Cocuk icin dayanmalimi, söküp atmalimi ?

Mutluluk gecicidir

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
12 Aralık 2017
130
33
28
Merhaba hanimlar. Ben 6 senedir. Evliyim 4 yasina yaklasmis bir kizim var. Evlilikte cok yiprandim. Artik nefes alamaz oldum.problem esimin herseyi elestirmesi, beni ozellikle. Sen nasil bir insansin , ailen seni yetistirememis. Görmemisin gibi imalar. Kizim babasina cok duskun. Benide seviyor ama, babasi geldiginde bambaska bir cocuk oluyor. Ben ne yapma desem yapiyor.problem yaratiryor bize , babasi eleme cocuga ustune gitme cocuga diyor.beni eziyor cocuk varkene beni gormuyor. Biraz once kolumu sıktı , eleme cocuga diye. Tabi ben delirdim. Sen dusunuyorsun da ben dusunemiyormuyum dedim. Kizim yaptiginin farkinda gec otur dedim babasinin gozunun icine bakiyor. Babasi eleme diyince gene kalkti yerinden tabi.bende oturacak yerine dedim .esim kalkti gitti odaya. Kizim o evden gitti sanio. Anne ozur dilerim bida yapiycam falan dedi(babasi gittigi icin )
Babasi olsa beni sikayet eder.

Yoruldum artik daha gencim. Bosanmak istiyorum ama yapamiyorum cesaretim yok. Is guc desen hic yok. Annem kendisi zor geciniyor hasta.

Diyorum ayirilacaguz ilan bana olacak. O gununu gun edecek ben cocuk buyutecegim.para kazanmaya ugrasacagim.
Baska birini tanima fikri urkutuyor beni.
Mutlu degilim.
Ya ayrilirsam kizim ne olacak , her aksam pencereden babasinin gelmesini bekleyen gunde on kere goruntulu arayan kizim ne olacak. Ona haksizlik etmis olurmuyum. Daha once bosanma davasi acildi ama cocugum cok kotu oldu babasi eve gelmeeyince, onun icin baristik. Ne yapicam kendimi cok caresiz hisediyorum yardim edin
 
Devamlı eleştiren herşeye karışan insanın saygı konusunda çok eksiği vardır ve bu karakter yapısı değildir çocukluktan bir takıntı oluşmuş bence tedaviye ihtiyacı var senin de tedaviye ihtiyacın var ama sebebi yıpranmış olman çünkü öyle bir ortamda en sağlıklı insanın bile psikolojisi bozulur bence bir aile terapistine gidin
bir de çocuğun yanında eşler birlikte hareket etmeli yoksa çocuk ona iyi geleni seçip diğerini öteleyebilir burada da sana saygısı olmaz gibi hissettim nasılsa annem boş konuşuyor babam ne derse yapar diye düşünür ileride ve şımarık bir çocuk olur o yüzden ya eşini ikna edeceksin ya da boşanma kısmına geçip hakimin yanında terapiyi şart koşarak yine son anda vazgeçeceksin çocuğun da bir pedagojik desteğe ihtiyacı var diye düşünüyorum
 
İşiniz yokmuş. Kendi ayaklarınızın üzerinde durma şansınız yoksa ve çocuk rezil olacaksa boşanmamak en iyisi. (Boşanmış birisi olarak söylüyorum bunu).
Kolunu sıkması çok deli edici, eleştirmesi de öyle. Orta yolu bulmaya çalışın diyeceğim ama nasıl yapılır bende bilmiyorum. Ama bildiğim şey çocuk şu anki hayatından kötü bir hayat yaşayacaksa boşanmayın.
 


Inanin okkadar guzel konusmusunuzki. Agliyorum suan su satirlari yazarken. Allah kimseyi caresiz koymasin.
 
Eşinizle her seyi konusun..ona uzman videolar izletin çocuga zarar verdiğini anne bi sey derse baba onaylamali baba derse anne onaylamali ikisinin ayri telden çalmasi cocuga zarar verin uzman yorumlarini falan okutun..
Benim esim herseyi bilir . Karsindaki hic birsey bilmez. Bildiginden hayatta vazgecmez . Bildigim bildik bir insan. Vidiolara bile bahane bulur.
 
Tek korkum psikilojisi bozulur diye babamiz cok tutucu, aksine ben cok rahatim. Ozgur buyur. Ya baba hasretiyle yanarsa o var benim aklimda. Ben babasiz buyudum
 
Biyuyunce oyle diyecek ama ya simdi ? Cok zeki bir cocuk ayrilik onu asagi cekerse ne olacak ? Ya o cocuk gidip , babasinin ozleminden yanan bir cocuk olursa ?
Tek zeki cocuk sizinki degil inanin. Baba ozleminden neden yansin bosanan sizsiniz. Onlar omur boyu baba kiz olarak kalacak. Kendinizi avutmayin
 

Hanımefendi caresiz falan degilsiniz. Çocuğu bahane ediyorsunuz. Sadece gözünüz hayat mücadelesine atılmayı, para kazanıp çocuk büyütmeyi yemiyor. Eşiniz sorunlu olsa dahi oturduğunuz yerden yaşamak kolay geliyor, ana evine dönme fikri dahi zorunuza gidiyor. Bu sitede kimseye boyle yazmadım ama cocugum babası olmadan yapamaz muhabbeti beni irrite ediyor. Biz de babamıza çok düşkün 2 kardeş kuzuyduk ama annem çizgiyi öyle bir çekti ki kimseye muhtac olmadan bu yaşa geldik. Allah var ergenlik falan anneme ayri ayri saglam cektirdik. Yani merak etmeyin baba gidince çocuklar annesi başinda sapasaglam durdugu sürece perisan olmuyor. Siz de silkelenin kendinize gelin.
 
Inanin okkadar guzel konusmusunuzki. Agliyorum suan su satirlari yazarken. Allah kimseyi caresiz koymasin.
Rabbim bir çıkar yol göstersin üzülme ağlama desem de faydası yok biliyorum zaten bu yazılanlara bakarak depresyonda olduğun aşikar bir psikolog desteği almayı düşünmez misin? Hatta devlet hastanesinde psikiyatrist de var sıra alıp gidersin durumu anlatırsın o yardımcı olur psikologa da yönlendirir

Benim esim herseyi bilir . Karsindaki hic birsey bilmez. Bildiginden hayatta vazgecmez . Bildigim bildik bir insan. Vidiolara bile bahane bulur.
Bu onun bakış açısı
Kimse herşeyi 4-4lük bilemez ama bilmediğini bilmemek de cehalettir maalesef
 
Çocuğunuzu düşünüyorsanız bir önlem almalısınız önce pedagojik ve psikolojik sonra aile terapisi . Bunları yapamıyorsanız ayrılmayı düşünmelisiniz. Çocuğunuzun nasıl bir ortamda büyüdüğü çok önemli. Siz böyle çatışma halindeyken o çocuk anlamıyor mu sanıyorsunuz. Büyüdükçe bu onun için daha büyük bir yara olacak. Çocuğum için diyen anneler malesef kendi yaşayacaklarından korktukları için bu bahaneye sığınıyor. Benim bir tanıdığım da çocukları ve 2 çocukla anne babasına yük olacağını düşündüğü için boşanma kararı alamıyor ama çocuklar bu kavgalardan o kadar etkileniyor ki, Agresif, hırçın, söz dinlemez çocuklar oldular. Ve karşına alıp konuşabildiğin zamanlarda öyle cümleler kuruyorlar ki, neler yaşadıklarını o zaman anlayabiliyorsunuz. Size hemen boşanın demiyorum ancak karşınızdakiyle sorunlarınızı çözmeyi deneyin muhakkak.
 
Daha once gittim asamamistim annesi bana bazi seyler yapmisti. Esin de problem demisti. 3 tane farkli yere gittim sende bir bozukluk yok demsiti.
Ona dedim terapiste gidelim. Gideriz falan dedi. Ama ordada hazir cevap verecek biliyorum taniyorum cunku.
Okadar caresiz bir durum ki
 
Cozemiyoruz olmuyor farkindayim cocugumun etkilendigini. Ne terapis ne bisey. Ayrilmamiz gerekiyor aci ama gercek.
Cesaretim yok
 
Aslında "aşamadın" değil "aşacak bir problemin yok" çünkü sorunlar senden kaynaklı değil
o zaman ya boşanmakta kararlı gibi görün net ol belki geri adım atar ya da terapiye ikna olur korkak durdukça üstüne daha çok gelir olan çocuğuna olur
 


Oyle bir karakter ki . Gecenlerde bir kinu gecti mutsuzlugumdan bahesttim ona eger ayrilmak istiyorsan seni mutlu edemiyorsam ayrilalim bir imza olur bu dedi. Ki ikinci bir cocuk istiyor bu adam benden.

Ne yaparsam yapayim onun duzelecgine inanmiyorum. Ve birgun bitecek. Ogunu bekliyorum
 
Mutlu edemiyorsam demeyi biliyor ama çabalayayım seni mutlu edeyim demiyor olurunda yaşayalım ama sen bu durumdan memnun ol diyor ama öyle bir dünya yok maalesef ve boşanırsanız emin ol çok başını taşlara vurur ama dönüşü olmaz bence biraz cesaret et çünkü o senin gidemeyeceğini bildiği için rahat konuşuyor halbuki evet desen tamam desen ve yapsan eminim ki afallar
 

Inan bunuda denedim cekip gittim ama ruh gibi perisan olan ben oldum nefes alamadim. Annem yerlerden kazidi. Seni mutlu edecek sadece o dedim bagimli olmusum ben. Bende babasiz buyudum . Ona sarilmisim okdar hakarete ragmen. Burnundan kil aldirmayan insan. Pisaman olup olsede geri donmez. Ben ayrilirsam bu sehirde kalamam.
Gitmem kendime cocuguma yeni hayat kurmam lazim.
Anca oyle . Ama imkanim yok onada..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…