Eski mesajlarınızı okudum ve yorumum şu. Sizin eşiniz ne yazık ki geri zekalı. 37 yaşında koca adam çocuk gibi peşinden sizi de sürüklüyor istemediğinizi bildiği halde. Kendi çok istiyorsa ailesiyle her gün telefonda konuşsun, ben de evlenip uzağa giden kız kardeşimle her gün konuşuyorum ama asla sevgilime yansıtmam ne alâka yani. Ömrünüzü yer o adam. Tek izin gününde sizi sabahtan geceye kadar aile evine sürüklemesine sinir oldum, eşinize argo kullandığım için kusura bakmayın
Ben o kişinin eşini senin gibi aşırı buldum. Bu arada önceki mesajımda dediğim gibi medeni durumun ne olursa olsun eğer akrabalarla aynı şehirdeysen onlarla ister istemez içli dışlı oluyorsun. Ha mesafe koyayım dersen onda bile istemediğin ortamlara gitmek zorunda kalıyorsun, çünkü aynı şehirdesin.

Mesela ülkece illahlah edilen konu, bayramda akrabaların saçma sorularıdır. Ama buna evli de olsan bekar da olsan maruz kalırsın, çünkü o an orada bulunmak zorundasındır.

Kısacası bazı şeyleri mecburen, istemeyerek yaparsın , bunun için evli olmana gerek yoktur.
 
O akraba ziyaretleri benim için ölüm gibi işte, burada anlatamadım, yargılanıcam diye korktum. Teyzemler bile geldiğinde 1-2 saat sonra odama gidesim geliyor ki onları çok seviyorum. Hiç tanımadığım eş akrabalarıyla nasıl oturacağım ben, nasıl olacak o akraba ziyaretleri? Bu zamana kadar istemediğim hiçbir şeyi yapmadım ve mutlu oldum, görünüşüme bile yansıyor yaşıtlarımdan küçük gösteriyorum. Vefalı da bir insanımdır yanlış anlaşılmasın ama zoraki şeyler beni çok strese sokuyor
Tanıdığım iki evli çift var. 2 adam da karısına uyar, hem de her konuda. Mesela bir çift, bayramlarda erkeğin ailesine bir görünüp gelirler. 2 bilemedin 3 saat otururlar. Kadın pek konuşkan değil, adam habire konuşur. 😂
 
Ben o kişinin eşini senin gibi aşırı buldum. Bu arada önceki mesajımda dediğim gibi medeni durumun ne olursa olsun eğer akrabalarla aynı şehirdeysen onlarla ister istemez içli dışlı oluyorsun. Ha mesafe koyayım dersen onda bile istemediğin ortamlara gitmek zorunda kalıyorsun, çünkü aynı şehirdesin.

Mesela ülkece illahlah edilen konu, bayramda akrabaların saçma sorularıdır. Ama buna evli de olsan bekar da olsan maruz kalırsın, çünkü o an orada bulunmak zorundasındır.

Kısacası bazı şeyleri mecburen, istemeyerek yaparsın , bunun için evli olmana gerek yoktur.

Buna katılmıyorum ben. Çünkü ben tüm akrabalarımla aynı şehirdeyim ve kimse beni bir şey için zorlamıyor, ben isteyince görüşüyoruz. Evlilikteki durum daha çok eş ailesiyle alâkalı kendi akrabalarınla değil. Hatta eş ailesi uzakta bile olsa evliliğe müdahale edebiliyor, ilk sayfada verdiğim hakim arkadaşımın örneğini okuyun
 
Buna katılmıyorum ben. Çünkü ben tüm akrabalarımla aynı şehirdeyim ve kimse beni bir şey için zorlamıyor, ben isteyince görüşüyoruz. Evlilikteki durum daha çok eş ailesiyle alâkalı kendi akrabalarınla değil. Hatta eş ailesi uzakta bile olsa evliliğe müdahale edebiliyor, ilk sayfada verdiğim hakim arkadaşımın örneğini okuyun
Burada eş ailesiyle ilgili açılan konularda genelde sorunun ailede değil eşte olduğu söyleniyor. Çünkü eş, kendi ailesine sınır koymuyor, sorun bu. Ama konu sahibi sorunun ailede olduğunu düşünüyor.

O yüzden bu konuları sevgilinle konuşup netleştirsen iyi olur. Konuşunca her şeyin garantisi olmayacak ama en azından önceden konuşup anlaşmış olacaksınız. Ve gün gelip adam tam tersi davranırsa " ama böyle anlaşmamıştık" deyip gerekirse rest çekebileceksin.

Bir de sevgilinin ailesine sınır çizip çizmediğini en iyi nişanlılık döneminde anlarsın. Burada açılan konularda adamlar genelde kendini nişanlılıkta açık ediyor. Ama kadınlar bunları bile bile evleniyor, sonuç hüsran.

Yani sen evlenmeden önce rahatsız olduğun şeyleri kulak ardı etmezsen evlendikten sonra mutsuz olma ihtimalin epey düşük olur.
 
Back
X