çocuk istemiyor

Ben ederdim. Diğer çocuklar çikolata vs yerken benim çocuğum yiyemeyip üzülünce içim parçalanırdı :KK43:
Bilinçli anneler sağlıklı çocuklarına şeker, çikolata yedirmiyor zaten. Çocuk için çok da gerekli değil.
 
Bilinçli anneler sağlıklı çocuklarına şeker, çikolata yedirmiyor zaten. Çocuk için çok da gerekli değil.
Bu cevabın geleceğini biliyordum. Ama çocuk bu hiç yedirmeden siz büyütebiliyor olabilirsiniz ama benim kızım Waffele bayılır. Ayda bir yer. Yada dondurma. Büyük insanlar bile nefsine hakim olamazken çocuklardan bunu bekleyemeyiz. Dışarda dondurma yerken birini görünce hiç mi canları çekmiyor sanıyorsunuz. Neyse size göre ben bilinçsiz anneyim :)
 
merhaba forumu uzun zamandır takip ediyorum üye olmak şimdiye nasip oldu.
1 yıldır evliyim. çocuk istiyorum ama eşim kabul etmiyor. sebebi ise şeker hastası olması. "çocukta ya şeker hastası olursa" diyor. doktora gideriz tedavisi falan var" diyorum. kabul etmiyor. "tedavi dediğin, insülin vericek sonra ömür boyu iğne vurulacak. iğne vururken benim canım acıyor onunki daha çok acır. şekerini ölçecek her gün. parmağını kanatacak iğneyle. bi daha çocuk çikolata isticek, pasta isticek bir sürü tatlıyı yemek isticek. napıcak? sadece bakacak mı? " diyor. sözlerine hak veriyorum. ama bende anne olmak istiyorum. kaldım arada :KK43: nasıl ikna edebilirim? veya etmeliyim?

Eşimin şeker hastalığı genetik değil. 14-15 yaşında obezmiş. sonradan şeker hastası olmuş. genetiğine baktıklarında şeker hastası kimse yok. alayı kalpten gitmiş. çocuğun şeker hastası olma olasılığını merak ediyorum. doktora gidecektim ama durumlar malum. Kronik rahatsızlığı olduğu için tüm işlerini evden yürütüyor. dışarı çıkmıyoruz ikimizde. Fikirlerinizi bekliyorum.
Genetik mi değil mi ,eşiniz yada siz tasiyicimisiniz bunlara bakılmalı yoksa hiçbiri çocukta çıkmaz diye biliyorum
 
Bu cevabın geleceğini biliyordum. Ama çocuk bu hiç yedirmeden siz büyütebiliyor olabilirsiniz ama benim kızım Waffele bayılır. Ayda bir yer. Yada dondurma. Büyük insanlar bile nefsine hakim olamazken çocuklardan bunu bekleyemeyiz. Dışarda dondurma yerken birini görünce hiç mi canları çekmiyor sanıyorsunuz. Neyse size göre ben bilinçsiz anneyim :)
Bilinçsiz anne demedim ne haddime her annenin doğruları kendisinedir ve bu üstünlük yaratmaz.
Kaldı ki ben de veriyorum yani. Yedirmemem için kendim de yememem lazım. Gözünün önünde bişeyi yerken vermemezlik yapamam ama doğrusu vermemek keşke ne kendim yesem ne ona versem:))
 
merhaba forumu uzun zamandır takip ediyorum üye olmak şimdiye nasip oldu.
1 yıldır evliyim. çocuk istiyorum ama eşim kabul etmiyor. sebebi ise şeker hastası olması. "çocukta ya şeker hastası olursa" diyor. doktora gideriz tedavisi falan var" diyorum. kabul etmiyor. "tedavi dediğin, insülin vericek sonra ömür boyu iğne vurulacak. iğne vururken benim canım acıyor onunki daha çok acır. şekerini ölçecek her gün. parmağını kanatacak iğneyle. bi daha çocuk çikolata isticek, pasta isticek bir sürü tatlıyı yemek isticek. napıcak? sadece bakacak mı? " diyor. sözlerine hak veriyorum. ama bende anne olmak istiyorum. kaldım arada :KK43: nasıl ikna edebilirim? veya etmeliyim?

Eşimin şeker hastalığı genetik değil. 14-15 yaşında obezmiş. sonradan şeker hastası olmuş. genetiğine baktıklarında şeker hastası kimse yok. alayı kalpten gitmiş. çocuğun şeker hastası olma olasılığını merak ediyorum. doktora gidecektim ama durumlar malum. Kronik rahatsızlığı olduğu için tüm işlerini evden yürütüyor. dışarı çıkmıyoruz ikimizde. Fikirlerinizi bekliyorum.
Çocuğa ikna olmaz ise boşanır mısınız? Cevabınız hayır ise adamı ikna ettiğinizde ve çocuğunuz olduğunda hayatı sizin burnunuzdan getirebilir. Bir diğer nokta ise eğer çocuk istemiyor ise ve sizin için vazgeçilmez bir şey ise bence uğraşmayın. Bana biraz şekeri bahane ediyor gibi geldi
 
Bilinçli anneler sağlıklı çocuklarına şeker, çikolata yedirmiyor zaten. Çocuk için çok da gerekli değil.

Şimdi ablacım biz yetişkinler için öok büyük bir mesele değil, çikolata dondurma waffle vb yiyemezsem de çok dert değil benim için olmasa da olur. Ama çocuklar bizim gibi değil, arkadaşı dondurma alıp yiyecek bizimki de isteyecek çocuk bu. Çocuğa her gün parmağını delmek, istediğini yiyememek, her gün iğne/ilaç, hayatboyu kontrollü yaşamasını söylemek eziyet bence. Adamı çok da haksız bulmadım.
 
Söylemişti. bende istemiyordum o xamanlar. ama sebebini sormamıştım. yani bilmiyordum çocuk yapmama sebebi, hastalığı olduğu

O zamanlar istemiyordum, simdi istiyorum dediğiniz şey bisiklet almak gibi bir sey degil biliyorsunuz degil mi? Cocuk bu, bir insanin hayatinda verebilecegi en onemli ve zor karar, biriyle cocuk sahibi olmak istemediginiz konusunda anlasip evlendikten sonra ben vazgectim istiyorum diyemezsiniz. Bu cok buyuk bir haksizlik, sebebi ne olursa olsun.
 
Benim cevremde cok arkadasim seker hastasi esinizi anlayabiliyorum , hatta birinin 6 yaşında oglu hic şekeri falan yok oda 15 16 yaslarinda bu hastaliga yakalanmis. Esinizi anlıyorum gercekten ömürlük bir hastalik kesin tedaviler hele tip1 de cok zor. Evlat sahibi olmayı isterse gozunu kapatip Allâhtan gelen herseye razi olmali. Ben suan hamileyim sekerim yok ama evladimda olmayacaginin garantisi yok cunku olabiliyor
 
Bilinçsiz anne demedim ne haddime her annenin doğruları kendisinedir ve bu üstünlük yaratmaz.
Kaldı ki ben de veriyorum yani. Yedirmemem için kendim de yememem lazım. Gözünün önünde bişeyi yerken vermemezlik yapamam ama doğrusu vermemek keşke ne kendim yesem ne ona versem:))
Doğrusu o haklısınız.
 
Tek sebebi hastalığı ise bunu doktorlarla konuşarak çözebilirsiniz. Sanırım esiniz de hastalığını tam kabul etmiş değil. Belki dw birilerini suçluyor daha obeziteden sonra hastalandıgi için. Benim kronik bir hastalığım var. Genetik. Yapacak birsey yok. Hastalıkları dramatize haline getirirsek, o zaman sağlıklı düşünemedigimiz gibi sağlıklı hareket de edemeyiz. Göz önüne getirdiği senaryo sulu gözlerle dondurma yiyen arkadaşini izleyen çocuk yerine, ikinizin tarafından sevgi dolu yetistirilen mutlu bir çocuk da olabilir. Ha şunu da eklemek isterim: bu dünyada kimsenin sağlık garantisi yok.
 
Benim nişanlım tip 1 diyabet. Onun da ailesinde kimsede yok. Bir tek o. Diyabet bir hastalık değil yaşam tarzı derim ben hep. Her şeye dikkat ederek gayet sağlıklı bir yaşam sürüyoruz birlikte.
Çocuğum ya hasta olursa diye çocuk istememek saçma biraz bahane gibi geldi bana
 
ben miğren hastasıyım ve geçirdiğim nöbetler çok ağır ve miğren tamamen genetik bir rahatsızlık mış ,

annemın anneanesınde vardı çok iyi hatırlıyorum başını bağlar başım ağrıyor derdi ,

benım kızımda da var dilim hiç varmıyor ama neyazık ki benden geçen bir hastalık ,

ilk nöbetini 4 yaşında atlattı , karşıdan gelen arabalara söyle ışıklarını kapatsınlar anne dediğinden kalbimi yerinden söktüler resmen , sonra kustu tam 13 saat aralıksız yattı , şuan 12 yaşında ve kontrol altında tutmaya çalışyıroum ,

açlık uykusuzluk herşeyine dikkat ediyorum , yani allahtan gelene çok şükür , dermansız dert vermesin rabbim ,
ama genede çocuk yapmayacan demesi kötü eşinin ,
 
İki sağlıklı insanın çocuğunda da rahatsızlık görülebilir.
Ancak riskin daha yüksek olduğunu bilerek buna razı olmak da çok zor.
Ben eşinizi anladım hakverdim de..
Ne sıkıntılar yaşadığını biliyor, küçücük bir bedende bunu düşünmek istemiyor.
Sizi de anladım ama onu daha çok anladım sanırım.
Bir doktordan detaylı bilgi alsanız iyi olur.
Ama her şeyden evvel eşinizdeki kaygı bozukluğu için yardım alın.
Belli ki ihtiyacı var.
 
Baştan konuşmuşsunuz söylemiş şimdi ikna etseniz bile isteksiz birini baba yapmış olacaksınız.Boşanmayı düşünmezmisiniz
 
merhaba forumu uzun zamandır takip ediyorum üye olmak şimdiye nasip oldu.
1 yıldır evliyim. çocuk istiyorum ama eşim kabul etmiyor. sebebi ise şeker hastası olması. "çocukta ya şeker hastası olursa" diyor. doktora gideriz tedavisi falan var" diyorum. kabul etmiyor. "tedavi dediğin, insülin vericek sonra ömür boyu iğne vurulacak. iğne vururken benim canım acıyor onunki daha çok acır. şekerini ölçecek her gün. parmağını kanatacak iğneyle. bi daha çocuk çikolata isticek, pasta isticek bir sürü tatlıyı yemek isticek. napıcak? sadece bakacak mı? " diyor. sözlerine hak veriyorum. ama bende anne olmak istiyorum. kaldım arada :KK43: nasıl ikna edebilirim? veya etmeliyim?

Eşimin şeker hastalığı genetik değil. 14-15 yaşında obezmiş. sonradan şeker hastası olmuş. genetiğine baktıklarında şeker hastası kimse yok. alayı kalpten gitmiş. çocuğun şeker hastası olma olasılığını merak ediyorum. doktora gidecektim ama durumlar malum. Kronik rahatsızlığı olduğu için tüm işlerini evden yürütüyor. dışarı çıkmıyoruz ikimizde. Fikirlerinizi bekliyorum.
Evlilik kararı aldığı an bunları söyleseymiş keşke.
 
Back
X