Merhabalar.. sizlerin fikrini almak istedim.
28 yaşındayım eşim 36.
4 buçuk yıl oldu evleneli
Çocuğumuz olmadı pek bı sebep de bulunamadı bir aşılama yaptırdım tutmadi sonrasında da bir girişimde bulunmadım çünkü gittikçe bu fikirden uzaklaştım.
Maddi manevi bakabilecegimi düşünmüyorum
Eşim yogun çalışıyor, aileme uzağım ve migrenim sık tutar regl zamanlarım ağır geçer alerjim olduğundan burun tıkanıklığım bile zorluyor ve rahata alisik bir insanım. Kendime vakit ayiramazsam az uyursam vs psikoljim hemen bozulur. Bir de panik atagimsi hallerim var.
Şimdi evlendim vakit geciyor herkesin de bebeği oldu olmak üzere diye bir hevese kapilsam da ilk günden pişman olurum diye düşünüyorum. Eskiden eşime değerlerini arttırması için takviye kullanması konusunda baskı yapardım istediğimi saniyorsum ama şimdi heves etmişim merak etmişim diye düşünüyorum. Olmaması için dua ediyorum olmadığı da artık işime geliyor. Ama olmasın diye extra cabam yok eşim güya istiyor çünkü o her şeye olumlu yaklaşıyor oysa iş yüzünden yanımda olamayacak sabah köru gidip geç gelecek..
Böyle bir durumda olup iyi ki çocugum oldu diyen var mı.. yoksa sakın kalkisma mi dersiniz(zaten olmadı olması için asla bir tedavi dusunmuyorum) ya olursa korkum var.. ilerde böyle düşündüğüm için pişman olur muyum.. çok uzattım olursa olacak amma işte acaba engel olmalı mıyım.. biraz da günah mıdır acaba diyorum Allah a guvenmeyip korktuğum için. Tabi diyeceksiniz bakamazsan yapma o daha gunah..
işte bazı şeyler elimizde degil gerçi ne konuşsak boş belki zaten olmayacak. Az önce okuduğum konuda evlenmeden önce çocuk isteyen adam sonra karar değiştirmiş sanirsam. Ben de önceden çok istediğimi saniyorsum son aylarda böyle oldum.. sonrasında pişman olur muyum bilmiyorum.
Çocuk istemeyip olduğunda iyi ki oldu diyenlerin dışında insanlar var mı ....
28 yaşındayım eşim 36.
4 buçuk yıl oldu evleneli
Çocuğumuz olmadı pek bı sebep de bulunamadı bir aşılama yaptırdım tutmadi sonrasında da bir girişimde bulunmadım çünkü gittikçe bu fikirden uzaklaştım.
Maddi manevi bakabilecegimi düşünmüyorum
Eşim yogun çalışıyor, aileme uzağım ve migrenim sık tutar regl zamanlarım ağır geçer alerjim olduğundan burun tıkanıklığım bile zorluyor ve rahata alisik bir insanım. Kendime vakit ayiramazsam az uyursam vs psikoljim hemen bozulur. Bir de panik atagimsi hallerim var.
Şimdi evlendim vakit geciyor herkesin de bebeği oldu olmak üzere diye bir hevese kapilsam da ilk günden pişman olurum diye düşünüyorum. Eskiden eşime değerlerini arttırması için takviye kullanması konusunda baskı yapardım istediğimi saniyorsum ama şimdi heves etmişim merak etmişim diye düşünüyorum. Olmaması için dua ediyorum olmadığı da artık işime geliyor. Ama olmasın diye extra cabam yok eşim güya istiyor çünkü o her şeye olumlu yaklaşıyor oysa iş yüzünden yanımda olamayacak sabah köru gidip geç gelecek..
Böyle bir durumda olup iyi ki çocugum oldu diyen var mı.. yoksa sakın kalkisma mi dersiniz(zaten olmadı olması için asla bir tedavi dusunmuyorum) ya olursa korkum var.. ilerde böyle düşündüğüm için pişman olur muyum.. çok uzattım olursa olacak amma işte acaba engel olmalı mıyım.. biraz da günah mıdır acaba diyorum Allah a guvenmeyip korktuğum için. Tabi diyeceksiniz bakamazsan yapma o daha gunah..
işte bazı şeyler elimizde degil gerçi ne konuşsak boş belki zaten olmayacak. Az önce okuduğum konuda evlenmeden önce çocuk isteyen adam sonra karar değiştirmiş sanirsam. Ben de önceden çok istediğimi saniyorsum son aylarda böyle oldum.. sonrasında pişman olur muyum bilmiyorum.
Çocuk istemeyip olduğunda iyi ki oldu diyenlerin dışında insanlar var mı ....
Kahvaltımı yapıp eşim gelene kadar evimi toplar yemeğimi yaparım dinlene dinlene gece geç uyurum falan fişman.. Hamileyim bana herkes bu günlerini arayacaksın diyor 
Allahım doğsun kucağıma alayım boncuk gözlerine bakayım uykusuzluğa da razıyım diyorum 
