Çocuk istemeyenler...

Arkadaşlar merhaba,biraz uzun olacak ama kusuruma bakmayin patlamak üzereyim, kafam çok karışık yine, dün eşimle dışardaydik, güzel bir yemek yedik eve dönerken dedim ki (eşimin çevresi coktur )hani bana iş bakıyor musun dedim,ne oldu dedim,o da bakıyorum dedi,bende dedim ki 1 senedir hala bakıyorsun,bana net bişey söyle eski işime geri döneceğim dedim,o da bana sen kendini ayarla ben baba olmak istiyorum dedi,hicbirsey demedim,benim 2 tane sartim vardı bilmiyorum belki bahane,biri işe girmeden ayaklarımın üstünde durmadan istemediğimi söylemiştim daha önce,neyse eve geldim,uyuyorum ben dedim ,ne oldu dedi,yok bişey yorgunum dedim gittim yattım,bugün gündüz uyandım,sanki birsey olmamış gibi rituel konuşmalarımızı yaptık,annemle dışarıya çıktık,alışveriş yaparken daha önceden tanıdığımız saticiyla konu döndü dolaştı benim evliliğe geldi, işte bana çocuk sordular ben yok dedim,annem diyo işte bizde söylüyoruz istemiyormuş falan filan,işte satıcı adam çocuksuz olurmuymus vs.vs kızdım ama belli etmedim,gelirken anneme kızdım lütfen olur olmadık yerlerde bunun muhabbetini yapmayın dedim,zorla x (esim)den bosatmayin beni dedim,sustu annem,bu çocuk mevzusunu geçtiğinde elim ayağım bosaliyor,sıkıntıya giriyorum,kafamda kuruyorum sürekli,kendimi çok kötü hissediyorum,neyse eve geldik ben cok gergindim esim geldi,işte annemlerin evindeki sorunlardan konustuk,ben bi ara lafi ortaya atarak işte bu sebeplerden dolayi çocuk doğurmamak en iyisi gibi bişey söyledim, kimsede bişey demedi,şimdi arkadaslar sorum şu birincisi ben bu durumu yani çocuk istemediğimi tekrar nasıl anlatmaliyim eşime,bu arada eşimden bu isteginden dolayi ciddi ciddi boşanmayı düşünür oldum,ikincisi ise sizce bu sebepten dolayı bosanmam doğru mu?lütfen cevap verin!!!
 
Yangına körükle gidilmez ama benim eşim kaç yıl geçse de çocuk istemeseydi, ben ayrılırdım. Çocuk için evlenmedik, çocuğu olmasaydı sağlık sorunlarından dolayı, kader der kaBullenirdim ama ortada engel yokken benim çocuk hakkımı elimden almasını kabul etmezdim. Çocuk çok güzel bir nimet, hem hayatını yaşarsın, hem çocuk büyütürsün, kolay değil ama zahmetsiz rahmet olmaz.

Fakat aynı şey senin için de geçerli, sen kesinlikle istemiyorsan o da sana zorla yaptıramaz. Artık aranızdaki sevgiye kalmış, biriniz hayalinden vazgeçecek ama dikkatli olun, ayrılmayıp seneler sonra senin yüzünden böyle oldu diyerek, birbirinizi suçlayarak da aşkınızı tüketebilirsiniz.

Ama çocuk konusu öyle aman olmayıversin denilecek bir konu değil, eşiniz de haksız değil.
 
Merhaba.

Çocuk olduğu gibi kadına bakan bir şey. %90 dan fazla da kadının hayatını etkileyen bir şey.
Ben de daha önce eşimden boşanmayı düşündüm bu yüzden. Benim şımarıklık yaptığımı zannediyormuş ama mevzu boşanmaya uzanınca çocuk konusu kapandı.

Ben istemediğimi, ancak baba olma arzusu varsa engellemeyeceğimi, aynı şekilde onun da beni zorlamaması gerektiğini söyledim. İstiyorsan boşanalım, herkes yolunu çizsin dedim. Elbette afalladı.

Sonuçta habersiz doğum kontrol hapı kullanabilirdim, spiral taktırabilirdim vs. Ancak kandırmak yerine dürüst olmayı tercih ettiğimi de anlattım.
 
kavun kokusu .!.:
Merhaba.

Çocuk olduğu gibi kadına bakan bir şey. %90 dan fazla da kadının hayatını etkileyen bir şey.
Ben de daha önce eşimden boşanmayı düşündüm bu yüzden. Benim şımarıklık yaptığımı zannediyormuş ama mevzu boşanmaya uzanınca çocuk konusu kapandı.

Ben istemediğimi, ancak baba olma arzusu varsa engellemeyeceğimi, aynı şekilde onun da beni zorlamaması gerektiğini söyledim. İstiyorsan boşanalım, herkes yolunu çizsin dedim. Elbette afalladı.

Sonuçta habersiz doğum kontrol hapı kullanabilirdim, spiral taktırabilirdim vs. Ancak kandırmak yerine dürüst olmayı tercih ettiğimi de anlattım.
Genişletmek için tıkla...
Benim gibi düşünen birilerini görmek gerçekten güzel ama benim eşim bosanalim diyebilir bende engellemek istemiyorum fakat bu konu çok etkiliyor beni,herkes pişman olacaksın diyor,işte bi arkadasim 34 yaşında menopoza girmiş onu söylüyorlar,sizin peki şu an durumunuz nedir, mutlu musunuz?keşke dediğiniz bir durum var mı
 
bence eşinize düşüncelerinizi anlatın bende bekarkun ilk evlendiğim zamanlar olsun hiç çocuk istemiyodum inşAllah benim çocuğum ol.az die dua ediyodum 6 aylık evliyken doğum kontrol hapını içmeyi unuttum hamile kaldım şimdi oğlum 7 yaşında Allahıma bin şükür 4 yıldır 2. için uğraşıyoruz ama olmuyo doktor erken menapoza girebilirsin dedi yaşım daha 32
 
gbbc .!.:
bence eşinize düşüncelerinizi anlatın bende bekarkun ilk evlendiğim zamanlar olsun hiç çocuk istemiyodum inşAllah benim çocuğum ol.az die dua ediyodum 6 aylık evliyken doğum kontrol hapını içmeyi unuttum hamile kaldım şimdi oğlum 7 yaşında Allahıma bin şükür 4 yıldır 2. için uğraşıyoruz ama olmuyo doktor erken menapoza girebilirsin dedi yaşım daha 32
Genişletmek için tıkla...
Allah bağışlasın,inşallah 2.si de olur,Allah isteyen herkese nasip etsin... Benim çocukla ilgili korkularım çok fazla,eşimden yana çok bi sıkıntım yok şu çocuk mevzusu da olmasa,yenemiyorum bi türlü,çocuk la ilgili bi laf geçtiğinde kalbim sıkışıp çarpıntı oluyo
 
BirazDeliyim .!.:
Benim gibi düşünen birilerini görmek gerçekten güzel ama benim eşim bosanalim diyebilir bende engellemek istemiyorum fakat bu konu çok etkiliyor beni,herkes pişman olacaksın diyor,işte bi arkadasim 34 yaşında menopoza girmiş onu söylüyorlar,sizin peki şu an durumunuz nedir, mutlu musunuz?keşke dediğiniz bir durum var mı
Genişletmek için tıkla...
Hayır neden pişman olayım?
Ancak sizinle durumlarımız farklı sanırım. Ben çocuk sevmeyen bir insanım. Nefret gibi düşünmeyin, öyle değil zira.
Hayatımı, yaşam şeklimi ve düzenimi olduğu gibi seviyorum. Annelik yapma isteğim yok.
Ki bu hep böyleydi. Hiçbir zaman çocuğum olsun istemedim, rutin bir muhabbet olur ya sevgiliyle ya da eşle "kaç çocuğumuz olur, adı ne olur" o muhabbetlere bile girmedim.
Arkadaş çevremizdeki çocuğu olup mutsuz olanları gördükçe de iyice soğudum. Mutsuz olma sebepleri çocuklarıydı bu arada.

Siz neden istemediğinizi bir anlamaya çalışın. Gerçekten mi istemiyorsunuz yoksa 3-5 sene mi istemiyorsunuz bir oturtun. İçten içe istiyorsanız ve bunun farkında değilseniz evet; pişman olursunuz.
 
konuda beni anlatmışsın. ben de rahatımın bozulacağı düşüncesiyle erteledikçe erteliyorum. hayırlısı. sanki ona güzel bakamayacakmışım böyle işleri yetiştiremeyecekmişim gibi geliyo. bakıcı temizlikçi olacağı halde. ne bileyim ben tamamen hazır değilim. böyle özellikle doğum hikayeleri loğusalık ne bileyim kontroller vs korkutuyo baya
 
Ben zaten çocuk isteğinin nasıl olduğunu, insanların nasıl bir özlemle çocuk yaptıklarını hiç anlamamışımdır. 2 yıl oldu evleneli, gram istek yok; hiç de olmadı.
 
şekerim bizim burda hem kapanan bir konu var,çocuk sahıbı olmayı istememek diye çok eski bir konu benım konu,şimdilerde çocuksuz mutlu kadınlar konusu var,
 
BirazDeliyim .!.:
Arkadaşlar merhaba,biraz uzun olacak ama kusuruma bakmayin patlamak üzereyim, kafam çok karışık yine, dün eşimle dışardaydik, güzel bir yemek yedik eve dönerken dedim ki (eşimin çevresi coktur )hani bana iş bakıyor musun dedim,ne oldu dedim,o da bakıyorum dedi,bende dedim ki 1 senedir hala bakıyorsun,bana net bişey söyle eski işime geri döneceğim dedim,o da bana sen kendini ayarla ben baba olmak istiyorum dedi,hicbirsey demedim,benim 2 tane sartim vardı bilmiyorum belki bahane,biri işe girmeden ayaklarımın üstünde durmadan istemediğimi söylemiştim daha önce,neyse eve geldim,uyuyorum ben dedim ,ne oldu dedi,yok bişey yorgunum dedim gittim yattım,bugün gündüz uyandım,sanki birsey olmamış gibi rituel konuşmalarımızı yaptık,annemle dışarıya çıktık,alışveriş yaparken daha önceden tanıdığımız saticiyla konu döndü dolaştı benim evliliğe geldi, işte bana çocuk sordular ben yok dedim,annem diyo işte bizde söylüyoruz istemiyormuş falan filan,işte satıcı adam çocuksuz olurmuymus vs.vs kızdım ama belli etmedim,gelirken anneme kızdım lütfen olur olmadık yerlerde bunun muhabbetini yapmayın dedim,zorla x (esim)den bosatmayin beni dedim,sustu annem,bu çocuk mevzusunu geçtiğinde elim ayağım bosaliyor,sıkıntıya giriyorum,kafamda kuruyorum sürekli,kendimi çok kötü hissediyorum,neyse eve geldik ben cok gergindim esim geldi,işte annemlerin evindeki sorunlardan konustuk,ben bi ara lafi ortaya atarak işte bu sebeplerden dolayi çocuk doğurmamak en iyisi gibi bişey söyledim, kimsede bişey demedi,şimdi arkadaslar sorum şu birincisi ben bu durumu yani çocuk istemediğimi tekrar nasıl anlatmaliyim eşime,bu arada eşimden bu isteginden dolayi ciddi ciddi boşanmayı düşünür oldum,ikincisi ise sizce bu sebepten dolayı bosanmam doğru mu?lütfen cevap verin!!!
Genişletmek için tıkla...
Çocuk sahibi olmak zorunda değilsiniz. Ama eşiniz de siz çocuk sahibi olmak istemiyorsunuz diye çocuk sahibi olmamak zorunda değil.
Ben bu konuda hep kararın kadında olması gerektiği yönünde düşünüyorum. Çünkü ülkemizde çocuktan çok büyük ölçüde kadın sorumlu.
Ama eşiniz çocuk istiyor. Sizse en azından şimdilik istemiyorsunuz.
Ve evet bu sebeple gayet boşanılır, isteklerinizi uzlaştıramazsınız. Sırf eşinizin gönlü olsun diye çocuk doğurmak zorunda değilsiniz, çünkü bu bütün hayatınızı etkileyecek bir karar.
Ama belki de hiç çocuk olmayacağınızı en azından bunu düşündüğünüzü bilse eşiniz belki de sizinle evlenmeyecekti.
Bu sebeple eşinizle konuşun, eğer yok ben çocuk istiyorum diyorsa ve siz hala istemiyorsanız, ayrılmanız daha hayırlı olur.
 
BirazDeliyim .!.:
Merhaba,33 yaşında 4 yıllık evliyim,üniversite mezunuyum ama bir işime yaramiyor,kpss ye girdim olmadı,üniversiteyi bitirene kadar özel sektör de çalıştım,sağlık sebebi ile ayrildim isimden,çalışmıyorum şu an ama iş ariyorum,eşim ve etrafımizdaki herkes benden çocuk beklerken ben istemiyorum,çocuksuz evlilik olamaz mı,ben kendimi hiç anne olabicekmisim gibi düşünmüyorum,eşim çok istiyor ama ben ona kendimi hazır hissetmediğimi söyledim,soranlara da daha zamanımız var diyorum,bazen istiyor gibi oluyorum sonra yok olmaz diyorum,eminim buradaki bir çok kadın da benim düşüncemi onaylamayacaktir ama ben kendi ayaklarım üzerinde durmadan çocuk sahibi olmayı düşünmüyorum ve gerçekten çocuk sahibi olmak beni çok korkutuyor,benim gibi düşünen,bu durumu yaşamış ama sonradan pişman olan arkadaşlar varsa ya da bu şekilde düşünmeme beni iten sebebin ne olduğunu anlayabilen arkadaşlar varsa fikirlerini paylaşabilir mi?
Genişletmek için tıkla...

Canım bende senin gibi hissediyorum 2 sene 4 ay oldu evleneli.
Bir an geliyor istiyorum sonra hemen yok istemiyorum diyorum.
Eşim istiyor ama beni bekliyor ne kadar bekler bilemem.
Etraf baskı yapıyor.
Elalem istiyor diye mi yapıcam hayır ben istediğimde yapıcam dedim kendime.
Kendini sorguladın mı hiç?
korkuların ne
benim maddi korkularım var
etraftaki deli gibi bağıran çocuğunu döven kişiler gibi olmak istemiyorum. hatta çocuk yaptığına bin pişman ama dönüp bana sen ne zaman çocuk yapıcaksın sorusunu soranlardan asla olmak istemiyorum.
Çünkü biliyorum çocuk sabır işi ve ben sabırsızım ne yazık ki
Çalışarak annelik yapamam diye bir düşüncem var evde onun terbiyesini tek bir kişi vermeli taraftarıyım. Çalışmayınca maddi sıkıntı devreye giriyor yine arada kalıyorum.
İşte sabır işi biz hazır olunca sabır da gelir herhalde...
O zaman maddi manevi yükü taşımayı göze alırım.
Rabbim hayırlısını versin ve asla istemiyorum deme hazır olunca yapıcam kısmetse de Allah aratmasın sonra..
 
BirazDeliyim .!.:
Arkadaşlar merhaba,biraz uzun olacak ama kusuruma bakmayin patlamak üzereyim, kafam çok karışık yine, dün eşimle dışardaydik, güzel bir yemek yedik eve dönerken dedim ki (eşimin çevresi coktur )hani bana iş bakıyor musun dedim,ne oldu dedim,o da bakıyorum dedi,bende dedim ki 1 senedir hala bakıyorsun,bana net bişey söyle eski işime geri döneceğim dedim,o da bana sen kendini ayarla ben baba olmak istiyorum dedi,hicbirsey demedim,benim 2 tane sartim vardı bilmiyorum belki bahane,biri işe girmeden ayaklarımın üstünde durmadan istemediğimi söylemiştim daha önce,neyse eve geldim,uyuyorum ben dedim ,ne oldu dedi,yok bişey yorgunum dedim gittim yattım,bugün gündüz uyandım,sanki birsey olmamış gibi rituel konuşmalarımızı yaptık,annemle dışarıya çıktık,alışveriş yaparken daha önceden tanıdığımız saticiyla konu döndü dolaştı benim evliliğe geldi, işte bana çocuk sordular ben yok dedim,annem diyo işte bizde söylüyoruz istemiyormuş falan filan,işte satıcı adam çocuksuz olurmuymus vs.vs kızdım ama belli etmedim,gelirken anneme kızdım lütfen olur olmadık yerlerde bunun muhabbetini yapmayın dedim,zorla x (esim)den bosatmayin beni dedim,sustu annem,bu çocuk mevzusunu geçtiğinde elim ayağım bosaliyor,sıkıntıya giriyorum,kafamda kuruyorum sürekli,kendimi çok kötü hissediyorum,neyse eve geldik ben cok gergindim esim geldi,işte annemlerin evindeki sorunlardan konustuk,ben bi ara lafi ortaya atarak işte bu sebeplerden dolayi çocuk doğurmamak en iyisi gibi bişey söyledim, kimsede bişey demedi,şimdi arkadaslar sorum şu birincisi ben bu durumu yani çocuk istemediğimi tekrar nasıl anlatmaliyim eşime,bu arada eşimden bu isteginden dolayi ciddi ciddi boşanmayı düşünür oldum,ikincisi ise sizce bu sebepten dolayı bosanmam doğru mu?lütfen cevap verin!!!
Genişletmek için tıkla...
Bende o aşamadayım evleneli temmuzda 5 sene olucak ama istemiyorum bir türlü. Ben 25 yaşındayım ama ömür boyu istemiycekmişim gibi hissediyorum. Benim eşimle zaten problemlerim var, beni o da çok soğuttu bebek kavramından. Benim eşimde çocuk istiyor ama ben istemiyorum ben onu boşamasamda yakında bu sebebten o benden boşanır diye düşünüyorum.
 
Hic ama hic bebek istemedigim hem de beklemediğim bir an da hamile kaldım. Öğretmenim yuksek lisans yapıyordum. Hamile olduğunu öğrenince garip duygular içindeydim. Bir çocuğum olacak asla üzülmeyeceğim dedim ama hic hazır da değildim. Çocukları da sevmem bir çocuk nasıl bakılır zerre bilgim yoktu :))
Sonra 9 ay boyunca sürekli kitaplar okudum evladimi iyi yetistirmek için.. hala da okuyorum. O doğdu. Dünya değişti. Ben değiştim :) bir gülüşü evrene bedel bi varlık ortaya çıktı.. bir kadının yaşayabileceği en güzel duygu. Daha ötesini düşünemiyorum. Akademik başarılarla dolu bir hayatım oldu. Hukuk okumaya başladım bebegimle birlikte. Sahip olduğum başarıların hic biri bebeğinin bir anne demesindeki mutluluğu vermedi bana :) İyiki nasip olmuş. Çok şükür... rabbim sağlık sıhhat versin bütün cocuklara... isteyen herkese de bu mükemmel duyguyu yaşatsın. Değer. İnanın değer...
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

M
Evlilik ve çocuk fikrine karşı uzaklık
3 4 5
Yorumlar
90
Görüntüleme
3K
Burcici
B
1
Fikrinize ihtiyacım var, boşanmak istediğimi söyledim
2 3
Yorumlar
40
Görüntüleme
3K
Vaalbara
Vaalbara
Crazy-cat-lady
Çocuk meselesi
2
Yorumlar
39
Görüntüleme
2K
MissCherryBlossom
MissCherryBlossom
H
Sevgilim benim için ailesine rest çekti!
2
Yorumlar
33
Görüntüleme
2K
AnkaEnerjisi
AnkaEnerjisi
Z
İnsanlar neden böyle?
2
Yorumlar
39
Görüntüleme
1K
Pozitif bir uye
Pozitif bir uye
Back
X