Çocuk istemeyenler...

BirazDeliyim .!.:
İşte benim kaygım da bu yüzden bi nevi,ya hep başarısız olursam,3 sene sonra herhangi bir nedenden dolayı eşimle ayrılmak zorunda kalırsam ya da hayat bu ya eşimin başına bişey gelirse vs .vs.biliyorum kimsenin hicbirseyin garantisi yok ama yine de kendi hayatımla ilgili bazı şeylerde geleceği düşünerek hareket etmek istiyorum,kusura bakmayın benim kaygım aslında hayat
Genişletmek için tıkla...
eğer o çocuğa sevgi veremeyecekseniz çocuk yapmayın. ama elli yaşına geldiğinizde çocuk derseniz çok geç olur
 
Ben de şunu anlamıyorum.

Şimdi 28 hadi 29 yaşındayım. Çocuk istemiyorum. İleride istersin olmaz, yap koy kenara takımlar sağlamken mantığını öne sürüyor insanlar.

Evlatlık almanın, koruyucu aile olmanın biyolojik bir sınırı mı var? 50 yasındayım ve fikir değiştirdim diyelim. Çözüm basit.

Kendim adıma konusuyorum. Bir genetik harika değilim. Kusurlarım ve sağlık sorunlarım var. Üremezsem insanlık kaybetmez. Eğer bir gün istersem, herhangi bir çocuğa çare olmayı üremeye yeğliyorum
 
Olabilir tercihtir. Yalnız dikkat et ayaklarının üzerinde durduğunda menapoza girmiş olma.
 
Bende senin gibi 2.5 yıl erteledim çocuğu sonra istedim 1 yıl olmadı çocuğumuz. 1 yılın sonunda tedaviyle hamile kaldım. Bugün eşimle konuştuk keşke ilk yıl yapsaymışız çocuğu diye. Çok güZel bir duygu. 2.5 yaşındalar (ikiz) Rabbim isteyen herkese nasip etsin.
 
evlendiğim zaman bizde hemen istemedik.kv her hamile kalanı gelip söylerdi.falan hamile filan hamile diye.hiçte ilgimi çekmezdi.istediğim zaman benimde olur düşüncesi vardı çünkü.bende atanıp sonra istiyordum.1 sene geçti .bebek istedik.hamile kaldım.ikizmiş hemde.düşük oldu.5 yıl boyunca çalmadığımız kapı kalmadı.4 tüp bebek denemesi aşılama hiçbiri olmadı.ayrıca atanamadım kılpayı herseferinde.en sonunda 5.tüp bebek denemesi için randevu aldık.o sırada bebeğim kendiliğinden geldi.7 aylık hamileyken sınava girdim.1 yaşındayken atandım.bebek sevgisini tatmak istersen birgün şayet olmazsa en acısı bu olur.geçen yıllarına yanar durursun.şayet hiçbir zaman anne olmak istemiyorsan bildiğin gibi takıl.kimseyi takma.kim ne derse desin.hayat senin.(ama bebeğin tadı bu dünyada hiçbirşeyde yok .ne malda ne mülkte ne kariyerde)
 
çocuksuz evlilik olur olmaya da, eşinizin sizden tamamen farklı düşünüyor olması sorun,dışarıda kalanların ne dediği hiç önemli değil.
 
Catharsis .!.:
Ben de şunu anlamıyorum.

Şimdi 28 hadi 29 yaşındayım. Çocuk istemiyorum. İleride istersin olmaz, yap koy kenara takımlar sağlamken mantığını öne sürüyor insanlar.

Evlatlık almanın, koruyucu aile olmanın biyolojik bir sınırı mı var? 50 yasındayım ve fikir değiştirdim diyelim. Çözüm basit.

Kendim adıma konusuyorum. Bir genetik harika değilim. Kusurlarım ve sağlık sorunlarım var. Üremezsem insanlık kaybetmez. Eğer bir gün istersem, herhangi bir çocuğa çare olmayı üremeye yeğliyorum
Genişletmek için tıkla...

olur mu bulunmaz genlere sahibiz boşa mı gitsin :) mazallah insanların soyu kurur :D

her şey bi yana da şu evlat sevgisi nedir nasıldır gerçekten merak ediyorum. sevgi dolu bi insan olduğumu düşünürüm. sevme kapasitemin tamamını kullanıyorum mesela şu an sevdiklerim için. kapasitem mi artıcak ne olacak merak ediyorum hakikaten.
evdeki kediyi kuşu seviyorum. ana babamı seviyorum. arkadaşlarımı seviyorum. eşimi çok ama çok seviyorum. sanırım çocuk bunların toplamından bile çok seviliyomuş. ama ben sevme ya da sevilme ihtiyacı duymuyorum daha fazla. üstelik karşılıksız sevme olayı da yok. belki anne karşılıksız seviyodur da evlat öyle değil bence, hadi kötü bi anne ol bakalım evlat seviyo mu seni?
çocuk olunca seversin olayı da saçma geliyor. bdv "annem beni x yaşıma kadar dövdü, annem beni sevmiyor, annem kardeşlerimle beni ayırıyor" gibi konularla dolu. ee çocuğunu terk eden binlerce insan da olduğuna göre doğurunca gelmiyo heralde bu hisler
valla bazen düşünmekten kafayı yiyecek gibi oluyorum.

çok isterdim böyle düşüncelerimin olmamasını. ya da biyolojik saat çalacaksa çalsın yaş oldu 26 milletin 18 yaşında doğurası geliyo bana neden bişey olmuyor ???????
 
Ben önce sorumluluk sahibi olduğunuzu gösteren düşünceleriniz için sizi kutlamak istiyorum.Bizim toplumumuzda ve diğer üçüncü dünya ülkelerinde maalesef çocuk büyütmekle çocuk yetiştirmeyi aynı sanan bir zihniyet var.

Çocuğu ağaçta kendi kendine büyüyen bir meyve olarak görüyolar.İşte bu yüzden de etraf sapık tacizci hırsız tecavüzcü katil dolu.Bu insanlar büyümüş ama yetişememiş insanlar olmalarından dolayı böyleler.

Doğuruyolar binlerce sorunu olan evliliklerinde üçüncüyü beşinciyi..Eee para yok, ailede her türlü pislik var şiddet,saygısızlık, güvensizlik vs vs..

Yahu çocuk senin neyine.Sen aç karnını doyuramıyosun ki demek istiyorum böylelerine.Bu tip insanlar kendi bataklarına zavallı masum çocukları da ortak ederek o batağın içine çekmekten başka bişey yapmıyolar...

Bugün evrim akının ev kuşu programı vardı.Adam mezarlıkta mezar bakıcısı bitane rutubetten kokuşmuş evde yaşıyolar evde köpek bağlasan durmaz adamın geliri yok kadın zaten çalışmıyo evde..Ama tahmin et?6 çocukları vardı ve kadın daha hamileydi sanırım.Bu resmen suç yani. Bu tür sorumsuzluklar çocuklara karşı işlenen suçlar kapsamına alınmalı.Resmen çocuğu evde kedi bakmakla fasülye yetiştirmekle aynı şey olarak gören insanlar bunlar.

Bu yüzden eğer bi insan oturup düşünüp maddi/manevi yetersiz olduğuna inanıp bir çocuk dünyaya getirmeyi daha sonraya erteleyebiliyosa ya da vazgeçiyosa zeka olarak milyonlarca insanın önündedir bana göre.
 
BirazDeliyim .!.:
Merhaba,33 yaşında 4 yıllık evliyim,üniversite mezunuyum ama bir işime yaramiyor,kpss ye girdim olmadı,üniversiteyi bitirene kadar özel sektör de çalıştım,sağlık sebebi ile ayrildim isimden,çalışmıyorum şu an ama iş ariyorum,eşim ve etrafımizdaki herkes benden çocuk beklerken ben istemiyorum,çocuksuz evlilik olamaz mı,ben kendimi hiç anne olabicekmisim gibi düşünmüyorum,eşim çok istiyor ama ben ona kendimi hazır hissetmediğimi söyledim,soranlara da daha zamanımız var diyorum,bazen istiyor gibi oluyorum sonra yok olmaz diyorum,eminim buradaki bir çok kadın da benim düşüncemi onaylamayacaktir ama ben kendi ayaklarım üzerinde durmadan çocuk sahibi olmayı düşünmüyorum ve gerçekten çocuk sahibi olmak beni çok korkutuyor,benim gibi düşünen,bu durumu yaşamış ama sonradan pişman olan arkadaşlar varsa ya da bu şekilde düşünmeme beni iten sebebin ne olduğunu anlayabilen arkadaşlar varsa fikirlerini paylaşabilir mi?
Genişletmek için tıkla...
Seni doğum yapmış hiçbir insan yadırgamaz.. Çünkü haklısın kolay kaldırılabilir bir şey değil..
 
zeytinagaci .!.:
olur mu bulunmaz genlere sahibiz boşa mı gitsin :) mazallah insanların soyu kurur :KK70:

her şey bi yana da şu evlat sevgisi nedir nasıldır gerçekten merak ediyorum. sevgi dolu bi insan olduğumu düşünürüm. sevme kapasitemin tamamını kullanıyorum mesela şu an sevdiklerim için. kapasitem mi artıcak ne olacak merak ediyorum hakikaten.
evdeki kediyi kuşu seviyorum. ana babamı seviyorum. arkadaşlarımı seviyorum. eşimi çok ama çok seviyorum. sanırım çocuk bunların toplamından bile çok seviliyomuş. ama ben sevme ya da sevilme ihtiyacı duymuyorum daha fazla. üstelik karşılıksız sevme olayı da yok. belki anne karşılıksız seviyodur da evlat öyle değil bence, hadi kötü bi anne ol bakalım evlat seviyo mu seni?
çocuk olunca seversin olayı da saçma geliyor. bdv "annem beni x yaşıma kadar dövdü, annem beni sevmiyor, annem kardeşlerimle beni ayırıyor" gibi konularla dolu. ee çocuğunu terk eden binlerce insan da olduğuna göre doğurunca gelmiyo heralde bu hisler
valla bazen düşünmekten kafayı yiyecek gibi oluyorum.

çok isterdim böyle düşüncelerimin olmamasını. ya da biyolojik saat çalacaksa çalsın yaş oldu 26 milletin 18 yaşında doğurası geliyo bana neden bişey olmuyor ???????
Genişletmek için tıkla...
Zaten o güzel duyguyu insancıl duygulara sahipsen tadabiliyorsun, bir canlı hayata getiriyorsun onun yetiştiriyorsun sanal bebekler vardı bir ara o gibi değil ki bu.
Çocuğunu her gün dövebilecek bir insam zaten işim güzelliğini tadamaz ve hak etmiyordur bir çocuk dünyaya getirmeyi..
 
zeytinagaci .!.:
olur mu bulunmaz genlere sahibiz boşa mı gitsin :) mazallah insanların soyu kurur :KK70:

her şey bi yana da şu evlat sevgisi nedir nasıldır gerçekten merak ediyorum. sevgi dolu bi insan olduğumu düşünürüm. sevme kapasitemin tamamını kullanıyorum mesela şu an sevdiklerim için. kapasitem mi artıcak ne olacak merak ediyorum hakikaten.
evdeki kediyi kuşu seviyorum. ana babamı seviyorum. arkadaşlarımı seviyorum. eşimi çok ama çok seviyorum. sanırım çocuk bunların toplamından bile çok seviliyomuş. ama ben sevme ya da sevilme ihtiyacı duymuyorum daha fazla. üstelik karşılıksız sevme olayı da yok. belki anne karşılıksız seviyodur da evlat öyle değil bence, hadi kötü bi anne ol bakalım evlat seviyo mu seni?
çocuk olunca seversin olayı da saçma geliyor. bdv "annem beni x yaşıma kadar dövdü, annem beni sevmiyor, annem kardeşlerimle beni ayırıyor" gibi konularla dolu. ee çocuğunu terk eden binlerce insan da olduğuna göre doğurunca gelmiyo heralde bu hisler
valla bazen düşünmekten kafayı yiyecek gibi oluyorum.

çok isterdim böyle düşüncelerimin olmamasını. ya da biyolojik saat çalacaksa çalsın yaş oldu 26 milletin 18 yaşında doğurası geliyo bana neden bişey olmuyor ???????
Genişletmek için tıkla...
Sevme kapasitesi ile ilgili değil işte.. Çok güzel açıklamışsın. Çocuğun olsa seversin de çok seversin şüphe yok ama endişe, iyi yetiştirme kaygısı, bazen elinden gelenin en iyisini yapsan dahi yetememe ihtimali .. Bunlar akla gelince ne gerek var diyor insan.

Neticede bir gün istersem sadece çocuk yetiştirmek için isterim onu. Mahalle baskısı, popüler kültür, kapitalizmin çocuklar için dönen acımasız çarkları, yaşlılığı yalnız geçirme korkusunun verdiği bencilce hisler, cehalet,kocayı köle yapma gayesi.. Maalesef çoğu Zaman bunlar da sebep olabiliyor çocuk yapmak için bizim toplumumuzda..
Kişisel menfaatlerden azade hislerle çocuk yapsa herkes burcubahar0635 burcubahar0635 ın dediği " çocuk yetiştirilse" bu toplumun rengi değişir.
 
Çocuk düşünmeye hiç fırsatım olmadı eşimle kısa süren flört dönemimde çocuk konusunda tek dediğimiz eğer birgün çocuk yapmaya karar verirsek bile evlenince iki sene dolmadan asla çocuk yapmıcaz hayatımızı yaşıcaz.
İsim falan hiç düşünüp hayal kurmadık ki bana çocuk çok uzak geliyordu.
Evlendim ve bir ay sonra hamile olduğumu öğrendim.
Tabi önce şoku atlatmam kolay olmadı. O an öğrendiğim gün şaka gibiydi ve yok ya bu normal gebelik değildir boş gebeliktir falan diye düşündüm.
Ama şuan iyi ki de bebeğim olmuş diyorum eğer evlenince hemen olmasaydı eminim isteyerek yapmış olsak 2-3 yıl belki daha fazla zaman sonra hamile kalırdım. Ya da çevremdeki arkadaşlarımda çocukları görüp korkup yapmamayı bile düşünebilirdim.
Eşime çok aşık olduğumu daha fazla kimseyi onu sevdiğim gibi sevemeyeceğimi düşünürdüm fakat evlat sevgisi bambaşka ve asla yaşamayan bilemez.
İyi ki de hemen olmuş ya onun bir gülüşünün verdiği mutluluk, annem diye boynuma sarılması bu dünyada bana hiçbirşeyin veremeyeceği mutluluğu veriyor.
O anneeeemmm diye sarıldığında mutluluktan göğüs kafesim şişiyor gibi oluyor ya bambaşka bişey içim içime sığmıyor.
Yani tabi ki de herkes bebek isteyecek ve evlilik sadece çocukla olur diye birşey yok öyle olsa çocuktan sonra nikah kıyılırdı :)
Fakat tavsiye eder misin derseniz kesinlikle evlat sevgisini yaşamadan bilemezsiniz bambaşka bir şey bu iyi ki kendimi bu mutluluktan mahrum etmemişim...
İstememek sizin doğal hakkınız evet ama eşinizin istemesi de en doğal hakkı.
Umarım en kısa zamanda ortak bir noktada buluşursunuz.
 
İnsanların ne söylediğini umursamayarak yaşayamazsınız.İstediğiniz yada istemediğiniz kimine mantıklı kimine mantıksız gelebilir.Bu onların problemi.Hazır hissetmeden çocuk yapmayın derim bende.
 
Ay şu dış kapının dış mandalları yokmu? Öldürüyor beni. Evliliğimin ilk aylarında, çocuk yok mu? Diyenler. Bebeğim kırkına basmadan ikinciyi ne zaman yapıcaksın? Diyenler. Ayol bazen hiç çocuk yapasım gelmiyor. Çok haklısın çocuksuzda evlilik sürdürebilirsin. Geriye dönebilseydim inan bende hiç çocuk yapmazdım. ikinci hayatta düşünmüyorum.
 
Vallahi cnm senin yasin zaten geçiyor hemen yap bence biyolojik saat işliyor daha ne kalmış 35 e.benim 6 yıl sonra oldu kizim bir yaşına girdi hemen bu sonbahar ikinciyi düşünüyoruz inşallah hemen olur.bu arada 35 im ve çok korkuyorum bebeğim sorumlu olur diye.yaştan dolayı allah korusun tabi.çocuk dünyadaki en güzel şey bence.yaşamadan bilemezsin cooookkk harika birduygu anne olmak ve kızımı facede paylaşmak bayılıyorum paylaşmaya.esinde istiyorsa hiç durma bence...
 
Rezil bir çocukluk ve gençlikten sonra asla istemeyenlerdenim ve olmaması için ciddi dua edenlerden.
Sıkıntılı hayatın istenmeyen ikinci çocuğuyum.her defasında yüzüme vuruldu.Maddiyattı sıkıntısı olmasaydı nasıl olurdu bilmiyorum ama tüm yaşadıklarımın etkisi midir ya da hiç annelik güdüm olmamasından mı,istemiyorum.Yaş 34 evliyim.
 
Bende bekarken hiç çocuk istemeyenlerdendim hatta evlendigimizden çocuk istediğimde sizin gibi git geller yaşadım ve her çocuk isteyip adım attığım da ya hamile kaldıysa şeklinde korktum ama eğer çocuk isteyecekseniz bunu ertelemeyin yoksa sonra benim gibi 3 yıl geçmiş çocuğunuz olmamış ve olmuyor olursunuz bir bakarsınız menapoza giriyorsunuz hiç hesabında yokken....ayrıca anne olmayı istemeyen bi bayan düşünemiyorum Allah her bayanın yaratilisinda merhamet ve annelik duygusunu fıtratına yerleştirmiş istemiyorum diyenler istiyor ama korkudan bunu kendine itiraf edemiyorum :-)
 
Yaşım 21.
Evlilikten korkarım.
Evlilik delisi değilimdir.
Ama bende çocuğumun olmasını bi süre istemem.
Sanırım hiç istemem bilmiyorum tam rengimi ama bi istememe durumum söz konusu.
Onun hamileliği, maddi ve manevi sorumlulukları, yetiştirmesi, ömür boyunca süren bi dava bence.
Hem ben ona yeterli gelsem babası yeterli gelir mi ?
Benim yaşadığım zorlukları yasar mı ?
Bu korkularımdan dolayı istemiyorum.
Benim yaşadıklarım gibi şeyler yaşasa en çok ben üzülürüm, ve ben yeteri kadar üzüldüğümü sanıyorum..
Eşim sevsin beni, benim yaralarımı sarsın ki bende yeterli bi anne potansiyeline sahip olayım...
Hatta itiraf etmeliyim ki; çocuğumla eşimin arası çok iyi olduğunda mutlu olucagım kadar içim burkulucak..

Bencilce gelebilir ama eşim tüm sevgisini bana göstersin.
Gerçekten sevsin.
Sevdiği için evlensin.
Çocuk için değil.
Ama olursa çocuğum olursa çok iyi bi anne baba olucağımız dönemde olsun.
Öyle olsun ki benim acılarımı çocuğum çekmesin.

Ama genel anlamda çocuk fikrine uzağımdır, erkek arkadaşımsa inanılmaz yakın..

Halbuki çocuk severim ama ben yalnızca sevme kısmındayım. Bakımından sorumluluğundan uzağım ne yazık ki..
 
BirazDeliyim .!.:
Merhaba,33 yaşında 4 yıllık evliyim,üniversite mezunuyum ama bir işime yaramiyor,kpss ye girdim olmadı,üniversiteyi bitirene kadar özel sektör de çalıştım,sağlık sebebi ile ayrildim isimden,çalışmıyorum şu an ama iş ariyorum,eşim ve etrafımizdaki herkes benden çocuk beklerken ben istemiyorum,çocuksuz evlilik olamaz mı,ben kendimi hiç anne olabicekmisim gibi düşünmüyorum,eşim çok istiyor ama ben ona kendimi hazır hissetmediğimi söyledim,soranlara da daha zamanımız var diyorum,bazen istiyor gibi oluyorum sonra yok olmaz diyorum,eminim buradaki bir çok kadın da benim düşüncemi onaylamayacaktir ama ben kendi ayaklarım üzerinde durmadan çocuk sahibi olmayı düşünmüyorum ve gerçekten çocuk sahibi olmak beni çok korkutuyor,benim gibi düşünen,bu durumu yaşamış ama sonradan pişman olan arkadaşlar varsa ya da bu şekilde düşünmeme beni iten sebebin ne olduğunu anlayabilen arkadaşlar varsa fikirlerini paylaşabilir mi?
Genişletmek için tıkla...

acaba zor bir çocukluk mu geçirdiniz?
sıkıntılı bir ailede yetişen kişilerde daha sık karşılaşılan bir durum olabileceğini düşünüyorum
mesela bende zor bir çocukluk geçirdim babam nedeniyle.
o yüzden evlendiğimde hiç çocuk istemiyordum ancak evlendikten 3 ay sonra kazara hamile kaldım.
eğer hamile kalmasaydım sanırım hiç istemeyecektim çocuk falan.
şimdi ize Allah'ım iyiki vermiş diyorum. Şükürler olsun..
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

M
Evlilik ve çocuk fikrine karşı uzaklık
3 4 5
Yorumlar
87
Görüntüleme
2K
Welldone0
Welldone0
1
Fikrinize ihtiyacım var, boşanmak istediğimi söyledim
2 3
Yorumlar
40
Görüntüleme
3K
Vaalbara
Vaalbara
Crazy-cat-lady
Çocuk meselesi
2
Yorumlar
39
Görüntüleme
2K
MissCherryBlossom
MissCherryBlossom
H
Sevgilim benim için ailesine rest çekti!
2
Yorumlar
33
Görüntüleme
2K
AnkaEnerjisi
AnkaEnerjisi
Z
İnsanlar neden böyle?
2
Yorumlar
39
Görüntüleme
1K
Pozitif bir uye
Pozitif bir uye
Back
X